การแก้ปัญหามีมากมาย ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการแต่งงานก็ได้ ไม่ใช่หรือ เขาบอกเธอด้วยรอยยิ้มเอื้อเอ็นดู และนั่นคือคำตอบของเหตุผลทั้งหมดที่เขาแต่งงานกับเธอ

นราวดีผวาสุดตัว เธอพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากเชือกที่มัดเธอเอาไว้บนหัวเตียง เท้าของเธอโดนมัด และร่างของเธอเหลือเพียงบราเซียกับแพนตี้ติดกายเท่านั้น ร่างของเธอค่อยๆ สั่นและเธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่เคยพานพบมาก่อน มันช่างรุนแรงและทรมานจนแทบจะขาดใจ เธอต้องการการปลดปล่อย เธออยากจะร้องไห้กับความทรมานนี้เหลือเกิน ร่างน้อยสัมผัสได้ถึงมือหนาอันแข็งกร้าวที่ลูบไล้ร่างกายของเธอ ความหวาดกลัวมาพร้อมกับความปรารถนาที่รุนแรงเกินจะหักห้ามใจ “อื้อ...” เธอครางเสียงสั่นจนสะท้าน รับรู้ได้ถึงรสสัมผัสแปลกใหม่ ริมฝีปากร้อนรุ่มของใครสักคนที่ค่อยๆ ช่วยปัดเป่าความทรมานให้เธออย่างลึกซึ้ง เธอบิดกายเร่าๆ ไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อยอดถันถูกดูดดึงด้วยริมฝีปากร้อนๆ เสียงลมหายใจของเขาร้อนแรง เขากัดยอดถันของเธอจนเจ็บแปลบ เธอดิ้นเร่าๆ ถูกตามติดบดเบียดเรือนกายเข้ามาหา ในขณะที่มือของเธอถูกปลดปล่อยจากพันธนาการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เธอหนีการแต่งงานมาเจอเข้ากับใครคนหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากคนร้าย โดยไม่รู้เลยว่าเขานั่นแหละคือคู่หมั้นของตัวเอง!!!

กันยาสะดุ้งเมื่อเจ้าบ่าวหน้าดุดึงมือของเธอเข้าไปหา ก่อนจะสวมแหวนแต่งงานให้อย่างขอไปที เธอยกมือไหว้เขาอย่างกล้ำกลืนฝืนทน เมษ ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เขาต้องตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกับเธอแทนพี่สาวของเธอที่หนีหายไปจากงานแต่งแบบไม่แคร์สายตาผู้ใด ไม่แคร์ถึงผลที่จะตามมาและไม่แคร์ความรู้สึกของเจ้าบ่าวอีกด้วย เขาจะยกเลิกงานแต่งก็ได้ ถ้าไม่กลัวเสียหน้าและเสียลูกหนี้คนสำคัญอย่างเธอไป ใช่แล้ว! พี่สาวของเธอไม่ได้หนีไปตัวเปล่าๆ แต่เธอยังทิ้งหนี้สินอันหนักอึ้งเอาไว้ให้ครอบครัวต้องแบกรับ และเธอคือคนที่จะต้องใช้หนี้นั้นแทนกิรณา เมษพาเธอเดินไปสวัสดีแขกเหรื่อในงานอย่างแกนๆ เพราะมีญาติผู้ใหญ่ของเขาอยู่ด้วย มือหนาดึงเธอเข้าไปใกล้ๆ บีบแขนของเธอจนเจ็บเสียหลายครั้ง “ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ ทำยังกับฉันอยากแต่งงานกับเธอนักนี่” เขาก้มลงมากระซิบเสียงเข้มดุดันตรงริมหูของเจ้าสาวคนสวย ใช่แล้ว! สำหรับเขา เธอเป็นเพียงเจ้าสาวสำรอง และกำลังจะเป็นเมียที่เขาไม่รัก เพราะเขาไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ งานแต่งถูกจัดขึ้นในไร่อันกว้างขวางของเขา ผู้คนซุบซิบนินทากันสนุกปากว่ามีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวกะทันหันจากพี่เป็นน้อง เมษใบหน้าบึ้งตึงและตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา เขาคงเสียหน้า และนั่นคือเรื่องจริง ทำให้ลึกๆ แล้วเธอก็เห็นใจเขาเป็นอันมาก งานสิ้นสุดลงด้วยความโล่งใจของใครหลายคน แขกที่มาในงานทยอยกลับ ทิ้งให้เจ้าของงานได้เผชิญกับความเป็นจริง ว่าวันงานแต่งมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง กันยารู้สึกมือเย็นเยียบหลังจากที่บิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ของเมษอวยพรให้เธอกับเขา ขณะส่งตัวเข้าห้องหอ ก่อนจะออกไปจากห้องอย่างเงียบเชียบ ทิ้งให้เธอกับเขาต้องเผชิญหน้ากันเพียงลำพังในห้องสี่เหลี่ยมอันโอ่อ่า เมษมองร่างของเจ้าสาวที่ยังนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนพื้นหลังจากผู้ใหญ่ออกไปจากห้องหอเรียบร้อยแล้ว “ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” เมษดึงรั้งร่างน้อยขึ้นมาจากพื้นด้วยแรงกระชากอย่างไม่ปรานี “โอ๊ย! พี่เมษ” กันยาร้องเสียงหลง เธอต้องมาแต่งงานแทนพี่สาวของตัวเอง และต้องมาอยู่ที่ไร่ของเมษแทนกิรณาที่หนีไปกับผู้ชายคนอื่น ทิ้งให้เธอต้องเข้าพิธีแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่หล่อนคบหาดูใจอยู่นานนับปี “จะร้องทำไม เธอกับพี่สาวก็คงไม่ต่างกันมากนักหรอก เอาเงินของฉันไปเท่าไหร่แล้วล่ะ หลอกกันสารพัด นี่พ่อแม่เธอคงคิดจะเอาเธอมาย้อมแมวขาย จับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำสินะ” เขาผลักร่างบอบบางไปที่เตียงกว้างอย่างไม่ปรานีปราศรัย

