คิม ปาล์มเมอร์ เธอเป็นหนึ่งในเหยื่อของเขา การจากกันสิบปี และได้กลับมาพาลพบกันอีกครั้ง เธอมาเพื่อมาฆ่าล้างแค้นเขา เธอจะทำสำเร็จหรือไม่...เมื่อเธอกลับถูกเขาจับตัวได้อีกครั้ง เธอเป็นเด็กชนบทที่ถูกขายเข้ามาในซ่อง ตอนอายุ 8 ขวบ มีหน้าที่เก็บกวาดทำความสะอาดตั้งแต่ตอนนั้นจนอายุถึง 15 ชีวิตเธอก็เปลี่ยนอีกครั้ง มันเลวร้ายเกินกว่าที่เธอจะทนได้ เมื่อเธอถูกเจ้านายใหญ่เข้าใจผิดว่าเธอคือหญิงสาวที่ถูกส่งเข้ามาบำบัดกามารมณ์ “ในเมื่อแกเอาฉันไม่ตาย ฉันจะต้องกลับมาเอาชีวิตแก... เลียม โอ’ไบรอัล” สิ้นเสียงเย็นเยียบของหญิงสาววัยสิบห้าเธอก็มุดตัวเข้าไปในท่อ หลบเร้นซ่อนตัวจากภัยกวาดล้างครั้งนี้ เลียม โอ’ไบรอัล เขาเป็นอาชญากรที่ฉากหน้าของประเทศต่างๆ ต้องการตัว แต่ทว่าอำนาจและผลประโยชน์ในมือเขากลับทำให้หลายๆ ประเทศต่างก็วางท่าทีไม่กล้าต่อกรกับเขา ทำให้เขากลายเป็นอาชญากรที่เจริญรุ่งเรืองในธุรกิจอันโสมน และไม่ง่ายที่ผู้นำคนไหนจะกล้าโค่นเขาลงได้ ตั้งใจจะให้ฟรีนะคะ แต่ระบบต้องใส่ยอดเงินห้ามต่ำกว่า 1 บาท ขอลงไว้ที่ 5 บาท แล้วกันนะคะ

...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า!

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! =======================

โลกใบนี้หาใช่มีเพียงมิติที่สัมผัสได้เพียงตาเห็น หญิงสาวที่มีต้นทุนที่ดีคือรูปร่างหน้าตาเพียงอย่างเดียว แต่โชคชะตาของเธอกลับอาภัพ ถูกเพื่อนทรยศขโมยผลงานเขียนที่จะทำให้เธอลืมตาอ้าปากได้ไปอย่างไร้หลักฐานที่จะทวงคืน ชะตาอันเลวร้ายของเธอยังไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้ ในยามนั้นเธอคิดว่านั้นคือแสงสุดท้ายในชีวิต เธอจึงอธิฐานด้วยเรี่ยวแรงสุดท้ายเอ่ยร้องหา “ผู้ชาย...ผู้ชาย...ผู้ชาย” เมื่อจู่ๆได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่าตัวเองนอนเปลือยกายบนเตียงที่ไม่คุ้นเคย ซ้ายขวากลับมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา...นอนเปลือยกายไม่ต่างกับเธอถึงสองคน!!! !!! เกิดอะไรขึ้น !!! อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน [Both Of Them] เป็นงานเขียนเหมาะสำหรับผู้ใหญ่ 25+ เนื้อหากว่า NC 70% นะคะ แต่ยังแฝงความรู้สึกละมุนในห้วงรักอยู่ตามแบบฉบับรุ่งอรุโณทัยค่ะ

ออร่าเปล่งประกายแต่หาได้แผ่กระจายไปไกล รอบกายกำยำปกคลุมไปด้วยหมอกควันสีเทาที่ไหลซึมออกมาจากร่างเขา พวกมันค่อยๆเคลื่อนแผ่ขยายล้อมออร่าไว้ จนผู้คนภายนอกแม้จะบุกเข้ามาก็ไม่อาจเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าที่เคล้าคลอเบียดเสียดจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกันนี้ได้ จอมเวทย์ทั้ง7 “กลับมาทวงคืนพลังที่ถูกขโมยไปและเอาคืน โดยการจองจำเธอด้วยวิธีต่างๆ เป็นการแก้แค้น...” แต่เพวกเขากลับไม่รู้วิธีการเรียกคืนพลังของตน การฆ่าไม่ใช่วิธีที่พวกเขาจะได้มันคืน แล้ววิธีไหนเล่าที่พวกเขาจะเอาพลังคืน... แนวนิยายชุด 7 ตอน ที่แยกตอนอ่านได้เลยค่ะ แต่จะได้อรรถรสมากกว่าถ้าติดตามอ่านตามลำดับจนครบ ^^ *** Revenge of the wizard มี 7 Episode I : The Icarus II : dark shadow III : inferno IV : the ocean V : the voice VI : The Soil VII : Bloody ตอนที่ II Episode Dark Shadow แพทริก & เดซี่

เบล เป็นเฟรชชี่ในสถาบันการศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งที่มีค่าเทอมเกินฐานะทางบ้าน เธอใฝ่ฝันอยากจะเป็นดีไซน์เนอร์ เพราะฉะนั้นเธอต้องมีงานพิเศษในบ้านของเศรษฐีใจดีแต่ความโชคดีไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอเสมอไป เมื่อเธอดันไปพบเห็นคุณแป้งภรรยาสาวคนสวยของเศรษฐีใจดี ว่าคุณแป้งกำลังเริงสวาทชนิดที่ทำให้เธอหญิงสาวเวอร์จิ้นถึงกับตาค้างจนไม่อาจละสายตาจากภาพที่อยากรู้อยากเห็นนั้นไม่ได้ และเธอดันไปสบตากับคุณแป้งอย่างช่วยไมไ่ด้ในเวลาแบบนั้น ความซวยสะท้านต่อมหญิงก็มาบังเกิดกับเธอ ซึ่งมันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างสิ้นเชิง “ฉันจะกลับก็ต่อเมื่อเบลกลับไปด้วยกันเท่านั้น” “คุณกลางต้องการอะไร!” “เธอ” “เบลไม่ได้เป็นโสเภณีประจำตัวคุณอีกแล้วนะคะ” “แน่ใจเหรอ” กลางยิ้มเยาะ เบลบอกตัวเองว่าเธอจะไม่เสียน้ำตา เธอจะไม่เสียใจให้กับเขาอีกแล้ว “ก็ได้ค่ะ เบลยอมแพ้ คุณกลางอยากจะทำอะไรก็ตามใจเถอะค่ะ” กลางยิ้มอย่างผู้ชนะ “ไปบนเตียง” เบลทำตามนั้น และเขาไม่ต้องพูดต่อเมื่อสายตาเขาบอกชัดเจนว่าให้เธอถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด คืนนี้เขาไม่ปล่อยเธอแล้ว

นับดาวพยายามทำตัวให้เบาที่สุด เพื่อตั้งใจจะลงจากเตียงไม่ให้เขารู้สึกตัว ตอนนี้เธอสับสนไปหมดแล้ว ขอเวลาตั้งสติก่อน ควับ! แต่นับดาวไม่อาจทำได้อย่างที่คิด เมื่อเอวเธอถูกรั้งไว้ อุ้ย! นับดาวล้มตัวลงนอนบนที่นอนอีกครั้ง “คุณหื่นทุกครั้งที่เมาแบบนี้มั้ย” !!!! เสียงแหบพร่าฝ่าความมืดพร้อมลมหายใจอุ่นร้อนผ่าวที่เป่าอยู่ที่ซอกคอข้างแก้ม ขนอ่อนทุกเส้นบนร่างกายสาวลุกชันพร้อมเพรียงกันอย่างไม่รีรอ “คุณพูดอะไร” “ผมพูดอะไร นี่คุณอย่าบอกนะว่าก่อนหน้านี้คุณจำอะไรไม่ได้เลย” นับดาวตื่นตระหนกลนลานจนแทบสิ้นสติ “คุณบุกเข้าห้องผม ผู้หญิงตัวเล็กๆ ใครจะคิดว่าแรงจะเยอะจนน่ากลัว คุณจู่โจมผมทุกอย่าง ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน.../...อย่านะ!!! อย่าพูดต่อนะ” นับดาวทนฟังต่อไม่ได้ เธอยกมือขึ้นปิดปากเขาพร้อมออกแรงโถมกายใส่เขา ทิวาหยุดเอ่ยนอนนิ่งให้ท่อนบนเปลือยของเธอทาบทับแผ่นอกเขาไว้ แม้จะมองไม่ค่อยเห็น แต่ระยะใกล้มากกับสายตาที่ปรับเข้ากับความมืดได้แล้วของทั้งสอง ทำให้ต่างก็มองเห็นดวงตาของกันและกัน ทิวาไม่ได้เอ่ยอะไรต่อ ในทางตรงข้ามเขากลับยั่วยวนเธอ แลบลิ้นเลียฝ่ามือเธอ ควับ! นับดาวสะดุ้งตกใจชักมือกลับ เซถลาจนตัวเองกลับเป็นฝ่ายไปนอนและทิวาก็ขยับเป็ยฝ่ายทาบทับร่างเธอไว้ “คุณแม่จะรับผิดชอบผมยังไง ที่นำพาผมลงสู่นรกไปพร้อมกับคุณแม่ครับ” “ไม่จริง...” นับดาวร้องออกมา น้ำตาที่ไม่ได้ไหลออกมาในตอนแรก ตอนนี้มันหลั่งออกมาจนเธอดูน่าสงสารมาก พรึ่บ! ทิวายิ้มหยัน รอยยิ้มนี้ของเขาแน่นอนว่านับดาวไม่มีทางได้เห็น เขาผละออกจากร่างเธอ และทอดกายนอนหลับตาลงเข้าสู่นิทราไปอย่างง่ายดาย ไม่มีการปลอบโยนใดๆ เขาลงแรงไปตั้งเยอะกับแผนนี้ ‘นับดาว นี้แค่บทเรียนแรกของเธอ ฉันอยากรู้นักว่าเธอจะทนไปได้สักแค่ไหน กับความอัปยศครั้งนี้’

