“แม่ไม่มีวันยอมรับ ยายทักษิณามาเป็นลูกสะใภ้ของบ้านมหาเสนาอย่างเด็ดขาด รุตต้องไปเลิกกับมัน” เสียงโมโหจนหน้าดำหน้าแดงของคุณหญิงรัศมีทำเอา

ประพันธ์สะดุ้งตกใจกับเสียงโมโหของภรรยาสุดที่รัก เขาไม่ค่อยได้เห็นภรรยาโมโหมากขนาดนี้มานานแล้ว แต่เขาก็เข้าใจหัวอกของลูกชายคนโตเป็นอย่างดี ประพันธ์เคารพการตัดสินใจและความคิดของลูกชายคนโตที่ไม่เคยทำตัวให้ผิดหวังเลยสักเรื่องเดียว เพียงแต่เรื่องคนรักของลูกชายคนนี้จำเป็นต้องให้เวลากับภรรยาผู้เป็นใหญ่ของบ้านได้รู้จักและทำความเข้าใจกันเสียหน่อย

“พ่อว่าแม่ใจเย็นลงมาหน่อยดีไหม ฟังลูกก่อนนะ นายรุตไม่ใช่เด็กวัยรุ่นแล้วนะ ลูกชายของเราโตจนเป็นเจ้าของกิจการเองแล้วด้วย แม่เชื่อพ่อนะ ฟังลูกอธิบายหน่อยเถอะ” นิรุตอยากจะกราบแทบเท้าพ่อแสนดีของเขาสักร้อยครั้ง พ่อของเขาเป็นกลางสำหรับทุกคนในบ้าน และคงเป็นผู้ชายคนเดียวที่แม่ยอมลงให้ เรื่องของทักษิณาเขาคงต้องอาศัยพ่อช่วยเหลืออีกมากมายเลย

“นี่เพราะพ่อของแกขอร้องหรอกนะ แม่ทักษิณาของแกมีอะไรดี แกถึงไปรักไปหลง ไปแนะนำกับผู้คนไปทั่วว่าเป็นคนรักที่จะแต่งงานด้วย แกไม่แคร์หรือยังไงที่คนรักของแกเคยเป็นเมียเก็บของท่านอาทิตย์ ไหนจะเคยแต่งงานแมาแล้วเป็นแม่ม่ายผัวหย่าแบบนี้นะ ผู้หญิงที่ดีที่พร้อมมีมากมายทำไมไม่หันไปมองบ้าง ฉันคงคิดผิดที่สอนให้แกหัวสมัยใหม่มากไปซินะ” น้ำเสียงของคุณหญิงรัศมียังคงเกรี้ยวกราดใส่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่เธอปั้นออกมาได้สมบูรณ์พร้อม ลูกชายที่เป็นหน้าตาของวงศ์ตระกูลที่คุณหญิงรัศมีแสนจะภาคภูมิใจ

“แม่ครับ ทักษ์เขาไม่ได้เป็นอย่างที่คนเขาพูดนะครับ เรื่องท่านอาทิตย์ก็เป็นเรื่องไม่จริงอีกด้วย” อย่างน้อยเขาก็มั่นใจว่าจะสามารถอธิบายเรื่องท่านอาทิตย์กับทักษิณาให้คุณหญิงรัศมีเข้าใจได้หนึ่งเรื่อง

“เรื่องจะไม่จริงได้ยังไงกัน ในเมื่อคุณหญิงสายหยุด เธอพูดออกมาจากปากเองว่ายายทักษิณาคนนี้เป็นเมียน้อยของสามีแกจริงแท้นะ รุตก็ดีแต่หลงยายทักษิณาไม่ลืมหูลืมตาอยู่ละซิ” คุณหญิงรัศมีมองค้อนขวับลูกชายที่ต่อปากเถียงคำไม่ตกฟากกับเธอ

“เอาแบบนี้นะครับ รุตจะเล่าอะไรให้แม่ฟังแบบว่าจำลองเหตุการณ์แล้วกันนะครับ สมมติว่าพ่อไปมีลูกสาวลับอยู่นอกบ้านแล้ววันหนึ่งพอเข้ามาในบ้านแม่จะเกลียดเด็กคนนั้นไหมครับ”

“ถ้าพ่อทำแบบนั้น แม่เอาลูกปืนให้พ่อแกกินก่อนแล้ว” นิรุตส่งสายตาไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อที่ตอนนี้สะดุ้งสุดตัวกับเรื่องเล่าที่ลูกชายสมมติ มันกลายเป็นการหาเหาใส่หัวให้คนไม่เกี่ยวข้องด้วย

“ไอ้ลูกชายหาเรื่องให้แม่แกมาเพ่นกระบาลของพ่อแทนแกหรือไงกัน แม่จ๋า ไอ้ลูกชายแค่กำลังยกตัวอย่างนะจ๊ะ พ่อนะรักแม่คนเดียวไม่คิดนอกลู่นอกทางหรอกนะ แม่ลองเล่นร้อยแปดสิบคำถามกับลูกชายต่อเถอะนะ” ประพันธ์รีบออกตัวเสียก่อนที่จะตกเป็นเหยื่อของลูกชาย

“แม่ยังไม่ตอบเลยว่า ถ้าแม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ แม่จะเกลียดเด็กคนนั้นไหมครับ”

“เกลียดแน่นอน” คุณหญิงรัศมีเริ่มรู้สึกเอะใจอะไรขึ้นมาในเรื่องเล่าของลูกชาย

“ที่นี่เวลาแม่เลี้ยงเกลียดลูกเลี้ยงที่ทำท่าจะได้ดิบได้ดีขึ้นมา เขาจะต้องทำกันยังไงกันครับแม่ แม่เข้าใจสิ่งที่รุตเล่าแล้วใช่ไหมครับ” นิรุตเห็นอาการโมโหของคนเป็นแม่สงบลง เขาเบาใจไปได้หนึ่งเรื่อง

“แต่แม่ยอมรับเรื่องที่ยายทักษิณาเคยแต่งงานมาแล้วไม่ได้อยู่ดี เราเป็นผู้ชายที่ดีจะไปแต่งงานกับผู้หญิงที่เคยแต่งงานมาแล้ว คนในสังคมคงพูดกันสนุกปากกันบ้างเถอะ” คุณหญิงรัศมีตกใจเรื่องที่ทักษิณาเป็นลูกสาวลับของท่านอาทิตย์คนใหญ่คนโตของแวดวงการเมืองที่จะว่าไปบ้านมหาเสนาสนิทสนมด้วยเป็นอย่างดี

“แม่ม่ายไม่ได้หมายความว่าเธอเป็นโรคร้ายเสียหน่อย ทักษ์อาจเคยหย่าร้างไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตามแต่ แต่เธอเป็นคนดีมากในสายตาของรุต แม่ไม่ทันได้รู้จักเธอเลยก็ตั้งแง่รังเกียจเสียแล้ว รุตว่ามันไม่ยุติธรรมเลยนะครับ แม่ให้โอกาสทักษ์หน่อยได้ไหมครับ” นิรุตคุกเข่าลงกอดไปที่เข่าของคุณหญิงรัศมีแบบที่เคยทำยามเป็นเด็กชายตัวน้อยที่จะอ้อนวอนขอให้แม่เห็นใจ

“เรื่องนี้พ่อเห็นด้วยกับลูกนะแม่” พ่อผู้เข้าข้างทุกคนในบ้านที่มีเหตุผล คนที่เป็นกลางที่สุดช่วยออกปากพูดให้อีกหนึ่งเสียง

