หลังจากข้ามภพมาอยู่ในร่างองค์หญิงอมโรคที่ป่วยตายตอนอายุห้าปี
‘เจียวเหยียนซี’ ตั้งใจใช้ชีวิตต่อไปในร่างขององค์หญิงที่ถูกลืมอย่าง ‘กู้เหยียนซี’ อย่างมีความสุขอยู่ในตำหนักร้างของวังหลวงตราบสิ้นชีพ
เดิมทุกอย่างควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่นตามคิด หากไม่ติดว่าจู่ ๆ กลับมีราชโองการสั่งจากเบื้องสูงลงมา ให้นางได้สมรสตบแต่งเป็นฮูหยินเอกของ ‘จื่อหวงกงซื่อจื่อ’
ซึ่งงานมงคลนั้นใครต่อใครต่างก็อยากให้มันเป็นขององค์หญิงใหญ่!
ใต้หล้าพากันส่ายศีรษะ ... ฮ่องเต้ผู้นี้ใครก็ดูออกว่าเกรงกลัวอำนาจของจื่อหวงกงจึงได้กลั่นแกล้งกันเช่นนี้
ตัวกู้เหยียนซีเองยิ่งแล้วไปใหญ่ อุตส่าห์หลบซ่อนตัวอยู่ในวังมาได้ตั้งสิบกว่าปี เพียงพริบตากลับถูกดึงเข้าไปยืนตรงกลางระหว่างสองขั้วอำนาจใหญ่อย่างไร้ทางเลี่ยง
ภายใต้เกลียวคลื่นซัดโถม กระแสลมหมุนแปรในราชสำนักที่คาดเดาทิศทางไม่ได้อันมาพร้อมกับภัยอันตรายรอบด้าน
กู้เหยียนซีไม่ทราบเลย ... ว่าแท้จริงแล้วจะมีที่ใดให้นางอยู่ได้อย่างสงบสุขกันแน่
*********************************
“ข้าจะสืบหาต้นตอเองว่าผู้ใดกลั่นแกล้งเจ้า”
“ไม่รบกวนท่านรองแม่ทัพเซี่ย” ครานี้นางยียวน แสร้งพูดถึงยศศักดิ์ขุนนางเต็ม ๆ ของเขา “ทั้งจวนตระกูลเซี่ยแห่งนี้ ทุกคนล้วนอยากเห็นองค์หญิงใหญ่แต่งเข้ามาเป็นสะใภ้หาใช่ข้า แน่นอน นั่นอาจหมายรวมถึงท่าน”
นางยิ้มมุมปาก เงยหน้าสบประสานสายตากับคนตัวสูงกว่าอย่างไม่นึกหวาดกลัว “เช่นนั้นแล้วหากท่านสืบไปจะทำอะไรได้ หันไปทางไหนก็เจอแต่ญาติมิตรตัวเองทั้งนั้น ซื่อจื่อไม่ลองให้ข้าจัดการเอง แล้วจะได้รู้กันว่าข้าเหมาะสมกับซื่อจื่อมากเพียงใด”
“เช่นนั้นข้าคงต้องขอถาม” ชายหนุ่มหยันยิ้มตาม ก้มหน้าลงต่ำเล็กน้อยจนจมูกทั้งสองคนเกือบชนกัน “คำว่า ‘เหมาะสม’ ในนิยามของฮูหยินนั้นหมายถึงอันใด?”
“ร้ายกาจ มากเล่ห์ ศีลเสมอไม่มีฝ่ายใดต่ำกว่า”
*********************************
- อย่าลืมรบกวนโหลดตัวอย่างประกอบการตัดสินใจก่อนซื้อทุกครั้งนะคะ คุณนักอ่านถ้าอยากรีวิวเนื้อหาที่ติดส่วนสปอยล์ รบกวนใส่สปอยล์ให้ไรท์หน่อยน้าา
- อนึ่ง นิยายเรื่องนี้อยู่ในจักรวาลและเวลาเดียวกับ #ฮูหยินน้อยจวนเว่ยอู่โหวช่างใจกว้างกว่าผู้ใด มีตัวละครจากเรื่องเว่ยอู่โหวฯ โผล่เข้ามาแจมเล็กน้อย แต่ก็มีการดำเนินเรื่องต่างกัน เนื้อเรื่องไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใดค่ะ
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว