หวามหวานรัก
หวามหวานรัก
B.J.
  • Romance Lover
“พี่เจตน์!” คนถูกเรียกถึงกับสะดุ้งสุดตัว “ว่าไง” เขาไม่อยากคุยกับยัยเด็กแสบตรงหน้าหรอก วีรกรรมของเธอสมัยก่อนทำเขาจำไม่ลืม “ทำยังกับไม่อยากพูดกับหนูมินเลย” เธอเอามือไขว้ไปด้านหลัง ทำปากยื่นเหมือนน้อยใจ “ถ้าไม่มีอะไรพี่จะเข้าไร่แล้วนะ มีงานต้องทำอีกเยอะ” “ถึงพี่เจตน์จะไม่อยากคุยกับหนูมิน แต่พี่เจตน์ลืมรูดซิบกางเกงค่ะ” “เฮ้ย!” เจตน์คว้าเป้ากางเกงลนลานรูดซิบแต่ปรากฏว่า!! มันก็รูดแล้วนี่นา… “โอ๊ย! ขำ พี่เจตน์นี่หลอกง่ายเหมือนเดิมเลยนะคะ ฮ่าๆๆๆ” ยัยเด็กแสบหัวเราะชอบใจ ก่อนจะวิ่งหนีเข้าบ้านไปอย่างมีความสุข เจตน์โมโหนัก เขาวิ่งกวดตามยัยลูกลิงไปทั่วบ้าน แต่จับไม่ได้ วิ่งเร็วยังกับปรอท “พี่เจตน์เอายาดมไหมคะ นี่แหละเขาว่าคนแก่” เธอแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา ในขณะที่เจตน์นั่งพักเพราะวิ่งไล่จับเธอไม่ทัน
นางบำเรอกับจอมบงการ
นางบำเรอกับจอมบงการ
B.J.
  • Romance Lover
ธัญญ์... ชายหนุ่มที่เจ็บช้ำกับความรักเมื่อครั้งอดีต วิธาดา... หญิงสาวร้ายกาจที่แอบรักเขาหมดหัวใจ หญิงสาวมองสบตากับเขาในระยะกระชั้นชิด หัวใจบอบบางเรียกร้องให้เธอเปิดเผยความจริงในส่วนลึกของจิตใจ “ฉันรักนายนะธัญญ์ รักนายมานานแล้ว” หล่อนคิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าเขาจะต้องทำหน้าตกใจ แม้จะทำใจเอาไว้แล้ว แต่เธอรู้สึกเจ็บปวด มีผู้ชายหลายคนอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แต่เธอก็สลัดทิ้ง แต่เขา... คนที่เธอแอบรัก เขากลับมีใจให้น้องสาวของเธอ เขากลับไม่ต้องการความรักของเธอ เขากลับตกใจและมองเธอเหมือนตัวประหลาด “เธอพูดอะไรของเธอ” ธัญญ์ทั้งมึนงง ทั้งตกใจในคำพูดของหญิงสาว “พูดความจริง นายคงไม่เคยรู้มาก่อน นายเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน คืนนั้น...” เธอพูดอย่างหมดเปลือก เขาจะดูถูกยังไงก็ช่าง แต่เธอเป็นคนพูดตรงๆ เธออยากให้เขารับรู้และเข้าใจ “แต่ฉันไม่ได้รักเธอ ไม่แม้แต่จะคิด” นิยายชุด 1. เมียรักนายหัวสิงห์ 2. นางบำเรอกับจอมบงการ
ยั่วรักสามีจอมเถื่อน
ยั่วรักสามีจอมเถื่อน
B.J.
