พี่ๆ แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่ลายหงส์น้องเล็กคนสุดท้องก็ไม่มีวี่แววว่าจะลงเอยกับใครจนทุกคนเข้าใจว่าเธอคงยังฝังใจอยู่กับความผิดหวังกับความรักครั้งแรก พี่พฤกษ์ เพื่อนสนิทของพี่ชายคือรักแรกของเธอ
"อะไรนะคะ จะให้น้องไปประจำที่ภูเก็ต?" ลายหงส์อุทานเมื่อพี่ชายจะยกโรงแรมในสาขาใต้ให้เธอดูแลและภูเก็ตก็เป็นสำนักงานใหญ่ในโซนภาคใต้ที่เธอต้องไปอยู่ ไปอยู่ที่นั่นก็เท่ากับเธอต้องเจอกับพฤกษฟ์ถี่ขึ้นน่ะสิ ถึงจะขายโรงแรมให้ธรรมโชติแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นที่มีบทบาทสำคัญมากของที่นั่นอยู่ดี
"นี่แกล้งกันรึเปล่าคะ น้องยังไม่ได้คิดบัญชีที่พี่หลอกให้น้องไปเจอพี่พฤกษ์เลยนะ" หญิงสาวโวย อุตส่าห์จะไม่พูดเรื่องนี้แล้วเชียว
"ไม่เจอวันนี้ วันหน้าก็ต้องเจออยู่ดี" ลายเสือว่า
"แล้วเป็นไงล่ะ ไอ้พฤกษ์มันว่าไงบ้าง" แถมยังมีหน้ามาถามเธอต่ออีก
"พี่เสือ!" นี่เขาเป็นพี่ชายเธอจริงๆ รึเปล่าเนี่ย พี่ชายคนโตยังดูห่วงความรู้สึกของเธอมากกว่านี้อีก
"ยัยหงส์ ก่อนส่งเราไปที่นั่นพี่คิดมาดีแล้วนะ อีกอย่างภูเก็ตนักท่องเที่ยวเยอะ เราน่ะนอกจากเรื่องบริหารแล้วยังมีพรสวรรค์เรื่องทำตลาดอีก กับอิแค่ผู้ชายคนเดียวทำให้น้องสาวคนเก่งของเธอไม่กล้าโชว์ศักยภาพตัวเองงั้นหรอ?" ลายเสือแสร้งแหย่น้องสาว
"กลัวไอ้พฤกษ์มันรึไง"
"เปล่าสักหน่อย" ลายหงส์ปฏิเสธ เธอไม่ได้กลัวคนอย่างเขาหรอก แต่กลัว.ช่างมันเถอะ
"น้องก็แค่ไม่อยากมีปัญหากับใคร"
แล้ววันที่ลายหงส์ไม่คาดคิดก็มาถึง
พี่พฤกษ์.กลายเป็นพฤกษ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"ไม่เจอกันนานเลยนะหงส์" เขาทักทายเธอ
"สบายดีมั้ย" เป็นการเจอหน้ากันอย่างจังๆ ในรอบกี่ปีระหว่างเธอกับพฤกษ์ หลังจากแยกย้ายกันไปครานั้นและเรื่องของทั้งคู่ก็ไม่ได้จบกันสวยสักเท่าไหร่สำหรับความรู้สึกที่พังทลายของลายหงส์ หลังรู้ข่าวของเขาต่อจากนั้น
"สบายดีค่ะ" ลายหงส์ตอบกลับในเวลาต่อมาหลังดึงสติของตัวเองกลับมาได้ เพราะถึงอย่างไรวันใดวันหนึ่งเธอก็คงต้องเจอกับเขาอีกเข้าสักวัน เพิ่งได้ยินที่พี่ชายของเธอทั้งสองคนพูดกันว่าตอนนี้เขาย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว
"พี่พฤกษ์ล่ะคะ สบายดีมั้ย" ลายหงส์ตอบไปตามมารยาทและถามไปแบบนั้น ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าพฤกษ์คงจะมีความสุขมากๆ กับผู้หญิงคนนั้นที่เขาเลือก
มีนิยายภาคต่อจากเรื่องนี้ เป็นเรื่องของต้นรักและศรุต เรื่อง รักร้ายร้ายจากคุณศรุต ไรท์จะนำลงอีบุ๊คเร็วๆนี้ ฝากติดตามด้วยนะคะ
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว