สายป่านเกลียดคนบ้าอำนาจไม่เจียมสังขารที่สุด แก่แล้วยังจะมองเธอด้วยสายตาวิบวับอีก แต่ไม่รู้ทำไม เวลาโดนเกี้ยวเธอกลับเขินอาย ทั้งๆ ที่รู้สึกเกลียดเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอหน้ากัน
หรือที่เค้าเคยบอกว่า “เกลียดอะไรได้อย่างนั้น” จะเป็นจริงเข้าแล้ว
***
“ตัวสั่นเชียว เสียงก็สั่น แสดงว่าไม่มั่นใจ ไม่รู้ล่ะต่อไปฉันจะรุกจีบเธอแล้วนะ”
“จีบทำไม เค้าไม่ชอบคนแก่”
พายัพแทบสำลักเมื่อได้ยินแบบนั้น นึกเข่นเขี้ยวในใจ
“คำก็แก่สองคำก็แก่ ไม่รู้หรือไงมีแฟนแก่ๆ อบอุ่นดีออก”
“ไม่ชอบ เค้าเกลียดคนแก่” เธอพยายามดิ้นเขาก็กอดเอาไว้ มีความสุขชะมัดที่ได้ต่อล้อต่อเถียงกับเธอ
“เคยได้ยินไหม เค้าบอกว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น”
“งั้นไม่ชอบเฉยๆ ก็ได้”
“คนแก่ดีออก ไม่ต้องสร้างเนื้อสร้างตัวแล้วล่ะ ฉันรวยอยู่แล้ว เป็นแฟนฉันรับรองว่าฟินนะ”
***
“วันก่อนน่ะ จูบหวานมากนะ”
“คนบ้า!” เธอทำตาเขียวใส่ แต่ไม่น่ากลัวสักนิด กลับน่ารักจนพายัพอยากจับฟัดทำเมียเสียเดี๋ยวนี้เลย
“ไม่เคยโดนจูบเหรอ ถึงได้เป็นลม”
“ห้ามพูดนะ คนฉวยโอกาส” เธอดิ้นแต่มือโดนรวบเอาไว้ ได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ ทำอะไรเขาไม่ได้ ยิ่งเขาพูดเรื่องที่เธอโดนจูบแล้วเป็นลม ยิ่งอยากจะประทุษร้ายเขานัก
นิยายชุด
1. ซ่านสวาท
2. ยั่วรักสามีจอมเถื่อน
3. ดวงใจหวาม
4. พี่รุจน์สุดที่ (รัก)
5. เหมันต์กระสัน (รัก)
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว