กู๊ดไนท์ สาวน้อย

มันเป็นแผนการพักร้อนที่ดีและประหยัดมากทีเดียว หากไม่เกิดเรื่องบ้าๆ นี่ขึ้นเสียก่อน

“มาแล้ว...มาแล้ว”

ผมร้องตอบเสียงกดกริ่งระรัวหน้าห้องพัก ใครกันนะรีบร้อนขนาดนี้ พอเปิดประตูออกไปผมต้องประหลาดใจที่คาดเดาผิดถนัด คิดว่าจะเป็นชายร่างใหญ่ขี้โมโหถึงได้ทั้งกดกริ่งและทุบประตูเร่งเหมือนมีเรื่องคอขาดบาดตายอย่างนั้นแหละ แล้วถ้าผมรู้ว่าหล่อนสองคน มีเรื่องคอขาดบาดตายมาให้ผมจริงๆ ละก็ ผมไม่มีทางเปิดประตูรับเอานังตัวร้ายเข้ามาอย่างเด็ดขาด

ครับ แขกแปลกหน้าสองคนที่อยู่ตรงหน้าผมไม่ใช่ผู้ชายร่างใหญ่ แต่เป็นผู้หญิงร่าง...อืม ผมเรียกทรงสบึมนะ ไม่รู้ใครเรียกว่าอย่างไร กับร่างบางกำลังดี อกอวบ สะโพกผายบอกความแข็งแกร่ง รองรับการกระแทก และความสั่นสะเทือนได้ดี รูปหน้าจัดว่าสวย แม้ว่าจะดูเหมือนว่าแก่กว่าผมสักหน่อย แต่...ไก่แก่แม่ปลาช่อน รู้งานดีแล้ว ไม่ต้องเหนื่อยสอนเหมือน... เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ สองคนนี่ยังไงคงต้องมีความผูกพันทางสายเลือดแน่ๆ ดูละม้ายกันมากทีเดียว

แล้วผมก็คาดเดาไม่ผิดมาก จากพี่สาวคนโตกับน้องคนเล็ก กลายมาเป็นแม่กับลูก ...อืม คนแม่ทรงสบึมคงมีลูกตั้งแต่อายุสิบสี่แน่ๆ แต่สิ่งที่ผมไม่คาด หรือคาดไม่ถึงเลยคือผมก็มีความผูกพันทางสายเลือดกับผู้หญิงสองคนนั้นด้วย ...ตั้งแต่เมื่อไหร่ฟระ ผมมึนเหมือนใครทุบหัว

“อิลลิออต นี่แอนนมารี ฉันมีเรื่องด่วนต้องทำคืนนี้ พรุ่งนี้จะมารับกลับ ...ฝากด้วย”

เธอไม่สวัสดี เธอไม่จูบทักทาย เธอไม่บอกลา แต่ทิ้งลูกสาวไว้กับผม ...ลูกสาวที่เรียกผมว่า...คุณอา

ผมยืนงงอยู่พักใหญ่ จนเสียงเคี้ยวหมากฝรั่งหยับๆดังขึ้นใกล้ๆ แล้วเสียงแตกปุของลูกโป่งก็ถีบผมออกจากภวังค์ หลานสาวหน้าสวยเหมือนแม่ และมีเค้าจะทรงสบึมถ้าได้เติบโตอีกสักสองสามปี ผมคะแนว่าเธอน่าจะมีอายุไม่เกินสิบหก

“สิบแปด” แอนมารีบอกพร้อมกับพยายามแอ่นหน้าอกที่มันยังมีอะไรไม่มาก ประกอบคำให้การที่ว่าโตแล้ว ไม่ต้องการเบบี้ซิตแก่ๆ แบบคุณอาอิลลิออต

“หนูโตแล้วไม่เชื่อคุณอาจับนมดูได้” หล่อนท้าทายด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก แดะอกจนซี่โครงเด่นก็ยังไม่มีอะไรให้เห็นสักเท่าไหร่ ให้ตาย ผมจะบ้ากับเสียงหยับๆ ในปากของหล่อนจริงๆ