“แม่อยากให้รุตไปทบทวนดู รุตจะรับเรื่องของสามีเก่าของทักษิณาได้ไหม เราจะเป็นคนทีหลังเขานะ รุตยอมรับเรื่องนี้ได้เมื่อไรก็พายายทักษิณามาให้แม่พิจารณาก็แล้วกัน แม่จะลองให้โอกาสยายนี้ดูสักครั้ง ที่แม่ยอมเพราะรักเรามากรู้ไหม หากแม่เลือกได้ แม่คงอยากให้เราได้กับผู้หญิงคนอื่นเสียมากกว่า” นิรุตกราบลงไปที่ตักของคุณหญิงรัศมีที่ยอมกลืนน้ำลายตัวเองเรื่องของทักษิณา

“ขอบคุณครับแม่ เอาไว้ทักษ์กลับมาจากฝรั่งเศสรอบนี้ รุตขอพาเธอมาแนะนำตัวเป็นทางการกับแม่และพ่อนะครับ”

“ตามใจรุตเถอะ กลับมานอนบ้านตัวเองเสียบ้าง ไม่ใช่ไปอยู่แต่บ้านของผู้หญิงเขานะ เดี๋ยวผู้หญิงเขาจะจับเราไม่ยอมปล่อยเอาเสียก่อน”

“แม่ครับ งั้นรุตพาเธอมานอนบ้านของเราแทนได้ใช่ไหมครับ อย่างน้อยแม่จะได้เห็นรุตกับทักษ์ในสายตาตลอดเวลาเลยดีไหมครับ” อารมณ์ที่เริ่มสงบลงของคุณหญิงรัศมีก็เดือดขึ้นเป็นน้ำร้อนอีกครั้งกับคำขอแสนแปลกประหลาดหลุดกรอบสังคมของลูกชาย

“คุณดูลูกชายของคนมันคิดออกมาได้ ฉันเลี้ยงลูกมาผิดใช่ไหมคะ ยังไม่ได้ตบแต่งกัน มันคิดจะพาผู้หญิงเข้าบ้านแล้ว ฉันไม่อนุญาต คุณต้องเข้าข้างฉันนะคะ” คุณหญิงรัศมีหันไปขอเสียงสนับสนุนจากสามี แต่แล้วเธอก็โดนเหตุแสนประหลาดของคุณสามีตอกย้ำชัดเจนให้เห็นว่า นิรุตคงได้เชื้อความคิดแปลกประหลาดมาจากคนเป็นพ่อแน่นอน

“แม่ก็ต้องเลือกเอานะ ระหว่างลูกชายหายหัวไปเลยไม่โผล่กลับบ้าน กับลูกชายโผล่หัวมารายงานตัวทุกเช้านะ แต่อาจจะมีว่าที่ลูกสะใภ้ติดมาด้วย แม่อยากได้แบบไหน แม่มีสิทธิ์เลือกได้ จริงไหมไอ้ลูกชาย”

“จริงครับพ่อ แม่จะเลือกตอนนี้เลยหรือตัดสินใจได้แล้วค่อยบอกรุตก็ได้นะครับ เอาเป็นว่าวันนี้รุตขอกลับบ้านทักษ์ไปนอนรอแม่ตัดสินใจก็แล้วกันครับ ลาเลยนะครับ”

นิรุตรีบยกมือไหว้สวัสดีพ่อแม่และปล่อยให้พ่อของเขาจัดการกับแม่ของเขาต่อไป เขาเชื่อว่าแม่ของเขาจะต้องเลือกคำตอบสักคำตอบหนึ่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นคำตอบไหนก็ตาม นิรุตคิดว่าดีทั้งนั้น เพราะเขาจะมีทักษิณาอยู่เคียงข้างกันในทุกคำตอบอยู่ดี

………………….

ปิดท้ายเทศกาลวันหยุดนะคะ อาทิตย์หน้าตารางชีวิตแปลกประหลาดเสียหน่อย

เอาเป็นว่าจะพยายามมาทุกวันแต่ไม่รับปากนะคะ เมื่อว่าจะมีงานเข้ามานะคะ

มีคำผิดคำตกคำหล่นจะมารีไรต์ให้ทีหลังนะ

ราตรีสวัสดิ์ ขอให้สนุกกับการอ่านนิยายกันนะคะ