โปรย พิชญ์ หนุ่มวัย 39 ปี พ่อหม้ายลูกติดซึ่งภรรยาเสียชีวิตไปนานแล้ว กับ ต้นฝน นักศึกษาสาวปี 1 สาวน้อยสู้ชีวิตที่บังเอิญผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา และทำให้เขาหวั่นไหวและหลงรักสุดหัวใจ ด้วยว่าประทับใจในความขยันของเธอเป็นที่สุด เธอหายไปจากชีวิตของเขาและโชคชะตาก็ส่งเธอกลับมาให้เจอกับเขาอีกครั้งในสถานะใหม่เพื่อกระชับความสัมพันธ์และสานต่อหัวใจสองดวงที่ต้องการเติมเต็มความรักอันอ่อนหวานซึ่งกันและกัน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ร่างสูงจัดการปลดเสื้อผ้าของเธอออกจากกาย เขาหอบหายใจร้อนแรงเมื่อได้เห็นเรือนกายเปลือยเปล่า ใช่ว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงเปลือยมาก่อน เขาเคยถ่ายภาพนู้ด อันเป็นผลงานหลายชิ้นเมื่อหลายปีก่อน แต่ก็ไม่เคยนึกหวั่นไหวกับผู้หญิงคนไหนเท่าต้นฝนมาก่อน มือหนาจัดการบิดผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ก่อนจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธอจนสะอาดหมดจด คิดว่าเธอคงจะสบายตัวขึ้น “คุณพิชญ์” ต้นฝนกุมมือของเขาที่เช็ดใบหน้าของเธออีกครั้ง เขามองสบตาหวาดเยิ้มของเธอแล้วยิ้มละมุนส่งไปให้ “ฝนชอบคุณจังเลยค่ะ” ต้นฝนคิดว่าตัวเองกำลังฝันที่พิชญ์เข้ามาดูแลเช็ดตัวให้เธอ ทำให้เธอผ่อนคลายและสบายตัว คิดว่าตัวเองฝันเลยพูดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจออกมาแบบนั้น ประโยคของเด็กสาวทำให้พิชญ์ผละห่างเล็กน้อย แต่เธอดึงมือของเขาเอาไว้ ใบหน้าของเขาจึงขยับเข้าไปชิดใกล้เธออยู่เพียงแค่คืบ ลมหายใจร้อน ๆของคนทั้งคู่เป่ารดกันถนัดถนี่ พิชญ์จุมพิตริมฝีปากอ่อนหวานของเธออย่างอ่อนโยน เธอครางเบาๆ เบียดกายเปลือยเปล่าเข้าหาเขา ชายหนุ่มจัดการถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกจากกาย แนบชิดเรือนกายแกร่งเข้าไปหาเธอ ความอบอุ่นของร่างแกร่งที่บดเบียดเข้ามาหา ทำให้เธอครางออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกวาบหวามและเป็นสุข พิชญ์ลูบไล้เรือนร่างที่มีสัดส่วนยวนตา เขากดจุมพิตไปทั่วผิวกายผุดผ่อง ก่อนจะวกกลับมาบดจูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง เธอจูบตอบเขาอย่างเงอะงะไม่ประสา เขาก็ยิ้มเอ็นดูท่าทีของเธอนัก เธอดูอ่อนเดียงสาจนเขานึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย ในจังหวะที่เขากำลังลังเล มือนุ่มๆ ของเธอก็ลูบไล้อยู่ตรงอกกว้างของเขา

