[บทที่ 181-240] เมื่อแผนการปราบโจรสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี หากแต่พี่รองได้รับบาดเจ็บหนัก เมื่อจัดการเรื่องราวเสร็จเรียบร้อยก็ได้มีเวลาอยู่กับลูกและภรรยา แต่แล้วเขาก็ได้พบเจอกับตู้เหิ้งอีกครั้งที่เรือนของพี่รอง ชายหนุ่มจึงเดินไปส่งนางที่จวนตรวจการ ครั้นเมื่อกลับถึงบ้านเจิ้งอันได้ว่ามีชายหนุ่มผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้นและรอเขาอยู่ที่จวนตรวจการ ใบหน้าของชายผู้นั้นละม้ายคล้ายคลึงกับหลินเหรา และกล่าวว่าเขาเป็น ‘น้าชาย’ ของหลินเหรา ชายผู้นี้มีความสัมพันธ์อย่างไรกับหลินเหรา ติดตามได้ใน ‘เกิดใหม่เป็นแม่ของวายร้ายทั้งสาม เล่ม 4’

เป็นสหายกันแต่เยาว์วัย มิเคยรู้มาก่อนว่าาเขาจะดุดันร้อนแรงได้ถึงเพียงนี้ ข้าเหนื่อยแล้วนะ เจ้ายังมิพออีกหรือ

ทะลุมิติเข้ามาสิงร่างตัวอิจฉาในนิยายที่ต้องตายในคืนเข้าหอกับตัวร้าย! แล้วเรื่องอะไรนางจะยอมตาย... นางพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขาหย่าขาดจากนาง แต่อยู่ดีๆก็ไปช่วยเหลือเขาเสียอย่างงั้น แถมตัวร้ายจอมกวนประสาทก็ดูเหมือนจะรู้เท่าทันนางไปเสียทุกอย่าง! นี่...หลี่ไป๋หลง ข้ามิได้อยากเอาคอขึ้นเขียงเพราะร่วมก่อกบฏกับเจ้าหรอกนะ!!! จีนโบราณดรามาโรแมนติกท่านอ๋อง

ครั้งหนึ่ง อีธาน คลินส์เบิร์ก มหาเศรษฐีหนุ่ม เคยฝากรอยรักไว้กับ ลีลาวดีพริตตี้สาวแสนสวยที่หนีความเจ็บช้ำจากเขา มาเป็นพนักงานเสิร์ฟในโรงแรมห้าดาว ที่นี่...เธอได้พบเขาอีกครั้ง เธออยากลืมเขา แต่เขากลับจุดประกายไฟในตัวเธอ ให้ลุกช่วงจนยากจะดับมันลงได้

เดิมนางเป็นเพียงสตรีจอมทโมนร่อนเร่พเนจรนางหนึ่ง จับพลัดจับผลูเกิดเหตุไปป่วนขบวนเสด็จของฮ่องเต้เข้า เป็นผลให้หยกพกสลักรูปดอกอวี้หลาน ของชิ้นสุดท้ายที่มารดาทิ้งไว้ให้ก่อนตายหล่นตกแตกสู่พื้น โมโหแทบเป็นแทบตายก็ทำอันใดไม่ได้ เพราะมิเช่นนั้นหัวตนก็คงจะหลุดออกจากบ่า ในขณะที่ในหัวกำลังคิดว่าค่าซ่อมหยกคงแพงมหันต์ ต้องรับงานอีกเท่าใดกว่าจะพอ ฮ่องเต้ที่ทรงทอดพระเนตรเห็นเศษหยกบนพื้นดินนั้นกลับลั่นวาจาออกมา "ธิดาข้า!!" "พะ.. เพคะ?" แล้วชีวิตของสตรีพเนจรเช่นนางในฐานะองค์หญิงใหญ่แห่งต้าโจวก็ได้เริ่มต้นขึ้น...

เพราะตายแล้วต้องมาสิงร่างตัวประกอบสุดน่าสงสารในนิยายที่ตัวเองยังอ่านไม่จบ หมิงรั่วรั่วจึงคิดจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของอันลั่วลั่ว ผู้อาภัพที่ต้องถูกประหารชีวิตก่อนวัยอันควร เพราะหลงกลตัวร้าย... หมิงรั่วรั่วตั้งใจว่านางจะตายซ้ำสองไม่ได้เป็นอันขาด ดังนั้น...นางจึงต้องช่วยพี่ชายของอันลั่วลั่วให้รอดพ้นกลอุบาย ช่วยครอบครัวสกุลอันมิให้ต้องพินาศ แต่ใครจะไปรู้ว่า เมื่อนางเริ่มเปลี่ยนบทบาทของอันลั่วลั่ว ชีวิตใหม่ของนางก็เริ่มวุ่นวาย เมื่อนางร้าย...คอยแต่จะหาโอกาสเกาะติดพี่ชาย ส่วนตัวอิจฉากับนางเอกดันจับมือแท็กทีมกันเพื่อทำลายชื่อเสียงของนาง เพียงเพราะ... เจ้าฮ่องเต้น่าตายนั่น...คอยแต่มาวุ่นวายเกาะแกะนาง แทนท่ี่จะเป็นนางเอกซึ่งเป็นคนรักของเขา! ป.ล. เรื่องนี้ไม่เน้นขนบธรรมเนียมประเพณีของจีนใดๆทั้งสิ้น อาจจะมีหลายๆอย่างไม่สมเหตุสมผล ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะเจ้าคะ^^

ชีวิตเธอจะน่าเหนื่อยหน่ายไปไหนกัน ได้มาใช้ชีวิตต่อที่โลกใหม่ทั้งทีขอเป็นคุณหนูที่ได้นอนกลิ้งบนเตียงแล้วใช้เงินซื้อของกินสุขสบายทุกวันไม่ได้หรือยังไงกัน!! ปัญหาครอบครัวก็มีจนปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันแล้ว ทำไมชีวิตเธอยังจะต้องมามีปัญหาเรื่องความรักอีก...เครียด!! ไปกินขนมดีกว่า! จะเรื่องร้งเรื่องรักอะไรก็ไม่อยากสนใจมันทั้งหมดนั่นแหละ!

เป็นเรื่องราว "รักต้องห้าม" ระหว่างหลานชายกับอาสาวท่ามกลางเกมส์การเมือง และการชิงไหวชิงพริบเพื่อให้ได้ขึ้นครองราชบัลลังก์ เป็นอีกหนึ่งผลงานคุณภาพคับแก้ว ที่ฉากบรรยายแต่ละฉากอลังการ สะท้อนให้เห็นแนวคิดและวิถีการใช้ชีวิตในวังหลวง ของคนในอดีต การขึ้นครองราชย์ การล่มสลายของแต่ละรัชสมัย ถูกผู้เขียนบรรยายผ่านการเติบโตของท่านอ๋องจ้าวตงอิง และองค์หญิงใหญ่รุ่ยหยู่ ได้อย่างเฉลียวฉลาดและน่าทึ่งที่สุด  นางเอกในเรื่องนี้ทั้งงดงามและแข็งแกร่ง พระเอกของเรื่องก็เฉลียวฉลาด เจ้าอุดมการณ์ ทั้งสองเหมาะสมกันอย่างมากถ้ามิใช่ "อาหลาน" ก็คงจะเหมือนกิ่งทองใบหยกเลยทีเดียว จะทำอย่างไรในเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งรับรู้ในรักแล้วแต่ไม่ยินยอม ทว่าอีกฝ่ายกลับไล่ล่าแบบเอาชีวิตเข้าแลก

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ คุณกำลังจะทำอะไรของคุณ" ณิชา หรือ ณิชาวดี กำลังมองหน้าผู้ชายตรงหน้า เมื่อเห็นหน้าผู้ชายตรงหน้า ก็ต้องตกใจอย่างมาก เพราะคือ เขา ผู้ชายคนที่ ณิชา ไม่อยากพบเจอเป็นที่สุด นี่สวรรค์กำลังกลั่นแกล้งหล่อนอย่างนั้นหรือ เมื่อได้สติ หญิงสาวจึงรวบรวมความกล้า แย่งเด็กน้อย ลูกชายผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของหล่อน ออกมาจากอกของผู้ชายที่หล่อนไม่อยากเจอเขา ไม่อยากแม้แต่เห็นหน้าเขา "โอ๊ยยย" เด็กน้อยร้องตกใจ เมื่อเริ่มรู้สึกแสบแผลที่หกล้มขึ้นมา

