.. คำโปรย .. เมื่อแฝดน้องอย่าง 'น้ำมัน' ขอสลับตัวกับพี่สาวฝาแฝดอย่าง 'น้ำมนต์' จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อทั้งสองแฝดต่างเรียนกันคนละโรงเรียน และอะไรกันนะทำให้แฝดน้องอย่าง 'น้ำมัน' ถึงมีความคิดแบบนั้น

.. คำโปรย .. เมื่อ โตษิน เป็นที่ปรึกษาเกี่ยวกับกาแฟต่าง ๆ และเขาเป็นเจ้าของร้านกาแฟ คอฟฟี่ ทอล์ก ได้เจอกับ ลักษณารีย์ ที่เข้ามาใช้บริการที่ร้าน จึงทำให้ทั้งสองได้สานสัมพันธ์กันเกิดขึ้น ความรักที่มีทั้งขม หวาน มัน

ราชันย์ หรือ คิงส์ อายุ32 เพลย์บอยตัวพ่อ ประสบอุบัติเหตุ(?) ตื่นมาในบ้านสวนของหญิงสาวคนหนึ่ง ลลินลาออกจากงานที่ทำอยู่ กลับมาพลิกฟื้นสวนเพาะพันธุ์ไม้ของของพ่อแม่ซึ่งเป็นสมบัติที่ทั้งสองทิ้งไว้ให้ หญิงสาวพยายามที่จะใช้ชีวิตหลังการหย่าร้างให้ดีที่สุด บังเอิญลลินได้พบกับราชันย์ที่หมดสติ แรกทีเดียว เธอจะพาเขาไปโรงพยาบาล แต่วันนั้นฝนตกหนัก จึงได้แต่รักษาเขาเท่าที่พอทำได้ แต่โชคดีที่เขาไม่เป็นอะไรมาก ราชันต้องการหลบซ่อนตัวชั่วคราวเพื่อสืบว่าใครทำร้ายเข า ความใกล้ชิดทำให้เขาอยากตอบแทนเธอมากกว่า ‘ผู้มีพระคุณ’ แต่หัวใจที่ปิดตายเพราะความบอบช้ำ จากอดีตของลลินทำให้ราชันต้องใช้ความสามารถและงัดกลเม็ดมามัดใจสาว เรื่องมันอาจจะง่ายกว่านี้ ถ้าอดีตสามีของเธอไม่พยายามกลับมาง้อขอคืนดี “อย่า...อย่าทำแบบนี้” เสียงของลลินแผ่วเบา “ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณ...” “แน่นอน” เขาขบติ่งหูเล็กๆ ราวไข่มุกของเธอ “พูดกี่ร้อยครั้ง ผมก็ยืนยันว่าจริงจังกับคุณ”

คุณยักษ์ (เจ้าสาวของมังกรกัณฐ์) เรื่องย่อ เพราะคุณปู่ยื่นเงื่อนไขให้ ทำให้ ‘มังกรกัณฐ์’ ไม่มีทางเลือก เขาจำใจจดทะเบียนสมรสกับ ‘เดหลี’ หญิงสาวที่ทำงานในบ้านของเขา หญิงสาวรู้ดีว่าเขาไม่ได้รักเธอ มีเพียงเธอฝ่ายเดียวที่มอบหัวใจให้เขา และเพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บปวดมากไปกว่านี้ เธอจึงบอกตัวเองเสมอว่า ‘การรักคุณคือหายนะสำหรับฉัน เพราะฉะนั้น ฉันจึงต้องเตือนหัวใจตัวเองไม่ให้เผลอใจไปรักคุณ’ เพราะนี้อาจเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอเจ็บน้อยลง เมื่อถึงเวลาต้องหย่ากับเขา ...................... “คุณยักษ์เอาออกไปนะ” “หะ!” “เอาของคุณออกไปนะ” มังกรกัณฐ์งุนงง “เอาอะไรออกไป” “ก็...” เธอจ้องเขาหน้าแดงจัด เขายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน “ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ อ๊า!” เดหลีร้องเสียงหลง แผ่นหลังของเธอแนบไปกับที่นอน เจ้ายักษ์ตะกละ! เขายิ้มเจ้าเล่ห์ โน้มหน้าลงจูบกลีบปากหวานฉ่ำของหญิงสาว “คุณยักษ์” เธอเรียกเขาเสียงอู้อี้ พยายามรั้งสติไว้ไม่ยอมปล่อยใจกับสิ่งที่เขาเขาปรนเปรอให้อีก “เรียกผัวทำไมจ๊ะเมียจ๋า” โรมานซ์โคแก่

“กานพลู”ไม่ได้ตั้งใจมาเป็นนางบำเรอของ “ยุทธวีร์” แต่เพราะพี่สาวอย่าง “ใบบัว”ทิ้งหนี้สินไว้ให้ก่อนหนีจากไปติดต่อไม่ได้ เมื่อทางเลือกมีไม่มากนัก เธอจึงยอมทำตามข้อเสนอของเขา แต่เมื่ออยู่ใกล้ชิดกัน เธอกลับละเมิดกฎที่ตั้งไว้ เผลอยกหัวใจให้เขาไปทั้งดวง .......... “ตัดสินใจได้แล้วสินะ” เขาถามย้ำอีกครั้ง เห็นอาการประหม่าของเธอแล้วก็อดกระตุกยิ้มขึ้นมาไม่ได้ “ฉันขอดูสินค้าหน่อย” “ดู...อะไรนะคะ” เธอเงยหน้าขึ้นอย่างงุนงง “สินค้า” เขาย้ำ

อลันใช้สายตาสำรวจหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า...หน้าตาท่าทางไม่เจนจัดสักเท่าไหร่ สงสัยวศินคงส่งเด็กไซด์ไลน์แถวๆนี้ขึ้นมาเซอร์ไพรส์ให้เขาแก้เซ็ง เมื่อคืนเมาหนักไปหน่อย... เปิดห้องพักได้ เขาก็ล้มตัวลงบนที่นอน พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย รู้สึกอยู่เลือนรางเหมือนกัน...หมอนข้างห้องนี้ทำไมมันนุ่มนิ่มดีชะมัด “อ๋อ สงสัยรับงานจากเพื่อนฉันสินะ ค่าตัวเท่าไหร่ล่ะ หน้าตาไม่เลวนี่” เขาพูดยิ้มๆ ผริตาหน้าร้อนผ่าว หล่อนแหว “ทุเรศ พูดจาบ้าๆ ฉันต่างหากที่ต้องถาม แกเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง คอยดูนะ ฉันจะแจ้งความ จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด” “เออโว๊ย ไอ้ศิน จะหาอีตัวให้ทั้งที ทำไมเลือกคนความจำเสื่อมมาได้ว่ะ” “แก...” หล่อนชี้หน้าเขามือไม้สั่น... ทำไมเธอต้องมาเจอเรื่องบ้าบอแบบนี้ด้วย

“พอได้แล้ว” เธอตวาดเขากลับ หันมองเขาด้วยแววตาร้องขอ ชีวิตฉันลำบากเหลือเกินแล้ว ชานน... เธออยากบอกเขา หากก็ได้แต่เพียงเสียงที่เอ่ยอ้อนวอน “ปล่อยฉันไปเถอะ อย่ามายุ่งกับฉัน ได้โปรด” “เสียใจ” ชายหนุ่มบีบแขนหญิงสาวให้แน่นเข้า “ฉันกลับมาแล้ว และสาบานได้นับจากนี้ เธอไม่มีทางมีความสุข ปัถว์!”