โปรย... แทนไทเปิดประตูเข้าบ้านมาอย่างสงสัย เขาจำได้ว่าล็อกประตูบ้านแล้วนี่นาก่อนที่จะออกไปข้างนอก สายตาคมเข้มกวาดมองในบ้านก่อนจะปะทะเข้ากับสาวน้อยแสนสวยที่กำลังทำกับข้าวอยู่หน้าเตาไฟ กลิ่นหอมของอาหารแสนอร่อยเรียกน้ำย่อยในกระเพาะอาหารของเขาอย่างดี แต่ไม่เท่าเรือนร่างอวบอัดของสาวน้อยที่ตอนนี้มีเพียงแค่ผ้ากั้นเปื้อนติดกายเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ชุดอันล่อแหลมของเธอทำให้เขาได้เห็นแผ่นหลังเนียนละเอียด กับช่วงขาเพรียวงามสมส่วนของเธอ ยิ่งผิวของเธอนั้นไม่ต้องพูดถึงขาวเนียนน่าขย้ำ “อะแฮ่ม! เข้ามาทำอะไรน่ะ!” แทนไทแกล้งถามเสียงเข้มขรึม สาวน้อยก็หันมาพร้อมด้วยผ้ากันเปื้อนที่สุดแสนจะเซ็กซี่เห็นไปถึงไหนต่อไหน “หนูไหมมาทำกับข้าวให้อาแทนค่ะ” สาวน้อยรีบยกน้ำเย็นๆ มาเสิร์ฟเขาในทันที “อุ๊ย! น้ำหกค่ะ” เธออุทานที่เผลอสะดุดขาตัวเองทำน้ำหกใส่เขาเข้า “ขอโทษค่ะ น้ำหกหมดเลย แบบนี้ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ” เธอรีบดึงผ้ากันเปื้อนผืนน้อยขึ้นมาเช็ดเสื้อผ้าให้เขา ทำให้แทนไทได้เห็นกลีบบุปผชาติอวบอูมเบื้องล่างที่มีขนอุยๆ ปกคลุมเอาไว้ เขาเบือนหน้าหนีทำเสียงดุเข้มใส่ “ไม่ต้อง” เขาเดินหนีขึ้นชั้นบนของตัวเองบ้าน เธอก็เดินตามไปติดๆ “อุ๊ย!” เพราะขาเธอสั้นเดินไม่ทันเขาก็เลยต้องรีบเดินให้ทันเขาจะเข้าห้อง แล้วจู่ๆ เขาก็หยุดเดิน เธอเลยชนเขาเข้าเต็มๆ “ระวังหน่อยสิ แล้วนี่เดินตามขึ้นมาทำไม” แทนไททำเสียงดุขณะประคองร่างน้อยเอาไว้แนบอก “มาช่วยอาบน้ำให้อาแทนค่ะ” “ใครขอ” “หนูไหมอยากทำค่ะ” ไหมแก้วทำตาปริบๆ โอบกอดรอบคอหนาของเขาเอาไว้ หอมแก้มเขาฟอดใหญ่ สีหน้าและแวบตาไร้เดียงสาของเธอทำให้แทนไทหายใจหอบแรง เขาต้องระงับใจเอาไว้มากแค่ไหนที่จะไม่โอบอุ้มสาวน้อยข้างบ้านไปขึ้นเตียง “ตามมายั่วอาแบบนี้อยากได้อะไร” “อยากได้อาแทนเป็นสามีตอนนี้เลยค่ะ” “อะไรของเธอ เฮ้ย!” แทนไทเดินหนีเข้าห้องนอน พอหันมาจะดุเด็กสาวเขาก็ต้องหลุดอุทานออกมาเมื่อเธอโผเข้ากอดเขาก่อนจะทาบทับเสียหลักลงไปบนเตียงนอนกว้าง

