จ้างรักเมียบำเรอ
จ้างรักเมียบำเรอ
ลิขิตา
  • Romance Lover
เธอคือผู้หญิงธรรมดาที่มีสถานะไม่ต่างจาก "คนรับใช้" ของคู่ควงของเขา ส่วนสายตาของเธอ เขาก็เป็นเพียงคาสโนว่าที่ใช้เงินซื้อผู้หญิง...ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งคนที่ถูกซื้อจะเป็นตัวเธอเองไปซะได้... "ผมขอ...ได้ไหม" เขากระซิบเสียงทุ้มต่ำ จ้องมองเธอด้วยแววตาร้อนแรง "ทะ...ทำไมคะ เพื่อตอบแทนที่คุณช่วยฉันไว้อย่างนั้นหรือ" "ไม่ใช่ แต่เพราะผม 'ต้องการ' คุณ" หมายเหตุ : นิยายเล่มนี้เคยตีพิมพ์กับ สนพ. บงกช ในชื่อเรื่อง "เมียจ้างบำเรอรัก" นะคะ เนื้อหาเหมือนกันค่าาา (แต่ตอนนำมาพิมพ์ใหม่ จำชื่อเรื่องผิด เลยกลายเป็น "จ้างรักเมียบำเรอ" แทน แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ ขออภัยที่ทำให้สับสนนะคะ
เล่ห์ร้อนซ่อนพิศวาส
เล่ห์ร้อนซ่อนพิศวาส
วรัมพร
  • 5.00 (1)
  • Romance Lover
“คิดถึงฉันหรือไง ถึงได้มาหา” ทยากรที่รู้แต่แรกแล้วว่ามีคนเข้ามา ถามโดยไม่หันมามอง “เปล่าค่ะ” กัลวารีบตอบกลับเสียงดังฟังชัด จากนั้นเธอก็เดินไปนั่งตามคำเชิญของเขา เพื่อจะได้คุยธุระกันให้จบโดยเร็ว แล้วเธอจะได้ไปทำงานต่อ “แต่ฉันคิดถึงเธอนะ” ทยากรลุกขึ้นจากที่นั่ง ทำเอากัลวาที่เพิ่งจะนั่งได้ไม่นานดีดตัวลุกขึ้นยืนตามอัตโนมัติ “คุณจะทำอะไร!” หญิงสาวถามอย่างหวาดระแวง ด้านคนถูกถามก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย “ท่าทางฉันเหมือนจะทำอะไรล่ะ” ทยากรย้อนถามใบหน้าเรียบเฉย แต่บอกเลยว่าตอนนี้ร่างกายของเขากำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง เพียงแค่ได้กลิ่นกายของนางบำเรอฝึกหัด ที่ทำตัวหายเข้ากลีบเมฆทันทีในเช้าวันต่อมา “ไม่...ไม่รู้เหมือนกันค่ะ” “ไม่รู้ แล้วทำไมต้องท่าทำหวาดระแวง” “ก็...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ วาแค่ตกใจที่อยู่ๆ คุณก็ลุกขึ้นยืนก็เท่านั้น” กัลวาพยายามบังคับให้ตัวเองไม่สบตากับเขา ที่ตอนนี้เขากำลังจ้องเธออยู่ เพราะสายตาของเขามีอิทธิพลต่อเธอมาก แม้จะพยายามบอกให้เกลียดชังเขาให้มากๆ เพราะเขาใจร้าย เจ้าเล่ห์ ไม่น่าเข้าใกล้ แต่เพราะความจำเป็นทำให้เธอต้องมาใกล้เขา “ขวัญอ่อนจริงนะ ว่าแต่บุกมาหาถึงที่นี่ มีเรื่องอะไรเหรอ หรือคิดถึงลีลารักของฉัน” “คุณทยา!” “ฉันคิดถึงนะ ยิ่งตอนที่กำลังใช้ปากกับ...”
