ตอนที่ 124 เคล็ดวิธีของนักฝึกสัตว์อสูรโบราณ

”ข้าจะให้คนไปเตรียมเดี๋ยวนี้”

ฮั่วจื้อหลวนไม่ลังเลเลย และรีบหยิบใบสั่งยาที่เจียงเฉินเขียนให้ส่งให้กับคนรับใช้

ชายชราที่อยู่ด้านข้างก็มองไปที่เจียงเฉินด้วยการเยาะเย้ย

ชายชราคนนี้มีชื่อ ลู่หยวนหัว และเขาก็เป็นผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 3 ที่เชี่ยวชาญในเมืองเฟิงฮัว

นับตั้งแต่ได้รับเชิญจากตระกูลฮั่ว เขาก็ได้ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของพยัคฆ์เพลิงมาไม่น้อยกว่าสิบครั้งแล้ว

และในช่วงเวลาเหล่านั้น เขาก็ได้ลองใช้วิธีต่างๆมากมายเพื่อรักษาพยัคฆ์เพลิงไปแล้ว แต่มันก็ไม่ได้ผล

ตอนนี้เขาจึงอยากจะรู้เหมือนกันว่าเด็กคนนี้จะทำอะไรได้หลังจากที่สังเกตอาการพยัคฆ์เพลิงเพียงครั้งเดียว

เจียงเฉินและลู่หยวนหัวก็ทำเพียงรออย่างเงียบๆ

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮั่วจื่อหลวนก็ได้พาคนรับใช้สองคนของตระกูลฮั่วเข้ามาพร้อมกับน้ำยาสมุนไพรสองถัง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลู่หยวนหัวก็อดไม่ได้ที่จะพูดประชดประชันว่า “เจ้าหนู อย่าบอกนะว่าเจ้าจะใช้น้ำยาสมุนไพรเหล่านี้รักษาพยัคฆ์เพลิงตัวนี้หน่ะ ”

เจียงเฉินก็ตอบกลับอย่างเฉยเมย "แล้วมีปัญหารึไง ?"

“เจ้าหนู เจ้านี่มันช่างโง่เขลานัก หยุดแสร้งทำเป็นแสดงเสียจะดีกว่านะ ”

"เจ้าไม่รู้หรือว่าพยัคฆ์เพลิงตัวนี้ระบบการทำงานในร่างกายนั้นได้ล้มเหลวไปแล้ว ที่มันยังอยู่รอดได้ตอนนี้ล้วนเป็นเพราะสัญญาร่วมชีวิตทั้งสิ้น "

"แม้ว่าน้ำยาสมุนไพรของเจ้าจะเป็นยาครอบจักรวาลจริงๆ แต่พยัคฆ์เพลิงตัวนั้นก็ไม่อาจดูดซับมันได้แม้แต่น้อย "

หลู่หยวนหัวพูดเยาะเย้ย

“แน่นอน ข้ารู้อยู่แล้วว่ามันดูดซับไม่ได้ด”

“ถ้ามันดูดซับเองไม่ได้ เราก็ทำให้มันดูดซับได้ก็สิ้นเรื่อง ”

เจียงเฉินทำเพียงยิ้มและตอบเบาๆเท่านั้น เขาขี้เกียจเกินกว่าจะพูดกับชายชราคนนี้ต่อแล้ว

เขายื่นมือไปที่น้ำยาสมุนไพรสองถัง จากนนั้นน้ำยาสมุนไพรทั้งสองถังก็ลอยขึ้นในอากาศและลอยไปอยู่เหนือหัวของพยัคฆ์เพลิงด้วยความสูงประมาณสามเมตร

ภายใต้การควบคุมของเจียงเฉิน น้ำยาสมุนไพรก็ไหลลงมาเหนือพยัคฆ์เพลิงที่อยู่ข้างใต้อย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกัน มือของเจียงเฉินก็มีสัญลักษณ์ลึกลับเปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็แปะมันไปที่ร่างใหญ่ของพยัคฆ์เพลิง

และหลังจากที่สัญลักษณ์บนมือของเจียงเฉินเปลี่ยนไปมาติดต่อกันทั้งหมด 12 ครั้ง น้ำยาสมุนไพรที่ไหลลงมากลางอากาศก็ตกลงมาบนร่างของพยัคฆ์เพลิง

ทันใดนั้น...