คนที่กำลังดื่มด่ำกับวิวทิวทัศน์ของธรรมชาติขณะนั่งจิบกาแฟไปด้วยถึงกับสำลัก ไอติดกันหลายครั้งจนต้องยกมือขึ้นตบอกเมื่อเห็นสาวน้อยวัยสะพรั่งผิวพรรณผุดผ่องกำลังนุ่งกระโจมอกออกมาอาบน้ำที่โอ่งข้างบ้าน ให้ตายดิ้นสิ!!! เขาคิดว่าอากาศค่อนข้างเย็น แต่เธอท้าลมหนาวด้วยการพาผิวกายผุดผ่อง ออกมาอาบน้ำเย้ยฟ้าท้าดินให้เขาได้เห็น ชลธารหายใจหนักๆ ลมหายใจของเขาสะดุดเมื่อเธอราดรดน้ำไปบนเนื้อตัวแล้วผ้าถุงผืนบางก็เปียกน้ำแนบไปกับเรือนร่างของเธอ จนเขาได้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนสาวอย่างชัดเจน เธอกำลังฟอกสบู่ เลยถลกผ้าถุงขึ้นมาจนเขาได้เห็นขาอ่อนนวลเนียนที่น่าสัมผัสเป็นที่สุด ชลธารรู้สึกเหมือนเลือดกำเดาของเขาจะไหล แล้วไอ้ความโป่งพองของกางเกงที่สวมใส่อยู่ก็ทำให้เขารับรู้ได้ถึงความทรมาน มือหนาเอื้อมมาสัมผัสกับแก่นกายที่กำลังตื่นตัวแข็งคึก เขารูดรัดและช่วยเหลือมันให้หายทรมาน ในจังหวะที่เขากำลังจะเสร็จสม วิมานกลางอากาศของเขาก็หยุดลง “โอ๊ย!” ชลธารร้องเสียงหลงยกมือขึ้นกุมหน้าผากของตัวเองเอาไว้อย่างตกใจ เมื่อโดนกระสุนจากหนังสติ๊กยิงเข้าให้ ทำเอาเขาถึงกับหัวปูดโนไปเลย พอเหลือบไปมองสาวน้อยที่กำลังอาบน้ำอยู่ ก็เห็นว่าเธอกำลังง้างหนังสติ๊กค้าง และแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา โอ้... แม่เจ้า เขาถูกเธอเห็นเข้าให้แล้ว ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำลามไปถึงใบหู เขาทั้งอารมณ์ค้าง ทั้งเจ็บจากกระสุนหนังสติ๊กจนตอนนี้หน้าเขียวหน้าเหลืองไปหมด แล้วสาวน้อยตัวแสบก็รีบวิ่งหนีเข้าบ้านไปโดยเร็ว เขาผิดอะไร ใครก็ได้บอกเขาที เธอเองไม่ใช่เหรอมาอาบน้ำโชว์ขาอ่อนขาวๆ เนียนๆ ให้เขาดู ชลธารพาตัวเองเดินเข้าบ้านพักอย่างหมายมาด คอยดูเอาเถอะ เจอกันแล้วจะแกล้งเสียให้เข็ด

