แรกพบสานสัมพันธ์ชื่นมื่น เราคบกันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เธอมีความสุข... ฉันมีความสุข... มันดูลงตัวไปเกือบทุกอย่าง สถานะคนรัก สถานะคนถูกรัก เราเรียกกันและกันว่าที่รัก ช่างสุขสมฤทัยแบบที่ใครต่อใครใฝ่หา ...แต่!! ความรู้สึกนั้นมันอยู่กับฉันเพียงชั่วเวลาหายใจเข้า ไม่ทันที่จะได้หายใจออก เขาก็จากฉันไปโดยไม่มี... แม้แต่... คำร่ำลา! ทำไมกัน! นี่ฉันทำผิดอะไร ? ไม่มีคำตอบจากคนที่จากไปแล้ว ฉันรู้ดี และฉันควรจะปล่อยวางมันไปสักที หากไม่ใช่ว่าเขากลับมาอีกครั้ง! กลับมาด้วยสถานะใหม่! สถานะที่ฉันไม่คาดคิดและไม่อยากเป็น! จาก “คนที่รัก” กลับแปรเปลี่ยนมาเป็น “พี่น้อง” นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ไม่... ไม่มีทาง... ฉันและเขาต้องไม่มีทางที่จะจบแบบนี้... ฉันไม่... ฉันไม่ต้องการ... ฉันไม่ต้องการพี่ชาย!

รักที่เขารอคอย...กำลังจะเกิดขึ้น ..กับเด็กสาวที่เขาเจอวันนั้น.. ..สาวน้อยผู้ที่กลายมาเป็นลูกศิษย์.. เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ แต่ด้วยอายุที่ห่างกัน 13 ปี ..เรื่องวุ่นๆเลยเกิดขึ้น..

เขา คือเฮดว้ากตัวร้ายที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความดุ! โหด! ส่วนเธอคือเด็กปีหนึ่งที่ไม่เคยเกรงกลัวเขาเลยสักนิด ยิ่งได้รู้จักทำให้เขารู้ว่า เธอ! ไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดาทั่วไป เธอปิดบังอะไรอยู่กันแน่ เขาจะต้องรู้มันให้ได้! ………. ตัวอย่าง พลั่ก ตุ้บ! บ้าเอ๊ย ชนใครอีกล่ะเนี่ย ฉันเงยหน้ามองคนที่ฉันชนอย่างไม่สบอารมณ์นัก โอเคฉันผิดฉันยอมรับ แต่ตอนนี้มันใช่เวลาจะมามองสำรวจผู้ชายตรงหน้าไหมเล่า ถึงเขาจะหล่อก็เถอะ คนอะไรหน้าตาดีชะมัด ใบหน้าฟ้าประทานเนียนใสไร้สิว ไหนจะริมฝีปากได้รูปนั่น โอ้... พระเจ้าคงทำงานหนักแน่ๆ เขาถึงได้หล่ออย่างไร้ที่ติแบบนั้น ช่างลงตัวเหลือเกิน พ่อเทพบุตรของฉัน... “เดินภาษาอะไรของเธอเนี่ยฮะ! คนยิ่งรีบๆ อยู่” เพล้ง! จบกันความเคลิบเคลิ้ม อ๊าย มันด่าฉัน! เอาคำชมของฉันคืนมา ไม่น่าหลงเคลิบเคลิ้มไปกับรูปลักษณ์ภายนอกของอีตาบ้านี่เลย คนเขาอุตส่าห์ชมว่าหล่อ ไอ้ปากปีจอเอ๊ย นอกจากไม่คิดจะช่วยแล้ว ยังทำหน้ากวนส้นตี_ ใส่อีก หงุดหงิดเป็นคนเดียวหรือไงล่ะ ฉันก็หงุดหงิดเป็นเหมือนกันนะ ว่าแต่นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย ฉันละสายตาออกจากเขาก่อนจะก้มมองนาฬิกาเรือนหรูที่อยู่บนเรียวแขนสวยของฉัน ตายแล้ว อีกห้านาที! ………. #รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ ......... ซีรีส์ชุดมาเฟียตามรัก ประกอบด้วยเรื่อง 1.ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด จบแล้ว 2.เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย จบแล้ว 3.เพลย์บอยตัวร้ายขอทวงหัวใจยัยเซ็กซี่สุดโหด 4.นายกะล่อนสะดุดรักยัยโหดหน้าหวาน