คำโปรย : กรี๊ดดดด ไดน่าทำอะไรไม่ได้นอกจากกรีดร้อง ตัวเธอลอยเคว้งอยู่บนอากาศ เพียงพริบตาเดียวผ้าขนหนูที่พันร่างกายอยู่ถูกกระชากด้วยพลังเวทย์ของเขา พรึ่บ! สองแขนถูกตรึงกางออกด้วยแรงบางอย่างที่เธอมองไม่เห็นและไม่สามารถขัดขืนได้ อื้มมมม อกอวบทั้งสองจู่ๆก็ยุบยวบเหมือนกับว่ากำลังถูกบีบเคล้น อ้าร์รรรรร หมับ เธอครางออกมาได้อย่างไรกัน ริมฝีปากอิ่มเม้มปิดไว้ เธอถูกเขาใช้พลังเวทย์กับร่างกาย ดวงตากลมปรือมองเจ้าของพลังเวทย์ เขาอยู่ตรงนั้นห่างจากเธออยู่หลายเมตร แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกถึงการถูกคุกคามมันคืออะไร...เธอจะยอมจำนนให้มันเกิดขึ้นอย่างง่ายดายอย่างงั้นเหรอ...แต่ความรู้สึกต้องการของร่างกายที่เกิดขึ้น ผลงานแนวเหนือธรรมชาติ ลองครั้งแรกก็เป็นแนวนิยายชุดถึง 7 ตอน ที่แยกตอนอ่านได้เลยค่ะ แต่จะได้อรรถรสมากกว่าถ้าติดตามอ่านตามลำดับจนครบ ^^ *** Revenge of the wizard มี 7 Episode I : The Icarus II : dark shadow III : inferno IV : the ocean V : the voice VI : The Soil VII : Bloody เริ่มต้น Episode The Icarus การแก้แค้นของพ่อมดนามว่า อาเธอร์ เขาถูกเด็ดปีกไปเมื่อสองพันปีก่อน โดยหญิงสาวที่เขารัก นางผู้ทรยศ สองพันปีก่อนเธอมาล่อหลอกเขาด้วยร่างกายและเสน่ห์เย้ายวน สองพันปีต่อมาเขาก็จะใช้ร่างกายเธอและเสน่ห์เย้ายวนนั้นเอาคืนเธออย่างสาสม และทวงของของเขาคืน

เมื่อแม่ของเขาและพ่อของเธอแต่งงานกัน พวกเราทั้งสี่ก็คือครอบครัวเดียวกัน? “ซักเสร็จแล้วมาตามนะ เดี๋ยวจะไปช่วยตาก” ต้าเซียนบอกก่อนที่สุ่ยถิงจะเดินแยกไป ซึ่งเธอแค่พยักหน้าและยิ้มเพียงเล็กน้อย การซักผ้าเธอบอกว่าจะเป็นคนทำเอง แต่เรื่องการทำความสะอาด ก็ผลัดกันทำ แล้วแต่ว่าใครจะอยู่บ้านช่วงไหน แต่ฉันขอไว้ว่าห้องนอนฉันเขาไม่ต้องทำ แต่ห้องนอนเขาฉันเข้าไปทำความสะอาดได้ เขาพยักหน้ารับข้อตกลงแต่...“ ขอเรื่องการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนไว้แล้วกันจะช่วยเปลี่ยนให้” เขาว่าแบบนั้นในตอนนั้น จะว่าไปตลอดหนึ่งปีที่อยู่ด้วยกันเพียงลำพังก็ราบรื่นดี เพราะเราสองคนต้องระมัดระวังตัว ถ้าต้องการอยู่แบบนี้ไม่ง่ายกว่าจะได้มา เพราะฉะนั้นเราสองคนต้องเป็นเด็กดีกันมากๆเลย