“ถอดเสื้อผ้าให้ฉันหน่อยสิ แล้วก็อาบน้ำให้ฉันด้วย” “เธอเป็นของขวัญของฉันในค่ำคืนนี้ และเราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันหลังจากนี้ ขอให้เธอรับรู้เอาไว้ด้วย” เขาประกาศออกมาให้เธอได้รับรู้ ทำให้เธอถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ พร้อมด้วยความขมขื่นที่แล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ บ่งบอกว่าเขาก็แค่ต้องการเหมือนผู้ชายคนอื่น แต่ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะผู้หญิงที่เขาคิดจะแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยจริงๆ คือจิรดา ในขณะที่เธอเป็นแค่ผู้หญิงชั่วคืนที่เพื่อนๆ ของเขาซื้อหามาให้เพื่อทำให้เขามีความสุขในค่ำคืนนี้เท่านั้น เธอขยับเข้าไปแกะกระดุมเสื้อให้เขา ไม่รู้เป็นเพราะอะไรกันแน่ทำให้เธอกลับมาพบเจอกับเขาในลักษณะนี้ แต่มันช่างไร้ศักดิ์ศรีเป็นที่สุด เมขลากดข่มความอับอายทั้งหมดทั้งมวลเอาไว้ให้ลึกสุดใจ ค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของเขาออกด้วยหัวใจสั่นไหว เธอแทบจะกลั้นใจเสียด้วยซ้ำเมื่อกระดุมแต่ละเม็ดถูกปลดออกจากรังดุม ผิวกายเรียบตึงของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง เนื่องด้วยไม่เคยต้องอยู่กับชายใดในลักษณะนี้มาก่อน และยิ่งไม่คาดคิดว่าการทำงานน่าอายเป็นครั้งแรกที่เธอคิดว่ามันจะจบลงหลังจากได้เงินจะเป็นองศา ผู้ชายที่เธอแอบรัก หมดกันซึ่งศักดิ์ศรีและคุณค่าที่เหลือออยู่ หญิงสาวเก็บกลืนความขมขืนเอาไว้ให้ลึกสุดใจ คิดถึงใบหน้าของมารดาที่นอนป่วยอยู่บนเตียงก็ทำให้เธอต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด เธอถอดเสื้อของเขาออก แล้วถึงกับหน้าแดงกับอกกว้างและซิกซ์แพ็กที่มันกำลังปรากฏแก่สายตาของเธอ “ทำงานนี้กี่ครั้งแล้ว” เขาสนใจด้วยเหรอ นั่นสิเธอช้อนสายตาขึ้นมองเขา ไม่คิดว่าเขาจะถามคำถามแบบนี้ จะบอกว่าทำเป็นครั้งแรกเขาก็คงจะไม่เชื่อ เพราะในสายตาของเขาเธอมันต่ำต้อยด้อยค่าเพียงใด เมขลากัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก เขาจับมือน้อยของเธอไปจับที่ขอบกางเกงและความต้องการของเขาก็คือให้เธอปลดมันลงไปให้หลุดพ้นไปจากสะโพกสอบของเขา เขาสัมผัสได้ว่าเธอกำลังมือสั่นระริก แต่เขาก็คิดว่าเธอเสแสร้งแกล้งทำ คงอยากทำให้เขาเห็นว่าไม่เคย หากรับงานนี้แล้วก็คงตัดสินใจมาดีแล้วว่าจะต้องเจอกับผู้ชายสักคน ซึ่งถ้าวันนี้ไม่ใช่เขาก็คงจะเป็นคนอื่น

“วันนี้หนูดาวทำกับข้าวเยอะแยะเลยค่ะ คุณยายทวดบอกว่าลุงพัฒน์ชอบกินหอย หนูดาวเลยทำหอยมาให้หลายเมนูเลยค่ะ” ประโยคของเด็กสาวทำให้พัฒน์ถึงกับสำลักในทันที “แค่กๆๆ” เขายกน้ำขึ้นดื่มก่อนจะตบอกไปมาเบาๆ หูตาแดงไปหมด “ลุงพัฒน์สำลักใหญ่แล้ว” ทัดดาวรีบเข้าไปลูบหลังลูบไหล่ให้ กลิ่นหอมของสาวน้อยทำให้พัฒน์ถึงกับหน้าแดง รีบปัดมือของเธอออกโดยไว “ฉันไม่เป็นไรแล้ว” “หอยของหนูดาวอร่อยไหมคะ” “ฉันไม่เคยกินหอยของเธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าอร่อยหรือไม่อร่อย เธอต้องให้ฉันลองกินก่อนสิ” พัฒน์เสียงดังใส่เด็กสาว ยายเด็กนี่ยั่วเขาแน่ๆ พัฒน์คิดในใจ “ก็นี่ไงคะหอยของหนูดาว มีทั้งหอยผัดฉ่า หอยลวกน้ำจิ้มรสเด็ดสูตรของคุณยายทวด หอยลายผัดน้ำพริกเผา” เธอทำหน้างงใส่เขา ก่อนจะกะพริบปริบๆ อย่างไร้เดียงสา “หอยอันนี้เหรอ” พัฒน์ทำท่าว่าเก้อ ก็คิดว่าเด็กมันยั่วคิดว่าหอยอย่างอื่นเสียอีก “ใช่ค่ะ แล้วลุงพัฒน์คิดว่าหอยอะไรคะ” “ก็จะหอยอะไรล่ะ ก็หอยแครงลวกไง หอยแครงลวกไม่มี” เขาเฉไฉไม่ให้เธอรู้ว่ากำลังคิดลามกอยู่ “หอยแครงลวกไม่มีจริงๆ ด้วยค่ะ หนูดาวไม่ได้ทำมา แต่ลุงพัฒน์จะกินหอยแครงลวกเหรอคะ” ทัดดาวถามเขาตาปริบๆ “เห้อ...” พัฒน์ถอนใจเขาอยากกินหอยเด็กนี่แหละ “ลุงพัฒน์ถอนใจทำไมคะ กับข้าวไม่อร่อยหรือไม่ถูกปากคะ” “เปล่า” เขาตอบก่อนจะรับประทานอาหารต่อ เธอก็ตักกับข้าวให้เขาอย่างเอาใจ “ลุงพัฒน์ชิมอันนี้สิคะ” เธอตักไข่ปูให้เขาอย่างเอาใจ “รู้ได้ไงว่าชอบกินไข่” “คุณยายทวดบอกค่ะว่าลุงพัฒน์ชอบกินไข่ปู” “ไข่อย่างอื่นฉันก็ชอบนะ” “ไข่อะไรคะ” “อะแฮ่ม” เขากระแอมกระไอยกน้ำขึ้นดื่ม “ทำไมต้องมาชวนพูดเรื่องลามกด้วย” “หนูดาวพูดเรื่องลามกตรงไหนคะ” เด็กสาวทำตาปริบๆ “เป็นเด็กเป็นเล็กถามมากจริงๆ” เขาทำเสียงดุใส่ เธอก็เลยยิ้มแฉ่ง เด็กสาวตรงหน้าร่าเริงสดใสไม่เครียดไม่ทุกข์ ไม่กังวลใจอะไรเลยและหลายครั้งที่เธอทำให้เขายิ้มตามได้ แนวนิยาย อีโรติก คอมมาดี้ ฟิน จิกหมอน โคแก่กับหญ้าอ่อนวัยใส