ความรักมีเต็มร้อย ใจดวงน้อยมีแค่เธอ
ความรักมีเต็มร้อย ใจดวงน้อยมีแค่เธอ
รอยหยัก
  • Romance Lover
“รุ้งปล่อยภู” “ไม่เอา ภูจะทิ้งรุ้ง” “ภูไม่ได้จะทิ้ง ภูจะไปอาบน้ำและไปนอนข้างนอก” “ไม่เอา นอนด้วยกัน” รุ้งรวีพูดอย่างไม่ยินยอม ก่อนจะเบียดหน้าอกหน้าใจของเธอให้แนบชิดกับแผ่นหลังกว้างมากกว่าเดิม การกระทำของเธอทำให้ชายหนุ่มรู้สึกร้อนรุ่มเพิ่มอีกเท่าตัว ก่อนจะตัดสินใจหันมาจ้องตากับหญิงสาว “รู้ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่ รู้รึเปล่าว่าตัวเองจะไม่ปลอดภัย” “รุ้งปลอดภัยเมื่ออยู่กับภู” เธอตอบทันควน ก่อนจะช้อนสายตาที่ฉ่ำเยิ้มเพราะแอลกอฮอล์จ้องหน้าชายหนุ่ม แล้วกอดเอวเขาอีกครั้ง “รุ้ง ถ้ารุ้งยังทำแบบนี้ภูจะไม่ทนแล้วนะ” “ก็ไม่ต้องทนสิ” ........................................ ความรักมีเต็มร้อย ใจดวงน้อยมีแค่เธอ เป็นนิยายที่เต็มไปด้วยเรื่องราวความรักของเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ อย่าง ‘ภูเบศ’ ที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทสาวอย่าง ‘รุ้งรวี’ ที่บ้าอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ และขึ้นชื่อเรื่องของความซื่อบื้อที่สุด! ซื่อมากจนไม่รู้ว่าตัวเองก็รู้สึกกับภูเบศมากกว่าเพื่อนเช่นกัน มาร่วมลุ้นไปด้วยกันนะคะว่าภูเบศจะเอาชนะใจรุ้งรวีได้หรือไม่ และรุ้งรวีจะรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ ร่วมเป็นกำลังใจให้ความรักของเขาทั้งคู่ด้วยกันนะคะ
หมอคะ วาเลนไทน์ปีนี้ จัดสักทีดีไหม
หมอคะ วาเลนไทน์ปีนี้ จัดสักทีดีไหม
seXus
  • Romance Lover
คุณหนูไฮโซผู้หลงรักหมอปากแข็งแสนเย็นชา เธอจึงงัดกลเม็ดสุดสะเด็ดออกมาอ้อยหมอ ! เพื่อลากเขาขึ้นเตียงให้ได้ในวันวาเลนไทน์นี้ เรื่องราวจะสนุกแค่ไหน เธอจะขุดหลุมอ้อยหมอได้สำเร็จหรือไม่ ไปติดตามกันค่ะ ............................................................................................................ “โอ๊ย พี่รุจ นิชาเจ็บ” นิชาขืนข้อมือตนเองออกจากฝ่ามือแกร่ง เธอแค่อยากเอาของขวัญมาให้เขา เหมือนเช่นคู่รักคนอื่น ๆ เธอผิดอะไร “เจ็บ ก็อย่าดื้อ พี่บอกแล้วนะว่าห้ามมาหาพี่นะ” หมออติรุจปล่อยมือจากเธอ ย้ำเสียงต่ำ ดวงตาของเขามีประกายไฟบางอย่างคุกรุ่น นิชาทำแก้มป่อง ปากยื่น ที่เขามักจะห้ามนู้นห้ามนี่กับเธอเสมอ ห้ามใส่กระโปรงสั้น ห้ามใส่เสื้อรัดรูปมากเกินไป ห้ามไปดูพี่ตอนเตะบอล รวมถึงห้ามไม่ให้มาหาเขาที่โรงพยาบาลด้วย “ก็นิชา อยากเอาของขวัญวันวาเลนไทน์มาให้พี่หมอรุจนิคะ” แค่เห็นดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยประกายสดใสเหมือนแดดยามเช้า บวกกับริมฝีปากเผยอน้อย ๆ แดงฉ่ำนั้น ก็เล่นเอาหัวใจของชายหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ยิ่งนับวันแม่สาวน้อยตัวยุ่งก็ยิ่งจะรับมือได้ยากมากขึ้นทุกวัน นี่เจ้าหล่อนไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมว่า น่ารักและสดใสมากจนทำเอาผู้ชายที่เดินผ่านต้องเหลียวหลังกลับมามองจนคอแทบจะเคล็ด ที่เขาคอยห้ามเธอตลอดไม่ให้ไปเจอเขาเพราะเขาไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร หากเธอวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ หรือแม้แต่เห็นผู้ชายคนอื่นมองเธอด้วยสายตาปานจะกลืนกิน หัวใจของเขาก็แทบจะลุกเป็นไฟแล้ว “เฮ่อ” เขาถอนหายใจออกมา ก่อนเอ่ยเสียงนุ่มขึ้นว่า “งั้นก็รีบเอามา แล้วรีบกลับ ตรงกลับบ้านเลยนะ ห้ามแวะที่ไหน เดี๋ยวพี่จะโทรเช็กกับป้าสะอางค์ว่านิชากลับถึงบ้านรึยัง” เขาแบมือมาตรงหน้าหญิงสาว ป้าสะอางค์ที่เขาเอ่ยถึงคือ หัวหน้าแม่บ้านที่ดูแลคฤหาสน์เจ้าสัวเดชา