ผลั๊วะ “ขอโทษค่ะ ณิชาไม่หิว ณิชาขอตัวค่ะ” ณิชาไม่รอคำอนุญาตเธอเดินออกจากห้องอาหารมาทันที ตึกตึกตึก หัวใจเธอเต้นแรงมาก มันก็แค่ภาพที่เธอคนนั้นจับมือพี่เหนือ กอบกุมมือพี่เหนือ พวกเขาใกล้ชิดกันมาก พึ่บ! !!! ณิชาตกใจเมื่อเธอวิ่งกลับมายังห้องของตน แต่ประตูกลับปิดไม่ได้ ภีมะตามเธอมาตอนไหนกัน “นี่!!!” ณิชาร้องและพยายามผลักประตู แต่ภีมะแรงมากกว่า เขาแทรกตัวเข้ามาและปิดประตูให้ตามที่เธอต้องการ “เป็นอะไร” “เป็นอะไร...นี่คุณไม่รู้หรือแกล้งกัน” “ฉันไปแกล้งอะไรเธอ” “คุณ...คุณแบล็คเมล์พี่เหนือใช่มั้ย คุณบังคับเขาใช่มั้ย...ใช่แล้วเมื่อกี้เขาจะตอบคำถามฉันก็ต่อเมื่อคุณให้เขาตอบ...คุณ...” ณิชาเหมือนจะเข้าใจทุกอย่างเธอชี้นิ้วไปที่เขา ใบหน้าเธอแดงจัดเพราะความโกรธ เธอแทบจะร้องไห้อยู่แล้วทั้งๆที่ตอนแรกเธอกะจะเข้ามาร้องไห้ในห้องอยู่แล้ว “คิดได้เป็นเรื่องเป็นราวเก่งขนาดนี้ ดีจังเลยนะ เธอมันนางเอก เหนือ-สมุทรเป็นพระเอกสินะ ส่วนฉันก็เป็นวายร้าย ลงตัวจริงๆ ถ้าอย่างงั้นเธอก็รอตอนจบแบบแฮปปี้แล้วกัน” “นี่! อย่ามาประชดนะ” “วิเศษอะไรมาจากไหนไม่ทราบ” “ห้องนี้เป็นห้องของฉัน คุณออกไปเดี๋ยวนี้...โอ้ย!” ณิชาร้องออกมาเมื่อภีมะคว้าไหล่เธอและออกแรงบีบด้วยความลืมตัว “ฉันไปแน่ แต่ก่อนไปฉันขอเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่เลิกทำตัวกระดี๊กระด๊าไม่วางตัว ไม่สำนึกว่าตัวเองมีสถานะอะไรต่อหน้าผู้ชายอื่น ครั้งต่อไปฉันจะจัดการเธอแน่” “ผู้ชายอื่นอะไรกัน นั่นพี่เหนือผู้ชายที่ฉันรัก คุณลืมไปแล้วเหรอว่าความรักระหว่างฉันกับพี่เหนือเกิดขึ้นได้เพราะใคร”

คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็... ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!” ขวัญชนกถอนสายบัวบนเวที และส่งจูบอย่างยั่วยวนก่อนที่จะบ้ายบายและเดินเข้าหลังเวทีไป ม่านถูกเลื่อนปิด แต่เสียงผู้คนยังคงกระซิบกระซาบและพยายามมองหันไปมองชายในมุมมืดที่ให้ราคาหญิงบริการคืนเดียวสูงลิบลิ่ว ขวัญถูกส่งตัวไปในห้องหรูของโรงแรมหกดาวที่ถูกจัดเตรียมไว้ในทันที “เป็นอะไรไป” “คุณฟง...จะทำอะไรคะ” ขวัญตัวสั่นและค่อยๆ ถอยรักษาระยะห่างจากเขา เพราะคุณฟงในวันนี้ช่างแตกต่างเหลือเกิน “โตแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเรื่องแค่นี้ถึงไม่รู้” ขวัญกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก สายตามองคนตัวสูงตรงหน้าไม่ยอมกระพริบตาเลย ไม่รู้ว่ากลัวเขาจะหายไป หรือกลัวว่าเขาจะเข้ามาถึงตัวเธอโดยที่เธอจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือเขาไม่ได้กันแน่ทั้งๆที่เรื่องนี้เธอเตรียมตัวเตรียมใจมาเพื่อเขาตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อน “เกมส์นี้ขวัญชนะ” “เกมส์อะไร ฉันไม่เข้าใจ” กึกึกึ ขวัญถอยหลังให้ห่างคุณฟงมากขึ้นเรื่อยๆ “ฉันรู้เพียงว่า คืนนี้ฉันซื้อหญิงบริการมาเท่านั้น” “คุณฟง นี่ขวัญนะคะ” เมื่อได้ยินคำว่า ‘หญิงบริการ’ จากปากเขา เธอยอมรับว่าไม่ชอบเลยสักนิด “ขวัญไหน หรือเธอจะบอกว่าเธอชื่อขวัญอย่างงั้นเหรอ” หน๋อย!!! แสร้งทำเป็นไก๋ ไม่เจอกันแค่ครึ่งเดือนสมองเขาเสื่อมไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “ยังไม่แก่เท่าไหร่เลยนะคะ” ดีแลนยิ้ม แต่ยิ้มครั้งนี้ของเขาขวัญไม่เคยเห็นมาก่อน “หมดเวลาเวอร์จิ้นแล้ว” !!! “ภรรยาจอมซน”

ครั้งแรกที่เขาจากไปด้วยข้อเสนอเงินห้าล้านบาทกับเงื่อนไขที่ว่า เขาและเธอไม่เคยเกี่ยวข้องกัน แต่เมื่อผ่านไปหนึ่งปีเขากลับมาง้อขอคืนดี ใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็ทำให้เธอหลอมละลายในอ้อมกอดเขา และหลังจากนั้นอีกไม่นานเขายอมจากเธอไปอีกเป็นครั้งที่สอง ด้วยข้อเสนอที่ว่า “ได้! เพียงคุณสัญญาว่าจะไม่มีใครและจะอยู่เพียงลำพัง...แล้วผมจะไป

ลูส & แอนนี่ “อยากจะฟาด อยากจะตบอีกมั้ย เชิญเลย ตามสบาย ตามที่ต้องการและพอใจ...ผมให้คุณก่อนเลยแอนนี่ แต่หลังจากนั้นเป็นเวลาของผมที่จะเรียกร้องเอาจากคุณบ้าง...” อนาสตาเซียเม้มปากแน่น เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! อยากท้าทายเธอดีนัก ก็จัดให้ตามคำขอนั้น สี่ครั้งติดต่อกัน ถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของลูสแดงก่ำได้อย่างน่าดูชมเลย “พอแล้วใช่มั้ย? คราวนี้ถึงทีผมแล้วนะ”

อลัน ซาวันเดอร์ (พี่อลัน) ปัจจุบัน อายุยี่สิบเจ็ดปี ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ที่ต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ ไปอยู่และเติบโตที่ประเทศไทย โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนจนถึงอายุสิบห้า แต่ตอนที่อลันอายุได้เจ็ดขวบพ่อและแม่ทูนหัวที่เลี้ยงดูเขามา ได้ให้กำเนิดบุตรสาว ผู้ซึ่งที่จะมาครอบครองหัวใจของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ปิ่นมุก อัครถาวรกุล (หนูมุก) ปัจจุบัน อายุยี่สิบปี ที่เกิดมาท่ามกลางความรักของคนรอบข้าง และรวมถึงผู้ที่จะมาเป็นเจ้าของหัวใจ ‘พี่อลัน’ ชายเพียงคนเดียวที่เธอต้องรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข เมื่อลมหายใจแรกของเธอที่เกิดขึ้นนั้นมาพร้อมกับภาระที่ยิ่งใหญ่ เมื่อเธอต้องเป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลซาวันเดอร์ หนูมุกจึงถูกเลี้ยงดูให้พร้อมกับหน้าที่ตำแหน่ง ‘เมีย’ ของพี่ชายท้องชนกัน ที่เขาไม่ใช่เป็นเพียง อลัน ซาวันเดอร์ แต่เขาคือ ‘ลูกไม้’มาเฟีย ที่มีเลือดส่วนนี้ไหลเวียนเป็นส่วนใหญ่ในร่างกาย ‘ให้ตายเถอะ!!!’ คำนี้ต้องเกิดขึ้นกับอลันแทบทุกวัน เมื่อเขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาต้องรับเจ้าสาวตัวจริงของเขามาดูแลต่อจากพ่อแม่ เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะมอบตำแหน่ง ‘เมีย’ ที่ถูกต้องตามกฎหมายให้กับเธอ แต่เมื่อเธอทั้งแสบ ทั้งดื้อ และรักเขามากมายจนทำให้เขาต้องกระทำบางอย่างเพื่อปกป้องเธอจากภัยร้ายที่ครอบครัวเขาต้องพบเจอ ‘ให้ตายเถอะ!!!’ เขาเกลียดตัวเองที่ต้องทำให้ ‘หนูมุก’ เสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจึงต้องชดเชยให้กับเธอด้วยการมอบตัวเองให้ตกเป็นของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อฆ่าเวลารอคอยวันที่เธอจะเข้ามารับตำแหน่ง ‘ภรรยา’ ในอีกหนึ่งปีข้างหน้า “ถือซะว่าพี่เป็นสินค้า...ที่เต็มใจให้หนูมุกได้ทดลองใช้ได้ตามใจ...ครับ” SET : Romance Of Mafia เรื่องราวต่อเนื่องกันมา.... ลำดับที่ 1 ; จังหวะรักมาเฟีย [ Mafia’s Rhythms Of Love ] ลำดับที่ 2 ; มาเฟีย​'จ้าว'ชีวิต [ Mafia’s King ] ลำดับที่ 3 ; 'ลูกไม้'มาเฟีย [ Heir Of Mafia ] ลำดับที่ 4 ; นางฟ้ามาเฟีย [ Mafia’s Fairy ] ลำดับที่ 5 ; จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ]

“สวัสดีครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ประจำเค้าเตอร์ขายยาทักทายลูกค้าทั้งสอง “ผมต้องการยาคุมกำเนิด” อดัมแจ้งสิ่งที่ต้องการโดยทันที น้ำฟ้าหันไปมองคนข้างกายที่ยังกุมมือเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้างจนดวงตาสีน้ำตาลเข้มแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา “ครับ” เภสัชกรขานรับพร้อมกับหันหลังหยิบสิ่งที่ลูกค้าตรงหน้าต้องการ ด้วยแววตาที่เรียบเฉย “คุณครับ...คุณคิดว่าเธอคนนี้ควรใช้เวลากับผมเพียงแค่ยี่สิบเอ็ดหรือแค่ยี่สิบแปดวันเท่านั้นเหรอครับ” คำพูดของอดัมสร้างความฉงนไม่เข้าใจให้กับเภสัชกรตรงหน้าอย่างมาก “เอ่อ...ขอโทษครับ...ผมไม่เข้าใจ” “ก็เธอคนนี้...คนที่ยืนอยู่ข้างๆผม...เธอเข้าใจว่าผมจะให้เธออยู่กับผมเพียงแค่ปริมาณยาคุมกำเนิดที่ผมให้เธอกิน” อดัมพูดต่อโดยที่สายตาของเขายังคงจ้องอยู่ที่เภสัชกรเท่านั้น แต่กลับเป็นเภสัชกรที่ย้ายสายตามามองคนที่ถูกกล่าวถึง และตอนนี้เภสัชกรก็เห็นใบหน้าเธอซับสีเลือดอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่อได้ยินประโยคคำพูดของคนข้างๆเธอ “เข้าใจแล้วครับ...ทั้งร้านผมมียาตัวนี้อยู่น่าจะหนึ่งลังและในหนึ่งลังนั้นมีอยู่สี่ร้อยกล่องครับ...คุณจะเหมาหมดเลยมั้ยครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าชายตรงหน้าหลายปีนัก

