การสูญเสียพี่สาวสุดที่รักไปอย่างกะทันหัน ทำให้ณิชาต้องลุกขึ้นสู้เพื่อทวงความยุติธรรมคืนให้พี่สาว โดยการเข้าไปชำระแค้นคนที่เป็นต้นตอของเรื่อง ผู้ที่ทำให้พี่สาวของเธอต้องปลิดชีพตัวเองทั้งที่กำลังตั้งครรภ์ เกมรักท่ามกลางไฟแค้นจึงได้เริ่มต้นขึ้น…. ----------------------------- “ตัวเธอนี่หอมจังเลยนะ” “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย” “ไม่ปล่อย ผัวเมียก็ต้องนอนที่เดียวกันสิ เธอนอนข้างล่างฉันก็จะนอนด้วย” อีกฝ่ายยังคงตีหน้ามึน โอบกอดเธอไม่ยอมปล่อย แถมยังซุกใบหน้าคมลงมาคลอเคลียที่ซอกคออีกต่างหาก “แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ฉันยังมีสิทธิ์ที่จะนอนคนเดียว” “แต่เราได้กันแล้ว ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะนอนกอดเธอในฐานะผัวทางพฤตินัย” “คุณนนท์!” “ว่าไงครับณิชา”

"บุญคุณต้องทดแทนข้าจะเลี้ยงนกไว้ดูเล่นสักตัวก็แล้วกัน" เมื่อนางบังเอิญได้ช่วยชีวิตคนผู้หนึ่งนางหาได้ต้องการสิ่งใดตอบแทน แต่เขาจะรับเลี้ยงข้าด้วยเหตุใดข้าหาได้ต้องการ ท่านประมุขได้โปรดปล่อยข้าไปเถิด

“คุณจะรู้หรือไม่รู้ก็ไม่สำคัญ เพราะยังไงเรื่องนี้คุณก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบ” “คุณว่าไงนะ!” พลิตาตกใจเมื่อจู่ๆ ก็ต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่ได้ก่อ แล้วเขาจะให้เธอชดใช้ด้วยอะไร เงินงั้นเหรอ? “คุณต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น” “ฉันเกี่ยวอะไรด้วย” “คุณเกี่ยวเต็มๆ” พลิตาถอนหายใจแรงและพยายามระงับอารมณ์โทสะที่เริ่มปะทุขึ้นกลางอกแล้วถามอีกฝ่าย เพื่อจะได้จบเรื่องที่เกิดขึ้น “คุณต้องการเงินจากฉันใช่ไหม งั้นบอกมาเลยว่าคุณต้องการเท่าไหร่” บอกอย่างใจป้ำ ทั้งที่ตอนนี้เธอมีเงินแค่หลักแสนเท่านั้น เรอัลฟังแล้วก็ยกยิ้มเล็กน้อย “หน้าตาผมดูหิวเงินมากขนาดนั้นเลยหรือที่รัก” “ฉันจะไปรู้ไงล่ะ ก็เห็นคุณเรียกร้องให้ฉันรับผิดชอบ แต่ฉันไม่เงินเป็นล้านมาให้คุณหรอกนะ” “ถ้างั้นคุณก็เข้าใจซะใหม่ว่าที่ผมเอาตัวคุณมา ผมไม่ได้ต้องการเงิน แต่ผมต้องการอย่างอื่น” “ต้องการอย่างอื่น?” “ใช่!” สายตาคนตอบมองไปยังร่างเล็ก มองเหมือนจะปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกายเล็ก ทำเอาผิวหน้าของพลิตาร้อน

