สิ้นเสียงคำรามลั่นกระบอกปืนในมือของเฮเดนก็ฟาดลงบนหน้าของมาร์คจนสะบัด พี่ชายของเธอเลือดกบปากแต่ดูเหมือนมันยังไม่สาแก่ใจคนทำ มนัสวียังจดจำใบหน้าของนักธุรกิจเจ้าของกิจการยักษ์ใหญ่ตอนนั้นได้ดี เขาเหมือนซาตานที่ผุดขึ้นมาจากขุมโลกันต์ไม่ปาน

“แกรู้มั้ยว่าทำอะไรลงไป แกกำลังจะทำให้กิจการของฉันพังพินาศเป็นเศษซากแล้วไอ้เพื่อนทรยศ ฉันไม่เคยให้มือของฉันต้องเปื้อนมลทินด้วยการทำผิดกฎหมายแบบนี้ แล้วเงินร้อยห้าสิบล้านดอลล่าห์ของฉันอยู่ที่ไหน...ถ้าแกไม่ยอมคืนฉันจะฆ่าแก ฆ่าทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!”

เท่านั้นเองที่มนัสวีถึงกับผงะ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่านอกจากมาร์คจะทำธุรกิจผิดกฎหมายแล้วเขายังหลอกเอาเงินจากเฮเดนไปไว้ที่ไหน หญิงสาวยังทนฟังต่อไปหลังจากนั้น

“ฉันจะแจ้งตำรวจจับแกเข้าคุกเพื่อล้างมลทินให้เจคอป แอร์โรว์คราฟ...ไอ้เพื่อนสารเลว ถ้าฉันรู้แต่แรกว่าแกจะทำเรื่องบัดซบได้ขนาดนี้จะไม่ขอรู้จักกับแกเลย”

“แกแจ้งตำรวจให้มาจับฉันก็ได้ แต่อย่าทำอะไรน้องสาวของฉัน...เฮเดน...ฉันขอร้อง”

“แกพูดแบบี้หมายความว่ายังไง”

เฮเดนกระชากคอเสื้อของมาร์คแล้วถามเสียงดัง มนัสวีสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นแววตาของเขาตอนมองพี่ชายของเธอ

“หรือว่าวีนัสก็รู้เห็นกับเรื่องชั่วช้านี้ด้วย”

มนัสวีรอฟังคำตอบจากมาร์คทว่าพี่ชายของเธอกลับเงียบซึ่งนั่นเหมือนยิ่งจุดไฟบัลลัยกัลป์ในหัวใจของคนถูกหักหลัง หญิงสาวถึงกับน้ำตาร่วงเมื่อเห็นเฮเดนกระซวกหมัดลงบนหน้าของมาร์คซ้ำอีกหนและกระชากคอเสื้อของเพื่อนตายที่ตอนนี้หน้าเขียวช้ำและมีเลือดหยดจากปากลงมาเปื้อนเสื้อผ้า

“นี่แสดงว่าแกกับน้องสาวของแกรวมหัวกันหลอกฉันจริง ๆ! แต่ขอโทษนะมาร์ค ฉันอาจจะเคยดีกับแกแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่แวดล้อมตัวแกจะได้รับข้อยกเว้นนี้ด้วย...เจอราร์ด...เข้าไปดูข้างใน ถ้าพบใครจับตัวมาให้ฉันทันที!”

เฮเดนหันไปสั่งคนของเขาและมนัสวีไม่มีเวลาคิดอะไรหลังจากนั้น หญิงสาววิ่งหนีไปทางด้านหลังบ้านซึ่งเวลานั้นไม่มีคนของเฮเดน เธอหนีอย่างไม่คิดชีวิตเพราะเข้าใจว่าเขาคงโกรธจัดที่ถูกพี่ชายหักหลัง มาร์คทำเรื่องผิดกฎหมายและเกือบทำให้ชื่อเสียงกิจการของเพื่อนตายย่อยยับ เป็นใครก็คงต้องทำอย่างเขา และหญิงสาวก็เข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและผู้ชายในชีวิตคนแรกที่สิ้นสุดลงแล้วในกองเพลิงแห่งความอาฆาตแค้น

“มิ้ม...อย่าให้เฮเดนรู้เรื่องนี้นะ”

เสียงของมาร์คดังขึ้นในภวังค์ของมนัสวีอีกครั้ง มันชัดเจนมากและเธอก็ยังนึกถึงตลอดเวลาแม้ตอนที่เดินออกมาจากเรือนจำ

“เรื่องอะไรคะ?”

“เรื่องของหลานพี่ และที่เธอมาเยี่ยมพี่ที่นี่ก็อย่าให้เฮเดนรู้เด็ดขาด”

“มิ้มคงไม่เจอเขาหรอกค่ะ บางทีเขาอาจลืมมิ้มไปแล้วก็ได้ และที่มานี่เพราะมิ้มอยากมาเยี่ยมพี่ คงพักอยู่ที่นี่สักวันสองวันแล้วจะกลับแฟร์แบงค์”

“รีบกลับไปให้เร็วที่สุด เธออยู่ที่นี่ไม่ได้นะมิ้ม”

“แต่พี่ก็ถูกจับแล้วนี่คะ ตอนนี้พี่ก็กำลังชดใช้ความผิดให้เขาอยู่นะคะ”

