รอยทรายพิศวาส-บทที่ 3. นางแบบ?

โดย  เพลงมีนา

รอยทรายพิศวาส

บทที่ 3. นางแบบ?

เกือบสามทุ่มแล้วแต่พารันยังพยายามติดต่อคนรักอยู่และครั้งนี้ก็ประสบผลสำเร็จเมื่อคนรักสาวเปิดโทรศัพท์และรับสายของว่าที่เจ้าบ่าว ที่เวลานี้เธอเริ่มไม่แน่ใจว่าโอกาสโกอินเตอร์จะมีมากน้อยแค่ไหน เธอจึงคิดว่าไม่ควรปล่อยเรื่องงานแต่งไป

“คุณพารัน กี้ขอโทษนะคะที่ช่วงนี้กี้ไม่ได้ติดต่อหาคุณเลย กี้งานยุ่งมาก คุณอย่าโกรธกี้นะคะ” นางแบบสาวชิงพูดก่อนด้วยเสียงอ่อนหวานและออดอ้อน

“ไม่เลยครับ ผมไม่เคยโกรธกี้ แล้วตอนนี้คุณเลิกงานหรือยังครับ”

“ใกล้แล้วค่ะ แล้วกี้ก็วางแผนว่าจะออกไปหาอะไรทานกับพี่แอน คุณพารันออกมาหากี้ได้ไหมคะ กี้คิดถึงคุณ” น้ำเสียงออดอ้อนของนางแบบสาว ทำเอาผู้จัดการมองอย่างหมั่นไส้ แต่ก็แอบปลาบปลื้มที่นางแบบสาวรู้จักใช้จริตมารยาท

“ผมก็คิดถึงคุณ”

“ถ้างั้นคุณมาหากี้ที่สตูดิโอนะคะ กี้จะรอ”

“ได้ครับที่รัก”

“คุณน่ารักกับกี้เสมอเลย กี้รักคุณนะคะ” คำบอกรักจากนางแบบสาวทำให้พารันไม่ติดใจเรื่องต่างๆ ที่ทำให้ตัวเขาคิดมากอีกเลย ในขณะที่นางแบบสาวหลังจากวางสายแล้วก็หันมาหาผู้จัดการ ที่จู่ๆ ก็ถามเธอว่ายังไม่ติดสินใจเลือกอีกหรือว่าจะเลือกทางไหน

“กี้ตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกพี่แอน”

“ทำไมล่ะ พี่ก็เห็นคุณอเล็กซ์ตามใจน้องกี้ทุกอย่าง แล้วน้องกี้เองก็ชอบเขาอยู่เหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ”

“มันก็ใช่ แต่กี้รู้สึกเหมือนคุณอเล็กซ์มีเรื่องปิดบัง หรือว่าเขาจะมีภรรยาอยู่แล้ว”

“ไม่มีแน่นอนค่ะ!”

“ทำไมพี่มั่นใจจัง”

“ก็พี่ติดตามข่าวอยู่ แต่ก็ยอมรับว่าคุณอเล็กซ์เคยมีแฟนมาก่อน แล้วแฟนแต่ละคนก็ดังๆ ทั้งนั้น แต่ก็ไปไม่รอดสักคน อย่างคนล่าสุดที่เป็นนักแสดง เปิดตัวคบกันไม่ถึงหกเดือนก็ทางใครทางมัน แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เคยคบหาใครมาเกือบปี”

“ไม่คบใครเปิดเผย ก็ใช่ว่าเขาจะไม่มีใครนะพี่แอน”

“น้องกี้คิดมากไปแล้วนะคะ แล้วต่อให้คุณอเล็กซ์มีใคร แต่ในเมื่อคุณอเล็กซ์ชอบน้องกี้ คนอื่นๆ ก็ต้องไป จริงไหมคะ”

“ก็จริงที่คุณอเล็กซ์ชอบกี้ อยากให้กี้ไปอยู่ด้วย แต่กี้ไม่ค่อยมั่นใจ ถ้างั้นพี่แอนไปสืบให้กี้ได้ไหม แล้วถ้าคุณอเล็กซ์ไม่ได้ซ่อนภรรยาเอาไว้ กี้จะได้ตัดสินใจ”

“ได้ค่ะ” จบคำของผู้จัดการแอนก็มีคนมาตาม ก่อนที่นางแบบสาวจะออกไปทำงานสุดท้ายของวัน และก็เป็นงานสุดท้ายของสัปดาห์นี้แล้วเช่นกัน