หรือพ่อของนิชานั่นเอง นิชาแย้มยิ้มทั้งหน้าทั้งตาให้กับชายหนุ่ม แม้ใบหน้าของเขาจะยังราบเรียบจนเดาอารมณ์ไม่ถูก แต่เมื่อเขายอมอ่อนลงให้เธอหนึ่งคืบ เธอก็จะรุกขึ้นหนึ่งศอก เธอวางกล่องสีแดงกำมะหยี่คล้ายกล่องใส่แหวนลงในฝ่ามือของชายหนุ่ม อติรุจมองแก้มป่อง ๆ ของหญิงสาวที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ มีรอยบุ๋มลงยามแย้มยิ้ม รอยยิ้มเช่นนี้ใคร ๆ เห็นก็แทบจะละลาย ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มใสกระจ่างทั้งดูเฉลียวฉลาด และดูไร้เดียงสาในเวลาเดียวกัน “เอ่อ มีอะไรติดหน้านิชาหรือคะ” เสียงใสแจ๋วคล้ายกระดิ่งเงินยามต้องลมเอ่ยถามขึ้น เมื่อคนตรงหน้าเอาแต่มองเธอไม่เคลื่อนไหว ทั้ง ๆ ที่เธอก็วางของขวัญลงในมือเขาไปตั้งนานแล้ว “กลับบ้านได้แล้วยัยจอมยุ่ง” เขากำกล่องกำมะหยี่ไว้ในมือ อีกข้าง ส่วนมืออีกข้างก็เขกมะกอกลงบนหน้าเนียนเบา ๆ แก้เก้อเมื่อถูกจับได้ว่าตนเองเผลอมองหน้าหญิงสาวไม่วางตา “งื้อ เจ็บนะคะ พี่หมอรุจ” หญิงสาวทำหน้ายู่ ผู้ชายอะไรใจแข็งชะมัด เอาแต่ออกปากไล่เธออย่างเดียว “กลับบ้านได้แล้วยัยจอมยุ่ง พี่จะได้ไปขึ้นเวรต่อ” เขาดุนหลังสาวน้อยให้กลับออกไป หญิงสาวยอมเดินจากไปแต่โดยดี แต่แล้วเธอก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเขย่งเท้าขึ้นหอมเข้าที่แก้มเขาโดยที่เขาไม่ทันระวังตัว ฟอด หมออติรุจตะลึงไปชั่วขณะ รู้สึกเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าช็อตจนตัวชาไปวูบหนึ่ง “ บ๊าย บาย ค่ะพี่หมอ” นิชารีบผละตัวออกห่าง ก่อนที่จะถูกมะเหงกจากคนตัวสูงอีกครั้ง เธอโบกมือลา พร้อมยิ้มให้เขาอย่างทะเล้น ก่อนจะวิ่งหายลับออกไป “ยัยจอมยุ่งเอ๊ย” เขาสบถออกมาเบา ๆ มุมปากที่เคยเม้มเข้าหากัน บัดนี้ยกยิ้มขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ เขายกมือขึ้นสัมผัสที่แก้มของตนที่ยังหลงเหลือไออุ่นจากริมฝีปากบาง และกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเธอ
ลอยลมมาห่มรัก
ลอยลมมาห่มรัก
รอยหยัก
  • Romance Lover
‘รุกวันละนิดก็พอไอ้เธียร มึงต้องใจเย็น ๆ เดี๋ยวกระต่ายน้อยจะตื่น’ เรื่องราวความรักของ ‘เธียรดา’ ลูกชายเจ้าของโรงแรมชื่อดังย่านกรุงเทพที่หยิบจับอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันทำตัวเสเพล ด้วยความไม่เอาไหนทำให้ครอบครัวของเขายื่นคำขาดว่าหากเขายังทำตัวแบบนี้ ทางครอบครัวจะจับเขาแต่งงาน แต่มีหรือที่คนรักอิสระอย่างเขาจะยอม จนกระทั่งเขาได้มาเจอกับ ‘ศุภกานต์’ ผู้ช่วยเลขาสาวออฟฟิศธรรมดา ที่พบเจอกันครั้งแรกก็ทำให้ชายหนุ่มตกหลุมรักและหลงใหลในทันที งานนี้เธียรดาจึงต้องเปลี่ยนแปลงและพิสูจน์ตัวเอง พร้อมทั้งเดินหน้าจีบเลขาสาวอย่างเต็มที่ เขาจะสามารถพิสูจน์ตัวเองและจีบหญิงสาวมาเป็นคนรักได้ไหม ร่วมลุ้นไปพร้อม ๆ กันนะคะ
RULE SET กฎของนักล่า
RULE SET กฎของนักล่า
Piano_sp
  • Romance Lover
เพราะเหล้าทำให้ฉันพลาดท่าไปเสียตัวให้กับผู้ชายที่ฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เวอร์จิ้นของฉันที่เก็บรักษามาตลอดยี่สิบสองปีของฉันมันถูกพรากไปด้วยฝีมือของผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น แต่นั่นมันไม่แย่เท่ากับการที่ฉันต้องโคจรกลับมาเจอกับเขาอีกครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน ฉัน"ไออุ่น"ที่อยู่ในฐานะนักศึกษาฝึกงานกับเขา"นักล่า"ผู้ชายที่พรากเวอร์จิ้นไปจากฉันและเขาก็เป็นประธานบริษัทที่ฉันมาฝึกงาน อะไรมันจะซวยขนาดนั้น ให้ตายสิ ชีวิตอันแสนจะสงบสุขของฉันมันไม่สงบอีกต่อไปแล้ว “เป็นคู่นอนให้ฉัน แล้วเธอจะทำงานที่นี่ได้อย่างสงบสุข” ผู้ชายคนนี้เขาบ้าไปแล้ว!!!