“เธอยังไม่รู้จักเฮเดนดีพอ เฮเดนผูกใจเจ็บกับเรื่องที่พี่ทำซึ่งพี่ก็รู้ว่าตัวเองทำผิดมากขนาดไหน พี่ผิดเองที่ปล่อยให้ความโลภเข้าตา ทำเรื่องผิดกฎหมายซึ่งเพื่อนของพี่เกลียดมันมากที่สุด จำไว้เถอะมิ้มว่าเพื่อนพี่คนนี้เป็นคนรักแรงเกลียดแรงและไม่เคยให้อภัยคนที่ทรยศเขาง่าย ๆ ถึงขั้นให้ตายไปต่อหน้าเขาก็จะไม่สนใจ...มิ้ม...พี่ขอโทษ”

“พี่ขอโทษมิ้มเรื่องอะไร”

“ถึงพี่จะเข้ามาชดใช้ความผิดในคุกแล้วแต่ก็ยังมีอีกเรื่องที่พี่ไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับเงินของเฮเดน”

มนัสวีทำสีหน้าครุ่นคิดแล้วฉุกนึกได้ว่าคืนนั้นเธอได้ยินเพื่อนของมาร์คพูดเกี่ยวกับเงินจำนวนมหาศาล

“มาร์ค...”

“พี่โอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีของเธอเอง...มิ้ม”

คำพูดของพี่ชายทำให้หญิงสาวใจหาย เธอตระหนกพอสมควรกับคำตอบที่ได้รับ

“แล้วทำไมพี่ไม่บอกเขาล่ะคะ ทำไมพี่ไม่บอกความจริงเฮเดนไปว่า...”

“คืนนั้นพี่กลัวว่าถ้าเฮเดนรู้เรื่องนี้เข้าเขาจะ...ฆ่าเธอ...มิ้ม...จริง ๆ แล้วเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเพื่อนสนิทพี่รู้ทั้งหมด แต่พี่ไม่แน่ใจในอารมณ์ของเฮเดนตอนนั้น มันเป็นคนอาฆาตแรงและพร้อมที่จะทำลายใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ พี่จะปล่อยให้ใครมาทำร้ายน้องสาวพี่ไม่ได้...ที่สำคัญมันเคยขู่พี่เอาไว้”

“เขาขู่พี่ว่ายังไงคะ?”

“เฮเดนเคยคาดโทษพี่ ถ้าพี่ออกจากคุกวันไหน...มันหมายถึงการต้องชดใช้”

“แต่พี่ชดใช้ให้เขาแล้วนั่นยังไม่พออีกหรือคะ”

“ชีวิตของพี่ต่างหากมิ้มที่มันจะชดใช้ได้อย่างสาสม”

“มาร์ค..พี่พูดอะไรอย่างนั้น เขาทำอะไรพี่ไม่ได้หรอกนะคะ”

“มิ้ม...ฟังพี่นะน้องรัก พี่บอกได้เพียงว่าน้องต้องดูแลรักษาตัวเองกับลูกให้ดี ใช่...ถึงหลานพี่จะมีสายเลือดของ...ของคนที่มิ้มรัก แต่เฮเดนไม่มีวันให้อภัยความผิดที่พี่ทำเอาไว้ และมันก็หมายถึงเธอด้วย”

“มาร์ค...”

ไม่ทันที่พี่ชายของเธอจะกล่าวต่อก็ได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่เตือนว่าหมดเวลาคุย มนัสวีจำต้องพาไอสวรรค์ออกมาซึ่งก่อนกลับเธอได้ให้ลูกสาวตัวเล็กล่ำลาคุณลุงที่ยังต้องใช้ชีวิตในคุกต่อไปอีกนานนับปี แม้ว่ามาร์คจะไม่ได้บอกกล่าวทั้งหมดหากหญิงสาวรู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ทว่าสิ่งที่ยังค้างคาใจคือเหตุใดผู้ชายที่เธอเคยรักถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้ ตัวตนด้านมืดของเฮเดนน่ากลัวอย่างที่เธอไม่เคยคาดคิด ทุกครั้งที่หลับตามนัสวีไม่เคยลืมภาพที่เขาใช้กระบอกปืนฟาดลงบนหน้าของมาร์คได้แม้แต่วินาทีเดียว

“ถึงแล้วครับคุณผู้หญิง”

เสียงคนขับรถที่ดังขึ้นปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์อันเลื่อนลอย มนัสวีชะโงกหน้ามองไปนอกหน้าต่างรถก็เห็นตึกซึ่งได้รับการตกแต่งในสไตล์แบบเก่า ๆ แต่ดูเก๋ไก๋ด้วยไม้ดอกไม้ประดับสวยงาม

“แพลนซี่ เพลส...มันเป็นโรงแรมเล็ก ๆ แต่น่าพักครับคุณผู้หญิง ผมเคยพาผู้โดยสารมาที่นี่หลายครั้งแล้ว ห้องพักสะอาดและราคาไม่แพงครับ”

คนขับแท็กซี่หันมาบอกก่อนที่หญิงสาวจะยื่นค่าโดยสารให้และลงจากรถทั้งที่ยังอุ้มลูกน้อยซึ่งยังหลับติดอก ไอสวรรค์ยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่นแม้แต่งัวเงียและมนัสวีก็ไม่อยากปลุกตัวเล็กของเธอขณะที่คนขับแท็กซี่ช่วยหิ้วกระเป๋าเดินทางใบเล็กลงมาคล้องไว้กับแขนของหญิงสาวและมองสาวไทยตัวเล็กบอบบางที่อุ้มลูกน้อยไม่ยอมวางด้วยความเอ็นดู

“ให้ผมช่วยหิ้วกระเป๋าไหมครับคุณผู้หญิง?”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ฉันถือเองได้ค่ะ”

เธอตอบก่อนขับรถจะพยักหน้าตอบรับและขับรถออกไป แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะก้าวเข้าไปในโรงแรมขนาดเล็กก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น