กระทั่งงานเสร็จเธอก็เดินเข้ามาพักในห้องได้ครู่เดียวชายคนรักก็โทรมาบอกว่ารออยู่ด้านนอก เธอจึงบอกให้รอก่อนเพราะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่พอเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาแล้วผู้จัดการแอนก็ยังไม่ยอมให้ออกไป

“มีอะไรคะพี่แอน”

“วันนี้น้องกี้ไม่ไปหาคุณอเล็กซ์เหรอ”

“คุณอเล็กซ์ไปพบเพื่อน เขาบอกกี้ไว้เมื่อวาน กี้ก็เลยรับสายจากคุณพารัน”

“เสน่ห์แรงจริงๆ น้องรักของพี่ คนนั้นไม่ว่าง ก็มาหาอีกคนแทน ถ้างั้นก็รีบไปเถอะ คุณพารันคงรอนานแล้ว”

“แล้วพี่แอนจะไปด้วยกันไหม กี้ว่าจะไปฟังเพลงสักหน่อยแล้วค่อยกลับคอนโด”

“พี่ว่าน้องกี้คงไม่ได้ไปฟังเพลงหรอก แล้วคงไม่ต้องให้พี่บอกนะว่าเพราะอะไร” ผู้จัดการแอนบอกยิ้มๆ

“จะว่าไป กี้ก็คิดถึงลีลาคุณพารันเหมือนกัน ไม่ได้นอนกับคุณพารันมาตั้งหลายวัน”

“ตาย! ดูพูดเข้า”

“ก็กี้พูดความจริง” พูดจบนางแบบสาวก็หัวเราะชอบใจ

“ไปเถอะ ยิ่งพูดพี่ยิ่งอิจฉา”

“ก็หาหนุ่มๆ สักคนสิ”

“พี่ก็อยากได้ใจจะขาด แต่ยังไม่มีใครตกถึงท้องสักคน แต่ถ้าน้องกี้ไม่เอาคุณพารันแล้ว ยกให้พี่นะ”

“ถ้าคุณพารันสนใจพี่แอน กี้ยกให้เลยค่ะ”

“กล้าพูดเพราะคุณพารันไม่สนหญิงเทียมอย่างพี่สินะ แต่น้องกี้รีบไปเถอะ คุณพารันรอนานแล้ว แล้วพรุ่งนี้โทรหาพี่ด้วยล่ะว่าจะไปไหน” ผู้จัดการแอนดุนหลังนางแบบสาวให้รีบออกไป เพราะตนเองก็มีนัดกับหนุ่มฝรั่งที่เพิ่งคุยกันได้ไม่นานที่ผับ

“งั้นกี้ไปนะ” พูดจบภีรมาสก็เดินออกไปหาแฟนหนุ่ม ที่จอดรถรออยู่ และทันทีที่เปิดประตูเข้าไปนั่ง พารันก็รั้งคนรักเข้ามาหา ทาบปากเข้าหาริมฝีปากนุ่มสวย บดเบียดเคล้าคลึงริมฝีปากนุ่มด้วยความคิดถึงก่อนจะแทรกเรียวลิ้นเข้าไปซอกซอนภายในโพรงปากที่เผยอรับสัมผัสจากเขา ก่อนเริ่มบดเบียดรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ความต้องการ

“ผมคิดถึงคุณ” จูบจนหนำใจพารันก็ถอนจูบออกมากระซิบเสียงพร่าสั่น

“กี้ก็คิดถึงคุณเหมือนกัน แต่กี้ต้องรีบเคลียร์งาน เลยไม่ได้มาเจอคุณ คุณไม่โกรธกี้นะคะยอดรักของกี้”

“ผมไม่โกรธคุณเลยที่รัก” พูดจบมือก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังไล่ลงไปที่สะโพกงอนงาม ก่อนจะสอดมือเข้าไปบีบเคล้นสะโพกงอนงาม ก่อนจะมาจบที่เนินเนื้อแสนเย้ายวน

“คุณพารัน ในรถนะคะ”

“ผมรู้”

“แล้วจะทำในรถจริงๆ เหรอคะ กี้กลัวคนเห็นนะคะ” นางแบบสาวทักท้วง แต่สองขากลับแยกห่าง เปิดทางให้มือหนา