RULE SET กฎของรามสูร
RULE SET กฎของรามสูร
Piano_sp
  • Romance Lover
ฉันไม่คิดว่าการที่ฉันตัดสินใจมาทำงานที่นี่มันจะทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ "รามสูร" หรือว่า "พี่ราม" เขาคือคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตฉันต้องเปลี่ยนไป ผู้ชายเอือยเฉื่อยที่มาพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์ที่มาพร้อมกับข้อเสนอให้ฉัน "แอรีส" ไปเป็นหมอนข้างให้เขา เพราะความอวดดีทำให้ฉันต้องยอมรับต่อชะตากรรมนั้น แต่ใครจะไปรู้ละว่าการเป็นหมอนข้างของผู้ชายที่ชื่อว่ารามสูรคนนั้นมันจะเปลืองตัวมากขนาดนี้ รู้ตัวอีกทีฉันก็ตกเป็นของเขาโดยไม่มีเงื่อนไขซะแล้ว “พะ พี่ราม” “ใช่ นั่นคือชื่อของผัวเธอ จำไว้ว่าต่อจากนี้ไปเธอคือเมียฉัน และอย่าได้ริไปให้ไอ้เหี้ยนั่นกอดหรือจูบเธออีก ไม่งั้นเอาให้ตายแน่”
รอยตราสามีคืนเดียว
รอยตราสามีคืนเดียว
วรดร
  • Romance Lover
หนึ่งคืนที่พลิกชะตาชีวิตของเมรี...จากสาวใส กลายเป็นแม่ลูกหนึ่ง เพราะต้องการประชดบิดาที่คิดจะมีครอบครัวใหม่ในวันที่ส่งตนเองถึงฝั่ง ความสัมพันธ์แบบ One night stand เกิดขึ้นเพราะตนเองไม่มีสติพอ ฤทธิ์น้ำเมาทำให้เมรีพลาด!! เมรีไม่โทษใคร เธอก้มหน้าอุ้มชูสายเลือดในอก เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างภาคภูมิใจ... แต่...อะไรก็ไม่แน่นอนบนโลกใบนี้.... เหตุการณ์ที่เมรีกลัวมาตลอดเกิดขึ้นจนได้....เมื่อเขากลับมา...ผู้ชายที่ฝากรอยตราไว้บนร่างกายตัวเอง อีธานกลับมา ‘ทวง’ เขาต้องการทั้งเมียและลูก... เมรีจะทำยังไง? ยอมรับตำแหน่งที่เขามอบให้ ‘เมียเก็บ’ กับ ‘ลูกนอกสมรส’ หรือจะหันหลังให้แบบไม่ไยดี ทางเดินมีให้เลือก มันขึ้นอยู่ว่าเมรีจะเลือกทางไหน แต่คงเดาไม่อยาก สำหรับผู้หญิงแกร่งอย่างเมรี!!
เลขาเจ้านาย
เลขาเจ้านาย
วรัมพร
  • Romance Lover
“เขม” “ครับ” “เธออยากได้ฉันหรือเปล่า” “คุณโรส!!” เขมทัตตกใจ แต่ไม่ทันได้ตอบอะไร เจ้านายคนสวยก็ยกมือขึ้นคล้องคอแล้วจัดการโน้มเขาลงไปหา นาทีต่อมาปากอิ่มสวยก็ประกบเข้ากับปากหยักร้อน ด้านคนถูกจู่โจมด้วยจุมพิตก็นิ่งพยายามยั้งมือไม่ให้ไปแตะต้องร่างกายของเจ้านายคนสวย ไม่งั้น เขาคงหยุดตัวเองไม่ได้ “อือ…” กฤติกานต์ครางอย่างขัดใจเมื่ออีกคนไม่ยอมจูบตอบเสียที เธอจึงบดขยี้จุมพิตหนักขึ้น ด้านเขมทัตก็พยายามปลดมือของเจ้านายออกพร้อมเบี่ยงหน้าหนีจุมพิต “คุณ…คุณโรส อย่าครับ” เขาเตือนด้วยเสียงที่แตกพร่า “เธอไม่อยากได้ฉันเหรอ” “ผม…” เขมทัตเอ่ยได้แค่นั้นก็ถูกเจ้านายคนสวยประกบปากจูบอีกครั้ง คราวนี้เจ้านายคนสวยรุกหนักกว่าเดิม มือก็เริ่มซน จนเขมทัตชักจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แต่ก็พยายามยั้งตัวเองเอาไว้ ‘ให้ตายเถอะ!’
