หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'

เจตภพ พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่แห่งปางไม้ รสนิยมเรื่องบนเตียงชอบความตื่นเต้น จัดเต็ม ความหล่อและความแซ่บ จะขนาดไหน ลินิน สาววัยกระเตาะอยากรู้รสชาติ ความถึงใจซะจริง

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หญิงสาวจับแขนของเขาสลัดออกจากตัวอย่างรุนแรงด้วยความตกใจในความถือดีของเขา ทำให้เขางัวเงียขึ้นมาอย่างงงๆ และไม่ทันที่จะได้คิด ร่างของเขาก็กลิ้งหล่นตุ๊บไปยังพื้น คราวนี้ความงัวเงียที่มีอยู่กลายเป็นตื่นตัวขึ้นมา “ปัฐน์!” เขาเรียกคนที่เอาแต่มองตัวเองใต้ผ้าห่มเสียงเข้ม ดวงตาแดงก่ำที่มองมาที่เขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ “หมอนข้างฉันไปไหน?”​ หล่อนโวยวายตามมาเช่นกัน เขารีบลุกขึ้นอาการวิงเวียนที่ศีรษะยังคงมีอยู่ แล้วก็รับรู้ว่าหมอนใบเขื่องลอยมาโดนใบหน้าของเขาเต็มๆ หญิงสาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อมองเห็นหมอนข้างวางแอ้งแม้งอยู่ยังพื้นห้อง ซึ่งมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ เขากำลังเอาเปรียบหล่อนและหล่อนไม่ยอมเด็ดขาด ชายหนุ่มเท้าเอวหนามองมายังคนที่ถือหมอนอีกใบไว้คอยท่า เหมือนพร้อมออกรบเต็มที่ แต่เขาก็พอจะเข้าใจในความโมโหของอีกฝ่าย เพราะเมื่อคืนหลังจากที่เขาหลับไปก่อนเจ้าสาวของตัวเองไม่นานนัก มือหนาก็ควานหาร่างบอบบางของใครสักคนแล้วก็ต้องหงุดหงิดเพราะเจอเอากับหมอนข้างแทน ทำให้รู้สึกหมั่นไส้คนที่จัดการเรื่องที่นอนหมอนมุ้งแบบนั้น เขาจึงจับหมอนข้างทิ้งขว้างมันออกไปแล้วขยับกายเข้ามานอนก่ายกอดหญิงสาวที่หลับเป็นตายพร้อมกับแอบหอมเอาแก้มนวลนั้นเบาๆ เจ็บใจตัวเองที่เมามายแล้วหลับก่อนเจ้าสาวซึ่งเอาแต่อ้อยอิ่งอาบน้ำเนิ่นนาน ไม่งั้นคืนเข้าหอที่ผ่านมาเขาคงไม่ปล่อยให้หล่อนได้กอดหมอนข้างแทนเขาแบบนี้หรอก แล้วเขาก็หลับต่อมาจนถึงเช้าและเจอศึกเอาในตอนนี้ “อย่าคิดทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันแจ้งความเอาคุณเข้าตารางแน่!” หล่อนขู่เขาเสียงสั่น ถึงแม้ว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบชุดและไม่รู้สึกว่าตัวเองสึกหรออะไร “อ้อจะมีผัวทั้งทีก็ต้องวิ่งโล่ไปบอกตำรวจทั้งโรงพักเลยใช่ไหม?”​ เขาเถียงคืนอย่างขบขันในความคิดไม่เอาไหนของหล่อน พร้อมกับดึงไทค์ออกจากลำคอที่เขาสวมใส่ทั้งชุดเจ้าบ่าวนอนตลอดทั้งขึ้นออกอย่างหลวมๆ หญิงสาวแทบกรี๊ดกับคำพูดโต้ตอบของเขา “ผู้ชายบ้า!” หล่อนแหวเข้าให้แล้วก็อดขว้างหมอนในมือไปยังใบหน้าของเขาอีกครั้งไม่ได้ แต่ครั้งนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะรับมันไว้และเขาก็รับมันได้ดีเสียด้วย “คุณนะสิบ้า...ตำรวจโรงพักไหนจะรับแจ้งความเจ้าสาวนอนกับเจ้าบ่าวตัวเอง”