มันเป็นการลาพักร้อนที่แสนน่าเบื่อ จันทร์เจ้าไม่นึกว่าการมาเที่ยวอิตาลีกับพี่ชายครั้งนี้ ชีวิตของเธอจะติดแหงกอยู่บนเรือสำราญหรู แต่ความน่าเบื่อนั่นมันกลับเล็กน้อย เมื่อเกิดเหตุการณ์พลิกผัน เมื่อมีใครไม่รู้จับตัวเธอไว้ รู้ตัวอีกทีก็อยู่บนเตียง...กลางห้องประมูล!! --------------------- ฟรันซิสโกมองหญิงสาวที่อยู่ภายใต้การครอบครองแล้วยิ้มพอใจ เธอสวย...หอม...หวาน ทุกอย่างที่เป็นเธอช่างน่าหลงใหล บนโลกนี้ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าพ่อกาสิโนอย่างเขาต้องการแล้วไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้อยากพยศก็พยศไป ถึงทีเขาเมื่อไหร่จะเอาคืนให้สาสมกับที่หักห้ามใจไว้เลย!

ล่มงานมงคลกับบุรุษ 'ปกติสมบูรณ์' มาได้แล้วถึงสองครา ครั้งที่สามกับ 'อดีตแม่ทัพพิการตาบอดโมโหร้าย' แค่นี้จะไปยากอะไร หากนางทำไม่ได้ นางจะยอมเป็นแม่พันธุ์หมูให้เขาเลย ว่าแต่...เขาหลอกกินเต้าหู้นางบ่อยไปหรือไม่? ผู้ใดเคยกล่าวเอาไว้ว่าจะยอมตาบอดไปชั่วชีวิตดีกว่ารับนางเป็นภรรยา! --------------------------- เพียงชั่วอึดใจเดียวร่างบอบบางก็หันเข้าหาเป้าธนูพร้อมกับแผ่นอกกว้างโอบล้อมรอบ ความอุ่นร้อนกำจายไปทั่วจนจางอวี่ซินต้องนิ่งงันไปพักใหญ่เพื่อวิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ จวินอี้เฟิงเพิกเฉยต่อดวงตาของหวังลี่ที่เบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง ก็เขาตาบอด ไม่สามารถเล็งเป้าเองได้ สายตาสาวใช้คู่เดียวจะไปอายอะไร! “ข้ามองมิเห็น” วาจาห้วนสั้น พร้อมกับมือที่คว้าเอาคันธนูและลูกธนูด้ามยาวมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ยัดใส่มือนาง จางอวี่ซินกะพริบตา คิดจะเบี่ยงตัวออก แต่ก็รับรู้ได้ว่าท่อนแขนที่รัดนางไว้ไม่ปล่อยให้นางได้ปฏิเสธเป็นแน่! จวินอี้เฟิงหัวเราะในลำคอ มองดูร่างบอบบางที่พยายามเอาตัวรอดในขณะที่ชายหนุ่มได้แต่ยืนซ้อนร่างเล็กไว้อย่างไม่รู้สึกรู้สา ไม่ได้รู้สึกเลยว่าตัวเองกำลังทำเรื่องพิลึกอันใด “ข้าขอใช้ดวงตาร่วมกับเจ้า แค่นี้ก็มิได้เชียวหรือ” --------------------------- ขอฝากนิยายแนว feel good ของไป๋เหลียนไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่า