เจ้าพ่อนักซิ่ง
เจ้าพ่อนักซิ่ง
SUNISAYOK
  • Romance Lover
เรื่อง "เจ้าพ่อนักซิ่ง" เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งนามว่า บุญ เธอทำงานเป็นคนขับแท็กซี่กะดึก ชีวิตเธอไม่ได้ถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่กลับถูกโรยไปด้วยหนามของกุหลาบซะมากกว่า เมื่อวันหนึ่งเจ้าหนี้ของเธอได้สั่งให้เธอไปทำลายรถสุดหวงของนักแข่งชื่อดัง เพื่อแลกกับการล้างหนี้เกือบครึ่งล้านที่เธอมีปัญญาจ่ายเพียงแค่ดอก มีเหรอที่คนอย่างเธอจะไม่รับข้อเสนอสุดพิเศษแบบนี้... ส่วนเขา นักแข่งรถมือทองเท้าทองอย่าง เทนชิ ที่ถูกเหล่าคนในวงการตั้งฉายาให้ว่า 'ตีนผี' ต้องมาปะทะเล่นสงครามประสาทกับยัยผู้หญิงหน้ามึน ที่พูดน้อยแถมยังทำตัวเชื่องช้าเข้า เรื่องราวจะเป็นอย่างไรกัน...ติดตามต่อในเรื่องเลยจ้า บอกเลยเรื่องนี้จะออกแนวรักสืบสวนสอบสวนหน่อย ๆ มีกลิ่นอายของผีวิญญาณนิดหน่อย(ไม่น่ากลัว) และจะเป็นการพูดถึงการแข่งรถ(นิดหน่อย) เชื่อว่าใครที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนจบจะต้องได้ความรู้เรื่องการแข่งรถเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างแน่นอน อ้อ! มีเรื่องเกี่ยวกับยากูซ่าเข้ามาเอี่ยวด้วยนะ เพราะงั้นบอกเลยว่า สนุก มัน และลุ้นระทึกสุด ๆ ห้ามพลาดบอกเลย! - - - - - - - - - - - - - - หยกแนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ - - - - - - - - - - - - - - ติดตามผลงาน : เพจ Sunisayok ( เสิร์ชหาได้เลยจ้า )
เจ้าพ่อเพชฌฆาต
เจ้าพ่อเพชฌฆาต
SUNISAYOK
  • Romance Lover
เรื่อง "เจ้าพ่อเพชฌฆาต" เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายหนุ่มนามว่า ดีไวน์ เขาเป็นพวก โหดเงียบ พูดน้อย แต่มันสมองทางด้านการวางแผนของเขามันอัจฉริยะมาก แถมเขายังมีรสนิยมชอบทางด้านวัตถุอันตรายจำพวกปืน ระเบิด และมีด เป็นชีวิตจิตใจอีกด้วย เขาเป็นคนประเภทที่ควรจัดว่าอยู่ในหมวดของ ผู้ชายลึกลับ! เป็นอย่างมาก และเธอนามว่า เทียน เธอเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ทำงานหาเช้ากินค่ำไปวัน ๆ แต่กลับต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อนเพราะเผอิญเข้าไปตกอยู่ในสถานการณ์โหดร้ายเข้า ชีวิตที่แสนธรรมดากลับกลายเป็นยุ่งเหยิงจากการถูกตามไล่ฆ่าในทันที เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อโปรดติดตามต่อในเรื่องนะคะ >__< - - - - - - - - - - - - - - หยกแนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ - - - - - - - - - - - - - - ติดตามผลงาน : เพจ Sunisayok ( เสิร์ชหาได้เลยจ้า )
ล่ารักเจ้าสาวชั่วคราว
ล่ารักเจ้าสาวชั่วคราว
คชารี
  • Romance Lover
“คุณภวินท์!” “ไปซื้อน้ำที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาหรือไง ถึงไปนานขนาดนั้น” “คุณภวินท์ ปละ…ปล่อยพลอยก่อนนะคะ” คนถูกสวมกอดและตอนนี้ก็ถูกปากหยักร้อนไล่จูบบอกเสียงสั่นๆ “ทำไมต้องปล่อย” “ก็…ก็พลอยง่วงแล้ว พลอยขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” “แต่ผมยังไม่ง่วง” ภวินท์หอมแก้มนุ่มแล้วก็จับภรรยาหันมาเผชิญหน้า ด้านพันธิภาก็หน้าแดงระเรื่อ เมื่อหันมาเจอสามีอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว “เอ่อ…” “ไม่เคยเห็นผู้ชายใส่ผ้าเช็ดตัวหรือไง” เขาถามแล้วก็ยิ้มมุมปาก แววตาแพรวพราวดูไม่น่าไว้ใจ ยิ่งทำให้พันธิภาหวาดหวั่น ที่ใจก็คิดค้านกันไปมา เมื่อใจหนึ่งก็รักเขา แต่อีกใจก็บอกให้ตัดใจแล้วจบเรื่องราวที่ผูกมัดกันด้วยสัญญาเสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ และเธอคงจะถอนตัวถอนใจไปจากอาหนุ่มของเพื่อนรักไม่ได้ “คุณภวินท์ เอ่อ…” หญิงสาวเรียกสามี ขณะที่สามีกำลังจูบหน้าผากของเธอ “มีอะไรก็พูดมา ไม่งั้นผมจะจูบต่อ”