ฉูฉู่เป็นนักชันสูตรพลิกศพฝีมือเยี่ยม เฉลียวฉลาดที่สุด เก่งกาจที่สุด และสวยที่สุด... ในบ้านนอก ตั้งแต่เกิดมานางไม่เคยเดินทางเข้าเมืองหลวงสักครั้ง หลังจากได้ฟังนักเล่านิทานคุยฟุ้งถึงองค์กรลับ ‘ลิ่วซ่านเหมิน’ นางก็เก็บข้าวของทันที เอาล่ะ... ชาตินี้นางจะทำงานที่นั่นแหละ! ความคิดเองเออเองของฉูฉู่ ‘อันอ๋องเซียวจิ่นอวี๋’ ไม่ได้รับรู้ด้วย ในฐานะนายใหญ่แห่งกรมอาญา เซียวจิ่นอวี๋เองก็ไม่รู้จักลิ่วซ่านเหมิน แต่จู่ๆ ก็มีเด็กสาวนางหนึ่งมาทึกทักเอาว่ากรมอาญาของเขาเป็นสถานที่แห่งนั้น อีกทั้งนางยังพยายามยัดเยียดตัวเองมาทำงานกับเขาเพราะนึกไปว่าเขาคือ ‘ตุลาการหน้าหยก’ ในนิทานของนาง! คนหนึ่งมีเหตุมีผล อีกคนจินตนาการล้ำเลิศ ทั้งคู่จะทำงานด้วยกันรอดหรือ?

วันแต่งงานของกู้เซี่ยวอวิ๋นกับหวงฝู่เหิงใกล้เข้ามาทุกที แคว้นอู๋ที่ดูเงียบสงบกลับเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ครั้งก่อนหวงฝู่อิงหมายยืมมือองค์ชายรองกุมอำนาจในราชสำนัก แต่กลับล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ครั้งนี้เขาจึงฉวยโอกาสในวันเคลื่อนศพรุ่ยกั๋วกงเคลื่อนไหวด้วยตนเอง หวงฝู่อินที่ปักใจรักกู้เซี่ยวอวิ๋นก็เลือกเสี่ยงเดิมพัน ลักพาตัวนางไปในโอกาสนี้เช่นกัน ท่ามกลางสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย สุดท้ายแล้วเรื่องราวจะจบลงเช่นไร?

ในสายตาคนทั่วไปจวินเซี่ยวอวิ๋นเป็นเพียงบุตรสาวขุนนางขั้นสี่คนหนึ่งเท่านั้น จนเมื่อวันหนึ่งนางถูกอี้ชินอ๋อง 'หวงฝู่เหิง' ผู้เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเลือกเป็นพระชายา นางก็ทั้งหวาดกลัวทั้งจำใจยอมเพราะไม่มีทางขัดราชโองการได้ แล้วเช่นนี้ความลับของนางจะรักษาเอาไว้ได้อย่างไรกัน? หวงฝู่เหิงไม่เคยคิดเลยว่าการเลือกพระชายาแบบสุ่มๆ มาคนหนึ่งในวันนั้น จะทำให้เขาได้ครอบครองเพชรเม็ดงามซึ่งมีเบื้องหลังน่ายำเกรงเช่นนางได้ ใจเขาอดยอมรับนับถือสายตาอันแหลมคม(?)ของตนเองไม่ได้จริงๆ คิดแล้วใครล่ะจะโชคดีได้เหมือนเขากัน เพียงแต่ไม่รู้ว่านางจะหวั่นเกรงสมญา "แม่ทัพปีศาจทมิฬ" ของเขาจนไม่ยอมแต่งด้วยหรือไม่นะ?

มีคนประเภทหนึ่งที่ควรจะมีชีวิตที่สวยสดงดงาม แต่กลับต้องเผชิญกับเคราะห์ซ้ำกรรมซัดทำให้ต้องมีจุดจบที่น่าสังเวช ในชีวิตของนางเหมือนจะถูกลิขิตมาให้ต้องพ่ายแพ้อยู่ร่ำไป เรามักจะเรียกคนประเภทนี้ว่า ‘นางรองอนาถา’ เพื่อจะบำเพ็ญเพียรให้ได้หางที่เก้า ปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ จำต้องตามหาหญิงสาวเหล่านี้ เพื่อแก้ไขให้ชีวิตของพวกนางสมหวังอย่างที่ควรจะเป็น ‘สลับตัวลูกสาว’ เป็นเรื่องบุตรสาวขุนนางใหญ่ที่ถูกแอบสับตัวไปตั้งแต่เกิด นางต้องทนทุกข์อยู่ในบ้านที่ยากจนแร้นแค้น ถูกกดขี่ตบตีสารพัด เป็นนางรองของเรื่องที่มีแต่คนเกลียดชังหยามหมิ่น แต่เด็กอีกคนกลับสวมปีกหงส์ฟ้าของนาง ทะยานขึ้นไปเกาะกิ่งไม้สูง กลายเป็นนางเอกที่เสวยสุขกับวาสนาอันยิ่งใหญ่ของนางแทน แบบนี้ไม่ถูก... เห็นทีคงต้องกระชากปีกนางหงส์กำมะลอเสียแล้ว!