หล่อนคงรู้สินะว่า ทรัพย์สมบัติที่บิดาเขาครอบครองมีมูลค่ามหาศาลพอจะทำให้ผู้หญิงอย่างหล่อนสบายไปทั้งชาติ ไม่ง่ายไปหน่อยหรือปันนา แม่นางบำเรอชั้นสูง ผู้ชายอย่างนายทามม์จะสอนให้หล่อนรู้ว่า ไม่มีอะไรในบ้านหลังนี้ที่หล่อนคู่ควร โดยเฉพาะการคิดจะเข้ามาแทนที่มารดาของเขา ต่อไปนี้ มันคือสงครามเย็นที่อาจร้อนยิ่งกว่าไฟในอก ถ้าหล่อนทนไหว ก็ลองดู!

“ยายเด็กบ้าเอ๊ย!” เขาร้องดังขึ้นด้วยความโมโห “นึกว่าตัวเองเป็นนางเอกละครทีวีหรือไง” “นายมันก็ไม่ต่างอะไรจากพวกผู้ร้าย เลวยิ่งกว่า ไอ้....อุ๊บส์!” ริมฝีปากเรียวบางถูกปิดลงทันทีด้วยริมฝีปากของเขาที่ทาบทับลงไปอย่างลืมตัว ก็แค่ต้องการตอกย้ำให้ชัดลงไปเลยไงว่า ใช่...เขามันผู้ร้ายตัวพ่อ เลวได้ใจแบบไม่ใช้แสตนอิน เล่นจริงและ จูบจริง!

หนิงจิ้งข้ามภพมาได้เพียงสามวันก็ต้องแต่งงานกับบุรุษเย็นชาเช่นหรั่นอี้ ต้องยอมให้เขาแต่งอนุภรรยาอีกนางเข้ามาพร้อมกัน ทั้งยังต้องเฝ้าห้องหออย่างเดียวดายตลอดทั้งคืน หากเกิดเรื่องเช่นนี้กับสตรีนางอื่น เกรงว่าคงร่ำไห้ผูกคอตายด้วยความอัปยศไปแล้ว แต่หนิงจิ้งมีเรื่องอื่นให้ต้องคำนึงมากกว่าเรื่องสามีนอกใจ วิญญาณอาฆาตระดับหนึ่ง 99 ดวงกับยมทูตมือใหม่ที่ตามเกาะติดไม่ห่าง คือเรื่องที่นางต้องเร่งจัดการอย่างเร่งด่วน แม้จะมีเวลานาน 3 ปีเพื่อสำเร็จภารกิจ แต่เรื่องแบบนี้จบเร็วหน่อยน่าจะดีกว่า เรื่องตัวเองยังเอาตัวไม่รอด ยังต้องมารับรู้เรื่องลำบากใจของสามีเพิ่มเข้ามาอีก การที่หรั่นอี้แต่งงานกับนางอาจนำภัยถึงชีวิตมาให้ ในเมื่อรู้เช่นนี้แล้ว นางก็จะขอรักษาชีวิตเขาไว้แม้ต้องเจ็บปวดใจ "ท่านพี่ เขียนหนังสือหย่าให้ข้าเถิด"

พลังแห่งรักนั้น จะส่งผลให้หยั่งลึกไปถึงจิตวิญญาณ ต่อให้ตายแล้วเกิดใหม่ เขาในภพชาตินี้ก็ยังไม่ลืมความผูกพัน ยังคงรักมั่นมิแปรผัน พานพบมิใช่แค่วาสนา แต่เป็นสัญญาว่าจะตามหาให้เจอ มีเพียงนางที่เขาพร่ำเพ้อ หวังเคียงข้างตลอดไป

หนึ่งบุรุษทั้งเหี้ยมโหดแลเย็นชาไร้ปรานี หนึ่งสตรีแม้ไร้ค่าแต่ทว่าน่าปกป้อง #เรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับ สนพ. เนื้อหาเหมือนเดิมทุกประการ

