เรื่องราวของสาวน้อยผู้เฝ้ารอคอยว่าที่สามีมาแสนนาน แต่แล้วฟ้ากลับเล่นตลกดลบันดาลให้เนื้อคู่เธอเป็น "งูหนุ่ม" สุดหื่น ! ที่มีเรือนร่างกำยำใหญ่โตยิ่งกว่า อนาคอนด้า ! จะสนุกแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ ............................................................................................................ งูน้อยสีทองเมื่อมั่นใจแล้วว่าหญิงสาวบนเตียงหลับไปแล้ว มันก็ค่อย ๆ เลื้อยลงมาจากตะกร้า ยิ่งเลื้อยเข้าใกล้หญิงสาวมากเท่าไหร่ ร่างของมันก็ยิ่งขยายขนาดใหญ่ขึ้นเท่านั้น ! “อ่า..” เสียงฟ่อ ๆ คล้ายครางหลุดออกมาจากปากของงูสีทอง ซึ่งบัดนี้มันมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับมนุษย์ผู้หนึ่ง หัวของมันส่ายไปมาเหนือร่างสุดเย้ายวนบนเตียง หัวของมันโน้มลงเข้าใกล้หญิงสาวมากขึ้น แล้วไล้สัมผัสไปตามใบหน้าสวยที่ยังคงหลับตาพริ้ม “อือ” ธิดาครางออกมาเบา ๆ ทั้งที่ยังหลับตา เธอรู้สึกเหมือนมีอะไรเย็น ๆ ลื่น ๆ ลากไล้ไปตามแก้ม แล้วเลื่อนไปที่ซอกคอ ค่อย ๆ อ้อยอิ่งอยู่ตรงแอ่งชีพจร แล้วเลื่อนลงต่ำเรื่อย ๆ จนถึงกลางอก “กลิ่นกายของเจ้าช่างบริสุทธิ์นักแม่สาวน้อย หึ หึ” เสียงฟ่อ ๆ ของงูหนุ่มดังแผ่ว ๆ ขณะที่มันเคลื่อนกายอันยาวเฟื้อยต่ำลงไปเรื่อย ๆ แล้วค่อย ๆ เลื้อยตัวไปตามเรียวขาของหญิงสาว ราวกับว่ากำลังใช้ฝ่ามือลูบไล้เรือนร่างอันสวยงามอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ผิวของเธอช่างขาวผุดผ่องเปล่งปลั่งราวกับน้ำนม “อ่า.... คืนนี้เป็นคืนเดือนมืดเสียด้วย เป็นคืนที่ข้าจักต้องผสมพันธุ์ !”

หนึ่งคือนักอ่าน หนึ่งคือนักเขียน รวมกันเป็นสองคนที่ถูกดึงให้มาติดอยู่ในโลกของนิยายด้วยกัน! เซี่ยจิ่วเม่ยจำได้แค่ว่าก่อนจะลืมตาตื่นมาเป็น 'เซี่ยอวิ๋นอี้' นางอิจฉาพ่วงเดดแฟลชปักหัวประจำเรื่องนั้น ตนก็ไม่ได้ทำความผิดอะไรนอกเสียจากตั้งกระทู้ด่านิยายเรื่องนี้! ส่วนมู่เทียนเสียง ก่อนจะตื่นมาในโลกนี้ ก็จำได้ว่าตนนั้นแค่ฆ่าตัวละครตัวหนึ่งที่มีสถานะกึ่งร้ายกึ่งดีทิ้ง ทำเอานักอ่านที่อินพากันถล่มเขายับจนแฟนบอร์ดลุกเป็นไฟ ใครจะนึกว่าเวรกรรมคำสาปมันไวราวติดจรวด ทำให้เขามาติดแหง็กอยู่ในร่างของ 'มู่จื่อหรง' ตัวละครที่เขาเพิ่งฆ่าตายไปในตอนล่าสุดนั่นแหละ สวรรค์ส่งเสียจริง! “เป็นเจ้าเองที่ตั้งกระทู้ด่าข้า” “แล้วก็เป็นเจ้าเองที่ฆ่าตัวละครที่ข้ารักทิ้ง!” ------------------------ แนวทะลุมิติทั้งพระนาง สุขนิยม อ่านสบาย ๆ ค่า แนะนำโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ จุ๊บๆ ปล.กดซื้อผ่านเว็บหรือแอนดรอยด์จะถูกกว่า ios น้า