(ภาคต่อ บอสร้ายจำนนรัก) ************** “มีนไม่มีวันแต่งงานกับนายอำเภอ” “แต่ผมจ่ายค่าสินสอดไปแล้ว ยังไงก็ต้องแต่ง” ชนัดดาเบิกตาโตจ้องนายอำเภอประหนึ่งว่าอีกฝ่ายเพิ่งโผล่มาจากดาวอังคาร สมองก็เริ่มคิดกลับไปกลับมา ที่เธอก็คิดไว้อยู่แล้วว่านายอำเภอคงไม่ช่วยฟรีๆ “ตกลงว่าที่ยอมจ่ายหนี้ให้ เพราะจะได้เอาเรื่องนี้มาบังคับให้มีนแต่งงานด้วยใช่ไหม นายอำเภอนี่ร้ายกาจกว่าที่คิดอีกนะ” “ถ้าผมร้ายกาจจริง” อริย์ธัชพูดแค่นั้นก็หยุด แล้วเดินเข้าหาคนตัวเล็ก ที่ตอนนี้ถอยพรืดหนีไปจนแผ่นหลังชนกับผนังห้อง หน้าตาเลิ่กลั่ก “จะทำอะไร!” “กลัวเหรอ” “เปล่า!” ปากบอกเปล่า แต่ขาสั่นพับๆ อริย์ธัชหัวเราะชอบใจให้กับคนปากไม่ตรงกับใจ ก็เห็นชัดๆ ว่าสีหน้าดูหวาดกลัวจนปิดไม่ปิด แต่ยังปากแข็งบอกไม่กลัว “กรี๊ด!” ชนัดดากรีดร้องสุดเสียงเมื่ออีกคนยื่นมือมาจับแขน “แค่จับแขนก็กรี๊ดลั่นแล้วเหรอ นี่ถ้าจับอย่างอื่น ไม่ช็อกไปเลยหรือไง” อริย์ธัชบอกเสียงกลั้วหัวเราะ

ถึงจะอยากอาละวาดมากแค่ไหน แต่แก้วตาก็ต้องพยายามเก็บอาการเอาไว้ให้สุดฤทธิ์ เพื่อให้อาอิทเห็นแต่ด้านดีๆของเธอเท่านั้น ขืนแสดงภาพพจน์ทางด้านนางมารร้ายออกมาให้เห็นละก็ มีหวังเสียรางวัดให้กับคุณหมอคนสวยนั้นไปหมดนะสิ

สาวสวยคณะสถาปัตย์...ดีกรีดาวคณะ หญิงสาวที่ขี้เล่นและจริงใจ เป็นที่รักของคนรอบข้าง ...ขี้เมาตามสไตล์เด็กอาร์ต... คุณหมอศัลยแพทย์ชื่อดัง...หล่อ เนี๊ยบ ขาว คม ผู้มีความหลังกับคนรักเก่า แต่เมื่อเขาได้พบเธอ...ชีวิตที่แสนเรียบง่ายก็เปลี่ยนไป ...เสน่ห์ที่เธอมี... ทำให้เขาตกหลุมรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้นตั้งแต่แรกเจอ

รื่องราวสตรีนางหนึ่งที่เกิดมาพร้อมปานบนใบหน้าข้างหนึ่งซึ่งใครพบเห็นต่างก็หวาดกลัว นางเกิดมาอัปลักษณ์แล้วอย่างไร? ความดีต่างหากที่ตายแล้วเอาไปด้วย หาใช่ความงดงามไม่ นางผู้อัปลักษณ์อยู่ๆ ก็มีราชโองการให้แต่งงานกับรุ่ยอ๋องบุรุษที่หล่อเหลาที่สุดในใต้หล้า บุรุษผู้นี้จำใจแต่งกับนางเพราะราชโองการหาได้รักนาง กระนั้นนางผู้อัปลักษณ์จำต้องทำความดีเพื่อให้เขาหันมามองนางบ้างเอาใจช่วยนางนะคะว่าจะเอาชนะใจรุ่ยอ๋องได้หรือไม่

เขา...ผู้ซึ่งทำทุกทางเพื่อแสดงออกว่ารัก ส่วนเธอ...ผู้ซึ่งมอบรักให้เขาหมดใจ แต่เป็นได้แค่ของเดิมพัน! ********************* “คำก็เมียสองคำก็เมีย เพิ่งรู้ว่าคนที่เป็นแค่ของพนันเรียกว่าเมียก็ได้ด้วย” “รดา!” “ทำไมคะ คุณทนฟังความเลวของตัวเองไม่ได้หรือไง คนต่ำช้า! คนสารเลว คน...อื้อ!” ชายหนุ่มปิดปากเสียงเจื้อยแจ้วที่ต่อว่าต่อโพยเขาอย่างดุดัน ฟันแหลมคมขบเม้มริมฝีปากเล็กเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความหนักหน่วงอย่างต้องการจะลงโทษทัณฑ์ ลิ้นแข็งแรงชวดชิมน้ำหวานในโพรงปากเรียวนุ่มอย่างเอาแต่ใจ มือหนึ่งตรึงท่อนแขนเรียวเล็กไว้กับเบาะนุ่มนิ่ม ส่วนอีกมือปีนป่ายไปทั่วหน้าขาก่อนจะถกชุดกระโปรงขึ้นแล้วแตะต้องอย่างถือสิทธิ์ มือหยาบกร้านลูบไล้อยู่แถวหน้าขาก่อนจะเคลื่อนขึ้นมาสัมผัสหน้าท้องแบนราบ กลิ่นสาบสาวที่ติดจมูกหวนกลับไปให้คิดถึงวันนั้น...วันที่เขาทำร้ายหล่อนอย่างเลือดเย็น ********************* ขอฝากนิยายโรมานซ์เข้มข้นฉบับมินิเล่มนี้ไว้ในอ้อมกอดด้วยนะคะ หากต้องการอ่านฉบับมินิราคาเบาๆ แบบนี้อีก ฝากกดหัวใจให้กำลังใจไรท์นิดนึงน้า ขอบคุณคุณผู้อ่านทุกๆ ท่านมากๆ ค่ะ ❤