ฉูฉู่เป็นนักชันสูตรพลิกศพฝีมือเยี่ยม เฉลียวฉลาดที่สุด เก่งกาจที่สุด และสวยที่สุด... ในบ้านนอก ตั้งแต่เกิดมานางไม่เคยเดินทางเข้าเมืองหลวงสักครั้ง หลังจากได้ฟังนักเล่านิทานคุยฟุ้งถึงองค์กรลับ ‘ลิ่วซ่านเหมิน’ นางก็เก็บข้าวของทันที เอาล่ะ... ชาตินี้นางจะทำงานที่นั่นแหละ! ความคิดเองเออเองของฉูฉู่ ‘อันอ๋องเซียวจิ่นอวี๋’ ไม่ได้รับรู้ด้วย ในฐานะนายใหญ่แห่งกรมอาญา เซียวจิ่นอวี๋เองก็ไม่รู้จักลิ่วซ่านเหมิน แต่จู่ๆ ก็มีเด็กสาวนางหนึ่งมาทึกทักเอาว่ากรมอาญาของเขาเป็นสถานที่แห่งนั้น อีกทั้งนางยังพยายามยัดเยียดตัวเองมาทำงานกับเขาเพราะนึกไปว่าเขาคือ ‘ตุลาการหน้าหยก’ ในนิทานของนาง! คนหนึ่งมีเหตุมีผล อีกคนจินตนาการล้ำเลิศ ทั้งคู่จะทำงานด้วยกันรอดหรือ?

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

เมื่อเราได้พบเห็นหรือได้ฟังเรื่องราวของสิ่งที่เรายึดถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราเคยคิดบ้างไหมว่า หากเราต้องผ่านพบเหตุการณ์แบบนั้น หากเราต้องมาอยู่แบบนั้น เราจะมีความรู้สึกอย่างไร ปัจจุบัน เขาคือผู้ที่ชาวบ้านเรียกว่าเป็นเจ้าพ่อ แต่ในอดีต เขาคือผู้ที่อยู่ท่ามกลางความเกลียดชัง เขาเป็นสายเลือดของแผ่นดินศัตรูที่ข้ามน้ำมาเติบโตในอีกแผ่นดินหนึ่ง แม้ว่าเขาจะได้รับความรักจากเพื่อนและเธอผู้เป็นดังดวงใจ แต่ก็ต้องรับรู้ถึงความชังของฝ่ายที่หัวใจมีแต่ความเกลียดชังคนต่างเผ่า เมื่อความขัดแย้งระหว่างแผ่นดินระอุโชน และผู้มีสายเลือดเดียวกับเขาข้ามน้ำมาตามให้เขากลับไปกอบกู้แผ่นดินเดิม ไม่ว่าเขาจะเลือกยืนอยู่บนแผ่นดินใด เขาก็ได้ชื่อว่ายืนอยู่บนแผ่นดินศัตรู ศัตรูของแผ่นดินเกิด หรือศัตรูของแผ่นดินที่เขาเติบโต สุดท้ายแล้ว เขาจะเหลือทางใดให้เดิน ทุกวิญญาณในกาลนั้นล้วนเวียนว่าย มีเพียงเขาที่ยังคงอยู่ใต้ผืนน้ำนานนับหมื่นปีเพื่อชดใช้หนี้กรรมที่เขาเลือกเอง และแล้ว วันหนึ่ง ผู้คนที่เคยอยู่ร่วมแผ่นดินเดิมกับเขาหวนกลับมา ขณะที่ความพยาบาทของดวงวิญญาณในอดีตที่ถูกคุมขังไว้ยังไม่สิ้นสูญ สิ่งที่ติดค้างอยู่ในหัวใจของแต่ละคนกลายเป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนให้เรื่องราวดำเนินไป หนทางใดเล่าที่จะถอนสิ่งที่ติดค้างระหว่างกันได้ทั้งหมด เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องแรกในชุดบันทึกคนบาป ที่เป็นชุดของเรื่องราวการระลึกชาติของผู้ที่เคยทำความผิดพลาดไว้ในอดีต เรื่องผู้ดับแผ่นดิน เน้นที่ประเด็นของการนำความเกลียดชังมาครอบงำสังคมจนเกิดโศกนาฏกรรม หวังว่านิยายเรื่องนี้ จะกระตุ้นให้ผู้อ่านตระหนักถึงผลเสียของการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เกลียดชังกัน ซึ่งจะนำไปสู่ความรุนแรงระหว่างผู้คนไม่สิ้นสุด ยิ่งสนใจแต่ความเป็นไปของเรื่องราว โดยไม่สนใจความรู้สึกของผู้คนที่อยู่ในเรื่องราวนั้น มีแต่ความขัดแย้งจะยิ่งทวีเหมือนไฟที่ได้น้ำมัน ขอให้ความขัดแย้งที่รุนแรงในนิยายเรื่องนี้ เป็นจุดเริ่มต้นในการกระตุ้นให้ยอมรับในคุณค่าของความเป็นมนุษย์และการให้อภัยแก่กัน เพื่อยุติความรุนแรงทั้งมวลที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ทั้งในสังคมไทยและสังคมโลก อย่าให้มีใครต้องตายเพราะความเกลียดชังกันอีกเลย

ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา เพื่อมาปฏิบัติภารกิจหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นพิมพ์นิยมในสมัยหนึ่ง และเชยระเบิดอีกสมัย แต่ทว่าหมู่บ้านแห่งนี้มีเรื่องลึกลับเกินกว่าที่จะส่งนายตำรวจมือดีมาเพียงคนเดียว และเรื่องไม่ธรรมดาอีกขั้น เมื่อร้อยตำรวจเอกหนุ่มทั้งคู่ ต่างฝ่ายต่างไม่รู้จักกัน คนหนึ่งให้มาสืบหาฆาตกรตัวจริงที่สังหารพ่อเลี้ยงแห่งเมืองตาก และช่วยล้างข้อครหาให้กับอดีตคนรักเก่า ซึ่งกลายมาเป็นแม่เลี้ยงม่ายสาว อีกคนหนึ่งถูกส่งมาเพื่อคลี่คลายปริศนาความลี้ลับ ที่คาใจผู้เป็นนายที่อยากจะช่วยเหลือตามคำขอสุดท้ายก่อนตายของเพื่อนรัก มีสิ่งใดปิดซ่อนอยู่ที่นี่ ... จากทีมผู้สร้างตานี และนักแสดงรับเชิญจากตานี อีกคับคั่ง หากคุณชื่นชอบนวนิยายบ้านป่าภาษาเก่า แนวลึกลับซับซ้อน คุณจะวางไม่ลง

เพื่อนสาวคนสนิทของเขากำลังจะแต่งงาน เขาตัดสินใจกลับไปที่นั่นอีกครั้ง ลมหนาวของที่นี่ยังคงทักทายเขา บรรยากาศเก่า ๆยังคงวนเวียน สร้างความเติมเต็ม และตื่นเต้นให้กับหัวใจของเขาอีกครั้ง หลังจากที่มันหลับใหลมานาน จนเขาเกือบลืมไปแล้วว่า ที่นี่ยังมีหัวใจดวงหนึ่ง ... รอเขาอยู่ ...

เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรสาวของนางจึงต้องตาย เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรชายที่เคยดีกลับหลงใหลภรรยา ถึงขั้นขับไล่มารดาแก่ ๆ ไปให้พ้นหูพ้นตา เพราะสะใภ้คนนี้... แม่สามีผู้พ่ายแพ้อย่างนางจึงต้องจบชีวิตลงในศาลบรรพชน เพราะตรอมใจตาย! ชาติที่แล้วนางเป็นเสมือน ‘ตัวประกอบอดทน’ ที่ต้องกรีดร้องไปตามบทบาท ออกท่าทางใส่จริตจะก้านให้เยอะเข้าไว้ เพื่อช่วยส่งเสริมให้นางเอกดูน่าทะนุถนอมยิ่งกว่าเดิม ใครจะไปสนเล่าว่านางจะมีจุดจบแบบไหน ในเมื่อเป็นแค่ตัวประกอบ! ชาตินี้... เมื่อนางมีโอกาสย้อนกลับมาเล่นบทเดิมซ้ำเป็นรอบสอง ได้กลับมาตอนที่บุตรชายยังเยาว์วัย บุตรสาวยังมีชีวิตและตัวนางยังไม่แก่เฒ่า ใครจะยอมตายโง่ ๆ ครั้งที่สองเล่า โจวหวั่นหนิง สะใภ้ใหญ่สุดที่รัก มาเลย... แม่จะลับมีดรอ!

ยอมเสียศักดิ์ศรีเพื่อเงินแม้กระทั่งพลีร่างกายของตัวเอง ระหว่าง เงิน กับ ความถูกต้อง คุณจะเลือกอะไร ?

เซ็กซ์ไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นแต่ในห้องนอน เพราะเซ็กซ์คือเรื่องตื่นเต้น คือความรื่นรมย์ คือการค้นหา การได้ไปทำอะไรเสียวๆแบบนอกสถานที่ก็ตื่นเต้นไปอีกแบบ การมีเซ็กซ์นอกสถานที่ถือว่าเป็นช่วงอารมณ์ที่ตื่นเต้น เร้าใจ ตอนแรกๆคุณอาจเขินอายและกลัวคนมาเห็น แต่นั่นแหละคือความตื่นเต้นที่ซ่อนอยู่ มาเพิ่มอรรถรสในการร่วมรัก ด้วยเซ็กซ์สุดร้อนฉ่าในสถานที่แปลกๆใหม่ๆกันเถอะ จะในป่า ในห้องน้ำปั๊มน้ำมัน สวนสาธารณะ หรือจะเป็นบนชั้นดาดฟ้า ลองดูสักครั้งสิคะ แล้วคุณจะรู้ว่าความตื่นเต้นสุดขีดเป็นยังไง

เพราะความรักสนุกจึงทำให้ครูสาวต้องตกเป็นทาสของภารโรงหื่น

แม้หมื่นชังหากหนึ่งรักนั้นแนบแน่นเสน่หา จางลี่ ธิดาเกิดแต่สนมของพระเจ้าฉีหวนกง ผู้ครองรัฐฉี มหาราชยุคชุนชิว ตอบรับการแต่งงานกับหลู่อ๋อง อ๋องแคว้นหลู่ ผู้ซึ่งนางรู้เต็มอกว่าเขาคือลูกพี่ลูกน้องแท้ ๆ เพื่อหลีกหนีจากพี่ชายต่างมารดาที่อยากได้นางเป็นอนุลับๆ การออกจากวังหลวงอาจช่วยให้นางพ้นจากการมีสามีที่ไม่ปรารถนา หลู่อ๋องหลีเจี๋ย อ๋องผู้ครองแคว้นหลู่ ผู้เก็บความคั่งแค้นที่ครั้งหนึ่งพระบิดาต้องสังเวยพระชนม์ชีพด้วยถูกคำสั่งประหารจาก ฉีหวนกง พี่ชายแท้ๆ เมื่อครั้งแย่งชิงราชบัลลังค์ระหว่างรัฐ เขาตอบรับข้อเสนอแต่งงานกับธิดาของลุงตัวเอง หากแต่มิเคยปรารถนาองค์ชายาผู้ซึ่งหลีเจี๋ยตั้งปณิธานไว้ว่าจะฆ่านางให้สมแค้น