คืนข้ามปี คุณหมอห้องฉุกเฉิน
คืนข้ามปี คุณหมอห้องฉุกเฉิน
seXus
  • Romance Lover
เมื่อหญิงสาวใจแหลกสลายในคืนแห่งความรัก มีเพียงหมอเช่นเขาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาในคืนข้ามปี --------------------------------------------------------- “หมอก็ใจร้าย ! ใจร้ายเหมือนกับผู้ชายทุกคน ! ฉันคบกับเขาตั้งแต่อยู่ ม. 4 จนถึง ม. 6 สอบเข้ามหาลัยด้วยกันได้ ฉันอุตส่าห์ตั้งปณิธานไว้ในใจว่า เมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ในคืนข้ามปีของปีนั้น ฉันจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้เขา แต่สุดท้ายเขากลับไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น” เธอร้องไห้ฟูมฟายออกมา ผมได้แต่ยืนอึ้งกับสถานการณ์ดราม่าตรงหน้า เธอร้องไห้เสียงดัง จนผมกลัวว่าคนข้างนอกจะแห่กันเข้ามาแล้วเข้าใจผมผิดว่าผมไปรังแกเธอหรือเปล่า ผมจึงรีบขยับเข้าไปใกล้เธอพร้อมกับลูบหลังปลอบโยนเธอเบา ๆ ว่า “กลับบ้านไปเถอะนะ ถึงแฟนเธอจะไม่รัก แต่พ่อกับแม่ยังรอเธออยู่” ผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอออกไปจากห้องพักแพทย์โดยดี เพราะผมจะได้พักผ่อน ผมเป็นหมอรักษากายไม่ใช่หมอรักษาใจ เรื่องปัญหาหัวใจผมช่วยรักษาให้เธอไม่ได้จริง ๆ “ฉันไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะได้ทำอย่างที่ได้ตั้งใจไว้” เธอปาดน้ำตาออกแล้วหันมามองผมอย่างจริงจัง ก่อนที่จะเอ่ยประโยคที่ทำให้ผมอึ้งไปว่า “คือ ฉันอยากมีอะไรกับผู้ชายในคืนข้ามปี”
เขตพนา
เขตพนา
ดากานดา (อัคนียา ทิวลม)
  • Romance Lover
“กล้าๆ หน่อย” เธอส่งสายตาท้าทาย จือปากยื่นเผยอยั่วเย้าใส่ตาคมที่หลุบจ้องไม่วางตา เขตลืมไปแล้วว่ากลั้นหายใจไปนาทีไหน มองความใจกล้าท้าทายไฟร้อนๆ ของสาวเจ้าด้วยแววตานิ่งลึก กรุ่นกลิ่นเรือนกายหอมสะอาดกระตุกกระตุ้นประสาทรับสัมผัส เหนือกว่านั้น กลิ่นหอมหวานของสายธารชีวิตที่เขาสัมผัสได้ยั่วเย้าปลุกเร้าอารมณ์เพศชาย “อยากได้ก็บอกอยากได้ หวงก็บอกหวง” มือนุ่มลูบเลื่อนเบาบางจากแผงอกด้านซ้ายขึ้นไปยังบ่ากว้าง กล้ามเนื้อที่เกร็งเขม็ง จังหวะการเต้นของหัวใจตรงแอ่งชีพจรทำให้ของขวัญคลี่ยิ้ม ยิ้มที่เย้ายั่วไม่ต่างจากแววตาสีน้ำตาลเข้ม เขตไม่เบี่ยงตัวหนี แต่เมินสายตากลับไปจับจ้องกระดาษในมือแทน ส่งเสียงเรียบราบไร้อารมณ์ “อย่าอวดดี” คำพูดและการกระทำเมินหมางนั้นราวกับหมุดใหญ่ตอกกลางหน้าผากเล็ก ของขวัญไม่ยอมให้ตัวเองเสียหน้า แค่นเสียงหัวเราะอย่างมีจริต ยื่นมืออีกข้างไปวางบนแผงอกกระด้าง ไล้นิ้วสะกิดขูดขีดยังจุดที่มีเม็ดเนื้อแข็ง เธอวนคลึงปลายนิ้วเล่น ปากแย้มยิ้มท้าทาย “คุณเขตไม่อยากรู้หรือคะ หนูมีดีตรงไหนให้อวดบ้าง” “เชี่ยวนะ” “เปล่าค่ะ นี่เป็นครั้งแรกของหนู” เธอแก้เสียงเจือความเริงรื่น จุดสีเรื่อบนแก้มเขตทำให้เธอรื่นรมย์จริงๆ “ทุกคนต้องมีครั้งแรกว่าไหมคะ” “คุณเขตอยากเป็นครั้งแรกของหนูไหมล่ะคะ รึว่าพอใจจะเป็นแค่ครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า... หรือว่า...ไม่อยากเป็นครั้งไหนๆ เลย...” ของขวัญเขย่งปลายเท้า ยื่นหน้ากดปากกับมุมปากได้รูปอย่างท้าทายก่อนจะถอยห่าง แม้เจ้าของร่างสูงใหญ่ยังนิ่ง แต่เธอรู้ เขามันขี้เก๊ก “เมาข้าวต้ม?”