กาลก่อน เขามักจะได้ลิ้มลองหญิงงามจนอิ่มหนำทุกค่ำคืน แต่ยามนี้เขามิใคร่อยากจะทำเช่นนั้น แค่คิดว่ายามร่วมรักกับสตรีอื่นแล้วมีใบหน้าของนางมารตนหนึ่งลอยมา ตามด้วยกรงเล็บเข้าจิกหน้าเขา แหวกอกเขา จังหวะที่กำลังเสพสมก็พลันหยุดลงจนอารมณ์หดหาย มิใช่ว่ากลัวตาย แต่ไม่รู้ว่าทำไม นางมารตนนั้นช่างน่ากลัวนัก! หากนางโกรธเขาขึ้นมาจริงๆ เขาต้องบ้าตายเป็นแน่!

เพราะปู่ต้องการหาคนดีๆ มาดูแลหลานสาว นางจึงต้องแต่งงานกับชายที่ไม่ได้รักอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง แต่ทว่าท้ายที่สุดนางกลับหลงรักสามีที่ไม่อยากได้หมดหัวใจ

ในวันที่สวรรค์กลั่นแกล้งให้ครอบครัวต้องเผชิญกับเคราะห์กรรมอันแสนเศร้าตัวนางต้องหนีตายหัวซุกหัวซุนชะตาได้นำพานางมาพบกับบุรุษผู้นี้...แม่ทัพใหญ่ผู้ดุดันน่าเกรงขาม เขาเป็นดั่งเทพผู้ปกป้องคุ้มครองนาง หากมีเขาอยู่ใกล้ๆ จะไม่มีผู้ใดมาทำอันตรายนางได้ ต่อมาเพราะความจำเป็นบีบบังคับทำให้นางต้องแต่งงานกับเขาแม้จะเป็นการแต่งงานเพื่อตบตาผู้อื่นทว่ายิ่งนานวันนางยิ่งสับสนว่านางกับเขาเป็นสามีภรรยาปลอมๆ จริงหรือเหตุใดนางจึงห่วงหาอาทรเขานัก วันเวลาผ่านไปความรู้สึกเหล่านั้นยิ่งท่วมท้นจนเมื่อคับขันอันตรายถึงชีวิตนางจึงตระหนักว่าเขาสำคัญมากเพียงใด เขาคือยอดบุรุษหนึ่งเดียวในดวงใจของนาง...จางอี๋เป่า

ฉันชอบงานสอน เพราะฉันได้ใช้ความรู้และประสบการณ์ที่มีทั้งหมด ถ่ายทอดไปยังลูกศิษย์แต่ละรุ่น แต่ละคน ฉันไม่เคยหวงความรู้ ---------------------------------------------------------------------- หากประทับใจการสอนของฉัน ไม่ต้องตอบแทนด้วยเงินทองของมีค่า เพียงแต่มอบความเสียวกระสันและระเริงรักไปด้วยกันก็พอ……….. เปิดคอร์สพิเศษแล้ววันนี้ ....สนใจแอดไลน์.....

สองตาเขาได้เห็น ‘ถานหวั่นชิง’ ธิดาของอัครเสนาบดีอีกครั้ง นางนั่งอยู่บนหลังม้าฝีเท้าดี แม้อาภรณ์ที่สวมจะไร้สีสัน อีกทั้งผิวยังขาวซีดราวหิมะ ทว่ากลับดูบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้จุดด่างพร้อย นับเป็นคุณหนูตระกูลสูงที่งามหยาดฟ้ายิ่งกว่าสตรีใด เมื่อเปรียบกับคนเบื้องล่างอย่าง 'เซี่ยเฉิงจู่' เขาช่างต่ำต้อย ยากจนข้นแค้นจนสุดจะรับไหว เขานึกสะเทือนใจกับภาพที่เห็นจนทั่วทั้งร่างแทบไร้เรี่ยวแรงเดินไปข้างหน้า ภายในใจเซี่ยเฉิงจู่อยากจะตะโกนระบายความน้อยเนื้อต่ำใจที่ท่วมท้นอยู่ในอก เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มอนาถาวัยสิบสามปีที่มีจิตใจเย็นชา ภาพตรงหน้าชัดเจนว่าผู้ที่ทำร้ายมารดาและน้องชายของเขา กลับมีชีวิตสมบูรณ์พูนสุขเสียเหลือเกิน เซี่ยเฉิงจู่กำมือแน่น สาบานกับตัวเอง ต้องมีสักวัน เขาจะให้นางได้ชดใช้ เขาจะทำให้ผิวขาวราวหิมะที่ขวางหูขวางตานั่นต้องด่างพร้อยแปดเปื้อน คิดไม่ถึงว่าสวรรค์จะช่วยเหลือ วันที่รอคอยช่างมาถึงเร็วจริงๆ...

“ร้ายเหมือนกันนี่” “ก็แล้วพี่ฤทธิ์ใจร้ายกับแต้มก่อนทำไมคะ อีกอย่างแต้มก็ไม่ผิดด้วยที่แต้มจะปล่อยข่าว เพราะพี่แต่งงานแล้วจริงๆ” ปภาฤทธิ์ฟังแล้วก็แค่นยิ้มนิดๆ ก่อนจะย้อนถามภรรยา “แล้วทำไมไม่ปล่อยข่าวตั้งแต่พี่เข้าวงการใหม่ๆ” “ก็ตอนนั้นแต้มไม่อยากทำลายอนาคตของพี่” ชโลธรตอบไปอย่างที่ใจคิด “เธอทำลายมันแล้วชโลธร” “แต้มขอโทษค่ะ” “จะจบง่ายๆ แค่คำว่าขอโทษงั้นเหรอ” “แล้วพี่จะให้แต้มทำยังไง แล้วแต้มจะบอกให้พี่รู้ไว้ว่าพี่นั่นแหละเป็นคนผลักดันให้แต้มต้องทำแบบนี้” “โอเค! พี่ผิดที่ไม่ติดต่อเธอเลย แต่เธอไม่ควรทำแบบนี้” “แล้วทีพี่ล่ะ แจ้งนักข่าวไปทำไมว่าจะออกมาประกาศความสัมพันธ์กับนางเอกคนนั้น” “แค่อ่านข่าวเธอก็คิดว่าพี่จะประกาศคบหากับเมรี่แล้วงั้นเหรอ” ปภาฤทธิ์อยากจะหัวเราะเหมือนกัน ที่ภรรยาคิดไปเอง เพียงแค่อ่านข่าวที่เนื้อหามาจากการมโนของนักข่าว “ก็ถ้าไม่คบกัน แล้วนางเอกคนนั้นจะมาอยู่ในห้องพี่ได้ยังไง แล้วท่าทางผู้หญิงคนนั้นก็ดูหึงพี่มากด้วย” ตอนนี้ใจของเธอมันทั้งหึงหวงทั้งน้อยใจปนเปกันไปหมดแล้ว แล้วเธอก็ดูออกว่านางเอกคนนั้นมีใจให้สามีของเธอ “แล้วเธอ หึงพี่หรือเปล่า” “ทำไมพี่ฤทธิ์ต้องถามแต้มด้วย” ชโลธรเริ่มไปไม่เป็น เมื่อจู่ๆ สามีก็มาย้อนถาม “อย่ามาย้อนถามพี่” “แต้มเป็นภรรยาของพี่ แต้มมีสิทธิ์” คนถูกกดดันตอบเลี่ยงๆ แล้วก็เริ่มไม่ไว้ใจสามีขึ้นมาแล้ว เธออยากออกไปจากห้องนี้ “ตอบให้ชัดๆ” “แต้มหึงก็ได้” หญิงสาวตอบเหมือนให้จบๆ ไป ทั้งที่ใจจริงเธออยากตะโกนบอกสามีดังๆ ว่าเธอหึงและหวงมาก แต่กลับพูดออก “หึงก็ได้ หมายความว่าไง” “พี่ฤทธิ์ พี่จะมาคาดคั้นแต้มทำไม แต้มก็ตอบไปแล้วนะ” “เพราะเธอตอบเหมือนไม่เต็มใจตอบไง พี่เลยต้องคาดคั้น” “พี่ต้องการอะไรจากแต้มกันแน่ถึงมาคาดคั้นแต้ม แต่ถ้าพี่อยากรู้ความรู้สึกจริงๆ ของแต้ม ก็ได้ค่ะ แต้มจะตอบตามความจริงว่าแต้มทั้งหึงทั้งหวงพี่ ทีนี่พี่ก็ได้ยินชัดแล้ว อยากจะหัวเราะเยาะ หรือจะจับแต้มโยนออกจากห้องก็ตามใจพี่เลย แต้มมันเป็นตัวปัญหาสำหรับพี่อยู่แล้วนี่!”