ใครจะไปคาดคิดว่า... อยู่ๆโชคชะตาจะเล่นตลก ทำให้ 'ซือซิ่วอิง' ที่กำลังหาทางหนีงานดูตัว เกิดเหตุไม่คาดฝัน! เธอได้รับอุบัติเหตุ แล้วก็ตื่นมาพบกับ... ยุทธภพในหนังจีนกำลังภายใน มาปรากฏอยู่ตรงหน้า! ที่สำคัญคือต้องกลายเป็นตัวละครซะเอง! ท่ามกลาง 'ยุทธภพหมื่นลี้' ทุกอย่างไร้ทางคาดเดาได้ ในที่แห่งนี้... ซิ่วอิง สาวน้อยโลกสวย ผู้เริงร่าตามประสาไปวันๆ ได้พบกับชายหนุ่มผู้ร่วมชะตากรรมที่สวรรค์ส่งมาให้... เพื่อร่วมเดินทางผจญภัยในยุทธภพหมื่นลี้ด้วยกัน แต่ไม่รู้ว่าสวรรค์เมตตาหรือแกล้งกันแน่... เพราะเขาคือหวังฟาง ชายหนุ่มผู้เย็นชา ปากร้าย และดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยลงรอยกับซิ่วอิงเท่าใดนัก ทว่าสุดท้าย... การผจญภัยบนเส้นทางยุทธภพหมื่นลี้จะเป็นเช่นไร แล้วสิ่งใดคือคำตอบของยุทธภพหมื่นลี้กันแน่ -------------------- 'ยุทธภพหมื่นลี้ช่างหวานล้ำ' เป็นการเดินทางผจญภัยของนางเอกโลกปัจจุบัน ที่หลุดเข้าไปอยู่ใน 'ยุทธภพหมื่นลี้' ซึ่งมีกลิ่นอายของยุทธภพแบบเบาๆเคล้าด้วยความบันเทิงเป็นน้ำจิ้ม และพร้อมเป็น 'ของว่างยามพักผ่อน' ให้กับนักอ่านทุกท่านค่ะ ขอฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ มาร่วมผจญภัยในยุทธภพหมื่นลี้ด้วยกันค่ะ...

“ไปคุยกับพี่” เพชรดนัยบอก พร้อมกับดึงสาวเจ้าให้ลงจากรถ ท่ามกลางสีหน้ามึนงงของชื่น ที่ไม่รู้ว่าหนุ่มสาวมีเรื่องอะไรกัน “ไม่ค่ะ ฟ้าจะเข้าเมือง” ฟ้ารดาพยายามแกะมือหนาออก แต่ทว่า...มันกับบีบรัดแน่นขึ้นอีกเท่าตัว “ไม่ต้องไปไหนสักที่ ถ้าวันนี้ยังคุยกับพี่ไม่รู้เรื่อง” เพชรดนัยบอกด้วยสีหน้าดุดัน ทำเอาคนที่กำลังจะอ้าปากห้ามทัพ ถึงกับพูดไม่ออก “เรามีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกงั้นเหรอคะ?” ฟ้ารดาน้ำตาคลอหน่อยขึ้นมาทันใด “หึ! จำไม่ได้อย่างงั้นเหรอว่าติดค้างอะไรพี่” เพชรดนัยยิ้มเยาะคนที่กำลังดราม่าบีบน้ำตา “ฟ้าจำได้อย่างเดียวคือพี่เพชรกำลังจะคบกับ...” “อย่ามานอกเรื่อง! ต่อให้พี่จะคบกับสาวสักกี่คน มันก็ไม่ได้หมายความว่าสัญญาระหว่างเราจะเป็นโมฆะ” เพชรดนัยบอกอย่างทนไม่ไหว เพราะไม่ว่าจะเอ่ยคำแก้ตัวใดๆ ออกไปสาวตรงหน้าก็คงไม่เชื่อ จึงหยิบเอาเรื่องสัญญาขึ้นมาอ้างแทน