เพราะการพนันเขาจึงได้ตกหลุมรักเธออย่างแท้จริง

เข้าห้องผิดชีวิตเปลี่ยน!!! +++ “เธอเป็นใคร” เขาเอ่ยถามเสียงเข้ม สีหน้าที่รกไปด้วยหนวดเคราและร่างสูงใหญ่ที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งทำให้นิรินมีท่าทีหวาดกลัว ร่างบอบบางพยายามดิ้นแต่เขาข่มขู่เสียงเข้มทำให้เธอไม่กล้าดิ้น “ถ้าเธอดิ้นอีกฉันจะปาดคอเธอซะ” เขานึกครึ้มอกครึ้มใจอยากแกล้งคนขี้กลัว เธอหยุดกึกในขณะที่มือบอบบางถูกกดเอาไว้เหนือศีรษะ “ตอบคำถามมาเสียดีๆ ห้ามโวยวายกรีดร้องไม่งั้นได้เป็นศพก่อนจะมีคนมาช่วยแน่ๆ” พอเขาพูดแบบนั้นเธอก็รีบพยักหน้าทันที ร่างของเขายังคร่อมทับร่างของเธออยู่ หญิงสาวกลัวจนตัวสั่น พอเขาปล่อยเธอก็ทำท่าจะร้อง “อื้อ...” เขาก้มลงบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม เธอรัวกำปั้นทุบแผ่นหลังเขาระรัว พอเขาปล่อย เธอทำท่าจะกรีดร้องเขาก็บดจูบลงมาอีกครั้ง นิรินหอบหายใจระรัวเมื่อเขาปลดปล่อยริมฝีปากเธออีกหน “เธอเป็นใคร” เขาเอ่ยถามเสียงเข้ม “ไอ้โจรห้าร้อย” “ใครบอกว่าฉันเป็นโจรห้าร้อย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่ยี่สิบ ฉันเป็นโจรยี่สิบบาทต่างหากล่ะ” เธอกะพริบตาปริบๆ กับประโยคของเขา “เธอเป็นใคร” นรราชถามซ้ำ หรี่ตามองคนใต้ร่าง เขาเห็นใบหน้าของเธอไม่ชัดจึงเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียง แสงสลัวจากโคมไฟทำให้มองเห็นใบหน้าของสาวน้อยชัดเจน ใบหน้าหวานหยดคุ้นเคยนั้นทำให้นรราชชะงักงัน “ทำไมไม่ตอบคำถามล่ะ” เสียงของเขาเหมือนสำลักเมื่อได้เห็นใบหน้ากลมหวาน ดวงตากลมโต คิ้วโก่งเรียวงาม ริมฝีปากเต็มอิ่ม เขาอยากหอมแก้มสาวแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยว “ลุงราช” นิรินจำเขาได้ หลานชายคนโตของคุณย่าทวดลักษณ์นาราผู้แสนใจดี แต่หลานชายของท่านโคตรใจร้าย แม้ใบหน้าของเขาจะรกไปด้วยหนวดเคราแต่เธอก็จำเขาได้ ปีหนึ่งจะได้เจอกันหนึ่งครั้ง บิดาของเธอกับนรราชไม่ใคร่จะลงรอยกันนัก และท่านก็ไม่ต้องการให้เธอยุ่งเกี่ยวกับเขาเป็นอันขาด...

