ฉันเริ่มเห็นภาพการตายของตัวเองว่าถูกประหารและโดนประนาม แต่ที่แปลกใจคือมันจะใช่เรื่องจริงแน่หรอ? ฉันจะมีเหตุผลอะไรไปฆ่าน้องสาวฉันล่ะ ภาพที่ฉันเห็นคือฉันเอาเลือดของฉันไปให้โซอี้กิน คลายๆยาบำรุงอะไรสักอย่างแต่ไม่ใช่นั่นคือเลือดสดๆที่เป็นพิษ ทันทีที่เธอดื่มยานั่นเข้าไปเธอก็ตายและมีเด็กผู้หญิง2คนยืนร้องไห้อยู่ข้างๆศพเธอ มันไม่น่าจะใช่เรื่องจริงนะกระจกพวกนี้มั่วหรือเปล่า (แต่เรื่องที่จริงที่สุดในตอนนี้ก็คือฉันไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้จนกว่าฉันจะสามารถทำยานั่นให้พวกเขาสำเร็จ) ฉันออกมาจากห้องนั้นทันทีพวกเขาถามฉันว่าเธอเปลี่ยนใจหรือเปล่าแน่นอนว่าฉันตกลง เพื่อแลกกับการที่ฉันจะได้ออกไปจากที่นี่หรือนั่นก็คืออิสรภาพของฉันเอง

ฉันทำความสะอาดห้องปกติเก็บของเสร็จแล้วเตรียมย้ายกลับบ้านในเช้าวันพรุ้งนี้แต่ว่าขอเดินออกไปทิ้งขยะก่อนก็แล้วกันค่อยมาโทรบอกคนที่บ้าน ฉันกำลังจะหันหลังกลับเข้าบ้าน แต่ก็ต้องแปลกใจที่จู่ๆก็มีรถขับมาจอดหน้าบ้าน ทันทีที่ร่างสูงก้าวขาลงจากรถแน่นอนว่าฉันก็ต้องตกใจสิ จู่ๆพี่ชายจอยมาหาฉันทำไมเรื่องที่ฉันมีปัญหากับน้องสาวเขาก็ไม่ได้เกี่ยวกับเขานี่ส่วนตัวไม่ได้สนิทกันขนาดมีเรื่องอะไรที่ต้องมาคุยด้วยถึงบ้านอยู่แล้ว เพราะงั้นคงคิดได้เพียงแค่อย่างเดียวจอยเธอคงจะไปพูดใส่ร้ายฉันแน่ๆ( ทำไมเธอถึงอาการหนักขนาดนี้แค่ผู้ชายเพียงคนเดียว กลายเป็นคนพูดโกหกหน้าด้านๆหักหลังเพื่อนหรือว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยมองเห็นฉันเป็นเพื่อนเลยหรือไง กล้าทำเรื่องเลวทรามผิดศีลธรรมแบบนี้ได้ลง )ฉันมัวแต่คิดในใจจนพี่คูเปอร์เดินมาถึงตัวพร้อมกับจับข้อมือแล้วลากฉันไปที่รถ เขาไม่พูดอะไรแถมบีบข้อมือฉันแน่นจนเจ็บระบมไปหมด