“คุณมีสิทธิ์อะไรจะมานอนกับฉัน” เสียงหวานถามกลับทันควัน ก่อนจะถอยห่างออกมาเป็นวา เพราะนายหัวคนนี้ไว้ใจไม่ได้ จ้องแต่เอาจะเปรียบ “ก็คุณเป็นว่าที่เมียของผม ทำไมผมจะนอนด้วยไม่ได้” “ฉันไม่เคยตอบตกลงจะแต่งงานกับคุณ กรุณาเข้าใจซะใหม่ด้วย แล้วที่ฉันยอมอยู่ที่นี่ ฉันอยู่เพื่อจะขอเจรจากับคุณอีกครั้งว่าฉันขอผ่อนจ่ายหนี้สินที่คุณให้คุณพ่อของฉันต่างหาก” “เรื่องนี้ยังไม่จบอีกเหรอยาหยี” “จะจบได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่ยอมเจรจากับฉัน” “ที่ผมไม่ยอมเจราจาด้วย เพราะผมต้องการแต่งงานกับคุณไงยาหยี” “แต่เราไม่ได้รักกัน แล้วคนไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง” “อยู่ๆ กันไปก็รักกันเองนั่นแหละ ยิ่งมีลูกด้วยกัน ผมเชื่อว่าคุณกับผมจะรักกันรักกันมากด้วย มากจนใครๆ จะพากันอิจฉา ผมขอเอาหัวเป็นประกัน!” ภคินบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ “ฝันไปเถอะว่าฉันจะมีลูกกับคุณ” “ไม่ฝันแน่นอนยาหยี เพราะเชื้อผมมันแรง ทีเดียวก็ท้องได้แล้ว” เขาโอ้อวดหน้าตาชื่นตาบาน “คนทุเรศ! หยาบคาย!”

นาง เป็นเพียงวิญญาเร่ร่อน เขา เป็นท่านอ๋องผู้แสนเย็นชา ทั้งสองมาพบกัน เขาสามารถเห็นนางได้ นางจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือ ความรักก่อตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัว บทสรุปจะเป็นเช่นไรหนอ… จิ้นอ๋องหันไปกระซิบ “ทำไมนางต้องเดินส่ายไปส่ายมาด้วย เดินดี ๆ ไม่ได้หรืออย่างไร” “สตรีก็เดินเช่นนี้ทุกคนมิใช่หรือ” องครักษ์จูมองว่าการเดินเลื้อยไปเลื้อยมาเช่นอสรพิษของเถ้าแก่เนี้ยนั้นแสนจะธรรมดา เลื้อยมากเลื้อยน้อย อันนี้คงขึ้นอยู่กับอายุที่มากขึ้น “อ้อ” จิ้นอ๋องพยักหน้าตอบรับสั้น ๆ เขาพอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง “เถ้าแก่เนี้ย” เขาตอบรับเถ้าแก่เนี้ยเสียงหวานพร้อมกับเดินเลื้อยไปเลื้อยมาเช่นที่เถ้าแก่เนี้ยทำ “…” องครักษ์จูแทบลมจับ ปากอ้าตาค้าง นั่นมันท่าเดินของสตรี ท่านเป็นชายชาตรีจะมาเดินส่ายสะโพกโยกย้ายเช่นนั้นได้อย่างไร เขาอยากร่ำไห้เสียเหลือเกิน “คิก จะให้พี่สาวคนนี้เรียกน้องสาวหรือน้องชายดี” เถ้าแก่เนี้ยยิ้มแย้มด้วยความยินดี นางเจอลูกค้ามาทุกระดับประทับใจเสียจนชิน “แน่นอนว่าต้องน้องสาว” จิ้นอ๋องสุดแสนจะดีใจรีบเข้าไปเกาะแขนเถ้าแก่เนี้ยราวกับพี่น้องที่สนิทสนมกันมานาน