  • Romance Lover
อะไรบ้างในโลกนี้ที่เขาอยากได้แล้วไม่ได้ พายัพไม่รู้หรอกว่าเขาตกหลุมรักยัยเด็กดื้อตอนไหน แต่ถ้ารักแล้วรักเลย เป็นเมียเขาแล้วต้องเป็นไปตลอดชีวิต เปลี่ยนใจไม่ได้อีกแล้ว สายป่านเกลียดคนบ้าอำนาจไม่เจียมสังขารที่สุด แก่แล้วยังจะมองเธอด้วยสายตาวิบวับอีก แต่ไม่รู้ทำไม เวลาโดนเกี้ยวเธอกลับเขินอาย ทั้งๆ ที่รู้สึกเกลียดเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอหน้ากัน หรือที่เค้าเคยบอกว่า “เกลียดอะไรได้อย่างนั้น” จะเป็นจริงเข้าแล้ว *** “ตัวสั่นเชียว เสียงก็สั่น แสดงว่าไม่มั่นใจ ไม่รู้ล่ะต่อไปฉันจะรุกจีบเธอแล้วนะ” “จีบทำไม เค้าไม่ชอบคนแก่” พายัพแทบสำลักเมื่อได้ยินแบบนั้น นึกเข่นเขี้ยวในใจ “คำก็แก่สองคำก็แก่ ไม่รู้หรือไงมีแฟนแก่ๆ อบอุ่นดีออก” “ไม่ชอบ เค้าเกลียดคนแก่” เธอพยายามดิ้นเขาก็กอดเอาไว้ มีความสุขชะมัดที่ได้ต่อล้อต่อเถียงกับเธอ “เคยได้ยินไหม เค้าบอกว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น” “งั้นไม่ชอบเฉยๆ ก็ได้” “คนแก่ดีออก ไม่ต้องสร้างเนื้อสร้างตัวแล้วล่ะ ฉันรวยอยู่แล้ว เป็นแฟนฉันรับรองว่าฟินนะ” *** “วันก่อนน่ะ จูบหวานมากนะ” “คนบ้า!” เธอทำตาเขียวใส่ แต่ไม่น่ากลัวสักนิด กลับน่ารักจนพายัพอยากจับฟัดทำเมียเสียเดี๋ยวนี้เลย “ไม่เคยโดนจูบเหรอ ถึงได้เป็นลม” “ห้ามพูดนะ คนฉวยโอกาส” เธอดิ้นแต่มือโดนรวบเอาไว้ ได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ ทำอะไรเขาไม่ได้ ยิ่งเขาพูดเรื่องที่เธอโดนจูบแล้วเป็นลม ยิ่งอยากจะประทุษร้ายเขานัก นิยายชุด 1. ซ่านสวาท 2. ยั่วรักสามีจอมเถื่อน 3. ดวงใจหวาม 4. พี่รุจน์สุดที่ (รัก) 5. เหมันต์กระสัน (รัก)
วิวาห์หวานรัก
วิวาห์หวานรัก
B.J.
  • Romance Lover
ไม่รู้เพราะพรหมลิขิตหรืออะไรกันแน่ทำให้เธอต้องตกเป็นเมียของเขาอย่างไม่ตั้งใจ จะเพราะอะไรก็ช่าง แต่เขาเป็นผู้ชายที่ยิ่งอยู่ด้วยแล้วยิ่งน่ารัก จะอะไรก็ช่างที่ทำให้เขาได้เธอมาเคียงข้าง แต่เขาก็ขอบคุณพรหมลิขิตที่ทำให้ความพยายามของเขาไม่สูญเปล่า “คุณยายให้เอาข้าวมาให้ลูกหมูขี้งอนน่ะ” กันต์เอ่ยขึ้นหลังจากวางถาดอาหารไว้บนโต๊ะในห้องนอน เขาแอบเห็นหรอกว่าเธอกำลังชะเง้อเหมือนรอใคร แต่พอเขามาก็รีบมุดเข้าใต้ผ้าห่ม นอนป่องเหมือนซาลาเปา “ไม่กิน ไม่หิว คนจะนอนอย่ามายุ่งนะ แล้วเค้าก็ไม่ใช่ลูกหมูขี้งอนด้วย” คนบนเตียงพูดโต้ตอบกลับมาเสียงงอนๆ “ตามใจ” กันต์เดินเลยผ่านไปคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ คนบนเตียงดีดตัวลุกจากเตียงด้วยความรู้สึกงอนมากกว่าเดิม “คนบ้า ทำไมไม่ง้อเราสักนิด ใช่นะสิ ไปเจอผู้หญิงสวยๆ หุ่นดีๆ มา เลยไม่ง้อเรา ไม่สนใจเราเลย ตอนนี้เราอ้วนเป็นหมูใช่ไหมเลยไม่สนใจ” “จะรีบไปไล่ควายที่ไหน” เสียงหาเรื่องตามมาติดๆ พิมพ์นารารีบเดินไม่ยอมหยุด เธออายเกินกว่าจะหันไปพูดคุยกับคนที่เดินตามมาจากทางด้านหลัง “นี่คุณ” “ว้าย! ปล่อยนะ” พิมพ์นาราสะบัดแขนจนหลุดจากการเกาะกุมเมื่อเขารั้งแขนเธอเอาไว้ หันมามองตาเขียวอย่างเอาเรื่อง “อะไรกัน เมื่อคืนมากกว่านี้อีก” เขายื่นหน้าเข้ามาหาอย่างยียวน “หลีกไปเลยนะ” พิมพ์นาราผลักใบหน้าของอีกฝ่ายออกห่าง “เมื่อคืนพูดว่าไงนะ แรงๆ หน่อยสิคะ โอ๊ย โอ้ว... ฟินจัง” เขาแหย่คนน่ารัก พิมพ์นาราอาจจะแตกต่างจากบัวบูชาตรงที่อวบๆ ไม่ได้หุ่นดีบอบบางเหมือนกัน แต่เขาก็ชอบคนตรงหน้า เธอหน้ากลมแบ๊ว น่ารัก อืม... กันต์ลงความเห็นว่าเขาชอบผู้หญิงน่ารัก โดยเฉพาะคนตรงหน้า
เฮียถิ่น
เฮียถิ่น
B.J.
