"ละออ! เอ็งทำไมไม่กลับขึ้นบ้าน"

"ก็...ดวงดาวเอาดินโคลนมาป้ายหัวละออจ้ะยาย"

"นังดวงดาว ฝีมือเอ็งอีกแล้วหรอมาให้ข้าตีตูดซะดีๆ"

ยายฟักเดินไปผลักประตูห้องที่ฟองจันทร์กับดวงดาวนอนอยู่ออกก่อนจะมุดมุ้งไปดึงแขนหลานสาวตัวดีอย่างดวงดาวออกมาและใช้ไม้หวายฟาดไปที่ก้นของดวงดาวอยู่หลายสิบที

ปั้บๆๆ

"เอ็งจะดื้ออีกไหม ห้ะ!"

"ฉันเจ็บนะยาย โอ๊ยๆ...แม่ช่วยฉันด้วย"

ฟองจันทร์ที่รักลูกสาวคนเล็กมาก็รีบเข้ามาขวางและแย่งไม้หวายออกจากมือยายฟักโยนทิ้งไปก่อนจะหันไปตะหวาดเสียงใส่ละออด้วยความโมโห

"เอ็งไปเหลวไหลอยู่นอกบ้านแล้วมาโทษน้องอีกหรอนังละออ"

"เปล่านะจ้ะแม่ ละออ..."

"มันต้องไปให้ท่าผู้ชายมาแน่ๆเลยแม่"

ดวงดาวรีบพูดใส่ร้ายละออทำให้ฟองจันทร์เกิดความโมโหเดินไปหยิบไม้หวายขึ้นมาและตีลงที่ก้นแขนของละออด้วยความรุนแรงหลายครั้งแต่โชคดีที่ยายฟักเข้ามาช่วยไว้

"โอ๊ยย ละออเจ็บนะแม่"

"เจ็บนะดีทีหลังเอ็งจะได้ไม่ต้องใส่ร้ายน้อง"

"หยุดนะนังฟองจันทร์ เอ็งน่ะมันหูตาบอดไม่นอมรับว่าอะไรผิดอะไรถูก"

"แม่เชื่อคนอย่างนังละออจริงๆหรอ มันทำเงียบแต่จริงๆร้ายไม่เบา"

"พอๆ แยกย้ายกันไปนอนได้แล้ว ละออรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเข้านอนได้แล้ว ข้าง่วงจะแย่อยู่แล้ว"

"จ้ะยาย"

ยายฟักเดินเข้าห้องนอนไปส่วนฟองจันทร์ก็โอบไหล่ดวงดาวเข้าห้องนอนไปอีกห้องหนึ่ง

เช้าวันต่อมา

ฟองจันทร์ตื่นแต่เช้ามาจัดสำรับอาหารไปส่งให้นักแสดงและทีมงานตามปกติ แต่ครั้งนี้ฟองจันทร์ไม่ให้ละออไปด้วย

"เอ็งไม่ต้องไป ฉันจะไปกับดวงดาวสองคนก็พอแล้ว"

"ทำไมล่ะจ้ะแม่"

"บอกว่าไม่ต้องไปก็คือไม่ต้องไป เอ็งไปหาบน้ำใส่ตุ่มไว้ให้ยายเอ็งอาบเถอะ ว่าแล้วยังมาทำตาปริบๆอีกหรอ"

"จ้ะแม่ ละออจะไปหาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย"

ฟองจันทร์กับดวงดาวพากันเดินยกสำรับมุ่งหน้าไปบ้านผู้ใหญ่ด้วยความเร่งรีบ ยายฟักที่รู้ดีอยู่เต็มอกว่าละออไม่ใช่ลูกรักของฟองจันทร์แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากปลอบใจละออต่อไป

"เอ็งอย่าคิดมากไปเลยละออ แม่เอ็งก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว"

"ยายจ้ะ ถ้าละออไม่ได้อยู่ที่นี่ยายจะเหงาไหม"

"เอ็งพูดอะไรบ้าๆ ถึงเอ็งจะมีผัวก็ไม่ได้ไปไกลจากหมู่บ้านเราเท่าไหร่หรอก"

"แล้วถ้าละออไปไกลมากๆล่ะ ยายจะเหงาไหม"

"เห้อออ ละออเอ้ยย...ถ้าเอ็งไม่อยู่ข้าคงเป็นห่วงมากกว่าเหงา"

"งั้นยายไปอยู่กับละออไหม"

ยายฟักที่พอจะเดาเหตุการณ์ทุกอย่างได้ก็เอาแต่นั่งถอนหายใจก่อนจะพูดกับละอออย่างตรงไปตรงมา

"หนุ่มเมืองกรุง มันจะหนักแน่นกับสาวชาวป่าอย่างเราๆหรอละออ อย่าเชื่อลมปากของใครง่ายๆ"

"ละออสัมผัสได้ว่าเขาก็มีใจให้ละออเหมือนกัน"

"ทุกอย่างมันต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ เอ็งก็ลองเปิดตาเปิดใจดูก็แล้วกันนะ ข้าคงเตือนสติเอ็งได้แค่นี้"

บ้านผู้ใหญ่

คนอื่นๆดื่มน้ำจากขันที่ฟองจันทร์ยื่นให้เว้นแต่กวินได้ดื่มน้ำที่ดวงดาวเอามาให้ ทุกคนยกมือไหว้ผู้ใหญ่และฟองจันทร์ที่ดูแลต้อนรับเป็นอย่างดีและพากันมุ่งหน้าเดินไปที่กองถ่าย

"พี่ผู้ใหญ่เตรียมได้ลูกเขยเป็นพระเอกละครได้เลย"

"พูดอะไรแบบนั้นแม่ฟองจันทร์"

"ไม่เชื่อก็รอดู...และต่อจากนี้ละออมันจะย้ายไปอยู่กับยายมันแล้วนะ"

"จะบ้าหรอ ลูกเป็นสาวเต็มตัวจะให้ไปอยู่แบบล่อหน้าล่อตาไอ้พวกขี้เมาได้ยังไง"

"โอ๊ย! มันก็อยู่กับแม่ฉันไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลยพี่ อีกหน่อยลูกเขยเราก็ต้องมาอยู่จะให้ละออมันมาอยู่ร่วมกันได้ไง ฉันไม่ไว้ใจมันหรอกนะถ้าเกิดมันแย่งผัวน้องมันล่ะ"

"พูดแบบนั้นได้ไง ละออมันลูกเรานะแม่ฟองจันทร์"

"ก็แล้วยังไงล่ะ ฉันก็ไม่ได้ทิ้งมันไหมแค่ให้ไปอยู่กับยายมันแค่นั้นเอง"

"ถ้าลูกเป็นอะไรไปแม่ฟองจันทร์ต้องรับผิดชอบ"

"เกี่ยวอะไรกับฉันอีกล่ะพี่ผู้ใหญ่!"

ดวงดาวใช้โอกาสนี้แต่งสวยสวยๆและเดินตามไปที่กองถ่ายเพื่อดูปฏิกิริยาของกวินว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาเริ่มมีอาการกระสับกระส่ายเล็กน้อยก่อนจะเข้าฉากแรกของวันนี้