[มดแดง&เค-วอลลิส] “ช่วยบอกฉันหน่อยได้มั้ย ว่าฉันต้องทำอย่างไรดี ถึงให้ฉันเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของเธอ...มดแดง” [เมษา&เคลย์ตัน] “เอามันกลับไป และฝากข้อความถึงเจ้าของดอกไม้ด้วยว่า...ไปขอส่วนบุญที่อื่น” [หลิวหลิว&เควิ้น]“ได้เวลาตบรางวัลให้เธอแล้ว หลิวหลิว เมียของฉัน” หลิวหลิว,เมษา,มดแดง พวกเธอถูกหลอกล่อ ถูกลักพา ถูกกักขัง โดยเหล่าซาตานในคราบเทพบุตร เควิ้น,เคลย์ตัน,เค-วอลลิส เมื่อพวกเธอถูกพวกเขาทุ่มเทแรงกาย ชักนำความเร้าร้อน ดิบเถื่อน เข้าสู่โลกอันสดใสให้กับพวกเธอ STOCKHOLM SYNDROME [โรคหลงรักความเจ็บปวด] จึงเป็นผลลัพธ์ของการกระทำเหล่านี้

ตะวัน จารุกรุง คือหญิงสาวที่มีความฝัน ซึ่งบนกระดานแห่งความฝันข้อสูงสุดของเธอคือ --เป็นผู้หญิงของคีน ชอว์น-- และความฝันขอสุดท้ายบนกระดานแห่งความฝัน --สามวันสุดท้ายกับ คุณคีน-- ตะวันแตกต่างเพราะเธอไม่เพียงแต่แค่ฝันและแค่อยากจะทำ แต่เธอทำมันสำเร็จ ตั้งแต่ข้อล่างสุดไปจนถึงข้อสูงสุดของกระดานแห่งความฝันนั้น ก่อนที่ชีวิตเธอจะไม่เป็นของเธออีกต่อไป แต่ใครเล่าจะรู้ว่าช่วงเวลาสามวันที่ตะวันยอมแลกทุกอย่างให้ตัวเองบรรลุความฝันนั้น เธอต้องพบกับความสูญเสียมากเพียงใด เมื่อถึงวันหมดอายุของกระดานแห่งความฝันของเธอ ลูกชายที่กลายเป็นฆาตกรฆ่าพ่อตัวเอง และ คนเถื่อนนอกกฎหมาย คีน ชอว์น ซาตานในคราบมนุษย์ เดินเข้าสู่ทัณฑสถานชาย ด้วยใบหน้าที่ไร้ซึ่งความรู้สึก ดวงตาแข็งกร้าวแดงก่ำอย่างกับไม่ใช่ดวงตาของมนุษย์ เขาหันกลับมาให้เจ้าหน้าที่คุมตัวปลดกุญแจมือก่อนที่เสียงลูกกรงค่อยๆเลื่อนปิดขวางกั้นอิสระภาพต่อหน้าต่อตาเขา

เมื่อความรักระหว่างเขากับเธอก็น่าจะราบรื่นดี ถ้าเธอไม่ทำผิดต่อเขาโดยการหนีการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้น โดยไม่บอกกล่าวใดๆ ...การตามล่า ทวงคืนหัวใจจึงเกิดขึ้น แต่แล้วเมื่อเขาได้รู้สาเหตุของการหนีครั้งนี้ เขาจึงทุ่มเททุกอย่างให้กับเธออีกครั้ง ไม่เว้นแม้แต่ชีวิต จนเขากลับกลายเป็นปีศาจร้าย... น้ำใสจะหาทางออกกับเรื่องนี้อย่างไรต่อไป ระหว่างเธอและเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกมั้ย.... จอมใจมาเฟีย [Mafia’s Beloved] คำโปรย: “ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ

เดม่อน ดาร์เลเน่ เด็กชายวัยหกขวบ เพียงแค่ครูสได้เห็นเพียงครั้งแรกครั้งเดียว สัญชาตญาณในตัวเขาบอกเขาโดยทันทีว่า นั่นคือลูกชายของเขา ญาติสายเลือดเดียวกันที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวบนโลกใบนี้ของเขา และเมื่อเด็กคนนั้นเดินจูงมือมากับเอวา ดาร์เลเน่ ผู้หญิงที่เขามีสัมพันธ์ด้วยเมื่อเจ็ดปีก่อน เรื่องราวน่าจะจบลงด้วยดี เพียงถ้าเขาไม่ได้ต้องการแค่ลูกแล้วอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อ เขาจึงทำทุกอย่างทั้งที่ถูกต้องและการกระทำที่ก่อให้เกิดข้อหามากมายกับเขาไม่ว่าจะเป็นการพรากผู้เยาว์ , ลักพาตัว , กักขังหน่วงเนี่ยว , ข่มขืน , แบล็กเมล์ , ทำร้ายร่างกาย เอวาต้องประสบพบเจอกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น แล้วผู้หญิงตัวเล็กๆที่ไม่มีทั้งอำนาจและเงินทองเธอจะทำอย่างไรต่อไป ‘อดทน’ สิ่งนี้มันจะอยู่กับเธอได้นานมั้ย เพราะเธอเป็นแค่คนธรรมดาที่มีเลือดเนื้อไม่ใช่ ‘ซาตาน’ อย่างเขา

