เพราะเหล้าทำให้ฉันพลาดท่าไปเสียตัวให้กับผู้ชายที่ฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เวอร์จิ้นของฉันที่เก็บรักษามาตลอดยี่สิบสองปีของฉันมันถูกพรากไปด้วยฝีมือของผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น แต่นั่นมันไม่แย่เท่ากับการที่ฉันต้องโคจรกลับมาเจอกับเขาอีกครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน ฉัน"ไออุ่น"ที่อยู่ในฐานะนักศึกษาฝึกงานกับเขา"นักล่า"ผู้ชายที่พรากเวอร์จิ้นไปจากฉันและเขาก็เป็นประธานบริษัทที่ฉันมาฝึกงาน อะไรมันจะซวยขนาดนั้น ให้ตายสิ ชีวิตอันแสนจะสงบสุขของฉันมันไม่สงบอีกต่อไปแล้ว

“เป็นคู่นอนให้ฉัน แล้วเธอจะทำงานที่นี่ได้อย่างสงบสุข”
ผู้ชายคนนี้เขาบ้าไปแล้ว!!!