ผมบอกให้หล่อนนั่งลงแล้วหยุดอวดแพนเค้กแปะลูกเกดแห้งเสียที หล่อนทำสีหน้าโกรธแบบเด็กๆ ตามอายุจริงเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่เราได้รู้จักกันเป็นเวลาไม่ถึงสิบห้านาที แม่หลานสาวตัวร้ายของผม

“แม่นอนกับพ่อตอนอายุสิบห้า” หล่อนเท้าความเป็นมาผมเลยเข้าใจเรื่องมากขึ้น ...ซิลวี่แม่ของหล่อน นอนกับริชาร์ดพี่ชายของอิลลิออตจนเกิดมีแอนมารี แล้วพวกเขาสามสี่คนก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย ...โอเคผมเข้าใจแล้ว แต่ปัญหามันอยู่ที่ ...

“ผมชื่อมาร์ค” ผมบอกกับแอนมารี

“อืม ...คุณอาอิลลิออตเปลี่ยนชื่อก็ดีนะคะ หนูชอบเรียกคุณอามาร์คมากกว่าคุณอาอิลลิออต เรียกเร็วๆ แล้วมันคล้ายคุณอาอีเดียต”

หล่อนบอกโดยไม่มีเสียงหยับๆ หลังจากถูกผมบังคับให้คายหมากฝรั่งทิ้ง

ผมอึ้งปนขำนิดๆ กับความเห็นตรงๆ ของเด็กสาวเพราะผมเองก็ขำชื่ออิลลิออตเหมือนกันตอนติดต่อแลกห้องพักกัน

นี่ไงครับที่ผมบอกไว้ตั้งแต่แรกว่ามันเป็นการวางแผนพักร้อนที่เยี่ยมมาก ประหยัดเงินไปได้เยอะ หากเราใช้วิธีแลกห้องกัน ตอนนี้ อิลลิออตคงจะนอนแก้ผ้าสบายเฉิบอยู่บนเตียงของผมที่นิวยอร์ค ในขณะที่ผมต้องมาปวดกบาลกับหลานสาวของเขาที่ลอนดอน

“โอเค” แอนมารีพยักหน้า ผมใจชื้นขึ้นเยอะที่เห็นเด็กแสบดูจะเข้าใจเรื่องราวง่ายดาย

“ถ้าคุณไม่ใช่คุณอาอิลลิออตของฉัน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องเชื่อฟังคำสั่งคุณสินะ”

หล่อนว่าแล้วก็แกะหมากฝรั่งห่อใหม่โยนใส่ปาก ผมรู้สึกว่าคิดเร็วไปนิดว่าหล่อนเป็นเด็กที่เข้าใจอะไรง่ายๆ แต่ช่างเถอะ เดี๋ยวผมจะโทรให้แม่หล่อนมารับตัวไป แล้วผมจะได้เตรียมอาหาร ดื่มเบียร์เย็นๆ ดูทีวีแล้วพักผ่อนสบายๆ ตลอดคืน เตรียมพร้อมจะตะลอนลอนดอนในวันรุ่งขึ้น

“ไม่ละ”

หล่อนส่ายหน้าปฎิเสธเมื่อผมขอเบอร์โทรของซิลวี่

“คุณไม่ใช่อาอิลลิออต ฉันไม่จำเป็นต้องให้เบอร์ตามที่คุณขอ แล้วคืนนี้ฉันเป็นอิสระหนึ่งคืน ขอบใจนะที่ช่วยให้ฉันได้มีโอกาสสนุกสนานเต็มที่ บ๊ายบาย อามาร์ค” หล่อนโผเข้ามารวบต้นคอแล้วจูบแก้มผมสองข้างหลายฟอด จบลงด้วยการจุ๊บปากเบาๆ หัวเราะคิกคักแล้วเดินตัวปลิวจะออกจากห้อง

ผมงงอยู่พักนึง วูบแรกนึกดีใจที่หล่อนจะไปเสียได้ แต่วูบสองนี่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันวาบเข้ามาเต็มๆ แม่พาหล่อนมาฝากไว้ในความดูแลของผม แม้ว่าผมจะไม่ใช่อิลลิออต แต่คนที่หล่อนฝากไว้คือผมนี่นา งั้นคืนนี้หากเกิดอะไรขึ้นกับเด็กบ้านั่น คนที่ต้องรับผิดชอบเต็มๆ คือผมน่ะสิ แล้วดูทรงความซ่าของหล่อนที่พยายามจะเป็นสาวกว่าตัวจริงให้ได้ ...ผมมั่นใจว่าหล่อนต้องเป็นพวกที่เรียกว่าเด็กเห่อหมอยแน่ๆ ...ผมจะปล่อยให้หล่อนไปทำลายชีวิตตัวเอง แล้วท้องไม่มีพ่อตั้งแต่อายุยังน้อยเหมือนแม่ของหล่อนอย่างนั้นรึ ...ไม่มีทาง

“หยุด” ผมตวาดลั่นจนแอนมารีชะงักมือ ค้างไว้ที่ลูกบิด “หนูควรจะอยู่รอคุณแม่ที่นี่มากกว่าออกไปตะลอนๆ ทั้งคืน พรุ่งนี้ แม่ก็จะมารับที่นี่ เพราะฉะนั้น ฉันยินดีให้หนูอยู่ที่นี่ แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คุณอาอิลลิออต”

“ขอบคุณค่ะ แต่คุณไม่ใช่คุณอา หนูเลยไม่ต้องเชื่อฟังคุณ” หล่อนยักไหล่แล้วหมุนลูกบิดประตู ไม่ใส่ใจสายตาขึงเขม็งของผม

“แต่แม่เธอฝากเธอไว้กับฉันเพราะฉะนั้นฉันมีอำนาจเต็มที่จะสั่งให้เธอไปนั่งที่โซฟา” ผมลุกยืน เดินเข้าไปใกล้ ทำท่าข่มขู่จนเธอถอยหลังกรูด

“ไม่ คุณไม่มีสิทธิ์” เธอถอยแต่ยังเถียง

“งั้นหรือ” ผมตะครุบหมับได้ปลายแขนของเธอติดมือมารั้งกึ่งลากร่างบางเบาหวิวของเด็กสาว เหวี่ยงโครมไปทางโซฟา เมื่อเธอโผนขึ้นมาผมก็กดบ่าเธอจนต้องนั่งลงอีกครั้ง

“ฟังนะ ฉันจะทำอาหารเย็น หนูต้องไปช่วย เราจะกินข้าว ดูทีวี แล้วก็พักผ่อน แล้วพรุ่งนี้ทุกอย่างจะกลับเป็นเหมือนเดิม ฉันเป็นมาร์ค ไม่ใช่คุณอาของเธอ แล้วเธอก็กลับไปอยู่กับแม่ โอเค้”

“ไม่โอเค” แอนมารีแบะปากทำหน้าบูด

“นั่นเรื่องของหนู ไม่โอเคก็ไม่เป็นไร แต่หนูต้องทำตามที่ฉันโอเค”

“เหรอคะ...แล้วถ้าคุณสั่งให้หนูทำอะไรแย่ๆ แบบนี้” แอนมารีแหกขา แล้วลูบคลำเนินสูงของผู้หญิง สูดปากทำท่าเสียวสยิว

“หรือสั่งหนูแบบนี้” หล่อนล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดทั้งสองมือ คลึงเค้นนมขนาดคงไม่เต็มมือน้อยๆ ด้วยซ้ำ

“หรือแบบนี้” แล้วหล่อนก็กระโจนมานั่งตักผมทำท่าเหมือนสาวก๋ากั่นกำลังร่านสวาทขย่มตอหนุ่ม พร้อมกับส่งเสียงครวญคราง

...อามาร์คขา โอว์...มันเยี่ยมมาก อาขา เอาอีก แรงๆอีก ...อร๊างงงง อ๊า

“โอ๊ยยยย ไอ้บ้า แกมีสิทธิ์อะไรมาตีก้นฉัน”

หล่อนหยุดเสียงครางอ๊อยๆ ที่ผมเดาว่าคงไปแอบดูวีดีโอสอนเสียวของแม่มาแน่ๆ

หล่อนมัวแต่กระแดะทำตัวเป็นสาวเซ็กส์จัดทั้งที่นมยังเพิ่งตั้งเต้าแท้ๆ ผมจับหล่อนคว่ำบนตักด้วยมือเดียว ส่วนอีกมือฟาดก้นหล่อนป้าบๆให้ได้ครวญครางของจริง