“อุ๊ย! คุณสิง” เธออุทานเมื่อโดนอ้อมแขนแกร่งสวมกอดเอาไว้และหอมแก้มของเธอซ้ายขวา “ทำไมมาช้า แบบนี้ต้องทำโทษคนมาช้า” เขาตวัดแขนอุ้มร่างน้อยของเธอขึ้นสู่อ้อมแขน “คุณสิง” เธอเรียกเขา ไม่รู้จะพูดอะไรดี ก็รู้ดีว่าเขาจะทำอะไร “ไหนแกะเสื้อคลุมออกหน่อย” เขาวางให้นั่งบนขอบเตียง ขยับร่างสูงออกไปเล็กน้อยเพื่อมองเธอเปลื้องผ้า “หรือจะให้ฉันถอดให้” เขาขยับเข้ามาใกล้เธอหลับตาปี๋ เลื่อนไปปลดเสื้อคลุมของตัวเองออกด้วยมืออันสั่นเทา สิงหลมองอย่างเอ็นดูไม่น้อย เธอแกะปมเชือกเสื้อคลุมออก แล้วหยุดนิ่งหลับตาหนี เขาเลยจุ๊บปากน้อยเบาๆ “อุ๊ย!” น้ำอิงลืมตาหลังจากอุทาน หน้าแดงเมื่อใบหน้าของเขาอยู่ในระยะกระชั้นชิด เขาแหวกเสื้อคลุมออกทำให้เห็นชุดนอนซีทรูตัวสั้นสีชมพูบางเบา “ไม่ต้องใส่บราแล้วนะ” เขาดึงบราออกไป ในขณะที่ชุดนอนเนื้อบางเบายังติดอยู่กับเรือนร่าง สายเสื้อร่วงลงไปติดอยู่ตรงข้อศอกทั้งสองข้าง “ไหนดูท่อนล่างหน่อยสิ เลิกให้ดูหน่อยสิ” “คุณสิง” เธอครางแล้วใบหน้าก็ร้อนผ่าว “หรือจะให้ฉันเปิดเอง ฉันถนัดเปิดนะ” เขาจับเธอยืนขึ้น รั้งสายเสื้อขึ้นไปไว้บนบ่าเหมือนเดิมแล้วจับมือเธอมาดึงรั้งชายกระโปรงชุดนอนเนื้อบางเบาขึ้นไป

เขมินทร์รักการะบุหนิง เด็กสาวข้างบ้านสุดหัวใจ เธอกับเขารู้จักกันตั้งแต่เด็ก ชะตากลับเล่นตลกกับเขาและเธอ พบเจอกับอุปสรรคที่ไม่คาดคิด แต่ไม่ว่าอย่างไรเมื่อคู่กันแล้วก็ย่อมไม่แคล้วกัน เมื่อหัวใจสองดวงผูกพันสมัครรักใคร่และยังซื่อสัตย์มั่นคงต่อกัน ไม่ว่าอุปสรรคใดๆ ก็พรากทั้งสองจากกันไม่ได้ชั่วนิจนิรันดร์

“ทำไมไม่ให้พี่ทำแบบนี้ จับมือเธอไม่ได้อย่างงั้นเหรอ? ทั้งที่เราก็เคยนอนด้วยกันมาแล้ว...”