สามธิดาสกุลซูถือกำเนิดมารูปโฉมงดงามเป็นหนึ่งในใต้หล้า แต่หารู้ไม่ว่าพวกนางคือตัวอัปมงคลของครอบครัว ตั้งแต่พวกนางคลอดออกมา ก็ได้รับการทำนายว่ามีดวงกินบ้านกินเมืองจนเป็นที่รังเกียจต่อผู้คนในแว่นแคว้น มิสามารถออกไปไหนมาไหนได้เช่นบุตรบ้านอื่น แล้ววันที่น่าสะพรึงก็เข้ามา คำทำนายที่ว่ากำลังจะเป็นจริงเมื่อแคว้นตงฉินขยายอาณาจักรเป็นเหนือแห่งแคว้นทั้งเก้า ด้วยรู้ว่าแคว้นเล็กๆ เช่นนี้มิสามารถต่อกรได้ ฮ่องเต้แห่งแคว้นเว่ยจึงตัดสินใจส่งธิดาสกุลซูไปกระชับสัมพันธไมตรี มิได้ส่งไปหนึ่ง...แต่ไปถึงสาม!! เห็นได้ชัดว่านอกจากต้องการกระชับมิตรแล้ว ฮ่องเต้ยังหาทางกำจัดพวกนางซึ่งมีดวงกาลกิณีออกจากแคว้นเว่ยให้ราบคาบ และอาจมิได้กลับมาอีกเลย!! ------------------------ คำเตือน...นิยายเรื่องนี้มีแต่คนคลั่งรัก!! เพราะเกิดมารูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง นางถึงได้ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีกาลกิณีตั้งแต่เกิด นางคิดว่าไม่มีอะไรจะแย่ไปมากกว่าอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ อีกแล้ว จนกระทั่งวันหนึ่งครอบครัวของนางถูกบีบบังคับให้ส่งตัวนางและพี่สาวอีกสองคน เป็นบรรณาการให้กับแคว้นตงฉินไปเสียด้วยการแต่งงานกับบุรุษที่ไม่รู้จัก หุบเขาปีศาจที่ขึ้นชื่อแห่งปริศนาคือบ้านที่นางต้องไป บุรุษกินคนที่มักจะมาพร้อมกับหน้ากากปิดบังใบหน้าที่แสนน่ากลัว ทว่านางกลับรู้สึกว่าคำกล่าวขานพวกนั้นดูจะเกินจริงไปเสียหน่อย ถึงเขาจะชอบกัดกินนาง แต่นางกลับยังมีลมหายใจ ถึงแม้เขาจะเหี้ยมโหดน่ากลัวเพียงใด แต่เขามิเคยตบตีนาง ถึงแม้เขาจะมีหน้ากากซ่อนใบหน้า แต่กลับมิได้ดูดุดัน และอีกหนึ่งที่น่าประหลาดใจ...เขามีกำไลหยกที่หายไปของนางได้อย่างไร! “ถึงแม้ท่านจะมิอยากพาข้าไปพร้อมกับท่านด้วย แต่อย่างน้อยก็ควรบอกข้าให้รู้บ้าง ฝากท่านไปเยี่ยมพวกนาง บอกไปว่าข้าอยู่ที่นี่สบายดี มิต้องเป็นห่วงข้า อื้อ” ประโยคนั่นเต็มไปด้วยความสั่นเครือและน้ำตามากมายไหลอาบแก้มอย่างควบคุมไม่ได้ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ร่างสูงใหญ่ก้าวออกไปยาวๆ เพียงสองก้าว คว้าตัวนางเข้ามาโอบกอดไว้ บดขยี้ริมฝีปากลงไป ดูดกลืนเสียงของนางเข้าไปในอุ้งปาก ซึมซับความเสียใจของนางประทับลงในจิตใจ มือหนารั้งเอวคอดกิ่วเข้ามาแนบชิด ริมฝีปากหยักยังคงช่วงชิงความหอมหวานปนขมขื่นอย่างย่ามใจ สัมผัสได้ว่าร่างกายของนางต่อต้านน้อยลง จึงค่อยๆ ผละออก เคล้าคลออยู่บริเวณพวงแก้มทั้งสองและบริเวณหางตา ความเปียกชุ่มบนใบหน้าของนางถูกดูดซับไปจนหมด หน้าผากทั้งสองชนกัน ดวงตาคมหลุบมองริมฝีปากชมพูระเรื่อที่สั่นระริก “ข้าผิดเอง เจ้าต่อว่ามาเถิด อย่าร้องไห้ไปเลย ความผิดนี้ข้ายอมรับเองทั้งหมด” ชุด จอมใจทรราช ประกอบด้วย 1. ฮูหยินทรราช 2. สามีทรราช 3. ราชันทรราช (ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกกันได้ค่ะ) #ไป๋เหลียน

