ในเวลาเดียวกันอิทธิเริ่มเป็นกังวลมากขึ้นเมื่อธมนหายไปสามวันแล้ว เธอไม่ได้กลับมาที่โรงแรมเลย พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันที่เธอต้องเช็คเอ้าท์ ถ้าตามวันเวลาที่คุณแม่จิตราบอกไว้ แล้วถ้าคุณแม่รู้ว่าเขาพลาดท่านจะผิดหวังแค่ไหน ตอนนั้นคุณแม่จิตราเล่าว่า

“หลังจากที่ธมนกลับจากภูเก็ตฉันจะให้ทนายโอนกรรมสิทธิ์์ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเป็นของเธอคนเดียว” คุณย่าฤทัยเอ่ยกับคนสนิทอย่างตั้งใจ เผื่อแผ่บุคคลที่สามที่หยุดการก้าวย่างเมื่คุณจิตราที่เผอิญมาเยี่ยมคุณย่าฤทัยที่เป็นน้องสาวแม่ที่เธอยังไปมาหาสู่อยู่ก็เพราะความร่ำรวยของน้าสาวที่ได้สามีรวยกว่าแม่ของตนนั่นเอง ซึ่งเธอไม่มีลูกชายแต่สามีของเธอมีลูกติดชื่ออิทธิที่เธอเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เธอก็หวังฝากผีฝากไข้กับลูกเลี้ยงคนนี้มากกว่าลูกสาวของตัวเองที่ไม่เอาไหน

‘อิทธิ โอกาสของลูกอยู่ที่ภูเก็ตรวบหัวรวบหางธมนให้สำเร็จ’ ข้อความที่จิตราส่งไปให้ลูกเลี้ยง ซึ่งจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณย่าฤทัยต้องการ สำหรับคุณย่าฤทัยแล้ว เธอก็แค่อยากใช้ปากที่รูดซิปไม่เป็นของหลานสาวคนนี้ ในการแพร่กระจายเรื่องไม่จริงออกไปสู่สังคมก็เท่านั้น เพื่อปกป้องชื่อเสียงของหลานสาวไว้ แต่กลับกลายเป็นการเปิดทางให้กับคนคิดชั่วไปเสียได้

โดยส่วนตัวของอิทธิแล้วเขาไม่ได้รังเกียจธมน แต่ก็ไม่ได้หลงใหลคลั่งใคล้เธอเช่นกัน เพราะธมนไม่ใช่หญิงสาวในแบบที่เขาต้องการ แต่ในเมื่อเป็นคำสั่งของผู้ที่มีพระคุณ เขาก็ทำให้ได้เพราะตั้งแต่เล็กจนโตเขาได้รับความรักและการเลี้ยงดูที่ดีจากแม่เลี้ยงคนนี้มาโดยตลอด ความเคารพรักและผูกพันเขามีให้กับผู้ที่ได้ตำแหน่งแม่เลี้ยงคนนี้อย่างมาก

แต่ตอนนี้อิทธิเริ่มเป็นกังวล เพราะถ้าธมนเป็นอะไรไปเขาจะมีความผิดด้วยหรือเปล่า แต่ถ้าเขาไม่พูด เด็กเสิร์ฟคนนั้นไม่พูด ก็คงไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาเกี่ยวข้อง เมื่อคิดได้แบบนี้ทางออกที่ดีที่สุดคือเขาควรกลับกรุงเทพทันที และบอกความจริงให้คุณแม่รู้เป็นดีที่สุดเพราะสองหัวดีกว่าหัวเดียว

ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก เสียงเคาะนิ้วไปตามจังหวะบนเค้าเตอร์บาร์ เมื่อตอนนี้อาการของเธอก็พ้นจุดเสี่ยง วิลก็ต้องกลับมาคิดว่าตกลงเธอใช่คนของคอนราดหรือเปล่า แต่การส่งผู้หญิงมาปรนเปรอแบบนี้คอนราดจะได้อะไร พรากผู้เยาว์ก็ไม่น่าจะใช่ ถึงเธอจะดูอ่อนเยาว์แต่ก็ไม่น่าจะต่ำกว่าสิบเจ็ดปี เอามาล้วงความลับก็ไม่น่าจะใช่ เพราะใครๆ ก็รู้ว่าถ้าเขาลาพัก เขาก็จะไม่มีทางขนงานมาทำแน่นอน แล้วถ้าจะเป็นอย่างหลัง โดยการส่งสปายมาไว้ข้างตัวเขาแบบนั้นเธอก็ต้องทำตัวน่ารักกว่านี้ ไม่ใช่ขัดแข้งขัดขากันตลอดเวลาแบบนี้

เฮ้ยยยย วิลถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ปัญหาเรื่องงานยังไม่เครียดเท่าเรื่องผิดลูกผิดเมียชาวบ้านเลย เธอคงไม่ได้จะไปเป็นเมียใครอยู่หรอกนะ ถ้าเธอมีคนรัก...แต่เขาก็ไม่ผิดไม่ใช่เหรอ เธอเป็นผู้บุกรุกก่อนนะ

อึก อึก อึก วิลกรอกน้ำสีอำพันลงคออึกใหญ่ทันที แต่นี่มันยุคไหนกันแล้ว เรื่องบริสุทธิ์ยังจะมีใครให้ความสำคัญมากกว่าความรักอีกละ ส่วนตัวเขาแล้วในอนาคตถ้าเขาเจอกับผู้หญิงที่เขารักหวังว่าสักวันจะมีนะ...แล้วเธอไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์สำหรับตัวเขาแล้วเขามองว่าเธอคนนั้นไม่ผิดอะไรเลย ใครอยากจะมีรักที่ผิดหวังกันละ ถ้าเธอมีเขาคนนั้นอยู่ก็หวังว่าผู้ชายคนนั้นจะให้อภัยเธอเพราะรักแท้ชนะทุกสิ่ง ถ้าเธอเป็นคนดีพอ ซึ่งเรื่องความดีในตัวเธอเขาคงไม่ฟันธง กับการได้นอนมีความสัมพันธ์โดยร่างกายกันแค่คืนเดียว และเขาก็ไม่หวั่นไหวถึงขั้นรักผู้หญิงที่นอนด้วยแน่นอน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเขาก็ต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง เพราะเขายินดีจ่ายให้เธออย่างเหมาะสม ก็เขามันนักลงทุนอย่างเธอก็อาจจะมากกว่าที่เขาเคยจ่าย...