“หนูว่าพี่หางานอื่นดีกว่ามั้ยคะ มีงานที่น่าสนใจอยู่ไม่ใช่เหรอ”สปายแนะนำเพื่อให้บัวคิดทบทวนดูอีกที “งานที่น่าสนใจ?” “ก็ในเน็ตอ่ะพี่ หนูก็เห็นเปิดรับเยอะเยอะไป” “อ๋อ…อืม ไม่รู้สิ พี่ไม่ชินกับการมีเจ้านายคอยสั่งด้วยสิ ถ้าแบบนั้นคงต้องปรับตัวกันนานเลยมั้ง” บัวตอบกลับด้วยท่าทางครุ่นคิด “แต่หนูว่ามันก็คุ้มนะถ้าพูดถึง…สถานการณ์ของพี่ตอนนี้ เงินสำคัญไม่ใช่เหรอ?” สปายพูดเสียงเรียบนิ่งประโยคที่ฟังดูคล้ายแนะนำแต่กลับแฝงไปด้วยความจิกกัดทำให้คนฟังรู้สึกสับสน “หมายถึง?” บัวมีสีหน้างุนงงเธอมองลึกเข้าไปในแววตาของอีกคนเพื่อหาคำตอบ แต่กลับพบเจอเพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่ได้มา

เรื่องราวของแม่ค้าในวัยนักศึกษาที่ได้บังเอิญรู้จักกับนักการเมืองสาวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว โดยมีเด็กน้อยวัยซนเป็นตัวเชื่อมระหว่างกัน ทำให้สนิทไว้ใจพูดคุยกันทุกเรื่อง จนถึงขั้นมีความรู้สึกพิเศษต่อกัน แต่ทว่า…วันหนึ่งเมื่อมีทางเลือกไม่มากนักแม่ค้าสาวเธอจำเป็นต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ เพราะเหตุผลบางอย่างและนั่นทำให้เธอติดพันจนไม่อาจถอนตัวได้ถึงแม้มันจะขัดกับความรู้สึกของเธอก็ตาม แต่แล้ว..โชคชะตากลับเล่นตลก ให้เธอทั้งคู่ต้องกลับมาใกล้ชิดกันอีกครั้ง และแน่นอนว่าแม่ค้าสาว ได้ตกหลุมรักหญิงสาวผู้นั้นอีกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง โดยที่เธอพยายามจะหลอกตัวเองมาตลอด ว่าความรู้สึกนั้น มันไม่ใช่ของจริง และเส้นทางความรักของทั้งคู่ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เพราะเมื่อเธอทั้งคู่เคลียร์ความรู้สึกของตัวเองได้ ก็ต้องมาพบเจอกับปัญหาอีกครั้ง เพื่อช่วยรุ่นน้องให้ออกมาจากที่ที่ไม่ควรอยู่ ด้วยทิฐิบางอย่างทุกอย่างจึงไม่ง่ายอีกตามเคย

“.... เธอใช้เงินซื้อเขามา เพื่อบำเรอความใคร่ !...” สำหรับเรื่อง “สุขสันต์ One night stand” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 32 ซึ่งเป็นเรื่องราวของ ดารัณ สาวโสดที่เฝ้ารอใครสักคนเดินเคียงข้าง เธอรอแล้ว รอเล่า จนกระทั่ง กระจ่างแน่แก่ใจว่า สิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นไม่มีอยู่จริง ดังนั้น เธอจึงใช้เงินซื้อเขามา ! เพื่อบำเรอความสุข ! --------------------------------------------------------- ดารัณกำลังยืนคอยลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องพักชั้นที่ 24 ของโรงแรม เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก เธอกำลังจะก้าวเข้าไป แต่แล้วร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งก็เข้าประชิดเธออย่างรวดเร็ว ตุบ ! เขาดันร่างเธอเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว จนชิดผนังด้านหนึ่ง ทั้งคู่สบตากัน ชายหนุ่มเอื้อมมือไปกดหมายเลขชั้น จากนั้นก็โฉบริมฝีปากร้อนฉ่าเข้ามาจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “อื้อ.... อึก” สาวใหญ่ครางหือในลำคอ ความต้องการที่เก็บซ่อนไว้มานานระเบิดแตกออกไปทั่วร่าง จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ เด็กหนุ่มบดจูบเร้าหนักขึ้น ก่อนที่จะแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปในนโพรงปากของสาวใหญ่ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “อ่า......” ดารัณเผยอปากรับลิ้นดุดันของเด็กหนุ่ม สนองความเกรี้ยวกราดของพลังหนุ่มอย่างถึงใจ สองมือโอบรัดรอบคอ และแผ่นของเขาเอาไว้เพื่อยึดไม่ให้ตนอ่อนระทวยลงกับพื้น จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ “หืม” เจมส์ครางในอก เพียงแค่ลิ้มลองชิมริมฝีปากสวยก็รู้สึกซาบซ่านไปทั้งกาย แล้วเขาก็กดจูบหนัก ๆ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนผละจูบออก “เป็นวัยรุ่นใจร้อนจริง ๆ เลยนะ” ดารัณกระเซ้า ดวงตาคู่สวยปรือฉ่ำหวานไปด้วยอารมณ์สวาท “ผมแค่ขึ้นอินโทรเพลงแฮปปี้วันไนท์สแตนเท่านั้น ฉบับเต็มต้องรอให้ถึงห้องก่อน” เขาตอบเธอด้วยแววตาวาววับ เมื่อข้อตกลงซื้อขายเป็นไปอย่างชัดเจน ตัวตนอันเร่าร้อนของเขาก็เปิดเผยออกมา จนดารัณรู้สึกว่า เด็กหนุ่มตรงหน้าได้กลายเป็นเสือหนุ่มเสียแล้ว

ในที่สุดก็ได้มีบ้านอยู่เป็นของตัวเองแล้ว แน่นอนว่าเจ้าเด็กสองตัวโตย้ายข้าวย้ายของเข้ามาอยู่กับเธอแทบจะทันที แต่ปัญหาก็จุกจิกวุ่นวายเหลือเกิน พวกเขาทะเลาะกันเองบ่อยมากแต่ทะเลาะกับเธอบ่อยยิ่งกว่า เธอเองเป็นคนโลภมากจะบ่นเยอะก็ไม่ได้ด้วย แต่ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว!! เจ้าลูกหมาสองตัว! หยุดกัดกันเดี๋ยวนี้เลยนะ! เอ๊ะ!...ปล่อยข้านะ! จะหิ้วข้าเข้าห้องนอนมาทำไมเล่า!

ซ่งรุ่ยซี เด็กสาววัย 17 ปี นักเรียนมัธยมในเมืองปักกิ่งที่ชื่นชอบการอ่านนิยายจีนโบราณเป็นอย่างมาก ต่อมาวันหนึ่งเธอประสบอุบัติเหตุ พร้อมหนังสือนิยายที่เธออ่านพอเธอตื่นขึ้นมาอีกที เธอก็กลายเป็น จ้าวไป๋หลัน ตัวละครหลักที่ในนิยายที่เธออ่านอยู่ซะงั้น! แถมได้มาเจอ เจิ้งเทียนฉี แม่ทัพหนุ่ม ที่เธอเคยอ่าน เขาทั้งหล่อ เก่งด้านการกวี เพลงดาบ หรือเรื่องในการสู้รบเป็นอย่างมาก การย้อนเวลาจากนิยายที่เธออ่านจะวุ่นวายขนาดไหน แล้วเธอจะสามารถกลับมายังโลกปัจจุบันได้รึไม่

ผู้ชายในโลกของนิยายและซีรีส์นี่มันดีจริง ๆ ทั้งหล่อ เท่ อบอุ่นใจดี รักเดียวใจเดียว ชีวิตนี้ไม่มีผู้ชายในชีวิตก็ไม่เสียดาย ขอตายไปทั้งที่โสดแบบนี้แหละ เพลินตาคิดเอาไว้แบบนั้น แต่แล้ว... ผู้ชายที่ชื่อนักรบก็โผล่มากระชากหัวใจของเธอให้กลับมาสู่โลกของความเป็นจริงอีกครั้ง +++++++++ “ผมอยากไถ่โทษเรื่องที่เข้าใจคุณผิด คุณอยากไปไหนผมจะพาไป” ‘เข้าใจคุณผิด’ คำคำนี้ทำเอาเพลินตาใจเต้นระรัว เธอขอเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าเขาอาจจะหึงเธออย่างที่วิลันดาบอกมา “ว่าไงครับ” เสียงทักจากนักรบทำให้เพลินตาหลุดจากภวังค์หันมายิ้มแหย ๆ ให้เขาแล้วพยายามคิดว่าเธอจะไปไหนดีนะ ไหน ๆ โอกาสมาถึงแล้วขอที่โรแมนติกและสร้างความทรงจำดี ๆ หน่อย “อืม...” “ผมไม่ได้บังคับนะ ว่างวันไหนคุณค่อยบอกก็ได้ครับ” นักรบเอ่ยแทรกขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเหมือนจะคิดหนักของอีกฝ่าย “ว่างค่ะพรุ่งนี้ว่าง แต่ฉันไปทั้งวันไม่ได้นะคะ ยังไงช่วงบ่ายก็ต้องกลับมาทำงาน” บอกอย่างเสียดายแต่งานมันลนก้นจริง ๆ “ได้ครับ พรุ่งนี้ เก้าโมงผมมารับที่นี่นะ อย่าลืมคิดมาล่ะว่าอยากไปไหน” ชายหนุ่มย้ำอีกครั้ง “ร้านหนังสือดีไหมนะ” คราวนี้เพลินตาพึมพำถึงที่ที่เธออยากไปแม้มันจะไม่ได้โรแมนติกอะไรเลย แต่ใต้จิตสำนึกคืออยากไปที่สุดนั่นแหละ และมันก็ดังพอที่จะทำให้คนที่ยืนข้าง ๆ ได้ยิน “ได้สิ คุณอยากได้เล่มไหนผมจ่ายเอง” นักรบบอกอย่างใจป้ำ “จริงนะคะ” เพลินตาถามกลับด้วยสายตาเป็นประกาย แต่เมื่อรู้สึกว่าเธอจะออกอาการมากเกินไปจึงรีบปรับสีหน้า “ไม่เป็นไรค่ะฉันจ่ายเองดีกว่า” “ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มอยากจ่ายให้จริง ๆ ครับ” เมื่อได้ยินอีกฝ่ายยืนยันอย่างนั้น เพลินตาก็ไม่คิดจะขัดศรัทธา “งั้นโอเคเลยค่ะ คุณซื้อหนังสือให้ฉัน ฉันเลี้ยงข้าวคุณ ห้ามปฏิเสธ” แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่อาจจะรับฝ่ายเดียวได้ “โอเคครับ ลิสต์รายชื่อไว้เลย” “ค่ะ คุณนี่น่ารักที่สุดเลย” “ครับ” นักรบตอบรับยิ้ม ๆ เมื่อเห็นอาการดีใจของหญิงสาวที่เอาตรง ๆ ก็คือแปลกจากผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยรู้จักมาโดยสิ้นเชิง เพราะปกติถ้าให้เลือกที่จะไปและจ่ายให้ ส่วนใหญ่ก็เลือกช็อปปิ้งพวกเสื้อผ้ากระเป๋า เครื่องสำอางอะไรเทือกนี้ เพิ่งมีเพลินตานี่ละที่อยากไปร้านหนังสือ

