คิดว่า พี่ชายที่แสนดี คือ รักแท้ แต่แท้ที่จริงแล้ว คือ รักแย่ๆ ของน้องชายที่แสนน่าชัง ต่างหาก ณัชชา วงศ์สกุล เริ่มสับสนเมื่อ ฐานะมานะโรจน์ เข้ามาป่วน กวนใจ ทำหวั่นไหว ด้วยข้อเสนอ Friend with benefits ............................................................................................................................................................. “อือ...” ร่างเล็กอวบอิ่มของณัชชาขยับพลิกกายนอนตะแคงหนีแสงอุ่นแยงตา พาดแขนบังบดอกอิ่มรำไร ปรือเปลือกตาเล็กน้อย อย่างต้องการจะหาว่ารีโมททีวีวางอยู่ข้างกายหรือไม่ ทว่าสิ่งที่เห็นและสัมผัสได้กลับเป็นร่างกายกำยำ ล่ำสัน ใหญ่โต นอนหงายพลิกหน้าไปอีกด้าน มีชายผ้าห่มผืนเดียวกันกับเธอปิด ‘เขา’ ไว้หมิ่นเหม่ เห็นเพียงเท่านั้น เธอก็ทะลึ่งพรวดผุดลุกนั่ง กรีดร้อง “กรี๊ดดด” “อะไร…” ฐานะงัวเงียตื่นหลังได้ยินเสียงกรีดร้อง ก่อนจะเปล่งเสียงสองตามมา “โอ๊ะ!” เมื่อถูกปลายเท้าขาวเนียนยันโครมเข้าให้ กายแกร่งหนั่นแน่น กลิ้งหลุนๆ ตกเตียงไม่เป็นท่า มันก็ไม่ได้เจ็บหรอกนะ หากแต่เสียหน้ามากกว่า “อะไรวะ?” “ไอ้ฐานะ! ไอ้เลว! ชาติชั่ว! มั่วไม่เลือก! ชอบเกลือกกลั้วอาจม! ข่มเหงผู้หญิง! ไอ้… ไอ้…” ณัชชาสรรหาคำด่ามาเป็นชุด พวงแก้มร้อน โมโหขั้นสุด ทะลุจุดเดือด มือกำผ้าห่มปิดหน้าอกหน้าใจไว้แน่น หายใจหอบโยน แม้นของเธอจะเป็นรุ่นจอแบน แต่ก็แบนอย่างมีสไตล์ เว้ย!

เกษศิรินทร์ เมตตาธรรม (แก้มป่อง) เฝ้าแอบมอง ‘พี่สอง’ ตั้งแต่แตกเนื้อสาว หากเธออยากสมหวังต้องออก ‘ล่า’ หัวใจนายตำรวจ ร้อยตำรวจเอก พุฒิธร โกสุมเรืองฤทธิ์ (สอง) กายข้านี้พลีชีพเพื่อแผ่นดิน หัวใจยังถวิลหาเพียง ‘เธอ’ และ กว่าจะรู้ใจตัวเอง ทั้งคู่ก็เสียเวลามานานเนิ่น จนต้องใช้ตัวช่วยอย่าง... ศิรินทร์เกษ เมตตาธรรม (ตาหวาน) ผู้หมวดปากหมา(น) อานนท์ นนทการันต์ มันก็จะอิรุงตุงนัง วุ่นวาย จนกลายเป็น... หนึ่งคู่ชู้ชื่น และ หนึ่งคู่กัด ฟัดกันนัว ล่าหัวใจนายตำรวจ (Beloved Cop)

เหตุเพราะความคลุมเครือ ธนะ วิสุทธิกุล เลยปักใจ ‘เชื่อ’ เหลือเกินว่า... ตนเองทำลูกสาวบ้านภูคำฝัน ‘ท้อง’ ในเมื่อถามดีๆ ไม่ยอมรับ ก็ต้องกำราบกันบ้าง แต่พอ ‘ความจริง’ แจ่มกระจ่าง กลับทำเขามืดแปดด้านซะงั้น!!! “นะ! หยะ... หยุด!” เอ่ยปากห้ามน้ำเสียงพร่าสั่น สยิวไปกับการรุกรานแบบรุกประชิด บิดส่าย กายไหว ซ่านซ่า เธอต้องบ้าแล้วแน่ๆ ที่ชื่นชอบ ยิ่งพอถูกอมครอบด้วยปากร้อน