ฉากที่น่าตกใจก็เกิดขึ้น

น้ำยาสมุนไพรที่อยู่ไหลลงมาบนตัวของพยัคฆ์เพลิงนั้นไม่ได้ไหลลงพื้นไปตามร่างกายของมันอย่างที่คาดไว้

แต่มันกลับถูกดูดกลืนเข้าไปในพยัคห์เพลิงตัวนั้นอย่างรวดเร็วผ่านสัญลักษณ์ทั้งสิบสองอันที่มาจากมือของเจียงเฉิน !

“นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง”

เมื่อเห็นฉากที่น่าทึ่งนี้ด้วยดวงตาของตัวเอง ลู่หยวนหัวก็ตกตะลึงจนตาแทบถลนออกมา

จากนั้นไม่นาน หลังจากที่ลู่หยวนหัวหายจากอาการตกตะลึง

ก็มีแสงสว่างวาบขึ้นมาในหัวของเขาและมันก็ทำให้เขานึกถึงหนังสือโบราณเล่มหนึ่งโดยบังเอิญ หนังสือเล่มนั้นบันทึกบางอย่างเกี่ยวกับผู้ฝึกสัตว์อสูรไว้

ในหนังสือโบราณเล่มนั้น มีบันทึกเกี่ยวกับผู้ฝึกสัตว์อสูรในยุคโบราณเขียนไว้

และวิธีการที่เจียงเฉินกำลังใช้อยู่นั้นก็ค่อนข้างคล้ายกับสถานการณ์ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณเล่มนั้นไม่มีผิด!

"นะ...นี่เป็นเคล็ดวิธีรักษาสัตว์อสูรโบราณในตำนานไม่ใช่รึไง ! จะ...เจ้ารู้เคล็ดวิธีรักษาสัตว์อสูรโบราณในตำนานนี้ได้ยังไงกัน !"

การแสดงออกของลู่หยวนหัวก็กลายเป็นหวาดกลัวอย่างมากในทันที เขสมองไปที่เจียงเฉินอย่างมึนงงและเมื่อคิดถึงคำพูดของตัวเองก่อนหน้านี้ เขาก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

“เจ้าเองก็มีความรู้เหมือนกัน อย่างน้อยเจ้าก็รู้ว่านี่คือเคล็ดวิธีของผู้ฝึกสัตว์อสูรยุคโบราณในตำนาน !”

“ถูกต้องแล้ว วิธีการที่ข้าใช้ในวันนี้คือเคล็ดวิธีที่มาจากผู้ฝึกสัตว์อสูรในยุคสมัยโบราณ!”

“การที่ข้าใช้เคล็ดวิธีโบราณนี้เพื่อรักษาพยัคฆ์เพลิงนั้น นอกจากมันจะสามารถฟื้นกลับมาได้อีกครั้งแล้ว มันยังสามารถวิวัฒนาการเป็นสัตว์อสูรระดับ 3 ได้อีกด้วย!”

ในตอนนี้เอง เมื่อเสียงที่เรียบเฉยของเจียงเฉิงเริ่มจางหายไป น้ำยาสมุนไพรสองถังที่ถูกเทลงมาจากกลางอากาสก็ได้ถูกพยัคฆ์เพลิงดูดซับไว้จนหมดสิ้นแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงเฉินก็ลงมือต่อทันทีโดยไม่ลังเล เขารีบวางฝ่ามือลงบนหน้าอกของพยัคฆ์เพลิงอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้า...

สัญลักษณ์ทั้ง 12 อันที่อยู่รอบๆตัวของพยัคฆ์เพลิงก็ได้ลอยเข้าไปในร่างของมันทันที !