ขุนพล ชีวิตเรียบ ๆ ง่าย ๆ เป็นอันต้องชุลมุนวุ่นวาย แม้จะดวงดีแต่ดูเหมือนกรรมยังคงตามย้ำตามตื้อ งานนี้จึงต้องหาทางสะเดาะเคราะห์ให้ถูกวิธี สวย เธอแค่ต้องการมาพักใจ แต่เพราะแม่แสนงกหญิงสาวจึงต้องกลายเป็นของแถมที่ดินซื้อขายโดยที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ “ทำไมต้องเป็นฉัน?” แค่โดนเขาปล้นจูบก็เจ็บใจจนอยากจะเอาปืนมาจ่อหัวแล้วยิงทิ้งไปเสีย แต่นี่เขาเล่นมัดมือชกแถมมารดาของหล่อนก็เห็นดีเห็นงามตามไปด้วย อ้างว่าได้ผัวรวยสบายไปทั้งชาติ เงินมันซื้อได้ทุกอย่างจริงๆ ให้ตายสิ “ไม่ให้เอาคุณแล้วจะให้ผมไปเอาแม่คุณเหรอ” “ไอ้ทุเรศ ปากนายเนี่ยนะ” “ครับนี่แหละปากผมละ คุณลิ้มรสมาแล้วนี่หอมหวานหรือเปล่า” “หยุดนะ!” รวิสาหน้าแดงทั้งเขินทั้งแค้น เจ็บใจเขามากเป็นเท่าตัว และความรู้สึกแย่ๆ ก็ตามมาเมื่อคิดถึงว่าในวันนั้นหล่อนดันจูบตอบเขาอีกด้วย ชายหนุ่มถอนหายใจเพื่อระบายความกลัดกลุ้มของตัวเองออกไปบ้างก่อนจะพูดจาเป็นการเป็นงานมากขึ้น “ไม่เอาน่ะสวย ผมก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ซะทีเดียว ตอนนี้ยิ่งรัศมีจับ สาวๆ ต่างจะเข้าคิวมาขอเป็นแฟนอยู่แล้ว อย่างคุณน่ะถือว่าผมเลือกเป็นช้อยซ์แรกเลยนะ อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย” “นี่ขุน เลิกเล่นได้แล้ว” “ไม่ได้เล่นเลยทูนหัว ผมเอาจริง อยู่ๆ กันไปเดี๋ยวเราก็รักกันเองนั่นแหละน่ะ ผมรับรองว่าจะทำให้คุณรักจนโงหัวไม่ขึ้น” เขาขยิบตาส่งมาให้ด้วย “รักกันเองกับผีอะไรเล่า!” คนที่ยิ้มหน้าระรื่นถึงกับหุบยิ้ม “เอ้า...แล้วสวยจะไปรักกับผีทำไมล่ะครับ รักกับผัวเอ้ย...รักกับผมนี่แหละ”

เมืองลี้ลับ ชุมชนโบราณ ตำนานเล่าขาน ถึงจะพิสูจน์ไม่ได้ว่าเป็นอย่างไร แต่เชื่อเถอะว่ามันต้องมี ดังที่ชายผู้นี้หลุดเข้าไป แล้วนำมาเล่า มีแต่คนว่าเขาบ้า แต่เธอคนเดียวที่เชื่อ “เมืองมโณ” อะไรกันแน่ที่เขาหลุดเข้าไป เมืองในตำนาน ชุมชนโบราณ หรือ โลกคู่ขนาน ถึงใครจะว่าเขาบ้า แต่เธอเชื่อว่าอยู่จริง

โธ่! ท่านพ่อ ไยต้องมาบังคับให้ข้าแต่งงานด้วย แถมคนที่จะให้ข้าแต่งด้วยก็ยังเป็นคุณชายเสเพลคนนั้นอีก ข้าเลี่ยงการแต่งงานไม่ได้ก็จริง แต่อย่าหวังเลยว่าข้าน่ะจะรักเจ้า!!