ณ.บริษัทแห่งหนึ่ง เต้ ชายหนุ่มรูปงามหน้าตาดีดีกรีนักเรียนนอกกำลังหิ้วคอมสะพายกระเป๋ายืนตระหง่านอยู่หน้าตึก เขาหารู้ไม่ว่าข้างในมีแต่สาวๆออฟฟิศที่เซ็กส์จัดรอฟัดเขาอยู่ เพราะที่นี่คือบริษัทฉาวที่สาวๆเซ็กส์จัด

'อินทิรา' สาวสวยที่เพิ่งจบกฏหมายมาหมาดๆ ต้องจนมุมกับชีวิตเมื่อรู้ว่ามารดาป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ แต่เธอกลับไม่มีปัญญาหาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ จึงจำยอมรับจ้างเป็นแม่อุ้มให้กับนักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งไทยอเมริกันนามว่า 'บาสเตียน’ เพื่อแลกกับเงินสิบล้านบาท แต่หารู้ไม่ว่าเมื่อไปถึงที่นั่นแล้วเธอจะต้องเจอกับหนุ่มหล่อในคราบซาตานร้าย ผู้ซึ่งมีความแค้นฝังใจกับสาวไทยคนรักเก่าที่เคยทิ้งไปแต่งงานกับชายอื่นอย่างไม่ใยดี และอินทิราคือสาวไทยที่เขาเลือกมาเพื่อระบายความแค้น นั่นเพราะเธอมีใบหน้าละม้ายคล้ายผู้หญิงแพศยาคนนั้นนั่นเอง ++++++++++++++ “คุณพูดบ้าอะไร! ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นแม่อุ้มบุญไม่ได้มาเป็นเมียคุณนะ” อินทิราขึ้นเสียงใส่เขาทันที ยิ่งได้คุยกันยิ่งทำให้เธอไม่ไว้ใจผู้ชายคนนี้ “อ้าวเหรอ! ฉันไม่เคยบอกเธอเลยสักคำว่าจะให้มาเป็นแม่อุ้มบุญ” บาสเตียนตีมึนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