“เรามาเป็นอะไรกันมั้ย? จะได้เลิกถามเลิกใช้คำนั้นสักที...ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” Part 2 : คำโปรยเรียกน้ำย่อย กอหญ้า: คุณตำรวจฉันขอแจ้งความค่ะ ฉันถูกละเมิดสิทธิของการเป็นประชาชน นายคนนี้ลวนลามฉันค่ะ ตำรวจ: เดี๋ยวคุณใจเย็นๆก่อนนะครับ กอหญ้า: ทำไมค่ะ หวังว่าคุณตำรวจคงจะไม่ปฎิบัติหน้าที่สองมาตราฐานหรอกนะค่ะ ฉันเป็นประชาชนที่เสียภาษีคนหนึ่งฉันมีสิทธิ เสรีภาพ ที่จะเข้าแจ้งความจับนายคนนี้ ขอหาลวนลามฉันค่ะ ตำรวจ: OK ครับ ผมจะลงบันทึกประจำวัน รบกวนคุณผู้หญิงให้รายละเอียดด้วยครับว่า ผู้ชายคนนี้ลวนลามคุณยังไง? กอหญ้า: ลวนลามค่ะ ก็คือลวนลาม ตำรวจ: ผมต้องขอรายละเอียดที่มากกว่านี่ครับ กอหญ้า: เอ่อ!!! .... มัน มัน จูบฉันค่ะ!!!!! ตำรวจ: ครับ จูบนะครับ จูบตรงไหนครับ? กอหญ้า: คุณตำรวจค่ะ มันต้องละเอียดแค่ไหนค่ะ คริสต์ที่นั่งเงียบมาตลอด รอยยิ้มเกิดขึ้นบนใบหน้าทันทีพร้อมกับสายตาเหลือบมองกอหญ้าที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำ ตำรวจ: ต้องระเอียดครับ ผมต้องลงบันทึกประจำวัน และต่อจากนั้นต้องสืบพยานและหลักฐานต่อนะครับ กอหญ้า: .....เอ่อ..... คริสต์: ให้ผมช่วยบอกรายละเอียดให้ก็ได้ครับ ว่าผมจูบเธอยังไง ตรงไหน และใช้เวลาจูบเธอนานแค่ไหน กอหญ้าหันไปมองคริสต์ด้วยดวงตาที่โตมากกว่าเดิม

“ข้อเสนออะไร” ต้องดาวเอ่ยถามไปในที่สุด หลังจากที่นินทาเขาในใจแล้ว “ผมจะจ่ายให้คุณ” “ฉันไม่ได้มีอาชีพขายตัว เก็บเงินของคุณไปเถอะ ข้อเสนอนั้นตกไป ฉันว่าคุณอยู่เฉยๆ อย่างที่ฉันบอกไปตอนแรกก็พอ ต่างคนต่างอยู่ แค่คนร่วมโลกเท่านั้นก็พอ” “ผมไม่เคยกินใครฟรีๆ ผมจะจ่ายให้” ไบรอัลโน้มตัวเข้าไปใกล้ต้องดาว กดเสียงต่ำรอดไรฟันอย่างอดทน “อ่อ! คุณไม่กินใครฟรีๆ เลยอยากจะลบล้างความเลวของตัวเองโดยยัดเยียดอาชีพขายตัวให้กับฉันอย่างงั้นสินะ!” ต้องดาวยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไบรอัล กดเสียงต่ำตอบกลับไปเช่นกัน ไร้ซึ่งความเกรงกลัว ไบรอัลเงียบลงทันที เพราะสิ่งที่เธอพูดก็ถูกครึ่งเดียว คือครึ่งหลัง แต่ครึ่งแรกที่ว่าเขาเลว อันนั้นเขาไม่ยอมรับเด็ดขาด “ถ้างั้นคุณก็มาเป็นผู้หญิงของผม”