วันแต่งงานของกู้เซี่ยวอวิ๋นกับหวงฝู่เหิงใกล้เข้ามาทุกที แคว้นอู๋ที่ดูเงียบสงบกลับเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ครั้งก่อนหวงฝู่อิงหมายยืมมือองค์ชายรองกุมอำนาจในราชสำนัก แต่กลับล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ครั้งนี้เขาจึงฉวยโอกาสในวันเคลื่อนศพรุ่ยกั๋วกงเคลื่อนไหวด้วยตนเอง หวงฝู่อินที่ปักใจรักกู้เซี่ยวอวิ๋นก็เลือกเสี่ยงเดิมพัน ลักพาตัวนางไปในโอกาสนี้เช่นกัน ท่ามกลางสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย สุดท้ายแล้วเรื่องราวจะจบลงเช่นไร?

ในสายตาคนทั่วไปจวินเซี่ยวอวิ๋นเป็นเพียงบุตรสาวขุนนางขั้นสี่คนหนึ่งเท่านั้น จนเมื่อวันหนึ่งนางถูกอี้ชินอ๋อง 'หวงฝู่เหิง' ผู้เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเลือกเป็นพระชายา นางก็ทั้งหวาดกลัวทั้งจำใจยอมเพราะไม่มีทางขัดราชโองการได้ แล้วเช่นนี้ความลับของนางจะรักษาเอาไว้ได้อย่างไรกัน? หวงฝู่เหิงไม่เคยคิดเลยว่าการเลือกพระชายาแบบสุ่มๆ มาคนหนึ่งในวันนั้น จะทำให้เขาได้ครอบครองเพชรเม็ดงามซึ่งมีเบื้องหลังน่ายำเกรงเช่นนางได้ ใจเขาอดยอมรับนับถือสายตาอันแหลมคม(?)ของตนเองไม่ได้จริงๆ คิดแล้วใครล่ะจะโชคดีได้เหมือนเขากัน เพียงแต่ไม่รู้ว่านางจะหวั่นเกรงสมญา "แม่ทัพปีศาจทมิฬ" ของเขาจนไม่ยอมแต่งด้วยหรือไม่นะ?

เธอสั่งปูปลาร้ามากินประชดไปเลย อยากพามากินดีนักและไม่ฝืนตัวเองด้วยกับการแต่งตัวแบบลุคสาวไฮโซอย่างชุดที่เธอใส่อยู่ ‘ช่างมันป่ะไร ขอกินให้อร่อยดีกว่า’ ธันวาเตือน “นี่ให้กินลองท้องนะ เอาซะเต็มคราบเลย แกนี่” “ห้ามบ่น! พามากินเองนะ แล้วมันก็อร่อยด้วย” “โอเคครับ จัดไปเลย ตามสบายเลยจ้า” เค้ายิ้ม ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ เมื่อทานเสร็จแล้วขึ้นรถขับไปสักพัก ฟ้าโปรดเอ่ยถามด้วยความสงสัย “แกจะพาเราไปไหน” “เราจะพาเด็กไปเชือด” พูดแล้วเค้าก็หัวเราะลั่น ฟ้าโปรดเอาตัวพิงประตู “ตาบ้า ทะลึ่ง ลามก” “โตๆ กันแล้วน่า” ผมยังแกล้งไม่เลิก “จอดเลยแก” เธอบอก “จอดก็ได้ ถ้าอย่างนั้น! เราเอาแกในรถแล้วกัน” ผมขู่ เธอบ่นอุบน้ำเสียงไม่พอใจ ธันวาหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งเธอ <แต่จะเอาจริง> ‘พอก่อนดีกว่า เดี๋ยวเด็กจะร้องไห้งอแงอีก’

รวมเรื่องฟีลกู๊ด 3 เรื่อง 3 รส "กลางฝูงชน" *** #1 Love is Short-circuit รักลัดวงจร #2 Under the Rain ใต้สายฝน #3 Beneath the Tree ใต้ร่มเงาไม้

เธอทำสีหน้าครุ่นคิด ผมจึงตอบออกไปว่า ตัวผมเองก็เช่นกัน “ผมก็เหมือนกันครับ เสิร์ชหาในเน็ตแล้วก็มาเจอเข้ากับนี่แหละ น่าสนใจก็เลยลองมาดู” “ใช่ ๆ เหมือนกันเลยค่ะ” เราสองคนหัวเราะพร้อมกัน หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ขึ้นมาตรวจตั๋ว ขบวนรถไฟมุ่งหน้าสู่สถานที่ซึ่งพวกเรากำลังจะไป... สวนสนประดิพัทธ์...

ข้อความในสมุดเฟรนด์ชิพที่เชนเขียนให้ฉัน ถูกเขียนว่า… ‘โชคดีนาตาชา ขอบใจมาก ๆ ฉันดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกับเธอ ยัยดูโอ้ !! ป.ล. ฉันวาดรูปในมังงะที่ฉันอ่านมาฝาก หวังว่าเธอคงจะชอบเหมือนฉัน ^^’

ผ่านไปประมาณสักสองชั่วโมงได้ เรียกได้ว่าฉันนั่งจนรากงอกแล้ว จึงเดินออกไปด้านนอกร้านเพื่อยืดเส้นยืดสาย แต่แล้วสายตาของฉันก็ไปป๊ะเข้ากับนายโคลท์เจ้าเดิม แต่เดี๋ยวก่อน ไม่ใช่สิ ๆ ฉันขยี้ตา นี่ไม่ใช่โคลท์ แต่เป็นคูลท์ ค่ะ !! ฉันจำคูลท์ได้จากไฝใต้ตา และท่าทีที่ดูเย็นชา ๆ หยิ่ง ๆ นั่น -_-++ คูลท์มาพร้อมกับเจ้าน้ำเย็นค่ะ อะไรกันผู้ชายบ้านนี้ ‘คนเลี้ยงหมา’ กันทั้งพี่ทั้งน้องเลยเหรอเนี่ย “สวัสดี ^^” ฉันทัก เมื่อเขาเดินจูงน้ำเย็นซึ่งเริ่มโตขึ้นจากเมื่อครั้งที่แล้วเข้ามาในระยะสายตา “สวัสดี” คูลท์ตอบเรียบ ๆ เขามาหยุดยืนที่ตรงหน้าฉัน

เป็นอันว่าคืนนั้นผมนอนคิดทั้งคืน ว่าขั้นตอนการจีบสาว ‘รุ่นพี่’ ขั้นต่อไปนั้นจะต้องทำอย่างไร... ผมพยายาม คิดแล้วคิดอีก หากลเม็ดเด็ด ๆ ที่คิดว่าจะจีบติดและพิชิตใจเธอได้ และแล้วผมก็คิดออก เอาวะ... เป็นไงก็เป็นกัน ! คราวหน้าต้องขอเบอร์คุณแตงให้ได้ ด้วยเกียรติของลูกเสือวิสามัญ

“เปล๊า” เขารีบตอบเสียงสูง “เพียงแต่เธอดู... ไม่เหมือนเวลาอยู่ที่โรงเรียนเลยเนอะ” อ้อ... จู่ ๆ ฉันก็คิดขึ้นมาได้ นายกวินทร์คงจะอึ้งที่ฉันดูไม่ใช่ ‘ยัยทอม’ ตามที่คนที่โรงเรียนแซวกัน ถึงฉันจะไว้ผม (ซอย) สั้น แต่ตัวฉันในวันนี้ซึ่งอยู่ในชุดไปรเวท อยู่ในชุดมินิสเกิร์ตแบบผู้ญิ้งผู้หญิง แถมยังแต่งหน้าอ่อน ๆ และใส่ที่คาดผมน่ารัก ซึ่งฉันหมายถึง... ฉันมั่นใจว่าน่ารักในระดับหนึ่งน่ะนะ = =” “เธอดู... เอ้อ... ไม่อยากจะเชื่อ” เขายังคงพูดต่อไป “ย่ะ ขอบใจ” ฉันกระแทกเสียงแล้วเดินผ่านเขาไป ปล่อยให้เขามองแบบงง ๆ ปนเขิน ๆ

Author: 九鹭非香 Chiness edition copyright 北京晋江原创网络科技有限公司 Cover Art: WuMo Thai edition copyright Hongsamut.com Co., ltd ALL RIGHTS RESERVED -------------------- ข้าเป็นมาร จอมมารผู้ขึ้นชื่อว่าเหี้ยมโหดมานานนับศตวรรษ จอมยุทธ์ฝ่ายธรรมะที่เคยคิดกำจัดข้า ต่างพากันแปรสภาพเป็นเศษซากใต้ผืนดินไปแล้วไม่รู้กี่ศพต่อกี่ศพ แต่ข้ายังคงมีชีวิต ซ้ำยังใช้ชีวิตอย่างเปี่ยมสุขและสนุกสุดๆ อีกด้วย แต่เมื่อข้าคิดว่าตนเองกำลังจะก้าวขึ้นสู่จุดที่สูงที่สุดของชีวิตแล้วนั้น ข้ากลับตาย! ถูกเจ้าเด็กต่ำตมผู้มีหน้าที่เฝ้าประตูสำนักของตัวเอง…ฆ่าตาย นี่คือเรื่องราวของผีขี้อาฆาตที่จะทำให้คุณฮาท้องคัดท้องแข็งไปกับนาง ก็ใครใช้ให้ตอนที่มีชีวิตอยู่นางไม่รู้จักทำบุญทำทานกร่างไปทั่วเล่า พอตาย...แม้แต่จะหาคนมาเผากระดาษเงินกระดาษทองให้ยังไม่มี! ผีสาวคิดมาก... อดีตนางมารผู้ยิ่งใหญ่จึงตายตาไม่หลับ เอาแต่ลอยวนเวียนไปมาหน้าป้ายหลุมศพของตัวเอง กิจวัตรประจำวันของนางก็คือ สาปแช่ง...สาปแช่ง แล้วก็สาปแช่ง เจ้าหนุ่มม่อชิงศิษย์ทรยศที่ทำให้นางตาย เมื่อวันหนึ่งโอกาสแก้แค้นหลุดมาถึงมือ มีหรือคนที่ชั่วร้ายที่สุดในใต้หล้าอย่างนางจะไม่ตะครุบไว้ จุ๊ๆ เจ้าอัปลักษณ์... คนอย่างเจ้า ร้อยไม่ควรพันไม่ควร กระตุกหนวดมังกรหลับอย่างข้า!

Author: 九鹭非香 Chiness edition copyright 北京晋江原创网络科技有限公司 Cover Art: WuMo Thai edition copyright Hongsamut.com Co., ltd ALL RIGHTS RESERVED -------------------- ข้าเป็นมาร จอมมารผู้ขึ้นชื่อว่าเหี้ยมโหดมานานนับศตวรรษ จอมยุทธ์ฝ่ายธรรมะที่เคยคิดกำจัดข้า ต่างพากันแปรสภาพเป็นเศษซากใต้ผืนดินไปแล้วไม่รู้กี่ศพต่อกี่ศพ แต่ข้ายังคงมีชีวิต ซ้ำยังใช้ชีวิตอย่างเปี่ยมสุขและสนุกสุดๆ อีกด้วย แต่เมื่อข้าคิดว่าตนเองกำลังจะก้าวขึ้นสู่จุดที่สูงที่สุดของชีวิตแล้วนั้น ข้ากลับตาย! ถูกเจ้าเด็กต่ำตมผู้มีหน้าที่เฝ้าประตูสำนักของตัวเอง…ฆ่าตาย นี่คือเรื่องราวของผีขี้อาฆาตที่จะทำให้คุณฮาท้องคัดท้องแข็งไปกับนาง ก็ใครใช้ให้ตอนที่มีชีวิตอยู่นางไม่รู้จักทำบุญทำทานกร่างไปทั่วเล่า พอตาย...แม้แต่จะหาคนมาเผากระดาษเงินกระดาษทองให้ยังไม่มี! ผีสาวคิดมาก... อดีตนางมารผู้ยิ่งใหญ่จึงตายตาไม่หลับ เอาแต่ลอยวนเวียนไปมาหน้าป้ายหลุมศพของตัวเอง กิจวัตรประจำวันของนางก็คือ สาปแช่ง...สาปแช่ง แล้วก็สาปแช่ง เจ้าหนุ่มม่อชิงศิษย์ทรยศที่ทำให้นางตาย เมื่อวันหนึ่งโอกาสแก้แค้นหลุดมาถึงมือ มีหรือคนที่ชั่วร้ายที่สุดในใต้หล้าอย่างนางจะไม่ตะครุบไว้ จุ๊ๆ เจ้าอัปลักษณ์... คนอย่างเจ้า ร้อยไม่ควรพันไม่ควร กระตุกหนวดมังกรหลับอย่างข้า!