ภาค มู่หรงหย่งเจี้ยน เธอหมดลมหายใจ ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง แต่เหตุใดมาอยู่ในร่างของบุรุษได้เล่า อยากร้องไห้ ทว่าไร้น้ำตา อยากหาคำตอบ แต่เหมือนไม่มี ชีวิตต้องดำเนินต่อไป จนกว่าจะพบบทสรุป แต่ก่อนจะพบบทสรุป เหตุใดต้องมาพบเขาที่ทำให้ใจสั่นไหวด้วย “น้องรอง” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ย มู่หรงหย่งเจี้ยนหันไปตามเสียง คิดเพียงว่าน้ำเสียงเช่นนี้ช่างไพเราะจับจิตเสียเหลือเกิน ยามได้เห็นใบหน้าคนเรียกสติแทบกระเจิง เทพบุตร หล่อวัวตายควายล้ม “น้องรอง” มู่หรงหย่งจื้อเผยรอยยิ้มหวานชวนฝัน เยื้องย่างมาหาราวกับเทพเซียนเหยียบย่างบนปุยเมฆ มู่หรงหย่งเจี้ยนจ้องด้วยสายตาโง่งม ศีรษะคล้ายถูกทุบตีจนลืมสิ้นทุกอย่าง “น้องรอง” มู่หรงหย่งจื้อเอื้อมมือไปจับมือหนาของน้องชาย บีบแผ่วเบาเพื่อให้รู้สึกตัว “ว้าย” มู่หรงหย่งเจี้ยนเผลอร้อง เอียงตัวตกจากหลังม้า มู่หรงหย่งจื้อรีบเข้ารับโอบประคอง มู่หรงหย่งเจี้ยนความคิดขาวโพลน สัมผัสนั้นช่างเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าปล่อยผ่านเข้าร่างกาย รู้สึกตัวชา ใบหน้าเห่อร้อน ยิ่งอ้อมกอดโอบประคองแข็งแกร่ง ยิ่งทำให้ใจและกายอ่อนระทวย ภาค เว่ยหนิงเซียน คิดว่าตนสิ้นลมหายใจแล้วจะจบ ทว่าลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับอยู่ในร่างของสตรี อยากดีใจทว่ากลับไร้รอยยิ้ม เหตุใดสวรรค์ส่งมาอยู่ในร่างของสตรีบอบบางเช่นนี้ และยังมิวายถูกกลั่นแกล้งรังแกอีก จะได้พบเทพบุตรอีกไหมหนอ ชะตาจะเป็นเช่นไรต่อไป เว่ยหนิงเซียนเลือกดีดพิณ นิ้วเรียวงามดุจลำเทียนแตะลงที่สายพิณ ใบหน้างามผินมองชายหนุ่ม สีหน้าเช่นนี้หรือต้องการนาง ถ้าเขาแสดงออกว่ารัก นางจะไม่ต่อต้านเลย เวลานี้ภายในใจรู้สึกหดหู่ เสียงพิณบรรเลงได้เสียดแก้วหู หากนกบินอยู่บนท้องฟ้าคงต้องรีบใช้ปีกอุดหูแน่นอน จากนั้นคงร่วงลงมาตาย แต่ละคนได้ฟังล้วนมีสีหน้าราวกับดื่มยาขมลงไป ทว่าบุรุษหน้าตายกลับเผยรอยยิ้มอ่อนหวานละมุนชวนฝัน แปะ ๆ ๆ ๆ เว่ยหนิงเซียนและทุกคนหันไปตามเสียงปรบมือ พบมู่หรงหย่งจื้อปรบมือด้วยความชอบใจ ใบหน้าหล่อเหลาประดับรอยยิ้มตลอดเวลา “ไพเราะจับจิต ได้ฟังแล้วเหมือนล่องลอยไปในสรวงสวรรค์” มู่หรงหย่งจื้อเอ่ย “ฝ่าบาท กระหม่อมยืนยันคำเดิมพ่ะย่ะค่ะ”

ธาวิน...เพลย์บอยมากรัก ที่ไม่อยากจริงจังกับผู้หญิงหน้าไหน ริสา... สาวน้อยซื่อใส ผู้ตกเป็นเหยื่อในการสะสางแค้น ด้วยบทลงโทษอันร้ายกาจ รุนแรง เร่าร้อน ทำลาย หากนับวันเขายิ่งทำให้หล่อนเผลอตัวถลำ เผลอใจลึกล้ำ คร่ำครวญโหยหา โหยหิว ลุ่มหลง จะถอนตัวเช่นไร ในเมื่อมีแต่อยากได้ มากขึ้น และมากขึ้น... “ ตราบใดที่พี่ยังกินไม่อิ่ม หนูก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ! ”