พวกเขาจะอดใจไหวหรือไม่ เมื่อต้องใกล้ชิดกับสาวสวย อ่อนวหาน และน่ารักอย่างพวกเธอ

ชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่า เรือนร่างงดงามอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีแทนของเขาน่ามองยิ่งนัก ช่วงขาเพรียว สะโพกสอบแข็งแรง ใบหน้าของเขาคมสันหล่อเหลา เรือนกายแข็งแกร่งแสนเซ็กซี่ ดวงตาคมเข้มยามทอดสายตามองนั้นดูอ่อนหวานเร่าร้อนจนคนถูกมองแทบละลาย หญิงสาวรูปร่างอวบอิ่มถูกโอบกอดในอ้อมอกของชายหนุ่มอย่างทะนุถนอม เขาบรรจงจุมพิตดูดดื่มเหมือนจะสูบเลือดสูบเนื้อไปจากเธอจนหมดสิ้น ลิ้นของเขากระหวัดรัดรึง คลุกเคล้าในโพรงปากอ่อนนุ่มหวานล้ำ ริมฝีปากของเธอถูกบดขยี้จนต้องเผยอร้องครวญครางเสียงหอบกระเส่าออกมาไม่ขาดสาย เขาปลดปล่อยริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ เพียงชั่วครู่ก็ประทับลงมาใหม่ บดคลึงครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างหิวกระหาย หัวใจของเขาเต้นระรัว มือหนาฟอนเฟ้นอกอวบหนักเบา อุ้งมือใหญ่เริ่มเลื่อนลงไปสำรวจสัดส่วนความเป็นสาว เธอร้องครางด้วยความทรมานอันมากล้น นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าไปในกลีบบุหงาแสนสวย ก่อนที่ริมฝีปากจะเลื่อนลงไปคลุกเคล้าอย่างหิวกระหาย ชายหนุ่มหอบหายใจอย่างรุนแรง เขาพลิกกายขึ้นทาบทับพาคนใต้ร่างไปยังดินแดนแห่งความสุขในทันที!!! “เพลง” เสียงหนักๆ ทำให้คนเหม่อลอยสะดุ้งจากภวังค์ความคิด “ค่ะ บก.” เพลงพิณนั่งตัวลีบเมื่อเห็นสีหน้าของบรรณาธิการวัยห้าสิบเศษกำลังมองเธอไม่วาง “ไปหาไอเดียร์ เที่ยวเปิดหูเปิดตาบ้างสิ เขียนแบบนี้ไม่ว่าหรอกนะ แต่มันเหลือครึ่งหน้าได้ไง ก็รู้อยู่ว่าสำนักพิมพ์ทำนิยายประเภทไหน” นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องเดินทางไปยังบ้านไร่ของเขา

