“ขัดคนเวลาหิว รู้ไหมว่าอะไรจะเกิดขึ้น”
“ไม่ทราบค่ะ”
“ผมจะกินคุณแทน”
“กินฉัน?”
“ใช่”
“กินยังไง” คนคิดไม่ทันถามกลับ หน้าซื่อๆ
วาริศยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้วจ้องหน้าหญิงสาว “ไม่รู้จริงๆ หรือกำลังแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา เพื่อเรียกร้องค่าตัวเพิ่ม”
“คุณ!” ธนิดาโกรธมากทีเดียวที่ถูกกล่าวหา
“คุณก็คงเหมือนน้าสาวของคุณ ที่หลอกเอาเงินผมไปปรนเปรอผู้ชายคนอื่น” วาริศบอกเสียงเย็น
“คุณวาริศ!”
“แต่ผมขอเตือนคุณด้วยความหวังดีว่าอย่าทำแบบน้าสาวของคุณเด็ดขาด เพราะผู้ชายไม่ได้ใจเย็นเหมือนผมทุกคน”
“คุณหยุดปากเสียได้แล้ว คุณวาริศ”
“รับความจริงไม่ได้หรือไง”
“ความจริงบ้าบอคอแตกอะไรของคุณ”
“แสดงว่าคุณไม่เคยรู้พฤติกรรมน้าสาวของตัวเองเลย”
“คุณวาริศ! คุณหยุดพูดจาให้ร้ายน้าของฉันได้แล้ว น้าฉันไม่เคยทำอะไรแบบนั้น ส่วนคุณ คิดว่าตัวเองดีนักหรือไง มีคู่หมั้นอยู่แล้วแท้ๆ ยังแอบซุกเมียไว้ในบ้าน แบบนี้ใครกันแน่ที่เลว!” เพราะเหลืออดเต็มทนแล้วธนิดาจึงตอบกลับไปเสียงดัง