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

แรกเริ่มเขา 'ซื้อ' เธอมาเพื่อบำบัดความใคร่ เมียชั่วคราวที่มีไว้แก้เหงา แต่สุดท้ายแล้ว...เมียชั่วคราวนั่นแหละ ที่อยากได้เป็นเมียจริงๆ ผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างนับดาว...ไม่ยอมแพ้โชคชะตาที่นำพาตนเองไปรับบทน่าอดสู เธอถูกหลอกจากคนที่ไว้ใจที่สุด!! กับการ 'ขายตัว' เขาเหยียดหยามสารพัด ดุถูกจนเธอเจ็บช้ำเจียนตาย เธอเลือกทางหนี เพื่อจบปัญหาน่าปวดหัวครั้งนี้.... ขอเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตแบบใหม่ แต่ทำไมล่ะ?...ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอ ในเมื่อเขาชิงชังเธอนักหนานี่นา?????

ลูส & แอนนี่ “อยากจะฟาด อยากจะตบอีกมั้ย เชิญเลย ตามสบาย ตามที่ต้องการและพอใจ...ผมให้คุณก่อนเลยแอนนี่ แต่หลังจากนั้นเป็นเวลาของผมที่จะเรียกร้องเอาจากคุณบ้าง...” อนาสตาเซียเม้มปากแน่น เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! อยากท้าทายเธอดีนัก ก็จัดให้ตามคำขอนั้น สี่ครั้งติดต่อกัน ถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของลูสแดงก่ำได้อย่างน่าดูชมเลย “พอแล้วใช่มั้ย? คราวนี้ถึงทีผมแล้วนะ”

สองตาเขาได้เห็น ‘ถานหวั่นชิง’ ธิดาของอัครเสนาบดีอีกครั้ง นางนั่งอยู่บนหลังม้าฝีเท้าดี แม้อาภรณ์ที่สวมจะไร้สีสัน อีกทั้งผิวยังขาวซีดราวหิมะ ทว่ากลับดูบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้จุดด่างพร้อย นับเป็นคุณหนูตระกูลสูงที่งามหยาดฟ้ายิ่งกว่าสตรีใด เมื่อเปรียบกับคนเบื้องล่างอย่าง 'เซี่ยเฉิงจู่' เขาช่างต่ำต้อย ยากจนข้นแค้นจนสุดจะรับไหว เขานึกสะเทือนใจกับภาพที่เห็นจนทั่วทั้งร่างแทบไร้เรี่ยวแรงเดินไปข้างหน้า ภายในใจเซี่ยเฉิงจู่อยากจะตะโกนระบายความน้อยเนื้อต่ำใจที่ท่วมท้นอยู่ในอก เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มอนาถาวัยสิบสามปีที่มีจิตใจเย็นชา ภาพตรงหน้าชัดเจนว่าผู้ที่ทำร้ายมารดาและน้องชายของเขา กลับมีชีวิตสมบูรณ์พูนสุขเสียเหลือเกิน เซี่ยเฉิงจู่กำมือแน่น สาบานกับตัวเอง ต้องมีสักวัน เขาจะให้นางได้ชดใช้ เขาจะทำให้ผิวขาวราวหิมะที่ขวางหูขวางตานั่นต้องด่างพร้อยแปดเปื้อน คิดไม่ถึงว่าสวรรค์จะช่วยเหลือ วันที่รอคอยช่างมาถึงเร็วจริงๆ...

ในวันที่รักเขาไปแล้วทั้งใจและเขาเองก็ทำท่ามีใจให้...แม่ของลูกก็เดินย้อนกลับมา และเธอคนนั้นยังเป็นคนที่เขารักไม่เคยลืม ถ่านไฟเก่าที่ยังร้อน ทำท่าจะคุกรุ่นขึ้นอีกครั้ง เธอ...ผู้ซึ่งมาทีหลัง จะทำเช่นไร หมอปราญช์ อัครหิรัญ คุณหมออายุรกรรมวัยสามสิบเศษ ชีวิตของชายหนุ่มมองดูเหมือนเพอร์เฟคไปเสียทุกเรื่อง แต่เขากลับประสบกับความล้มเหลวในชีวิตคู่ โดยภรรยาทิ้งลูกน้อยสองคนไว้ให้เลี้ยงดู... ชีวิตที่กำลังซวนเซนั้นต้องการใครสักคนมาช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้กับเด็กๆ เพราะเขาไม่อาจรับมือไหวด้วยใจกำลังช้ำหนัก มารดาจึงส่ง ดากานดา น้องสาวนอกไส้ที่คุณน้าของเขารับเลี้ยงดู ในสายตาของเขา เด็กจบใหม่อย่างหล่อนนั้นไม่เหมาะเอาเสียเลย ชายหนุ่มจึงตั้งท่าต่อต้านตั้งแต่วันแรกที่เจ้าหล่อนเหยียบย่าง... หากแต่ว่าความใกล้ชิดทำให้ใจเขาเริ่มยอมรับ ชายหญิงใกล้กันไม่ต่างน้ำมันใกล้ไฟ ท่ามกลางไฟรักที่โหมกระพือ อดีตภรรยาของเขาก็เดินย้อนกลับมา และหล่อน...คือแม่ของลูก คือคนที่เขารักไม่เคยลืม ++++++ สองมือแกร่งสอดเข้าใต้บั้นท้ายกลมกลึงแน่นหนั่นแล้วลุกขึ้นยืน สองขาเรียวคล้องเกี่ยวสะโพกสอบเอาไว้ พร้อมทั้งสองแขนที่กอดเกี่ยวลำคอแกร่งเพื่อพยุงกาย เขาอุ้มหล่อนไปยังเตียงที่ไว้สำหรับใช้ฉีดยาให้คนไข้หวังใช้มันเป็นสนามรักในค่ำคืนร้อน วางร่างร้อนรุ่มไว้บนนั้นแล้วถาโถมคลุกเคล้าเข้าหาตามแรงอารมณ์ที่โหมกระพือร้อนเร่า...ท่ามกลางลิ้นร้อนที่ตวัดดูดดึงยอดอกอิ่มแดงระเรื่อ ปลายนิ้วแกร่งก็สอดเข้ากับขอบกางเกงนอนของเจ้าหล่อนแล้วดึงรั้งลงต่ำอย่างรีบรน ก่อนจะค่อยๆ รูดมันออกจากเรียวขาขาว โยนมันลงพื้นอย่างไร้ทิศทาง ตามมาด้วยกางเกงนอนของตนที่ถูกจัดการออกจากร่างอย่างรวดเร็ว "กานดา...เธอพร้อม...จะเป็นของพี่แล้วใช่ไหม" ใบหน้าหวานแดงซ่านจนเขาถึงกับขบริมฝีปากรอ หล่อนไม่ตอบได้แต่หลุบตาหนีแววตากระหายอยากราวเสือร้ายที่กำลังกระหายหิวจนซมซาน หากแต่สองขาเรียวที่เกี่ยวรั้งสะโพกแกร่งให้ขยับแนบชิดเข้าไปอีกนิด ทำให้เลือดในกายของเขายิ่งฉีดพล่านราวซัดไวน์แทนหล่อนไปทั้งขวด ปลายนิ้วแกร่งลากไล้เข้าหาขอบกางเกงชั้นในตัวสวยบางเบา มาพร้อมแววตาอ่อนเชื่อมออดอ้อนขอความรักที่จ้องลึกเข้าไปยังนัยน์ตาปรือฉ่ำ ลมหายใจของทั้งสองร้อนรุ่มอุ่นซ่าน เมื่อยามได้สบประสานจับจ้องมอง ชายหนุ่มจับขาทั้งสองข้างของหล่อนพาดมาบนท่อนแขนกำยำ ก่อนขยับท่อนเนื้อไปจดจ่อตรงช่องทางสวาท สะโพกแกร่งแอ่นหยัดเข้าหาแล้วออกแรงดัน เพียงส่วนปลายสอดใส่เข้าไปได้ไม่เท่าไหร่หล่อนก็ร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวดที่มาเยือน “อ๊า…พี่ปราชญ์…เจ็บ…”

คุณครูสาว ที่ยึดมั่นในจารีต ประเพณี และจรรยาบรรณความเป็นครู ทั้งยังเติบโตมาครอบครัวหัวโบราณ แต่แล้ว เธอก็เปลี่ยนไป เมื่อเธอกลายเป็นนักเรียน ที่ถูกสอนให้เรียนรู้บทรักอันซาบซ่านจากเขา ------------------------------------------------------------------------------------------- โปรยปราย “ผมเพิ่งรู้ว่าครูชอบแบบนี้” อรรคาเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปหาครูอัยริน ในห้องพักครู หลังจากที่นักเรียนหญิงคนนั้นเดินออกไปแล้ว ครูสาวตกใจ เป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอและนักเรียนหญิงคนนั้นทำไปจะมีใครเห็น เธอได้แต่อึกอัก และตอบไปอย่างเบาๆ ว่า “นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ” อรรคายิ้มมุมปาก ก่อนสาวเท้าเดินเข้าไปหาอัยริน ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางร้อนรน เขาวางมือหนาลงบนโต๊ะ ยื่นใบหน้านิ่งๆ แต่แววตาแสนซุกซน กระซิบข้างหู ของครูสาวว่า “ส่วนตัวหรอครับ ครูกับนักเรียน….ที่โรงเรียน หืม…… เอ๊ะ….. ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงท่านผู้อำนวยการ ครูคิดว่าผลมันจะเป็นยังไงครับ” อัยรินกำมือแน่น ใจเธอตอนนี้สั่นและเต้นรัวยิ่งกว่ากลอง ดวงตาเริ่มเอ่อคลอจนอยากจะร้องไห้ เธอได้แต่คิดโทษตัวเอง สบถคำด่าทอในใจ เธอไม่น่าเผลอตัวไปกับการยั่วยวน กวนประสาทของยัยพริก นักเรียนม.6 ที่มีท่าทางชอบเธอแบบนั้นเลย “คือ…คือมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะคะ คุณอรรคา” อัยรินเสียงสั่น “ฉันกับพริก เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราแค่” “แค่ทดสอบความหวานของริมฝีปาก ลิ้มรสความชุ่มฉ่ำของกันและกัน อะ อีกอย่างคือ ปลดกระดุมสัก 2-3 เม็ด เพื่อความกระชับแนบแน่นของ….” มรรคาเลื่อนสายตาลงไปยังบริเวณหน้าอกของหญิงสาว “ฉันขอร้อง อย่าบอกเรื่องนี้กับใครเลยนะคะ คุณอรรคา ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณจะให้ฉันทำอะไร ฉันยินดี ทำทุกอย่าง” ครูสาวโพล่ง ออกไปแบบไม่ยั้ง จะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้ เธอเพิ่งย้ายมาที่นี่ เรื่องชู้สาวกับนักเรียนผิดจรรณยาบรรณ ถึงแม้จะเป็นนักเรียนหญิงก็เถอะ ถ้าหากถูกสอบสวน มีสิทธิโดนไล่ออกจากราชการ “ยินดีทำทุกอย่างเลยหรอครับ ทุกกกก.ก…กอย่างงง” อรรคาย้ำด้วยความสบายอารมณ์ ความต้องการที่คิดไว้ในใจ ไม่คิดว่ามันจะสำเร็จเร็วขนาดนี้ ยัยเด็กพริก ขิง ข่า นั้นอยู๋ไหนวะ ถ้าเจอ มันน่าจะให้รางวัลดีๆ ซะหน่อย -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน) 1.บัญชารักเทพบุตรเถื่อน (วิลเลียม-แพรนภัส) 2.แดนรักมาเฟียเถื่อน (เอเรส-ปัญญาวีร์) 3.บ่วงรักบอดี้การ์ดเถื่อน (ไรอัน-มัลลิกา) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “กรี๊ด! จะทำอะไรน่ะ” มัลลิการ้องเสียงหลง เมื่อร่างกายเบียดเข้ากับเรือนกายแข็งแกร่งจนสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ตื่นตัว เพราะเธอไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาถึงจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร คุณหนูตระกูลลี่พยายามเรียกพละกำลังของตนกลับมาแล้วผลักไสร่างใหญ่ออก แต่ก็ไร้ผล เพราะเขาไม่ขยับเขยื้อนห่างแม้แต่เซ็นต์เดียว “แล้วผู้หญิงปากเสียๆ แบบคุณ คิดว่าผมจะทำอะไรดีล่ะ” ไรอันกระซิบเสียงพร่าทั้งที่เขาตั้งใจให้มันดุดัน ตาคมมีเสน่ห์จดจ้องนัยน์ตาหวานสั่นระริกราวลูกกวางตัวน้อยๆ กำลังรนรานหาทางหนีนายพรานจอมโหด “เอาหน้าทุเรศๆ ของนายออกไปให้ห่างฉันนะ ไม่งั้นนายไม่ได้ตายดีแน่ นายรู้ไหม ว่าฉันเป็นลูกใคร ถ้าไม่อยากตาย ก็ปล่อยฉันซะดีๆ” คุณหนูตระกูลลี่พยายามข่มความหวาดกลัวและข่มหัวใจที่เต้นรัวแรงแล้วเค้นเสียงข่มขู่กลับไป ด้วยหวังจะให้ตัวเธอรอดพ้นจากสถานการณ์ชวนให้ใจสั่นเสียที แต่กลับไปกระตุ้นให้อีกคนรู้สึกถึงชัยชนะว่ามันอยู่ใกล้แค่เอื้อม ไรอันกระตุกยิ้มเหี้ยมข่มขวัญหญิงสาวอีกครั้ง “ไม่ได้ยินที่ฉันบอกหรือไง” คนอวดเก่งแต่เอาแม่มาขู่ร้องถามเสียงสูง แต่น้ำเสียงกลับสั่นๆ เพราะข่มความหวาดกลัวไม่ได้ หนำซ้ำท่าทีของอีกฝ่ายก็ดูเงียบพิลึกจนเธอชักไม่ไว้ใจสถานการณ์ในตอนนี้เอาเสียเลย “คุณนี่...นอกจากจะมารยาทแย่แล้ว ยังไม่รู้ตัวอีกหรือไงว่าตัวเองเป็นลูกใคร แต่ผมจะบอกให้คุณรู้เอาไว้ว่าอย่าเอาคนในครอบครัวมาขู่ผม” ไรอันยอกย้อนด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้เช่นเดิม จงใจให้ริมฝีปากใกล้กับกลีบปากสวย “จะ...จะทำอะไรฉัน” มัลลิกาถามเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อป้องกันการถูกรุกล้ำและไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปเหมือนกัน เดี๋ยวก็หน้าร้อนผ่าว เดี๋ยวก็ใจเต้นโครมครามสลับกันอยู่ได้ ทั้งที่ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้หน้าตาก็ธรรมดา หล่อสู้แฟนหนุ่มของเธอก็ไม่ได้ แล้วทำไมใจเธอถึงได้พากันเต้นกระหน่ำแบบนี้เล่า! “ทำเสียงให้มั่นคงหน่อย คนสวย” เสียงทุ้มดังชิดผิวแก้มนุ่มราวผิวเด็กจนอดใจไม่ไหวเผลอทาบปากสัมผัสแก้มนุ่มก่อนตัดใจถอยห่าง แต่สองมือยังไม่คิดจะละห่างจากเรือนร่างของหญิงสาว “อย่าทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณแม่ แล้วก็ฟ้องพี่ชายฉันด้วย คราวนี้นายไม่ได้ตายดีแน่ ไอ้คนปากเสีย” คุณหนูคนสวยเค้นเสียงขู่ด้วยอาการปากสั่นระริก “ไม่ทำหรอก เพราะผมจูบคุณไม่ลง” ไรอันโต้กลับชิดริมฝีปากคู่สวย ปากบอกไม่อยากจูบ แต่ตอนนี้ใจทั้งหมดของเขากำลังอยากลิ้มลองริมฝีปากคู่นี้สักครั้ง เมื่อปากกับใจสวนทางกันและเขาก็ขอทำตามใจมากกว่า ไรอันจึงกดปากร้อนทาบบนปากนุ่ม ดูดเม้มกลีบปากบางที่เม้มสนิทเพียงเสี้ยวนาทีแล้วถอยห่าง มัลลิกาเบิกตาโต ร่างกายทุกส่วนเกร็งไปหมด กลีบปากสวยที่เม้มสนิทในคราแรกก็เผยอเชิญชวนโดยไม่รู้ตัว ไรอันจึงทาบริมฝีปากบดเคล้าลงอีกครั้ง กดคลึงริมฝีปากล่างจนพอใจในรสชาติที่หวานละมุนไม่เหมือนใคร เขาก็หันมาทำเช่นเดียวกันกับริมฝีปากบน จัดการแทะเล็มอ้อยอิ่ง “อืม...” อดีตนายตำรวจหนุ่มพึมพำพอใจและคิดไม่ถึงเลยว่าปากเสียๆ เช่นเธอจะหวานล้ำและเดียงสาได้มากขนาดนี้ หรือแม่คุณจะเสแสร้ง แต่ช่างเถอะ เธอจะเสแสร้งหรือไม่ เขาก็ไม่สนใจเพราะเขาชื่นชอบความหวานของหญิงสาวเสียแล้ว “อื้อ” เสียงเล็กครางท้วงแล้วเงียบหายไป สองมือเล็กที่ถูกปล่อยได้ครู่ใหญ่แล้ว เจ้าตัวใช้มันยึดเอวสอบ บางเวลาก็กดจิกและขย้ำเสื้อผ้าของอีกฝ่ายพร้อมเสียงครางฮึ่มฮั่มเล็ดลอดออกมา ไรอันเผยยิ้มอย่างครึ้มอกครึ้มใจกับน้ำเสียงไพเราะเพราะพริ้งนั้น พร้อมมอบจุมพิตเร่าร้อนสลับหยอกเย้าเข้าไปสั่นกระเส่าหัวใจเจ้าของริมฝีปากคู่สวย

“แองเจลโร่” พ่อม่ายมหาเศรษฐีและเปี่ยมไปด้วยอิทธิพลมืด กลับถูกคุณครูอนุบาลที่ชื่อ “มณีริน” ต่อว่าเรื่องที่เขาละเลยลูกชาย จนทำให้ลูกชายวัยห้าขวบของเขามีพฤติกรรมก้าวร้าวเพราะขาดความรักจากพ่อ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หญิงสาวรับปากเด็กชายว่าจะทำให้พ่อของเขาหันมาใส่ใจเขาให้ได้ และด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ชายหนุ่มวางแผนร้ายเพื่อปราบพยศผู้หญิงเฉิ่มเชยคนนี้ เขาใช้บุตรชายเป็นเครื่องมือเพื่อให้เธอเข้ามาอยู่ใต้อาณาจักรของตัวเอง หวังจะสยบเธอไว้ในอุ้งมือ กดเธอให้อยู่ใต้อาณัติ และทำให้เธอยอมศิโรราบ... “คุณแองเจลโร่ ดิฉันเป็นคุณครูของวินเซนต์ค่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ เพราะฉะนั้นช่วยหลีกทางให้ดิฉันด้วย ดิฉันต้องการกลับ...” ไอร้อนๆ ที่แผ่กระจายออกมาจากร่างสูงใหญ่ด้านหน้า และกลิ่นโคโลญจน์หลังโกนหนวดอันหอมฟุ้ง มันชวนให้หัวใจเธอเต้นกระเส่า เลือดในร่างกายเริ่มสูบฉีดแรงจนผิวแก้มของมณีรินขึ้นสีระเรื่อ “ไม่ทันแล้วล่ะคนสวย...ฉันอยากชิมริมฝีปากของเธอเสียก่อน ว่ามันจะเผ็ดร้อนเหมือนคำพูดของเธอไหม?” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดพวงแก้ม เมื่อเธอเบี่ยงใบหน้าหนีได้ทัน “อย่านะ...คุณไม่มีสิทธิ์!” เธอตวาดเสียงสั่นพร่า โก่งตัวหนีสุดฤทธิ์ แต่มันราวกับว่าไม่มีประโยชน์อะไรเลย…