+ เล่มเดียวจบ + หลังจากข้ามภพมาอยู่ในร่างองค์หญิงอมโรคที่ป่วยตายตอนอายุห้าปี ‘เจียวเหยียนซี’ ตั้งใจใช้ชีวิตต่อไปในร่างขององค์หญิงที่ถูกลืมอย่าง ‘กู้เหยียนซี’ อย่างมีความสุขอยู่ในตำหนักร้างของวังหลวงตราบสิ้นชีพ เดิมทุกอย่างควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่นตามคิด หากไม่ติดว่าจู่ ๆ กลับมีราชโองการสั่งจากเบื้องสูงลงมา ให้นางได้สมรสตบแต่งเป็นฮูหยินเอกของ ‘จื่อหวงกงซื่อจื่อ’ ซึ่งงานมงคลนั้นใครต่อใครต่างก็อยากให้มันเป็นขององค์หญิงใหญ่! ใต้หล้าพากันส่ายศีรษะ ... ฮ่องเต้ผู้นี้ใครก็ดูออกว่าเกรงกลัวอำนาจของจื่อหวงกงจึงได้กลั่นแกล้งกันเช่นนี้ ตัวกู้เหยียนซีเองยิ่งแล้วไปใหญ่ อุตส่าห์หลบซ่อนตัวอยู่ในวังมาได้ตั้งสิบกว่าปี เพียงพริบตากลับถูกดึงเข้าไปยืนตรงกลางระหว่างสองขั้วอำนาจใหญ่อย่างไร้ทางเลี่ยง ภายใต้เกลียวคลื่นซัดโถม กระแสลมหมุนแปรในราชสำนักที่คาดเดาทิศทางไม่ได้อันมาพร้อมกับภัยอันตรายรอบด้าน กู้เหยียนซีไม่ทราบเลย ... ว่าแท้จริงแล้วจะมีที่ใดให้นางอยู่ได้อย่างสงบสุขกันแน่ ********************************* “ข้าจะสืบหาต้นตอเองว่าผู้ใดกลั่นแกล้งเจ้า” “ไม่รบกวนท่านรองแม่ทัพเซี่ย” ครานี้นางยียวน แสร้งพูดถึงยศศักดิ์ขุนนางเต็ม ๆ ของเขา “ทั้งจวนตระกูลเซี่ยแห่งนี้ ทุกคนล้วนอยากเห็นองค์หญิงใหญ่แต่งเข้ามาเป็นสะใภ้หาใช่ข้า แน่นอน นั่นอาจหมายรวมถึงท่าน” นางยิ้มมุมปาก เงยหน้าสบประสานสายตากับคนตัวสูงกว่าอย่างไม่นึกหวาดกลัว “เช่นนั้นแล้วหากท่านสืบไปจะทำอะไรได้ หันไปทางไหนก็เจอแต่ญาติมิตรตัวเองทั้งนั้น ซื่อจื่อไม่ลองให้ข้าจัดการเอง แล้วจะได้รู้กันว่าข้าเหมาะสมกับซื่อจื่อมากเพียงใด” “เช่นนั้นข้าคงต้องขอถาม” ชายหนุ่มหยันยิ้มตาม ก้มหน้าลงต่ำเล็กน้อยจนจมูกทั้งสองคนเกือบชนกัน “คำว่า ‘เหมาะสม’ ในนิยามของฮูหยินนั้นหมายถึงอันใด?” “ร้ายกาจ มากเล่ห์ ศีลเสมอไม่มีฝ่ายใดต่ำกว่า” ********************************* - อย่าลืมรบกวนโหลดตัวอย่างประกอบการตัดสินใจก่อนซื้อทุกครั้งนะคะ คุณนักอ่านถ้าอยากรีวิวเนื้อหาที่ติดส่วนสปอยล์ รบกวนใส่สปอยล์ให้ไรท์หน่อยน้าา - อนึ่ง นิยายเรื่องนี้อยู่ในจักรวาลและเวลาเดียวกับ #ฮูหยินน้อยจวนเว่ยอู่โหวช่างใจกว้างกว่าผู้ใด มีตัวละครจากเรื่องเว่ยอู่โหวฯ โผล่เข้ามาแจมเล็กน้อย แต่ก็มีการดำเนินเรื่องต่างกัน เนื้อเรื่องไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใดค่ะ

เธอแต่งเข้ามาเป็นสะใภ้บ้านนี้เพราะต้องการใช้หนี้ให้ครอบครัว จึงถูกสามีมองเป็นแค่ผู้หญิงหิวเงิน โดนพูดจาดูถูกสารพัด เธอจึงต้องท่องคำว่าอดทนในใจมาโดยตลอด เมื่อต้องกลายมาเป็นเมียผู้ชายเจ้าอารมณ์อย่างเขา .......... “คุณคิดจะทำอะไร” เธอมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ “ผัวเมียจะเดินด้วยกันมันแปลกนักเหรอ หรือกลัวว่าถ้าฉันเดินโอบไหล่ไปอย่างนี้จะทำให้เหยื่อไม่ติดกับ” “คุณศรัณย์!” “คืนนี้ค้างที่นี่ ฉันอยากจะมาเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เดี๋ยวจ้องห้องที่มันมีระเบียงเห็นวิวทะเล เวลามีอะไรกันจะได้รู้สึกตื่นเต้น” เขาทำหน้าทะเล้นจนเจ้าหล่อนนึกหมั่นไส้ ทำได้เพียงมองค้อนแล้วฟาดมือที่แผงอกกำยำเบา ๆ “คุณมันบ้าไปแล้ว ใครจะกล้าไปทำเรื่องอย่างนั้น ฉันไม่เอาด้วยหรอก” “แต่ฉันจะเอามีอะไรข้องใจไหม เดินไปทำหน้าให้มันดี ๆ ด้วย เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าฉันบังคับเมียมาเที่ยว”

เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! ไรวินทร์เดินย่ำเท้าเปล่าสัมผัสยอดหญ้าที่ถูกตัดสั้นท่ามกลางบรรยากาศสดชื่นยามเช้า ดอกไม้หลายสายพันธุ์เริ่มส่งกลิ่นหอมรวยริน เขากำลังเดินเล่นเพลินๆ ทันใดนั้นมีเสียงวิ่งตุ้บตั้บใกล้มาทางที่เขายืนอยู่ “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” เด็กชายผิวขาวตัวป้อมแก้มยุ้ยกลมเหมือนลูกซาลาเปาวิ่งเข้ามากอดขา เงยหน้ามองส่งยิ้มให้เขาจนตาหยี “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” ชายหนุ่มถามพร้อมก้มตัวยกแขนสองข้างช้อนก้นของหนูน้อยขึ้นอุ้มซุกจมูกหอมแก้มยุ้ยนั้นอย่างเอ็นดู “ก็เรียกพ่อจิคับ เป็นพ่อของหนูทำไมจะเรียกไม่ได้” สองแขนอวบป้อมยกคล้องคอแนบหน้าซุกบนอกอย่างประจบประแจง ไรวินทร์รู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นแรงเกิดความรู้สึกรักใคร่เด็กคนนี้อย่างแปลกประหลาด “หนูอยากเป็นลูกลุงหรือครับ” “อยากคับ” หนูน้อยผละหน้าออกจากอกตอบเสียงใส “ลุงก็อยากเป็นพ่อหนูเหมือนกัน” เขาหอมแก้มยุ้ยอีกครั้ง ปล่อยหนูน้อยลงพื้นดินเพราะเจ้าตัวดิ้นจะขอลง “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนูคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร” “กุนพ่อรีบไปหาหนูเร็วๆ นะ” หนูน้อยโบกมือบ๊ายบายวิ่งไปทางพุ่มไม้ “อย่าเพิ่งไปลูก โอ๊ย!” เขาตะโกนเสียงดังจนมารดาที่เดินผ่านหน้าห้องต้องหยุดเท้าและเคาะห้องเรียกลูกชาย “คิน เป็นอะไรลูก” “ผมฝันครับคุณแม่ ฝันแปลกมาก มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาเรียกผมว่าพ่อครับ” “ฝันถึงเด็ก หรือว่าแม่จะได้หลาน คินไปทำใครท้องหรือเปล่า ตาหนูถึงได้มาตาม” คำพูดของมารดานั้นบังเกิดความเคร่งเครียดปรากฏบนใบหน้าคร้ามคม

พลอยใส สาวน้อยแสนสวยตัวเล็กขาวอายุสิบแปดปี เธอมีชะตากรรมที่น่าสงสารเพราะว่าแม่ที่เป็นเศรษฐีพันล้านของเธอเกิดอุบัติเหตุตาย นับว่ายังโชคดีที่แม่ของเธอมีสามีถึงสามคน ทว่าพลอยใสช่างสวยวันสวยคืนขึ้นทุกวัน มีหรือที่พ่อเลี้ยงทั้งสามจะอดใจไหว!!!

“ขออภัยเจ้าค่ะ” “มิรู้จักสำรวม เร่งลุกขึ้นแลเข้าไปนั่งด้านในเรือ” ขวัญตายิ้มหวานแม้เขาจักมิยอมสบตาแต่ใบหน้าคมที่แดงก่ำก็ทำให้รับรู้ได้ว่าเขาเขินอาย “เขินหรือเจ้าคะ” “จักลุกไปดีๆหรือต้องโยนลงเรือเสียก่อน” ขวัญตาพลันหุบยิ้มแลเร่งรุดไปยังด้านในเรือ แม้จักนั่งเรียบร้อยตามคำสั่งแล้วแต่สายตาคมที่ส่งมาก็ยังคงดุมิคลาย “มิดื้อแล้วเจ้าค่ะ คุณพี่เจ้าขาอย่าทำหน้ายักษ์สิเจ้าคะข้ากลัว” “กลัวเป็นด้วยรึ” หลวงชนธรรมกฤตานนมองท่าทางแสร้งหวาดกลัวของนางแล้วถอนหายใจยาว ดูเอาเถิดก่อนหน้าเขาโกรธนางจนผู้ใดก็เข้าหน้ามิติด วันนี้ตั้งใจจักปั้นบึ้งกับนางสักหน่อยก็มิอาจกระทำได้นาน ช่างน่าโมโหนัก “ฟ้ายังมิสางนอนเอาแรงไปก่อน” “คุณพี่ เข้ามานอนกับข้าไหมเจ้าคะ” “แม่จอมขวัญ!!หากยังพูดจามิระวังพี่จักให้แยกเรือ”

"[บทที่ 601-660] ทำอย่างไรก็ได้รับผลอย่างนั้น​ ทุกคนหลบหนีผลของการกระทำไม่พ้น หลินชิงเหอกับโจวชิงไป๋ย้ายกลับมาอยู่ที่เรือนสี่ประสานในปักกิ่งพร้อมกับลูกสาวที่เพิ่งเกิดแล้ว​ ทั้งนี้ผลของการหลบไปดูแลครรภ์​ที่เซี่ยงไฮ้ก็ทำให้พวกเขาได้เป็นญาติบุญธรรมกับครอบครัวหนึ่งด้วย​ นับว่าเป็นการเติมปีกให้พยัคฆ์โดยแท้จริง ช่วงเวลาที่พวกเขากลับมาอยู่ที่ปักกิ่งก็มีเรื่องราวหลายอย่างเกิดขึ้น​ ทั้งเรื่องที่น่ายินดีและเรื่องที่ไม่น่ายินดี​ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีเรื่องไหนมาหยุดยั้งสองสามีภรรยาที่กำลังจะเปิดกิจการและฟาร์มขนาดแปดหมื่นตารางเมตรแถวชานเมืองปักกิ่งได้เลย​ ซึ่งจะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้างนั้น​ เชิญติดตามได้ใน 'ทะลุมิติ​ไป​เป็น​ชาวสวน​แม​่ลูกสาม​ เล่ม​ 11' เล่มนี้"

*เล่มเดียวจบ* เธอทะลุมิติมาอยู่ในร่างของลู่เหลียนซือ สตรีที่ถูกวางตัวไว้ให้แต่งเข้าตำหนักขององค์ชายรองไป๋หรงหลี่เซินตามคำมั่นสัญญาในอดีตระหว่างบิดากับฮ่องเต้ และเพราะเคยอ่านเรื่องราวเหล่านี้มาแล้ว หญิงสาวจึงได้รู้ดี ว่าไป๋หรงหลี่เซินนั้นคือนามของพระเอกในนิยายเรื่องหนึ่ง ส่วนลู่เหลียนซือนั้นไซร้ ... เป็นเพียงแค่ตัวประกอบที่ในอนาคตจะตรอมใจตายไปเพราะสามีไม่รัก ฉะนั้นในเมื่อสวรรค์อุตส่าห์ส่งเธอมาอยู่ในร่างนี้แล้ว สิ่งที่ต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงความตายก็มีเพียงแค่อยู่อย่างสงบ ประพฤติตนเป็นชายาที่ดีรอจนกว่านางเอกของเรื่องจะปรากฏตัวก็พอ ทว่าแม้ในใจจะคิดเช่นนั้น ... แต่ตำแหน่งชายาเอกในองค์ชายรองกลับไม่ง่าย ทั้งแรงกดดันจากฮองเฮาที่ไม่ปรารถนาให้นางแต่งเข้า ทั้งศัตรูมากมายนับไม่ถ้วนที่ไม่ต้องการเห็นนางยืนอยู่ตรงตำแหน่งนี้ ท้ายที่สุดแล้วหญิงสาวก็ไม่รู้เลย ... ว่าตนจะสามารถอดทนรอต่อไปอย่างสงบเสงี่ยม เพื่อที่จะประพฤติตนไม่ให้กระทบกับเนื้อเรื่องหลัก ... ได้หรือไม่ ************** “ในสายตาของข้า ... ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใครมาจากไหน เจ้าก็คือชายาของข้า เพราะอย่างนั้นแล้ว ... ข้าถึงได้อยากให้เจ้าเป็นสตรีของข้าแต่เพียงผู้เดียว” ************** - อยู่ในจักรวาลเดียวกับกลวิธีการเป็นนางร้ายฉบับท่านหญิงหลิ่วหลี - อย่าลืมโหลดตัวอย่างอ่านประกอบการตัดสินใจซื้อนะคะ จบดี สุขนิยม นักเขียนรับประกันค่ะ - มีเล่มกระดาษ สามารถสั่งซื้อได้ที่เพจ อี้ซินเหม่ย

