The power of shell พลังแห่งหอย
The power of shell พลังแห่งหอย
นักเขียนร่านสวาท
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ชื่อได้ว่าทุกประวัติศาสตร์ย่อมมีเรื่องของผู้หญิงที่เป็นต้นตอ เช่นสงครามเพื่อแย่งชิงผู้หญิง และในบางประวัติศาสตร์ผู้หญิงกลับเป็นฝ่ายที่กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังคอยชักนำผู้นำ ผู้ที่มีอำนาจให้ทำตามที่ตนปรารถนา ผู้หญิงทำเช่นนี้ได้เพราะอะไรกันรึ เพราะผู้หญิงแข็งแรงกว่า หรือเพราะผู้หญิงมีพลังบางอย่างที่ซ่อนอยู่และใช้มันบงการชักนำเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ ไม่ใช้มันเพื่อเสพย์สุขเท่านั้น และฉันได้ค้นพบพลังของมันแล้ว และได้ใช้มันบงการ ปั่นหัว เสพย์สุข เพื่อให้ได้มาซึ่งทุกสิ่งที่ฉันต้องการ
ผัวแม่หนูขอนะคะ
ผัวแม่หนูขอนะคะ
นักเขียนร่านสวาท
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
พิมมาดาลูกสาวเจนเป็นสาวออฟฟิตอายุ19ปีที่โตเกินไว ใบหน้าเธอสวยเหมือนแม่ เอาจริงๆแล้วหน้าพิมมาดาสวยกว่าแม่เธอตอนสาวซะด้วยซ้ำไป เธอมีหุ่นที่สวยราวกับสาวอายุ20ปี ทั้งหน้าอกทั้งก้นงอนๆของเธอดูเป็นสาวมากกว่าอายุของเธอเสียอีก เธอสูง155 ผิวขาวอมชมพู ไม่เหมือนเจนแม่ของเธอที่ขาวแบบขาวซีด ความสวยของเธอทำให้บรรดาผู้ชายในออฟฟิตและแม้กระทั่งแฟนใหม่ของแม่เธอแอบมองและจ้องจะฉวยโอกาสจะแอ้มเธออยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดเธอก็พลั้งเผลอใจให้หนุ่มๆมากหน้าหลายตา ไม่เว้นแม้กระทั่งผัวใหม่ของแม่ตัวเอง
พิศวาสในรอยลวง
พิศวาสในรอยลวง
มาดามเกรย์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ชายหนุ่มสวมเพียงเสื้อคลุมผ้าขนหนูตัวสั้น ในมือมีอีกชุดที่สะบัดแล้วกางรอ “ขึ้นจากน้ำได้แล้ว ถึงเวลากินอาหารเช้า วันนี้ถ้าทำตัวดีจะให้ลงเล่นตอนเย็นได้อีกรอบ” ใจสั่นระทึก วาบหวามในอกทันทีที่เห็นเขา แต่พอถูกพูดหลอกล่อราวกับเป็นเด็กเล็กๆ รติรสก็เผลอตัวค้อนขวับๆ ลืมนึกไปเลยว่าชุดชั้นในสามชิ้นที่ใส่อยู่นั้นโดนน้ำแล้วจะรัดรึงโปร่งใสสักแค่ไหน จนกระทั่งเดินลุยขึ้นฝั่งมาถึงระดับเข่าแล้วเงยหน้าขึ้นมองเจ้านายหนุ่มถึงได้เห็นว่าสีหน้าและรอยยิ้มหยอกเย้าเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอื่นที่แรงกล้าจนหล่อนสะท้านหวั่นไหว ยกมือขึ้นกอดอกราวกับเหน็บหนาว ทั้งที่สายตาเร่าร้อนของเขาจุดไฟในกายของหล่อนลุกโพลงขึ้นมาอีกครั้งเรียบร้อยแล้ว “นิดหน่อยชักช้า นายรอไม่ไหวแล้วนะ” เขาร้องเรียนเมื่อหล่อนหยุดเดินกลางคัน ไม่พูดเปล่าโยนเสื้อคลุมที่ถือมาให้หล่อนลงบนพื้นทราย แล้วถอดของตัวเองตามไปด้วย “ขอกินนิดหน่อยแทนข้าวละกัน” “นาย...” รติรสเบิกตากว้างเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่นุ่งลมห่มฟ้า ไม่มีอะไรอยู่ใต้ร่มผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว หล่อนควรหลับตาหรือเมินหน้าหนี แต่ร่องและเนินนูนของกล้ามเนื้อบนแผงอกและซิกซ์แพ็กตรงหน้าท้องสวยงามของเขาดึงดูดสายตาจนละไปไหนไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อกล้ามเนื้อท่อนสำคัญใต้ท้องน้อยพองตัวผงกผงาดท้าทาย “นิดหน่อย มาหานายสิครับ มาให้นายกินซะดีๆ” ปุณณ์เรียกเสียงแหบห้าวอีกครั้ง เมื่อหล่อนไม่ขยับก็เป็นฝ่ายเดินลุยน้ำเข้ามาหา มาถึงก็คว้ามือทั้งสองข้างที่กอดอกอยู่ไปกำไว้ในมือเดียว แล้วยืนกลืนน้ำลายจ้องมองอย่างกระหายหิวไปยังสองเต้าอวบที่บดเบียดกัน เห็นเป็นรูปเป็นรอยกระจะตาอยู่ใต้ยกทรงผ้าลูกไม้โปร่งคลุมทับด้วยบังทรงบางเบาที่พอชุ่มน้ำก็ขาวใสจนมองทะลุลงไปเห็นยอดอกสีชมพูเข้มชูชัน และจีสตริงสีดำตัวน้อยที่ปิดสองพูไม่มิด
เกมล่าหอย
เกมล่าหอย
seXus
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
กินนม บำรุงหอย กินหอย บำรุง ฟัน ถ้าอยากมัน ต้องล่าหอย ! …..เกมที่ความหล่ออาจเป็นรอง และคารมไม่เป็นต่อ หากคุณอยากล่อ ต้องออกล่า !...... ------------------------------------------------------------------- ปัง ! “เฮ้ย ! ตาย ๆ ไอ้วุฒิ ไอ้นนท์มันเข้าไปในห้องของคุณอัญมณีแล้ว ทำไงดีวะ เคาะประตูเลยดีไหม” เอกพลวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ แต่ก็ไม่ทันกาลเสียแล้ว เพราะเพื่อนของเขาได้เข้าไปในห้องหญิงสาวที่อันตรายที่สุดตามข่าวลือที่เขาได้ฟังมาจากท่านหญิงกิ่งแก้ว “เฮ้ย ! อย่า ๆ ขวางทางสวรรค์ของคนอื่นมันบาปนะเว้ย ฮ่า ๆ มึงอย่างลืมสิเพื่อนเรามันเป็นท่านชายปลาไหลนะเว้ย” “แต่กันกลัวว่ามันจะถูกผู้หญิงหลอกเอา ที่ฉันบอกแกไง ท่านหญิงกิ่งแก้วเล่าให้ฉันฟังว่า อัญมณีแต่งงานมาแล้วหลายครั้ง และก็เลิกราทุกครั้ง ตามข่าวลือคือเธอต้องการปอกลอกผู้ชาย เมื่อสูบเลือดจนหมดแล้วก็เขี่ยทิ้ง” เอกพลรีบอธิบายให้เพื่อนฟังอีกครั้งอย่างร้อนใจ เป็นห่วงเพื่อนของเขากลัวจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงสมัยนี้ เพราะรัชชานนท์เป็นท่านชายไม่ค่อยได้เข้าสู่วงสังคมเท่าใดนักเมื่อเทียบกับเขาและเอกพล วัน ๆ ท่านชายรัชชานนท์คลุกตัวอยู่แต่ในวัง นาน ๆ ครั้งจะออกมางานสังคมตามคำเชิญของคนชั้นสูง “มันเป็นผู้ชาย ที่สำคัญมันเป็นท่านชายปลาไหลไม่ต้องห่วงมันหรอก” วรวุฒิยิ้มขำ กับความเป็นห่วงเพื่อนจนเกินไปของเอกพล “ก็กันกลัวปลาไหลจะถูกหอยเขมือบนะดิวะ” เอกพลยังนิ้วหน้าคิ้วขมวดอย่างหนักใจ “ฮ่า ๆ เลิกเป็นห่วงมันได้แล้ว เชื่อฉันสิ ฉายาท่านชายปลาไหลมิได้มาได้โดยง่าย ฮ่า ๆ ป่ะ ไปสนุกกับสาว ๆ ด้านล่างดีกว่า หอย ๆ หอยสด ๆ หอยงาม ๆ ยังมีอีกเยอะ” วรวุฒิคล้องคอเพื่อน กึ่งบังคับให้ลงไปสนุกที่งานเลี้ยงด้านล่างต่อ เอกพลหันมองหน้าห้องพักของคนทั้งคู่เป็นครั้งสุดท้าย แล้วเอ่ยออกมาเบา ๆ ว่า “โชคดีนะท่านชายปลาไหล”
ลุ่มหลงรสสุรา
ลุ่มหลงรสสุรา
ลี่ลี่
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ยามที่ฝ่ามือร้อนๆ ตะปบลงบนโหนกนูนก็ทำให้ไฉ่ไฉ่สะดุ้ง ขนอ่อนทั่วร่างลุกชันขึ้นมา ร่างบางที่กำลังดิ้นรนหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง อู๋เซียวมองเห็นโอกาสมือข้างหนึ่งก็รวบข้อมือนางกดไว้เหนือหัว แผ่นหลังโน้มลง ใบหน้าประชิดกับไฉ่ไฉ่ ดวงตากวาดมองใบหน้าและใบหูที่แดงเรื่อของนางมุมปากก็ยิ่งกดลึก มือหนาข้างที่วางไว้บนเนินเนื้อก็เริ่มขยับเบาๆ ลูบไล้สัมผัสความเรียบเนียนและนุ่มนิ่มช้าๆ อย่างไม่รีบร้อน อู๋เซียวเบี่ยงใบหน้าเล็กน้อย ก้มหน้าเข้าหาซอกคอขาวผ่อง ใช้ปลายจมูกไล้สัมผัสผิวพรรณของนาง ผิวกายนางนั้นเรียบลื่นและนุ่มนิ่ม ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งเพลิดเพลิน ปลายนิ้วหนาที่ไล้วนอยู่ที่กลีบเนื้อนั้นหยอกเย้าแต่ภายนอก มุมปากยกยิ้มขึ้นมาเมื่อเห็นขนอ่อนของนางนั้นลุกชัน ริมฝีปากอุ่นร้อนซุกไซ้ขบเม้มที่ลำคอจนเกิดรอยแดงแต่งแต้มงดงาม ฝ่ามือร้ายกาจก็ยังไล้วนที่กลีบบุปผานวลเนียนไม่ขาด นางทั้งนิ่มและเรียบลื่น ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งหลงใหลยากผละจาก " สตรี ไม่เลวเลย " อู๋เซียวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย จ้องมองใบหน้าของนางที่ยามนี้แดงก่ำ ดวงตาสองคู่สบประสาน คู่หนึ่งคมเข้มดุดันอยู่เสมอยามนี้กลับมองนางด้วยแววตาอ่อนลง ส่วนดวงตาอีกคู่นั้นกลมโตงดงามแฝงไว้ด้วยความตื่นตระหนกแต่ยังเจือไว้ด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ผุดขึ้น " ได้หรือไม่ " อู๋เซียวถามเสียงแหบ ริมฝีปากขบริมใบหูบางด้วยความมันเขี้ยว ไม่มีครั้งใดที่เลยที่ตนจะต้องเอ่ยถามสตรีว่าได้หรือไม่ได้ แต่เพิ่งนึกคิดขึ้นได้ว่าตนต้องทำให้นาง... รู้สึกดี พลางมองร่างบางที่แข็งทื่อสั่นน้อยๆ ด้วยความตื่นตระหนกของนาง สตรีอื่นนั้นยินยอมมอบให้ที่ตนไม่ต้องเอ่ยปากถาม แม้จะมั่นใจในฝีมือของตนเองกว่ายอดเยี่ยมเชี่ยวชาญ แต่คนเช่นตนนั้นไม่ต้องฝืนใจหักหาญผู้ใด หากตนลงมือปลุกเร้าแล้วนางยังไม่ยินยอมก็จะถอยให้... " มะ... ไม่ได้ " ไฉ่ไฉ่แม้จะเคลิบเคลิ้มไปกับความรู้สึกขนลุกแปลกๆ ในยามที่เขาแตะสัมผัส แต่ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่ได้หอบหิ้วเอาสมองและสติของนางให้ปลิวหาย " เหตุผล " อู๋เซียวชะงักไปเล็กน้อย คิ้วขมวดมุ่นถามนางเสียงแข็ง ไฉ่ไฉ่รู้ดีว่ายามนี้จะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง หลับหูหลับตากลั้นใจเอ่ยออกมาเสียงดัง " ข้าไม่อยากนำท่านกลับตำหนักไปด้วย! ข้าไม่อยากรับผิดชอบท่าน! ข้าต้องการบุรุษหน้าขาว " ------------------------------ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา
ดีแล้วทูนหัว มีผัวเป็นหมอ
ดีแล้วทูนหัว มีผัวเป็นหมอ
Jutharat
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“อ๊ะ อย่ะ...อย่า” “หึหึ หย่าอะไร เรายังไม่ได้แต่งเลย หืม” เอลล่าละล่ำละลักพูดออกมา หลังจากอดัมเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอขาวแทน เธออยากด่าตัวเองสักร้อยหน ที่ยอมเขาง่ายดายเพียงแค่เขาปลุกปั่นอารมณ์ขึ้นมา “ฉะ...ฉัน มะ..ไม่ อ๊ะ อ๊า อะ..ดัม พะ..พอ อ๊ะ พอ อื้ออออ” เอลล่าร้องครางตะกุกตะกัก อยากตะโกนดังๆบอกให้เขาหยุด แต่ตอนนี้มือใหญ่กำลังรุกล้ำเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อย และสอดแทรกเข้าไปในโพลงสาวอันแสนอบอุ่นที่เขาสุดแสนคิดถึงเรียบร้อยแล้ว “พะ...พอ นะ...นี่มันห้องทำงานนะ คะ...คุณ อ๊ะ มะ...ไม่ อ๊ะ อ๊ะ” อดัมไม่ฟังเสียง เขาจะต้องหาทางทำให้เอลล่ายอมเป็นของเขาให้ได้ ไม่ว่าต้องใช้วิธีใดก็ตาม “ร้องดังๆสิ ทุกคนจะได้รู้ว่าเราสองคนไปถึงไหนกันแล้ว อื้ม จุ๊บ หอมจัง” อดัมพูดขึ้นพร้อมกับเฝ้าดอมดมความหอมหวานจากร่างสาวที่เขาหลงใหลอย่างไม่นึกกลัวว่าด้านนอกจะได้ยินอะไร เพราะตอนนี้เขาไม่สนใจใครทั้งนั้น เขาขอแค่คนตรงหน้ายอมเป็นของเขาก็พอแล้ว