จู่ๆ ก็มีเงินห้าหมื่นมานอนอยู่ในบัญชีของ'กัญชรส'สาวห้าวบ้านิยายที่ตกงานแถมยังถังแตก แน่นอนเธอกดมันมาปลดหนี้ให้ตัวเองแต่ปัญหาก็ดันมาเกิดเมื่อหนุ่มหล่อเจ้าของเงินอย่าง'อิงครัต'มาทวงเงินที่โอนผิดนั้นคืน +++++++++ “แต่ว่า...ตอนนี้ฉันยังตกงานอยู่เลย เรื่องเงินสามหมื่นที่ว่าจะคืน...ฉันขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ” ชายหนุ่มเริ่มชักสีหน้า แววจะไม่ได้เงินส่วนนี้คืนเห็นอยู่รำไร จะยกให้เลยก็ใช่ที่ เพราะเขาก็ไม่ได้ร่ำรวยมากจากไหน เงินสามหมื่นกว่าจะได้มามันก็ไม่ใช่ง่ายๆ “นานแค่ไหน” “ก็จนกว่าฉันจะได้งานน่ะค่ะ” และในชั่วขณะนั้นเอง หางตาของกัญชรสก็เหลือบไปเห็นป้ายประกาศรับสมัครงานติดอยู่ตรงหน้าอู่ ซึ่งมันก็ทำให้นัยน์ตาของหญิงสาวเป็นประกายขึ้นมาทันที “หรือไม่อย่างนั้นคุณก็รับฉันเข้าทำงานที่นี่เลยสิคะ อู่ของคุณเปิดรับอยู่ไม่ใช่เหรอนั่นฉันเห็น” นิ้วเรียวชี้ไปที่กระดาษปิดประกาศ ที่เพิ่งจะถูกนำมาติดเมื่อเช้านี้เอง ด้านอิงครัตรีบหันขวับไปมองตามแล้วก็ต้องร้องเสียงหลง “เฮ๊ย! ไม่ได้ คุณเดินเข้าไปอ่านตำแหน่งที่ผมเปิดรับชัดๆ หรือยัง อู่ผมไม่ได้เปิดรับพนักงานบัญชี พนักงานทำเอกสาร หรือว่าแม่บ้านนะ” “มันไม่ได้ไกลมาก ตัวหนังสือก็ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มซะขนาดนั้น และที่สำคัญสายตาฉันดีพอ นั่งอยู่ตรงนี้ฉันก็อ่านออกว่าคุณรับสมัครผู้ช่วยช่าง” “นั่นไง คุณเข้าใจแล้วใช่ไหมว่า คุณเป็นผู้หญิงสมัครไม่ได้หรอก ไปหางานอย่างอื่นทำดีกว่า เรื่องเงินผมรอได้” อิงครัตแนะนำอย่างใจกว้าง ตอนนี้รู้สึกเห็นใจผู้หญิงตัวเล็กๆ ตรงหน้าไม่น้อย ที่คงจะอยากได้งานเพื่อเอาเงินมาคืนเขามาก จนต้องออกปากขอทำงานผู้ช่วยช่าง ที่เป็นงานของคนที่ต้องเรียนด้านนี้มาหรือไม่ก็ชื่นชอบอยากหาประสบการณ์ ซึ่งก็เป็นผู้ชาย ดังนั้นเพื่อลดความกดดัน เขาจึงไม่อยากเร่งรัดเรื่องเงินที่หญิงสาวเอาไปใช้ แต่ดูเหมือนความหวังดีของเขาจะถูกปฏิเสธ เมื่อได้ยินอีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น อิงครัตแทบอยากจะเอาหัวโขกโต๊ะให้กับความดื้อดึงของหญิงสาวมาดทอมบอยคนนี้ ให้รู้แล้วรู้รอดไป “ไม่ค่ะ! ฉันยังยืนยันที่จะสมัครเป็นผู้ช่วยช่างที่อู่ของคุณ”

***เรื่องสั้นYaoi18+ ชาย×ชาย เสียวๆมันส์ๆ น้ำกระจายทุกตอน***

“ผมกำลังชิมน้ำหวานจากดอกไม้ของคุณยังไงล่ะ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาตอบหญิงสาว ที่มีใบหน้าบูดเบี้ยว คางเชิดขึ้นสูง ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากัน ปลายเล็บจิกลงบนเตียงนอน “อ๊า! ละ แล้วหวานมั้ยคะ อ๊าสสสส” เสียงร้องครางของเธอ มันช่างเซ็กซี่สำหรับเขาเหลือเกิน “หวานมากเลย ผมขอชิมต่อนะ” รอยยิ้มหื่นกระหายของเขาบ่งบอกว่าเขาต้องการมันมากขนาดไหน “ค่ะ” หญิงสาวรับคำเพียงแค่นั้นและปล่อยให้อีกฝ่ายกระทำเพื่ออย่างมีความสุข