เขื่อนขันธ์
เขื่อนขันธ์
ดากานดา (อัคนียา ทิวลม)
  • Romance Lover
“ฉันมาฆ่าเธอ” สุ้มเสียงต่ำพร่าข่มขู่ แววตาเรืองรองลุ่มลึกจับจ้องสบตา บุ้งกี๋นิ่งขึง ใช่แล้วล่ะ วิธีรักษาความลับที่ง่ายและไม่ยุ่งยากก็คือการฆ่า ‘คนตายเท่านั้นที่จะไม่เผยความลับใคร’ “จะเจ็บไหม” เสียงถามเบาแทบเป็นกระซิบ ตาคู่งามก็ปิดหนีไม่ยอมสบตาอีก เขื่อนแสยะยิ้ม เลื่อนมือที่ค้ำพนักเก้าอี้มาเขี่ยปอยผมนุ่มไปทัดใบหูเล็ก คนที่ทำท่าว่าพร้อมยอมให้เขาฆ่าโดยดุษณีสะดุ้งน้อยๆ “จะค่อยๆ ทำ” “งั้นก็นานสิกว่าจะตาย เอาแบบไม่ทันตั้งหลัก รู้ตัวอีกทีตายแล้วได้ไหม” “คนตายจะรู้ตัวได้ไง” “กลัวเจ็บ” “เจ็บนิดเดียวก็เสียวดีออก” เสียงห้าวกลั้วหัวเราะจนบุ้งกี๋ขัดใจ จะฆ่าก็รีบฆ่าเป็นไร ปล่อยให้ลุ้นอยู่ได้ เขาไม่รู้หรือว่าลุ้นนานจะยิ่งกลัว เสี้ยววินาทีถัดมา เธอต้องอุทานลืมตาขึ้นมอง เมื่อร่างลอยหวือจากเก้าอี้ เขาก้มลงมองเธออยู่แล้ว แววตารื่นเริงเสียด้วย “ปะ...ไปไหน” “ไปฆ่าเธอ”
ภูไพร
ภูไพร
ดากานดา (อัคนียา ทิวลม)
  • Romance Lover
"ปากว่าตาขยิบปิ๊บๆ" เสียงห้าวดังลอยตามหลัง กวนอารมณ์ขุ่นมัวให้ข้นคลั่กมากยิ่งขึ้น มันเพราะ ค่ำคืนที่ผ่านมา เขาเรียกร้องเสียจนเธอแทบไม่ได้นอน เช้าขึ้นก็ถูกลากตามมาชายแดนด้วยจนได้ โดยที่เขาไม่สนว่าเธออยากมาไหม เธอมีเรียนหรือเปล่า "ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ตลอดแต่จอดด้วยไม่ยอมให้หยุดทุ้ก...ที แบบนี้ใช่มั้ยที่ตรงกับสุภาษิตไทย" เธอสุดทนฟัง หันขวับกลับไปจ้องจิกคนตาใสที่ใส่จริตจะกร้านว่าบ้องแบ๊วปานลูกหมาชิวาวา แต่ขอโทษทีเหอะอย่างเขาน่ะ มันไดร์วูลฟ์ปิศาจชัดๆ "คุณภูไพร!" "คร้าบ ยาหยี เรียกเสียงดังแบบนี้ อยากจะเล่นต่อคำกันอีกสักทีสองทีเหรอจ๊ะ" ตีหัวหมาสักทีจะผิด พรบ. คุ้มครองสัตว์ปรับหรือจำนะ หรือทั้งจำทั้งปรับ เธอจะได้คำนวณเงินถูก หน้าระรื่นชื่นทรวงในแบบที่ว่าคงไม่เคยรู้จักคำว่าสามัญสำนึก ทำให้ปอสะบัดหน้าหนี ก้าวเท้าเร็วๆ หวังจะอยู่ให้ห่าง กับคนพรรค์นี้ พูดอะไรด่าคำไหนจะสะทกสะท้านสะเทือนต่อมสำนึกมั่งหรือเปล่าเหอะ เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลามาคิดหาคำด่าให้ไมเกรนรับประทานดีกว่า “อ๊ะๆ ยาหยีจ๋า คิดชื่นชมกันในใจอยู่เหรอจ๊ะยาหยี” คนหน้าด้าน เอ๊ะ! รึจะเรียกว่าหมาหน้าด้านดียังตามมาหลอกหลอนยิ่งกว่าผีจูออน แต่ทำไมนะ แทนที่จะโกรธเกลียดเขา ใจเธอกลับกระตุกไหวๆ หน้าร้อนวูบวาบ กระดากเขินกลัวคำพูดพวกนั้นจะดังไปถึงเขื่อนที่เดินนำหน้า ภูก้าวเร็วๆ ขึ้นมาขวางหน้า ยิ่งได้เห็นหน้าหงิกงอของคนตัวหอม เขายิ่งหัวเราะร่วนอย่างชื่นอกสมใจ โน้มหน้าลงไปใกล้ เธอผงะถอยจิกตาจ้องกลับมา ถ้าเธอเป็นไก่ รับประกันได้ เขาพรุน! ทั้งตัว “แล้วไอ้ต่อมสามัญสำนึกที่ว่าน่ะพี่ไม่มีหรอกนะคะ มีแต่ต่อมหื่น ยิ่งยาหยีเดินบิดก้นหนีพี่ก็ยิ่งตื่นจ้ะ ตื่นทั้งตัว ทั้งแท่ง”
