หลิวซือซือ คุณหนูรองแห่งจวนตระกูลหลิว นางเชื่อมาโดยตลอดว่าการได้พบกับเขานั้นเป็นเพราะโชคชะตา ได้ครองคู่กันนั้นล้วนเป็นเพราะโชคชะตากำหนด แต่นางนั้นหารู้ไม่ว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของหยางเฟยหลงทั้งหมด _______________________________ “เจ้ามีอะไรจะถามข้า”หยางเฟยหลงว่าพลางลุกขึ้นมานั่งจ้องตานางอยู่ข้างเตียง “ท่านมีอนุ สาวใช้อุ่นเตียงกี่คน แล้วจวนท่านที่บ้านนอกมีข้ารับใช้กี่คน ท่านทำกิจการอะไร แล้วทำไมท่านถึงได้รับปากท่านพ่อที่จะแต่งข้า... อื้ออออ อ่อย” นางยังถามไม่ทันจบเขาก็โน้มตัวลงประกบปากนาง บดเบียดขบกลีบปากหยอกล้อ ก่อนจะค่อย ๆ ผละออก เขายิ้มให้นางที่ทำได้แค่อ้าปากผะงาบ ๆๆ “ข้าไม่มีอนุภรรยา หรือ สาวใช้อุ่นเตียง ที่จวนบ้านนอกของข้ามีบ่าวรับใช้ให้เจ้าใช้งานอยู่ได้อย่างไม่ลำบาก ข้ามีแม่ครัวให้เจ้าเรียกใช้งาน เจ้าไม่ต้องเชือดไก่ ถอนขนเอง” เขากล่าวล้อเลียนนาง ในขณะที่นางได้แต่อ้าปาก ตกใจที่เขารู้เรื่องแม่ครัวจางสอนงานครัวนาง “ท่าน” นางกล่าวได้เพียงเท่านั้น เขาก็ประกบปากนางอีกครั้ง กว่าจะถอนริมฝีปากออกมาได้ นางแทบหมดลมหายใจ “ตัวข้าเป็นเพียงคหบดี ค้าขายเกี่ยวกับโอสถ มีร้านค้าโอสถประจำตระกูลอยู่หลายเมือง ครอบครัวข้าเหลือเพียงข้าและท่านปู่อยู่แค่สองคนเท่านั้น ท่านปู่ของข้ามีนิสัยแปลกประหลาด ชอบเลี้ยงสัตว์ไว้ทดลองโอสถไม่ค่อยอยู่จวน แต่ถ้าเจ้ามีเจ้าก้อนแป้งน้อยให้ข้าเมื่อไหร่ รับรองว่าท่านปู่ของข้าต้องอยู่ติดจวน พร้อมทั้งมอบสมบัติทั้งหมดให้เจ้าก้อนแป้งน้อยเป็นแน่” เขากล่าวจบ ก็อ้าปากประกบปากนาง มอบจูบหวานล้ำให้นางอีกครั้ง กว่าจะถอนกลีบปากออก นางก็แทบหมดลมหายใจไปอีกรอบ “คราวนี้เจ้ายังอยากถามอะไรข้าอีกไหม หนึ่งคำถามข้าคิดค่าตอบแทนหนึ่งจูบ” เขาแย้มยิ้มใสซื่อให้นางจนตาหยี พร้อมรอคอยคำตอบ