  • Romance Lover
ถิ่นจ้องมองร่างน้อยที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้าง เขาถลกผ้าห่มที่คลุมกายของเธอออก พบว่าร่างน้อยของเธอเปลือยเปล่า ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม เขาจึงซุกไซ้เข้าหา เธอบิดกายเร่าๆ ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น จนเธอต้องลืมตาตื่น เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอตื่นและพร้อมจะดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขา เขาก็แยกขาของเธอออกแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว รวิดาร้องครางเสียงหลงเมื่อกายของเขาฝากฝังเข้ามาจนมิดเม้น “เฮีย... พอก่อนค่ะ” รวิดาร้องประท้วง เธอเพิ่งได้นอนไปเอง ตั้งแต่ที่พี่ชายของเธอคดโกงเขา เพราะพี่ชายทำงานให้เขา เขาก็เปลี่ยนไป จากพี่ชายที่แสนใจดีกลายเป็นพี่ชายที่สุดแสนจะใจร้าย พี่ชายของเธอหนีไป พร้อมด้วยการหอบเงินไปก้อนใหญ่ ถิ่นโกรธมาก เขาจึงมาลงเอากับเธอ พี่ชายของเธอทิ้งเธอเอาไว้ให้คอยแบกรับภาระหนี้สินทั้งหมด รวิดาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ถิ่นไม่ได้สนใจ เขาปัดมือของเธอออก พร้อมกดไปกับที่นอนกว้าง อันเป็นสมรภูมิรักที่เขาทำกับเธอตั้งแต่วันแรกที่พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่ไร่แห่งนี้
พิศวาสรักเจ้าสาวตัวแทน
พิศวาสรักเจ้าสาวตัวแทน
วรัมพร
  • Romance Lover
“คุณขุนกอดฉันทำไมคะ” “ผมเห็นคุณดูกลัวๆ เลยกอดปลอบ ว่าแต่โอเคขึ้นหรือยัง” กานพลูขยับตัวออกเล็กน้อยเมื่อเขาคลายอ้อมกอด ก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวโต หัวใจของเธอเต้นแรงอีกแล้ว “เอ่อ...โอเคแล้วค่ะ” ปากบอกโอเค แต่ใจยังคงเต้นแรง เธอไม่ชอบสายตาเขาที่กำลังมองมาเลย มันเหมือนจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว และที่สำคัญทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก แม้จะพูดยังติดๆ ขัดๆ “งั้นก็พร้อมแล้วใช่ไหม” กานพลูเบิกตาโตเล็กน้อย “พร้อมอะไรเหรอคะ” ขุนศึกยกมือลูบไล้แก้มเนียนเบาๆ สายตาของเขาก็จดจ้องใบหน้าแสนน่ารักนั่นอย่างหลงใหล ใครจะไปคาดคิดว่าเขาจะได้พบเจอคนที่ทำให้เขาคลั่งได้ขนาดนี้ “ผมต้องการคุณ” เขาบอกด้วยเสียงที่เริ่มแหบพร่า เลื่อนมือลงไปยังสะโพกงามงอน หยอกล้อเบาๆ