กล้าตะวัน
กล้าตะวัน
ดากานดา (อัคนียา ทิวลม)
  • Romance Lover
“เป็นคุณที่โอนเงินมาเมื่อเช้า” “แน่นอน ฉันพูดคำไหนคำนั้น ถึงฉันจะไม่ใช่คนดีแต่ก็ไม่เลวร้ายเอาเปรียบใครหรอกน่ะ” แป้งเหลือบมองค้อนหมั่นไส้เสียบเรียบๆ นั่น “หวังว่ามันจะไม่ถูกโอนออกจากบัญชีฉันหลังจากที่คุณหายไปแล้วกัน เอ๊ะ รึฉันกำลังฝันอยู่นะ ตื่นๆ นังแป้ง เช้าแล้วเดี๋ยวไปทำงานไม่ทัน” เธอยกมือตบหน้าตนเองเบาๆ ทำทีเรียกสติ แต่ค่อนขอดคนข้างๆ ออกไปบ้าง กล้าปรายตามอง สัญญาณไฟเปลี่ยน เขาหยุดรถ หันมาคว้าคางมนเข้าหา ก้มหน้าลงประกบปากเบียดเม้มจูบแรงๆ “ฝันกลางวันด้วยไหม” กลางสี่แยกนราธิราชเลยล่ะ! แป้งค้อนตาแทบคว่ำ ผลักกายแกร่งออกห่าง ก่อนจะกวาดมองไปรอบๆ เพื่อนร่วมทางที่ติดไฟแดงด้วยกัน แม้ไม่มีใครจ้องมองมา เธอก็ยังร้อนผ่าวไปทั้งหน้า กล้าหัวเราะชอบใจ สัญญาณไฟเปลี่ยนอีกครั้ง เขาพารถยนต์คู่ใจมุ่งไปตามถนนเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง “คุณจะพาฉันไปไหน” “ห้องฉัน” “ไป ทำไม...” แป้งหันขวับ เนื้อตัวรุ่มร้อนไม่มีเหตุผล ไม่อยากคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนั้น “หิว” เขาหันมาบอกเสียงเรียบ ไม่บ่งอารมณ์ เธอคงถอนหายใจโล่งอกได้เต็มปอดหากไม่มีประโยคขยายความ “ไปกินกัน!”
มาเฟียขย่มใจ
มาเฟียขย่มใจ
seXus
  • Romance Lover
ตราบาปที่เธอไม่ได้เป็นผู้ก่อ แต่เขากลับจับเธอไปชำระไฟแค้นในใจเขา !!! เหตุใดเขาจึงกระทำย่ำยีเธอ ให้ย่อยยับไปกับมือ ความรัก และหนี้แค้น ที่ต้องชำระด้วยพรหมจรรย์ อย่างสาสม !! ………………………………………………………………………………………. “อ่า” เขาค่อย ๆ เอนกายลงบนพื้นเรือ พร้อมกับโอบแขนรัดรอบร่างสวยไว้ในอ้อมอกช้อนประกบแผ่นหลังร้อนผ่าวของหล่อนในขณะที่เธอยังหอบหายใจ เขาฝังแก่นกายไว้ในกายเธอเพื่อดื่มด่ำความสุขหลังบทพิศวาสร้อนแรงสิ้นสิ้นสุด เมื่อทั้งเขาและเธอเริ่มหายใจเป็นปกติ เธอไม่เอ่ยปากเถียงโต้ตอบกับเขาอีก ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเงียบ ๆ เขาโยนเสื้อเสื้อคลุมแขนยาวให้เธอสวมแทนเสื้อที่ขาด “ใส่ซะ !” หญิงสาวเงยหน้ามองเขาตาขวาง ชายหนุ่มจึงก้มลงบีบคางของเธอให้เงยขึ้นก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำว่า “จะใส่ดี ๆ หรือจะให้ฉันปล้ำเธออีกรอบ” เกรซสะบัดหน้าหนีให้พ้นจากมือเขา แล้วรีบสวมเสื้อที่เขาโยนให้ หากเธอสามารถหนีรอดไปได้ ความเจ็บแค้นนี้เธอจะไม่มีวันลืม และจะเอาคืนให้สาสมเช่นกัน!!