เธอคือเด็กสาวที่คุณยายของเขาอยากให้แต่งงานด้วย

เธอแอบรักสามีของตัวเองมาช้านาน

เขาหายไปนานหลายปีและกลับมาช่วยเหลือเธอเอาไว้จากมารดาเลี้ยงใจร้าย... +++ “เอกสารสำคัญให้ผมเป็นผู้ปกครองของดรุณีต่อจากนี้เป็นต้นไป” “ได้ยังไงกัน ยายหนูดีเป็นลูกเลี้ยงของฉัน จะยกให้ใครง่ายๆ ได้ไง” “หนี้สินของคุณผมก็จ่ายให้แล้ว จะเอายังไงอีก” พจน์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน “คุณพจน์เป็นผู้ชาย จะยกเด็กผู้หญิงให้อยู่ในการดูแลได้ยังไง ไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย” จินตนาเริ่มหัวหมอ “แล้วจะเอายังไงครับ ผมไม่ชอบอ้อมค้อมมากความคุณก็รู้ดี” “ยายหนูดีอายุสิบแปด แต่งงานได้แล้ว คุณจะแต่งงานกับยายหนูดีไหมล่ะ ถ้ายอมแต่งถึงจะพาไปได้” คนหัวหมอยังพูดต่อ ดรุณีได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับตาโต หันไปมองหน้าพจน์ พจน์รักสันโดษและหวงความโสดเป็นอันมาก คงไม่ยอมแต่งงานกับเธอง่ายๆ ดรุณีคิดอย่างเศร้าใจ แต่ประโยคตอบกลับของพจน์ทำให้เธอต้องเงยหน้ามองเขาอย่างตกตะลึง “ผมยินดีรับหนูดีเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายตอนนี้เลย ถ้าคุณต้องการแบบนั้น” +++ “มาอยู่กับอาเป็นภรรยาของอา ก็มีชีวิตใหม่นะ ลืมอดีตเสียให้หมด” “ค่ะอาพจน์ ขอบคุณอาพจน์มากๆ นะคะ” เธอกราบที่อกของเขา ไม่อยากนึกถึงความเลวร้ายในอดีตอีก และยังดีที่เธอเอาตัวรอดจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ “อาบน้ำกันเถอะ” ประโยคของพจน์ทำให้ดรุณีหน้าแดง เพราะเธอคิดว่าคืนนี้เป็นคืนเข้าหอ เขาคงไม่ปล่อยให้เธอนอนสบายเหมือนคืนก่อนๆ แต่เธอก็คิดว่าตัวเองเป็นภรรยาของเขา หากเขาต้องการและปรารถนาเธอก็ไม่ควรจะเกี่ยงงอน พจน์อุ้มร่างน้อยของเธอขึ้นสู่อ้อมแขน ร่างกายเปลือยเปล่านั้นสั่นสะท้านยามที่เขาแนบชิด ดรุณีก้มงุดๆ ให้เขาพาไปวางในอ่างอาบน้ำใบโตที่บรรจุครีมอาบน้ำหอมกรุ่นจรุงใจ ก่อนที่ร่างสูงแข็งแรงจะก้าวลงมาในอ่างอย่างไม่รีบร้อน ดรุณียิ่งหน้าแดงเมื่อได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายเป็นครั้งแรก

เขาสั่งจับผู้หญิงอีกคนมาแก้แค้น แต่กลับได้อีกคนมาเป็นเมียรักเมียสวาท +++ กุมภ์ ธีรดล นายหัวหนุ่มเจ้าของเกาะแห่งรัก เขาไม่คิดว่าการพลั้งปากด้วยความเมาสั่งลูกน้องไปจับตัวผู้หญิงคนหนึ่งมาจะทำให้เขาได้เมียสมใจมารดา กุลยา พิทักษ์โสภณ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตจะต้องมาเจอคนเถื่อนแบบกุมภ์ แต่ทำไมคนป่าเถื่อนเช่นเขาถึงทำให้เธอหวั่นไหวได้ขนาดนี้ +++ “คนใจร้าย” กุลยาตรงเข้าหาร่างสูงใหญ่ เธออยากประทุษร้ายเขาให้สาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอนัก โดยไม่ทันตั้งตัว กุมภ์เสียหลักเซไปทางด้านหลัง ก่อนจะโดนกำปั้นของเธอรัวเข้าใส่ไม่ยั้ง “นี่แม่คุณ หยุดเดี๋ยวนี้นะ” “ไอ้คนใจร้าย ไอ้คนใจร้าย ฮือๆๆ” เธอหิวจนตาลายไปหมดแล้ว สิ่งเดียวที่ทำได้ในเวลานี้ก็คือระบายอารมณ์กับเขาให้สาแก่ใจ “โอ๊ย! คุณกัดผมทำไมนี่” กุมภ์ร้องเสียงหลงเมื่อโดนเธอกัดจนจมเขี้ยว “ฉันหิว ไม่มีอะไรกินเพราะคนใจร้ายแบบคุณกินหมดแล้ว งั้นฉันขอกัดคุณให้สาแก่ใจหน่อยแล้วกัน” เธอพูดไปร้องไห้ไปเหมือนเด็กๆ เป็นครั้งแรกที่กุมภ์รู้สึกเอ็นดูหญิงสาวตรงหน้าไม่น้อย “ก็ยังมีข้าวเหลือ” เขาพูดเสียงอ่อย เมื่อเธอผละออกห่าง กุลยาเดินถอยกลับไปที่โต๊ะรับประทานอาหาร ก่อนจะหยิบน้ำปลามาคลุกกับข้าวและกินเงียบๆ อยู่ตรงนั้น กุมภ์มองหญิงสาวตาปริบๆ เขาถึงกับลูบท้ายทอยไปมา กับท่าทีของเธอ วูบหนึ่งเขาบังเกิดความสงสารเธอขึ้นมา “คุณไม่คิดจะหาชุดชั้นในให้ฉันหรือไง” “อยากได้เหรอ” เขาหันมาเอ่ยถาม มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า นั่นทำให้กุลยาต้องห่อไหล่เข้าหากัน ถลึงตาเข้าใส่คนลามกที่มองเธอไม่วางตา “ใช่น่ะสิ” “ผมกะไซซ์คุณไม่ถูก แม้จะลูบๆ คลำๆ แล้วก็ตาม” เขาทำท่าทาง กุลยาหน้าแดงรีบเหวใส่ทันที “บ้า!”

