กินนม บำรุงหอย
กินหอย บำรุง ฟัน
ถ้าอยากมัน ต้องล่าหอย !
…..เกมที่ความหล่ออาจเป็นรอง และคารมไม่เป็นต่อ
หากคุณอยากล่อ ต้องออกล่า !......

-------------------------------------------------------------------

ปัง !

“เฮ้ย ! ตาย ๆ ไอ้วุฒิ ไอ้นนท์มันเข้าไปในห้องของคุณอัญมณีแล้ว ทำไงดีวะ เคาะประตูเลยดีไหม”
เอกพลวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ แต่ก็ไม่ทันกาลเสียแล้ว เพราะเพื่อนของเขาได้เข้าไปในห้องหญิงสาวที่อันตรายที่สุดตามข่าวลือที่เขาได้ฟังมาจากท่านหญิงกิ่งแก้ว

“เฮ้ย ! อย่า ๆ ขวางทางสวรรค์ของคนอื่นมันบาปนะเว้ย ฮ่า ๆ มึงอย่างลืมสิเพื่อนเรามันเป็นท่านชายปลาไหลนะเว้ย”

“แต่กันกลัวว่ามันจะถูกผู้หญิงหลอกเอา ที่ฉันบอกแกไง ท่านหญิงกิ่งแก้วเล่าให้ฉันฟังว่า อัญมณีแต่งงานมาแล้วหลายครั้ง และก็เลิกราทุกครั้ง ตามข่าวลือคือเธอต้องการปอกลอกผู้ชาย เมื่อสูบเลือดจนหมดแล้วก็เขี่ยทิ้ง”
เอกพลรีบอธิบายให้เพื่อนฟังอีกครั้งอย่างร้อนใจ เป็นห่วงเพื่อนของเขากลัวจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงสมัยนี้ เพราะรัชชานนท์เป็นท่านชายไม่ค่อยได้เข้าสู่วงสังคมเท่าใดนักเมื่อเทียบกับเขาและเอกพล วัน ๆ ท่านชายรัชชานนท์คลุกตัวอยู่แต่ในวัง นาน ๆ ครั้งจะออกมางานสังคมตามคำเชิญของคนชั้นสูง

“มันเป็นผู้ชาย ที่สำคัญมันเป็นท่านชายปลาไหลไม่ต้องห่วงมันหรอก”
วรวุฒิยิ้มขำ กับความเป็นห่วงเพื่อนจนเกินไปของเอกพล

“ก็กันกลัวปลาไหลจะถูกหอยเขมือบนะดิวะ”
เอกพลยังนิ้วหน้าคิ้วขมวดอย่างหนักใจ

“ฮ่า ๆ เลิกเป็นห่วงมันได้แล้ว เชื่อฉันสิ ฉายาท่านชายปลาไหลมิได้มาได้โดยง่าย ฮ่า ๆ ป่ะ ไปสนุกกับสาว ๆ ด้านล่างดีกว่า หอย ๆ หอยสด ๆ หอยงาม ๆ ยังมีอีกเยอะ”
วรวุฒิคล้องคอเพื่อน กึ่งบังคับให้ลงไปสนุกที่งานเลี้ยงด้านล่างต่อ เอกพลหันมองหน้าห้องพักของคนทั้งคู่เป็นครั้งสุดท้าย แล้วเอ่ยออกมาเบา ๆ ว่า
“โชคดีนะท่านชายปลาไหล”