“ฉันมีเรื่องสำคัญมากที่อยากจะคุยกับคุณ” มัทรีรีบเปิดบทสนทนาอย่างไม่อ้อมค้อม เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เพราะชักจะเริ่มรำคาญกับบรรดาผู้หญิงโต๊ะข้างกันที่เอาแต่พากันสะกิดให้มองมาหาว่าที่เจ้าบ่าวของหล่อน ซึ่งเขาก็เอาแต่นั่งอมยิ้ม “เรื่องงานแต่งเหรอ?” “เอ่อ...” มัทรีอ้ำอึ้ง หล่อนไม่แน่ใจนักว่าจะใช่หรือเปล่า “คือว่า...เรื่องหย่าน่ะ” มัทรีโพล่งออกมาในที่สุด หนุ่มลูกครึ่งหน้าเข้มถึงกับพรวดกาแฟออกจากปากอย่างยั้งไม่อยู่ มัทรีมองพฤติกรรมแปลกๆ ของเขาอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก “ว่าไงคะ” “ผมไม่เข้าใจ เรายังไม่แต่งงานกันเลยนะ” “เรื่องแต่งไม่สำคัญเท่าเรื่องหย่าค่ะ” “งั้นพูดมาครับ ผมรอฟังอยู่” “คือเรามาตกลงกันแบบนี้ดีกว่าค่ะ ไหนๆ ก็หนีคำสัญญาสาบานอะไรนั่นไปไหนไม่ได้แล้ว ก็ขอให้มันจบๆ ไป แต่เราแต่งแล้วเราก็หย่ากันก็แล้วนะคะ ภายในสามเดือนเลย เข้าใจไหมคะ!” มัทรีบอกเขาเสียงจริงจัง บ่งบอกว่ากติกามันต้องเป็นแบบนี้แหละ แต่กลับทำเอาหนุ่มลูกครึ่งขมวดคิ้วเข้มอย่างครุ่นคิด “แล้ว...คุณไม่คิดจะมีลูกกับผมเหรอ?” เขาไม่ตอบแต่ถามกลับ มัทรีแทบกรี๊ดใส่หน้าเขาให้ได้ และคำถามของเขาก็ช่างนำความน่าปวดหัวมาให้กับมัทรีมากขึ้นไปอีก “คุณจะบ้าเหรอ แค่แต่งงานด้วยฉันก็ว่ามันก็แย่อยู่แล้วนะ ฉันจะไปมีลูกกับคุณได้ยังไงเล่า!” มัทรีสวนคืนอย่างเหลืออด เขายักไหล่เหมือนไม่ยี่หระกับอาการเริ่มเหวี่ยงของมัทรีเพราะไม่ได้ดั่งใจ “ก็นึกว่าอยากมีลูกด้วยกัน ผมไม่มีปัญหานะ” เขายังคงพูดต่อ มัทรีหน้าแดงด้วยความโมโห “เราจะมีลูกด้วยกันไม่ได้! เราจะหย่ากันแทนภายในสามเดือน คำสาปนั่นก็หมดไป แล้วเราก็ทางใครทางมัน ถ้าหากคุณไม่มีปัญหาอะไรก็ทำตามที่ฉันพูดนี่แหละ” มัทรีออกคำสั่งอย่างไม่ต้องให้อีกฝ่ายได้ขัดแย้งอะไรขึ้นมาได้ เขาได้แต่ยิ้มที่มุมปาก และอดคิดไปไม่ได้ว่าในวันนี้กับวันที่พบกันวันแรก มัทรีเหมือนคนละคน ยกเว้นก็แต่ดวงตาเจ้าเล่ห์แสนกลที่หล่อนมีนั้นยังคงเหมือนเดิม

ใครจะไปรู้ว่าการพลัดตกบันไดในครั้งนี้จะทำให้ฉัน ได้ความทรงจำของอดีตชาติคืนมาและรับรู้ว่าตัวเองก็คือนางร้ายในเกมจีบหนุ่ม!!! ก็เอาสิ!! คุณนางเอกหากคิดว่าจะได้เจอลูซี่โง่งี่เง่าคนก่อนล่ะก็ คิดผิด!!เพราะนางร้ายคนใหม่คนนี้ ทั้งร้าย ทั้สวยที่สำคัญ รวยมาก!!!!

ใครจะไปรู้ว่าการพลัดตกบันไดในครั้งนี้จะทำให้ฉัน ได้ความทรงจำของอดีตชาติคืนมาและรับรู้ว่าตัวเองก็คือนางร้ายในเกมจีบหนุ่ม!!! ก็เอาสิ!! คุณนางเอกหากคิดว่าจะได้เจอลูซี่โง่งี่เง่าคนก่อนล่ะก็ คิดผิด!!เพราะนางร้ายคนใหม่คนนี้ ทั้งร้าย ทั้สวยที่สำคัญ รวยมาก!!!!

ใครจะไปรู้ว่าการพลัดตกบันไดในครั้งนี้จะทำให้ฉัน ได้ความทรงจำของอดีตชาติคืนมาและรับรู้ว่าตัวเองก็คือนางร้ายในเกมจีบหนุ่ม!!! ก็เอาสิ!! คุณนางเอกหากคิดว่าจะได้เจอลูซี่โง่งี่เง่าคนก่อนล่ะก็ คิดผิด!!เพราะนางร้ายคนใหม่คนนี้ ทั้งร้าย ทั้สวยที่สำคัญ รวยมาก!!!!

บุกไปทุกหย่อมหญ้า... ฉะแบบไม่ไว้หน้า ลุ้นไปกับภารกิจประกาศศักดา ‘เมียหลวงแห่งชาติ’  ของสาวบ้านนอกขี้มโน ที่บอกคำเดียวว่า งานนี้เจ๊ขอ ‘สู้ตายเพื่อลูก’ นางเป็นเด็กกำพร้าที่ตระกูลเซียวเลี้ยงไว้ให้แต่งกับบุตรชายของตระกูล พออายุได้สิบสี่... นางก็ต้องแต่งงาน  อายุสิบห้า... คลอดลูก  สิบเจ็ด... สามีก็ถูกเรียกไปเกณฑ์ทหาร... แล้วไม่กลับมาอีกเลย! ชีวิตที่เหลือของนางต้องกลายเป็นคุณแม่ลูกสาม  ต้องทนลำบากเลี้ยงดูพวกเขามาจนเติบใหญ่  ชีวิตเพิ่งจะเริ่มเข้าที่ตอนอายุได้สามสิบสอง แต่แล้ววันหนึ่งฟ้ากลับถล่มลงมา สามีที่จุดธูปกราบไหว้มาหลายปี... ยังไม่ตาย! ซ้ำบิดาของลูกๆยังกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ที่เกรียงไกรระดับประเทศ ที่สำคัญ... กำลังจะเป็นราชบุตรเขยของฮ่องเต้ เพื่อลูก ๆ แล้ว... คุณแม่คนนี้ขอบุกเมืองหลวง  ขอทวงตำแหน่งภรรยาหลวงของตนคืน!

บุกไปทุกหย่อมหญ้า... ฉะแบบไม่ไว้หน้า ลุ้นไปกับภารกิจประกาศศักดา ‘เมียหลวงแห่งชาติ’  ของสาวบ้านนอกขี้มโน ที่บอกคำเดียวว่า งานนี้เจ๊ขอ ‘สู้ตายเพื่อลูก’ นางเป็นเด็กกำพร้าที่ตระกูลเซียวเลี้ยงไว้ให้แต่งกับบุตรชายของตระกูล พออายุได้สิบสี่... นางก็ต้องแต่งงาน  อายุสิบห้า... คลอดลูก  สิบเจ็ด... สามีก็ถูกเรียกไปเกณฑ์ทหาร... แล้วไม่กลับมาอีกเลย! ชีวิตที่เหลือของนางต้องกลายเป็นคุณแม่ลูกสาม  ต้องทนลำบากเลี้ยงดูพวกเขามาจนเติบใหญ่  ชีวิตเพิ่งจะเริ่มเข้าที่ตอนอายุได้สามสิบสอง แต่แล้ววันหนึ่งฟ้ากลับถล่มลงมา สามีที่จุดธูปกราบไหว้มาหลายปี... ยังไม่ตาย! ซ้ำบิดาของลูกๆยังกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ที่เกรียงไกรระดับประเทศ ที่สำคัญ... กำลังจะเป็นราชบุตรเขยของฮ่องเต้ เพื่อลูก ๆ แล้ว... คุณแม่คนนี้ขอบุกเมืองหลวง  ขอทวงตำแหน่งภรรยาหลวงของตนคืน!