มันยิ่งสร้างอารมณ์ปั่นป่วน “อื้อ!” “รู้สึก ยังไงบ้าง ดา...” สอบถามเสียงทุ้มสั่นพร่า เรียวปากหนาใกล้เม็ดบัวไม่กี่เซนติเมตร เหลือบมองใบหน้านวลใสอมเลือดฝาด ไอรดาหายใจหอบตั้งสติตอบกลกับ “เฉยๆ” ต่อตากับคนเหนือร่างนัยน์ตาพราวเต้นระริก หอบโยน “ปากไม่ตรงกับใจ” เรียวปากหนาก้มปิด นวลแก้มถูกบีบบังคับให้หยุดนิ่งป้องกันการสะบัดหนีการรุกรานด้วยปลายลิ้น บีบกระพุ้งแก้มล้วงลึกชอนไช หยอกเอิน จนเธอสุดจะทานทน ใช้มือข้างที่ถูกปล่อยเป็นอิสระขยุ้มกล้ามเนื้อหนั่นแน่นบริเวณแผงอกกว้าง บิดส่ายรู้สึกรวดร้าวแสนสาหัส ลิ้นหนาสากระคายล้วงลึกดูดกลืนกิน นำพาคนอ่อนหัดให้ปฏิบัติตามอย่างอยากรู้อยากเห็น เปรยถามเสียงทุ้มนุ่ม “ดีไหม?” ฝ่ามือหนากอบกุมอกอวบพอดีมือคลึงเคล้าหยอกเอิน “อื้อ...” เปลือกตาปรือปรอย เผลอแลบเลียริมฝีปากแห้งผาก จึงถูกกระหน่ำซ้ำอีกระรอก คราวนี้ปลายลิ้นหนาสากระลากเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอ ดูดเม้มหนักหน่วง ร่วมกับปลายนิ้วหนีบดึงเม็ดบัวสีหวาน บดคลึงทำเจ้าของแทบคลั่งตาย ร่างกายเธอก็ช่างกระไร ตอบสนองเร็วไวปานกัน “นะ... อื้อ...” “ร่างกายดาชอบ เห็นไหม?” ธนะให้เหตุผลกับคนใต้ร่างที่ยังคงปิดเปลือกตาพริ้มเพรา บิดส่ายร่างครางกระเส่า ตามแรงกำหนัดที่ถูกกระตุ้น ใช้ช่วงจังหวะร่างงามระทวยปลดชิ้นล่างจนเกลี้ยงเกลาเปลือยเปล่า ไม่กี่วินาทีท่อนล่างของไอรดาก็ไม่เหลือแม้แต่ชั้นในตัวจิ๋วปกปิด พออากาศเย็นเยียบสัมผัสต้องร่าง นั่นล่ะจึงทำให้คนใต้ร่างรู้สึก “ไม่นะ นะ!” เผยอกายหวังหลบ ทว่าไร้ผลเมื่อคนด้านบน รุกเร้าเธอด้วยปลายนิ้ว กรีดลึก เรียกร้อง “อ๊ะ!” จากที่ขยับจะลุกหนีเปลี่ยนเป็นแอ่นโค้งรับอย่างสุดกลั้น “นะ... อืมมม” “ดีไหม?” เรียวปากหนาเปรยถามชิดปลายยอดเม็ดบัวสีหวาน เม้มริมฝีปากหยอกเอินอีกข้างเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากัน “ไม่ ขอร้อง อืม...” สติที่ยังคงเหลืออ้อนวอนขอ แต่ดูเหมือนคำขอจะไร้ผล “ร้องเลย ที่รัก” กระซิบบอกพลันจ้วงลึกด้วยปลายนิ้ว ทำคนใต้ร่างบิดเกร็ง แอ่นระแน้ “อ๊า! ตาบ้า เจ็บนะ อืมมม” ครางสั่นลั่นห้อง ยกสองแขนจิกทึ้งหมอนหนุน บิดส่าย ทุรนทุราย “นะ อ๊า...” ครวญครางแหบโหยเมื่อปลายนิ้วแกร่งไม่ยอมหยุดเพียงเท่านั้น เร่งกระชั้นทำเธอแทบคลั่ง “ฮือ... นะ... อย่า... ” “อย่าอะไร?” ร่างสูงแกร่งนั่งควบคุมจังหวะการสอดใส่ของปลายนิ้วตรงกลางหว่างขาเรียวสวย อีกมือเอื้อมตะปบอกนวดคลึงเร่งเร้าควบคุม “อ๊ะ!”