“คุณไม่กลัวที่รัก” จบคำพารันก็ใช้นิ้วสร้างความสุขให้กับนางแบบสาวจนเจ้าตัวครวญครางไม่หยุด และเมื่อถูกส่งถึงที่หมายนางแบบสาวก็ตัดพ้อต่อว่าคนรักด้วยใบหน้าแดงก่ำ เพราะฤทธิ์สวาท

“กลับคอนโดเลยไหมที่รัก” เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับจัดแจงเสื้อผ้าของนางแบบสาวให้เข้าที่

“รีบกลับเลยค่ะ กี้คิดถึงคุณ” แววตาหวานเชื่อมสื่อความหมาย

“ครับ” จบคำพารันก็หันมาทำหน้าที่ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว และทันทีที่ถึงคอนโดของนางแบบสาว เพลิงสวาทสุดเร่าร้อนก็เริ่มต้นขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างก็โหยหาสัมผัสของกันและกัน!


เช้าวันต่อมา อาภัสดารีบขับรถมาหาภีรมาสที่คอนโด หลังโทรหาแล้วภีรมาสบอกว่าวันนี้ไม่มีงาน อาภัสดาจึงขอให้อยู่ที่คอนโด เพราะมีเรื่องสำคัญจะพูดคุย แต่พอมาถึงเธอก็เห็นอีกฝ่ายกำลังแต่งตัว “พี่กี้จะไปไหนเหรอ”

“ฉันมีนัด ว่าแต่แกมีอะไรก็พูดมาสิ”

“ดรีมอยากให้พี่...”

“เรื่องวันนั้นล่ะสิ” ภีรมาสพูดขึ้นมาเอง เพราะดูท่าแล้วอาภัสดาคงจะอึกอักอีกนาน

“ใช่ แล้วดรีมก็ไม่อยากให้พี่ทำแบบนั้นอีก”

“แบบไหนของแก”

“พี่กี้ก็รู้ว่าดรีมหมายถึงอะไร”

“แกอย่ายุ่งเรื่องของฉันเลยยัยดรีม แล้วอย่าเอาเรื่องที่ฉันนอนกับคุณอเล็กซ์ไปบอกใคร โดยเฉพาะคุณพารัน!” ภีรมาสจ้องหน้าลูกน้องพี่ลูกน้องนิ่งๆ

“วันก่อนคุณพารันมาหาพี่ที่คอนโด”

“ฉันรู้แล้ว แล้วเมื่อคืนฉันกับเขาก็อยู่ด้วยกันที่นี่ทั้งคืน ก่อนที่เขาจะไปทำงานเมื่อเช้า แล้วแค่นี้ใช่ไหมที่แกจะพูดกับฉัน”

“แล้วพี่จะหลอกคุณพารันอยู่แบบนี้เหรอ”

“ฉันบอกว่าอย่ายุ่ง!” ภีรมาสตวาดใส่

อาภัสดาหน้าเสียไปเมื่อโดนตวาด แต่เธอไม่ชอบในสิ่งที่ภีรมาสทำจึงพยายามขอร้องให้ภีรมาสเลิกคบเผื่อเลือกเสียที “แต่เรื่องนี้มันไม่ถูกต้องนะพี่กี้ ดรีมไม่เห็นด้วยที่พี่ปั่นหัวผู้ชายถึงสองคน”

“ฉันไม่ได้ปั่นหัวใคร แต่ผู้ชายสองคนนี้มารักฉันเอง แล้วฉันก็ไม่ผิด เพราะฉันต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับฉันชีวิตของฉัน!”

“พี่หมายความว่าไง”

“ฉันก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละ”

“พี่กี้ พี่อย่าทำแบบนี้เลยนะ แล้วถ้าพี่รักใครจริงๆ พี่ก็ต้องเลือกสักคนสิ”

“ยัยดรีม! แกอย่ามาสอนฉัน แล้วก็กลับไปได้แล้ว” ภีรมาสไล่จบแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋าในห้องนอน แล้วเดินออกมาจากนั้นก็เปิดประตูออกไปทันที ด้านอาภัสดาก็ทำได้แค่มองตามแล้วก็ถอนใจเบาๆ ก่อนที่เธอจะออกจากคอนโดของนางแบบสาว แล้วตรงไปยังร้านขายภาพเพื่อเอาภาพไปส่ง ตามที่เธอได้อาสากับแพรวพรรณ ส่วนเรื่องที่ตนเห็นว่ามันไม่ถูกต้อง คงต้องปล่อยไป เพราะเธอไม่กล้าไปพูดกับคุณพารัน เนื่องจากพูดไปเขาคงไม่เชื่อ!

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว