เมื่อเราได้พบเห็นหรือได้ฟังเรื่องราวของสิ่งที่เรายึดถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราเคยคิดบ้างไหมว่า หากเราต้องผ่านพบเหตุการณ์แบบนั้น หากเราต้องมาอยู่แบบนั้น เราจะมีความรู้สึกอย่างไร

ปัจจุบัน เขาคือผู้ที่ชาวบ้านเรียกว่าเป็นเจ้าพ่อ แต่ในอดีต เขาคือผู้ที่อยู่ท่ามกลางความเกลียดชัง เขาเป็นสายเลือดของแผ่นดินศัตรูที่ข้ามน้ำมาเติบโตในอีกแผ่นดินหนึ่ง แม้ว่าเขาจะได้รับความรักจากเพื่อนและเธอผู้เป็นดังดวงใจ แต่ก็ต้องรับรู้ถึงความชังของฝ่ายที่หัวใจมีแต่ความเกลียดชังคนต่างเผ่า เมื่อความขัดแย้งระหว่างแผ่นดินระอุโชน และผู้มีสายเลือดเดียวกับเขาข้ามน้ำมาตามให้เขากลับไปกอบกู้แผ่นดินเดิม ไม่ว่าเขาจะเลือกยืนอยู่บนแผ่นดินใด เขาก็ได้ชื่อว่ายืนอยู่บนแผ่นดินศัตรู ศัตรูของแผ่นดินเกิด หรือศัตรูของแผ่นดินที่เขาเติบโต สุดท้ายแล้ว เขาจะเหลือทางใดให้เดิน

ทุกวิญญาณในกาลนั้นล้วนเวียนว่าย มีเพียงเขาที่ยังคงอยู่ใต้ผืนน้ำนานนับหมื่นปีเพื่อชดใช้หนี้กรรมที่เขาเลือกเอง และแล้ว วันหนึ่ง ผู้คนที่เคยอยู่ร่วมแผ่นดินเดิมกับเขาหวนกลับมา ขณะที่ความพยาบาทของดวงวิญญาณในอดีตที่ถูกคุมขังไว้ยังไม่สิ้นสูญ สิ่งที่ติดค้างอยู่ในหัวใจของแต่ละคนกลายเป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนให้เรื่องราวดำเนินไป หนทางใดเล่าที่จะถอนสิ่งที่ติดค้างระหว่างกันได้ทั้งหมด


เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องแรกในชุดบันทึกคนบาป ที่เป็นชุดของเรื่องราวการระลึกชาติของผู้ที่เคยทำความผิดพลาดไว้ในอดีต เรื่องผู้ดับแผ่นดิน เน้นที่ประเด็นของการนำความเกลียดชังมาครอบงำสังคมจนเกิดโศกนาฏกรรม หวังว่านิยายเรื่องนี้ จะกระตุ้นให้ผู้อ่านตระหนักถึงผลเสียของการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เกลียดชังกัน ซึ่งจะนำไปสู่ความรุนแรงระหว่างผู้คนไม่สิ้นสุด ยิ่งสนใจแต่ความเป็นไปของเรื่องราว โดยไม่สนใจความรู้สึกของผู้คนที่อยู่ในเรื่องราวนั้น มีแต่ความขัดแย้งจะยิ่งทวีเหมือนไฟที่ได้น้ำมัน ขอให้ความขัดแย้งที่รุนแรงในนิยายเรื่องนี้ เป็นจุดเริ่มต้นในการกระตุ้นให้ยอมรับในคุณค่าของความเป็นมนุษย์และการให้อภัยแก่กัน เพื่อยุติความรุนแรงทั้งมวลที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ทั้งในสังคมไทยและสังคมโลก อย่าให้มีใครต้องตายเพราะความเกลียดชังกันอีกเลย