เธอแอบลักหลับคุณอาข้างบ้านตอนเขาเมา

นำทัพ ไตรจักรภพ เขาคือผู้ชายที่สาวๆ หมายปอง เพราะคำมั่นสัญญาในอดีตทำให้เขาต้องจำใจแต่งงานกับคู่หมั้นวัยเด็ก แต่โชคชะตาก็พาให้เขามาพบกับเธอ รัตนปาตี ปทมาศวรรย์ เจ้าสาวสำรองที่เขาไม่ได้ยินดีจะรับมาเป็นภรรยา เจ้าสาวที่กลับกลายมาเป็นเจ้าสาวยอดดวงใจที่เขารักสุดหัวใจ ********* “นี่คุณปล่อยนะคะ” เธอหน้าร้อนเห่อเมื่อเขากอดเธอเสียแนบชิด “เธอเป็นภรรยาของฉันแล้ว จะเต็มใจไม่เต็มใจเธอก็มาเอง ไม่มีใครบังคับ” “คุณจะทำอะไรน่ะ” “จูบภรรยาหวานๆ น่ะสิ”

เพราะความสัมพันธ์ในอดีตที่ผิดพลาด ทำให้เขากลับมาพบเจอกับเธออีกครั้งในสถานะใหม่

เขารักเธอสุดหัวใจ ส่งเธอให้เล่าเรียนจนจบเพื่อกลับมาเป็นเจ้าสาวของเขา

เธอแอบรักเขา เขาแอบรักเธอมานานแสนนาน

พี่เขตต์ขา ได้ยินเสียงเรียกหวานๆ แบบนี้ขาระทวยทุกทีสิน่า

สิ่งไหนที่เขาอยากได้เขาต้องได้

คนเรามักเสียเวลาไปกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สลักสำคัญกับชีวิต จมอยู่กับอดีตและความทุกข์ แล้วถ้าหากว่าพรุ่งนี้เราไม่มีโอกาสอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว สิ่งที่คุณอยากทำที่สุดในวันนี้คืออะไร บอกรักคนที่คุณควรบอกรัก แสดงความรักกับคนที่คุณละเลยทอดทิ้งหรือทำอะไรให้ตัวเองมีความสุขเพราะบางคนละเลยแม้แต่ตัวเอง...

“อะไรกัน เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวโดนทำโทษรู้ไหม” เขาคาดโทษเธอเอาไว้ ขณะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วกระซิบเสียงนุ่มอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินจากเขามาก่อน จันทร์เจ้ากะพริบตาปริบๆ เพราะว่าเธอไม่เคยได้ยินประโยคอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน หิรัญรวบท้ายทอยของเธอเอาไว้ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม หญิงสาวใช้กำปั้นทุบไหล่ของเขาระรัวก่อนจะหยุดลงเพราะทนรสจูบอันแสนเร่าร้อนของเขาไม่ไหว เธอถึงกับหอบหายใจสะท้านกับรสจูบอันแสนดุเดือดของเขา ลมหายใจของทั้งสองหอบกระเส่ายามได้ถอดถอนริมฝีปากออกจากกัน “ทั้งปล้ำทั้งจูบ รับผิดชอบอาบ้างเถอะ” ประโยคของเขาทำให้เธอตาโต