สำหรับเรื่อง “สาวน้อยคารูมิ” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 31 ซึ่งเป็นเรื่องราวของ ดุจดาว หญิงสาวที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด เธอจึงตัดสินใจเลือกทางเดินเข้าสู่ด้านมืด ! นำไปสู่การเป็นนางเอกหนังโป๊ในโลกออนไลน์ หรือที่ใคร ๆ รู้จักกันในนาม "สาวน้อยคารูมิ" จะสนุกแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ

“ไม่เอาน่าที่รัก อย่าเพิ่งโกรธกันเลย ว่าแต่มาถึงที่รักก็นอนรอผมเลยเหรอครับ” สีหน้าของศิวากรไม่ได้สะทกสะท้านกับสีหน้ากรุ่นโกรธของดาราสาวเลยสักนิด หนำซ้ำยังพูดจายียวนยั่วโทสะของดาราสาวต่อไป “คุณนี่...ความคิดทุเรศที่สุด” “แต่ผมพูดเรื่องจริงนะที่รัก แล้วผมก็เห็นเต็มสองตาเลยว่าที่รักนอนรอผม แล้วแบบนี้ไม่เรียกว่าอ่อย แล้วจะให้เรียกว่าอะไรดีครับที่รัก แต่ผมว่าถ้าจะให้ดีต้องถอดเสื้อผ้าด้วยนะที่รัก” ศิวากรยิ้มหน้าทะเล้น นึกชอบใบหน้ากรุ่นโกรธของดาราเจ้าบทบาทเสียจริง แต่ไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นนี่ เจ้าตัวกำลังสวมบทบาทตัวละครอยู่หรือไม่ “ถ้าคุณอยากเข้าใจว่าฉันอ่อยก็ตามใจคุณ แต่คุณรู้เอาไว้ว่าที่ฉันยอมอ่อยคุณ ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมนอนคุณง่ายๆ” “โธ่ที่รัก ผมจ่ายไปตั้งสามล้าน ขอผมเชยชมนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้หรือไง หรือถ้าคุณอยากให้ผมล่วงล้ำเข้าไปลึกๆ ผมก็ยินดี” “คุณศิวากร!”

นับดาวหยิบกระเป๋าสะพายก่อนจะเดินตามเขาออกจากห้อง ภายในบริษัทยังมีพนักงานนั่งทำงานอยู่ประปรายต่างก็มองมายังเจ้านายเป็นตาเดียวกัน นับดาวได้แต่ส่งยิ้มเจื่อนไปให้ เธอเดินตามเขามาจนถึงลานจอดรถทว่าจู่ๆ เขากลับหยุดเดินกะทันหันพร้อมทั้งหันมาจองเธอเขม็ง “คุณ” “คะ?” “ผมมีธุระด่วน” เขาเน้นคำพร้อมยิ้มร้าย “ ! “ “คุณกลับเองแล้วกัน” เขาบอกหน้าตายไม่สนใจคนตรงหน้า นับดาวนิ่งงันคิดไม่ถึงว่าเขาจะแกล้งทิ้งเธอให้กลับเองทั้งที่เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าเธอไม่คุ้นเคยกับเส้นทางที่นี่ “คุณณัฐฉันกลับไม่ถูก...” กว่าเธอจะเอ่ยออกมาได้เขาก็ขับออกรถไปไกลแล้ว นับดาวทำได้เพียงพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ อย่างยอมรับในโชคชะตาก่อนจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปยังสำนักงานเพื่อเดินออกประตูหน้า