“พราว คุณจำเจ้าสัวที่มาหาวันนั้นได้ไหม” พอเข้ามาในห้องแล้วและตอนนี้พราวรัมภากำลังปลดกระดุมเสื้อให้คนตัวโตอยู่ แต่อยู่ๆ คนตัวโตก็มาตั้งคำถามกับเธอ จนเธอชะงักไปเล็กน้อย “จำได้ค่ะ แล้วคุณก็เคยบอกว่าเจ้าสัวทรงชัยเป็นพ่อของคุณวีด้า” “วันนั้นเจ้าสัวบอกให้ผมพาคุณไปกินอาหารกับท่านด้วย” พราวรัมภาฟังแล้วก็ทำหน้ายุ่งๆ ไม่เข้าใจว่าท่านจะให้ชวนเธอทำไม ในเมื่อไม่เคยรู้จักกันมาก่อน “ท่านจะให้ชวนพราวไปทำไม พราวไม่เคยรู้จักท่านมาก่อนนะคะ” กรณ์ฟังคำถามแล้วก็ใช้มือดันคางมนขึ้นมาสบตากัน “เพราะเจ้าสัวอยากได้ตัวคุณ” “อะไรนะคะ!” กรณ์ยิ้มให้คนหูตึงก่อนจะบอกอีกครั้งและบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าสัวทรงชัยให้กับคนตัวเล็กฟัง ที่พอฟังแล้วพราวรัมภาก็เข้าใจแล้วว่าวันนั้นท่านมองเธอแบบนั้นทำไม “คุณคงไม่ได้อยากไปเป็นเมียเก็บเจ้าสัวใช่ไหม” “คุณกรณ์!” “ผมขอโทษ ถ้าคำถามของผมทำให้คุณไม่พอใจ” “พราวไม่ได้ไม่พอใจค่ะ พราวแค่ตกใจ ไม่คิดว่าคุณจะถามพราวแบบนี้” “แล้วคุณจะตอบผมได้ไหม” “พราวไม่มีวันไปเป็นเมียเก็บเจ้าสัวค่ะ” “งั้นเป็นภรรยาผมนะ” อยู่ๆ กรณ์ก็วกเข้าเรื่องนี้ ทำเอาพราวรัมภาปรับอารมณ์ตามไม่ทัน แล้วตอนนี้เขายังรั้งเธอเข้าไปกอดซะแน่น “คุณ…คุณกรณ์กอดแน่นไปหรือเปล่าคะ” “ผมไม่ได้อยากกอดอย่างเดียว อยากจะกลืนกินคุณไปด้วย ถ้าทำได้” เสียงคนพูดเริ่มแหบพร่า ส่วนหัวใจคนฟังก็เต้นรัวๆ “คุณกรณ์ปล่อยพราวดีไหมคะ พราวจะได้ถอดเสื้อผ้าคุณ แล้วคุณจะได้เข้าไปอาบน้ำ” พราวรัมภาบอกโดยไม่ยอมเงยหน้ามองคนตัวโต เพราะรู้ดีว่าตอนนี้สายตาคมคงเต็มไปด้วยความปรารถนา ที่เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้านทานได้หรือไม่ “เลี่ยงเก่งนักนะ” ******** (งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิม บำเรอสวาทเมียเลขา)

จากเสือกลายมาเป็นแมวน้อยช่างอ้อน...เพราะเธอ ชีวาเดินไปหยุดยืนตรงหน้าของโฬมที่กำลังถูกผู้หญิงที่นั่งบนตักจูบไซร้ทั้งใบหน้าและลำคอของเขา "ชีวา!" สายตาของโฬมปะทะกับเรียวขาเล็กของผู้หญิงที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าของเขา ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเรียวขาสวยนั้น มือหนาผลักร่างของผู้หญิงบนตักล่วงหล่นลงไปกับพื้นทันที โดยไม่ทันได้นึกว่าเธอจะต้องเจ็บมากแค่ไหน การกระทำของเขาสร้างความตกใจให้กับคนที่มาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์นี้ "ว๊าย!! ...โอ๊ย! ...โฬมผลักฝนทำไม ฝนเจ็บนะ" ฝนร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดเมื่อถูกผลักหล่นจากตักจนแทบจะกลิ้งไม่เป็นท่า ทำให้ทั้งแขน ทั้งขา และก้นงอนๆของเธอเจ็บระบมไปหมด เพี๊ยะ!! "เราเลิกกัน" สิ้นเสียงของฝ่ามือเล็กที่ปะทะกับใบหน้าของโฬมที่ซีดเผือดตั้งแต่ที่เห็นชีวาปรากฏตัวต่อหน้าเขา น้ำเสียงที่เหมือนฟ้าผ่าก็ดังก้องขึ้นมา "ชีวาฟังพี่ก่อนนะ" ร่างสูงเข้าไปกอดรั้งร่างบางที่ตั้งท่าจะวิ่งหนีหลังจากที่ตบเขาเต็มแรง "ปล่อยนะ อย่าเอามือสกปรกมาแตะต้องตัวฉัน" ปึก! พลั่ก! "โอ๊ย! ...อุ๊ก!" ร่างสูงทรุดลงไปกองกับพื้น หลังจากถูกชีวากระทืบส้นเท้าใส่หลังเท้าของเขาอย่างแรง ตามด้วยเข่าที่กระแทกเข้ากล่องดวงใจของเขาเต็มแรงของเธอเช่นกัน "เชิญอยู่กับความมักมากตามสบาย อย่ามายุ่งกับฉันอีก" ชีวาพูดจบแล้วก็วิ่งหนีไปทั้งน้ำตา ทิ้งให้โฬมทรุดอยู่กับพื้นแบบนั้น "ชะ...ชีวา ฟังพี่ก่อน ชีวา!!" โฬมรวบรวมเสียงเท่าที่มี เพราะความเจ็บ จุก ร้องเรียกชีวา แต่เธอก็ไม่หันกลับมา

เธอไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของเขาเลยที่รักเพื่อนสนิทของเธอข้างเดียว จนวันนี้ วันที่เธอรับรู้ถึงความรู้สึกของเขาว่าการเป็นคนที่รักข้างเดียว...มันเจ็บ

จากพี่ชายที่แสนดี ต้องกลายมาเป็นคู่หมั้นจำยอม เพราะความผิดพลาด ทำให้ทั้งคู่ต้องหมั้นหมายกัน คนหนึ่งรัก อีกคนแกล้งรัก เพื่อปกปิดผู้ใหญ่ แต่เมื่อความอดทนหมดลงเธอจึงเลือกที่จะไป เมื่อไม่มีเธอ เขาถึงรู้ใจตัวเอง...แต่มันสายไป วันหนึ่งเธอก็กลับมาพร้อมกับอีกหนึ่งชีวิต ที่เขาไม่มีสิทธิ์จะได้แตะต้อง

คาสโนว่าตัวพ่อ ไม่ชอบให้ใครมาผูกมัด ถ้าเขาพร้อมเขาจะหยุดเอง ปะทะ คาสโนวี่ตัวแม่ มีสาวๆในสต็อกเพียบ ไม่คิดจะหยุดที่ใคร

ชีวิตของเขาเกิดมาเพื่อรักผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น ชีวิตของเธอเกิดมาเพื่อรักและเฝ้ารอเขาเพียงคนเดียว

เมื่อนักศึกษาฝึกสอน มาพบรักกับนักเรียน ม.4 แต่ก็มีเหตุทำให้หัวใจของเขาและเธอต้องไกลกันรักอาจารย์...อีกครั้ง

อาชิ ลูกชายคนโตของแทนไท เขากลายเป็นฮีโร่ของเด็กผู้หญิงรุ่นน้อง เพราะเข้าไปช่วยตอนเธอถูกรุ่นพี่กลั่นแกล้ง แต่แล้ววันหนึ่งเธอกลายมาเป็นเพื่อนร่วมชั้น ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนก็มักจะมีเธอ

เมื่อความรักที่เธอมีให้ มันไม่มีค่าสำหรับเขา เธอจึงต้องหนีเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เปลี่ยนแปลงตัวเองจนกลายเป็น นางมารร้ายในสายตาของคนที่พบเห็นเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ………. ตัวอย่าง “หึ หายไปตั้ง 4 ปี เธอเป็นของฉัน ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นของฉัน” “คุณไล่ฉันออกจากชีวิตคุณแล้ว คุณยังต้องการอะไรจากฉันอีก” เมื่อความรักที่เธอมีให้ มันไม่มีค่าสำหรับเขา เธอจึงต้องหนีเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เปลี่ยนแปลงตัวเองจนกลายเป็น นางมารร้ายในสายตาของคนที่พบเห็นเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว “พี่ไม่รู้ว่ารักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ต่อให้พี่เลวแค่ไหนพี่ก็จะไม่ยอมเสียเธอลิน” “ต่อให้พี่เลวแค่ไหน ลินก็รักพี่อยู่ดีพี่มาร์ท รักแรกและรักเดียวของลิน” เขาคือชายที่ทำร้ายเธอในอดีต หากแต่วันนี้กลับรักเธอยิ่งกว่าใคร การเวลาผลันเปลี่ยน จากเด็กน้อยในวันนั้น สู่ตัวแสบในวันนี้ เขาจึงงัดทุกกลเม็ดมาฟาดฟันกับยัยตัวร้าย เพื่อกักขังเธอไว้ให้อยู่ในหัวใจเขาตลอดกาล ………. #รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ #หากใช้ระบบ ios แนะนำให้ชำระผ่าน Website จะได้ในราคาที่ถูกกว่าค่ะ ......... ซีรีส์ชุดมาเฟียตามรัก ประกอบด้วยเรื่อง 1.ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด จบแล้ว 2.เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย จบแล้ว 3.เพลย์บอยตัวร้ายขอทวงหัวใจยัยเซ็กซี่สุดโหด 4.นายกะล่อนสะดุดรักยัยโหดหน้าหวาน