บทสรุปของนิยายเผยประสบการณ์รักอันร้อนแรงของสาวน้อยไร้เดียงสา เมื่อเธอต้องเข้ามาทำงานเป็นพริตตี้สปา งานซึ่งรองรับอารมณ์แห่งกามตัณหาและบำบัดความใคร่ให้เหล่าชายผู้หื่นกาม

นางสาวอภิชญา หรือครูแก้ว อายุ 22 ปี สาวสวยเรียบร้อย แต่หุ่นไม่แพ้นางแบบ สอบบรรจุได้โรงเรียนเล็กๆใกล้ ชุมชุนแอร์อัด ต้องเจอกับผู้ชายหลายรูปแบบ และวิธีต่างๆเพื่อที่จะได้แอ้มเธอ แล้วเธอจะรอดกับคนพวกนี้หร

นางเป็นเพียงสาวใช้ของนายคณิกา คอยเฝ้ามองสตรีหลากหน้านำเงินเพื่อมาแลกเปลี่ยนค่ำคืนวสันต์จากผู้เป็นนาย แต่กับนางที่ไม่มีสิ่งใดแลกเปลี่ยน เหตุใดเขาถึงมอบความสุขให้นางจนแทบขาดใจเช่นนี้เล่า

การฝึกในต่างมิติของสำนักเฉียนหลงได้เริ่มต้นขึ้น เป็นเพราะคำขอของลั่วอู๋ทำให้กำหนดการเปลี่ยนไป สู่เป้าหมายนรกมนตรา สถานที่ที่อันตรายยิ่ง อีกทั้งเขายังได้พบความลับบางอย่าง ติดตามในเล่ม

เพราะตายแล้วต้องมาสิงร่างตัวประกอบสุดน่าสงสารในนิยายที่ตัวเองยังอ่านไม่จบ หมิงรั่วรั่วจึงคิดจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของอันลั่วลั่ว ผู้อาภัพที่ต้องถูกประหารชีวิตก่อนวัยอันควร เพราะหลงกลตัวร้าย... หมิงรั่วรั่วตั้งใจว่านางจะตายซ้ำสองไม่ได้เป็นอันขาด ดังนั้น...นางจึงต้องช่วยพี่ชายของอันลั่วลั่วให้รอดพ้นกลอุบาย ช่วยครอบครัวสกุลอันมิให้ต้องพินาศ แต่ใครจะไปรู้ว่า เมื่อนางเริ่มเปลี่ยนบทบาทของอันลั่วลั่ว ชีวิตใหม่ของนางก็เริ่มวุ่นวาย เมื่อนางร้าย...คอยแต่จะหาโอกาสเกาะติดพี่ชาย ส่วนตัวอิจฉากับนางเอกดันจับมือแท็กทีมกันเพื่อทำลายชื่อเสียงของนาง เพียงเพราะ... เจ้าฮ่องเต้น่าตายนั่น...คอยแต่มาวุ่นวายเกาะแกะนาง แทนท่ี่จะเป็นนางเอกซึ่งเป็นคนรักของเขา! ป.ล. เรื่องนี้ไม่เน้นขนบธรรมเนียมประเพณีของจีนใดๆทั้งสิ้น อาจจะมีหลายๆอย่างไม่สมเหตุสมผล ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะเจ้าคะ^^

รักเด็ก เผด็จการ เจ้าบุญทุ่มคือพระเอก ท่านหาใช่บิดาข้า ใยต้องวุ่นวายกับข้านัก นางคือเด็กน้อยที่กำลังถูกผู้สูงวัยวางเหยื่อล่อ