แสงใต้เงา [Chance Below Shadow] “เขาสั่งให้เธอย้ายเข้ามานอนห้องเดียวเตียงเดียวกับเขาเพราะคุณแม่ของเขาจะได้มีความสุข” เธอ น้ำแข็ง ชะตาชีวิตให้โอกาสกับเธอเมื่อหญิงสาวคนหนึ่งที่ชื่อเล่นและหน้าตาแทบจะเหมือนกันกับเธอได้เสียชีวิตไป ทำให้เธอได้เข้ามาในชีวิตของเขา ไมล์ ผู้ที่มีรักครั้งแรกแต่ชะตาเล่นตลกให้ความรักครั้งแรกของเขาต้องพลัดพรากจากกันอย่างไม่มีทางได้กลับมา น้ำแข็งหลงรักไมล์ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ก็เขาทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ดูดีทุกอิริยาบถ แต่ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขา เธอรู้ว่ามันจะต้องค่อยๆจืดจางไปทีละน้อยอย่างแน่นอน ก็เพราะเขาแสนร้ายกาจกับเธอทุกอย่าง เช่น เขาสั่งให้เธอย้ายเข้ามานอนห้องเดียวเตียงเดียวกับเขาเพราะคุณแม่ของเขาจะได้มีความสุข หน้าที่เดียวของเธอคือทำตามที่เขาสั่งเพื่อทดแทนบุญคุณที่แม่เขามีต่อเธอ สำหรับเขาแล้วเธอก็เป็นเพียงเงา เงาของเธอคนนั้น คนที่เขาไม่มีโอกาสได้ครอบครอง แล้วเธอ น้ำแข็ง คนนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป ใครเล่าจะเป็นวีรบุรุษดึงเธอมาพบกับแสง จะเป็นเขาได้มั้ย? คนที่ตรึงเธอไว้แค่เป็นเพียงเงา

อัญมณีอสูร [My treasure] เขา คือ ชอว์ ตอนนั้นเขาอายุ32 เขาจับตัวเธอมาเป็นตัวประกัน ในขณะที่เธออายุเพียง19 ด้วยสาเหตุเพราะเธอไม่คืนของของที่เขาตามหาอยู่ แต่ดูเหมือนเด็กอย่างเธอจะไม่รู้จักสถานะคำว่าตัวประกันเลย แม่นี่! ช่างกินอิ่มนอนสบายเกินไปแล้ว... เธอ คือ หนูอัญ ‘สิ่งมีชีวิตที่เกิดจากความเกลียดชังและไม่ตั้งใจ’ ในคืนหนึ่งที่เธอไปร่วมงานวันเกิดครบรอบสิบเก้าปีของเพื่อน เธอดันไปเห็นการฆาตกรรมเข้า...ก็แค่อยากจะหนีจากเมืองไทยไปสักพักให้เรื่องการตามหาพยานสงบเงียบลง แต่เธอดันหนีเสือปะจระเข้เสียได้ ห๊า!!! แต่แค่นั้นมันยังน้อยไปเมื่อเสือที่เธออุตส่าห์หนีมานั้่นดันกลายร่างเป็นจระเข้ไปอีกซะงั้น... คำโปรย เสียงกระแทกยามเนินเนื้อจากคนทั้งสองปะทะกัน ดังอย่างต่อเนื่อง เสียงโหยหวลของผู้หญิงอีก หนูอัญต้องอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองอย่างมากอีกคืนและอีกครั้ง เขาไม่เคยห้ามเธอเขาเต็มใจให้เธอได้เห็นได้ยินอยู่แล้ว แต่เธอมียางอายมากพอที่จะไม่ยอมเปิดตาขึ้นมามองจนกระทั่ง... ปัง! เสียงประตูถูกปิดลง และความสงบก็กลับคืนมาแล้วในค่ำคืนนี้ “ไม่ศึกษาไว้บ้าง เมื่อถึงเวลาของหนูอัญ ระวังนะฉันจะไม่ประทับใจ” เสียงกระซิบที่ชอว์เอ่ยออกมา เมื่อเขาดึงหูฟังออกมาจากหูของเธอ “กว่าจะถึงเวลานั้น คุณอาจจะเป็นเอดส์ตายไปเสียก่อนก็ได้” ชอว์ยกยิ้มมุมปาก “งั้นเราก็ตายด้วยโรคเดียวกัน”

“ทำไมภาพของเราสองคน ถึงไปอยู่ในหัวของผม?” ปีเตอร์เป็นฝ่ายเปิดบทสนทนา ตั้งคำถามต่อข้อสงสัย “ภาพ?...ภาพอะไร?” หนูนาถามกลับอย่างไม่เข้าใจ “เราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน” คำตอบที่ตรงประเด็นของปีเตอร์ ทำให้หนูนาหยุดการนำอากาศเข้าปอดอย่างกะทันหันและทำตาโต และหน้าคงแดงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “หายใจ” ปีเตอร์ต้องร้องเตือนเพราะเมื่อสิ้นคำคำตอบของเขา เธอก็จะฆ่าตัวเองตายซะด้วยการหยุดหายใจซะงั้น “น่ารักแฮะ” ปีเตอร์คิดในใจแบบขำๆ “…….” ไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากหนูนา แล้วจะให้ตอบอย่างไรละ “บอกว่า ใช่ เราสองคนมีอะไรกันทุกวันตั้งแต่ที่เราสองคนบอกรักกัน อย่างงั้นเหรอ คนบ้าฉันจะพูดมันไปได้อย่างไร มองเห็นเองก็หาความจำส่วนนั้นกลับมาเองเถอะคนบ้าพูดมาได้“เห็นภาพเราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน”” จ้างให้ก็ไม่พูดออกไปแน่นอน “ตกลงจะไม่บอกใช่มั้ย?” “…..”