“คุณน้องเชิญนั่งครับ ผมกับอรซื้อเค้กที่คุณชอบมาฝาก ร้านนี้อร่อยมาก” คุณหมอแจ๊คหันไปพูดกับเพื่อนภรรยาด้วยรอยยิ้ม ซึ่งอนามิกาก็พยายามฉีกยิ้มให้ดูสดใส

“ขอบคุณค่ะ” เธอนั่งลงตามคำเชิญแล้วตักเค้กใส่ปาก ขณะเคี้ยวก็หันไปยิ้มให้กับเพื่อนรักและสามีอย่างบอกว่ามันอร่อยจริงด้วย จากนั้นอนามิกาไม่รู้ตัวหรอกว่าตักเค้กใส่ปากเพียงแค่คำสองคำก็ตกอยู่ในอาการเหม่อลอย ใช้ส้อมเล็กๆ ในมือจิ้มเค้กในจานจนพรุน ทำให้อรณีกับสามีเริ่มจับสังเกตได้

“ยัยน้อง” อรณีเรียกเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่มีการตอบรับใดๆ ทั้งสิ้น อนามิกายังจมอยู่กับความคิดของตัวเอง “ยัยน้องนาง!”

อรณีตัดสินใจลุกขึ้นไปเขย่าร่างบางพร้อมกับตะโกนเรียกข้างหู เท่านั้นแหละ คนเหม่อลอยถึงกับสะดุ้งสุดตัว จนเผลอสะบัดส้อมในมือทิ้ง ดีที่อรณีไวพอที่จะหลบทันไม่อย่างนั้นคงโดนทิ่ม

“อะ…อะไรหรือ แกถามอะไรฉันนะยัยอร โทษที ไม่ทันฟัง” บอกพลางยิ้มแหยๆ ก่อนก้มลงไปเก็บส้อมขึ้นมาวางบนโต๊ะ ขนมที่ชอบกินแทบจะไม่อยากกลืนลงท้อง มันตื้อไปหมด อรณีเห็นอาการของเพื่อนรักแล้วต้องถอนหายใจก่อนจะขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆ

“แกมีอะไรหรือเปล่า ทำไมใจลอยได้ขนาดนี้”

“ปะ…เปล่านี่ ฉันสบายดี” อนามิกาปฏิเสธเสียงสูง แต่ก็ไม่กล้าสบตาที่หรี่มองอย่างรู้ทันของอรณี

“ฉันไม่เชื่อ ถึงฉันกับแกจะไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานหลายปี แต่แกอย่าลืมสิว่า แกกับฉันโตมาด้วยกัน แกเป็นอย่างไรทำไมฉันจะไม่รู้ อาการเหม่อลอย และปากแข็งว่าไม่มีอะไรของแกนี่แหละ มันเหมือนมีกระดาษที่เขียนคำว่าฉันกำลังมีปัญหาแปะอยู่ที่หน้าผาก บอกมา แกมีปัญหาอะไร”

อนามิกากลืนน้ำลายลงคอมองหน้าเพื่อนที่กำลังเลิกคิ้วรอคอยคำตอบอย่างใจจดจ่อ ก่อนจะหันไปมองคุณหมอแจ๊คที่นั่งส่งยิ้มอบอุ่นมาให้พร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการบอกว่าให้เธอเล่าปัญหาของตัวเองออกมาเถอะ ในเมื่อคนทั้งสองอยากรู้ เพราะเป็นห่วง เธอก็จะเล่า อย่างน้อยก็อาจจะมีไอเดียดีๆ ในการแก้ปัญหาบ้างก็ได้

“ป้าฉันโทรมาสารภาพว่า ท่านแอบเอาโฉนดที่ดินทั้งหมดไปจำนองกับเสี่ยเกษมเพื่อเอาเงินไปเล่นพนันบอลจนหมด และตอนนี้เขามาทวงหนี้ เพราะป้าฉันไม่ส่งต้นส่งดอกเขามาสองเดือนแล้ว ถ้าไม่ส่งเดือนนี้อีกมีหวังที่ดินหลุดลอยไม่มีแม้ที่ซุกหัวนอนแน่ๆ”

อรณีที่รู้จักครอบครัวของอนามิกาดี ฟังแล้วถึงกับอ้าปากค้างกะพริบตาปริบๆ อย่างตกใจ และไม่อยากจะเชื่อว่าป้าผู้แสนดีของเพื่อนรักจะเล่นพนันบอล

“ฉะ…ฉันช็อคนะแก เล่นเอาพูดไม่ออก ไม่อยากจะเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ แล้วป้าแกเอาเงินเขามาเท่าไรล่ะ”

อรณีถามพร้อมกับภาวนาว่าอย่าให้เป็นอย่างที่เธอคิดเลย แม้ครอบครัวของอนามิกาจะไม่ได้ร่ำรวยมาก แต่ก็พอมีที่ดินอยู่บ้างสองสามที่ ถ้าเอาโฉนดที่ดินทั้งหมดไปจำนองหมดนั่นมันก็คงได้เงินค่อนข้างเยอะอยู่ แต่ดูเหมือนคำภาวนาของเธอจะไม่ได้ผล เมื่อเห็นอนามิกาเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่นพร้อมก้มหน้าบอกยอดเงินเสียงแผ่ว

“สองล้าน”

บรรยากาศในห้องครัวเงียบสงัดชนิดที่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจของกันและกัน สองสามีภรรยาหันมามองหน้ากันก่อนจะหันไปมองอนามิกาอย่างเห็นใจ และสุดท้ายก็เป็นอรณีเอ่ยทำลายความเงียบ

“แล้วแกคิดจะทำอย่างไรล่ะ เงินไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ นี่ป้ารักแกเล่นหนักขนาดนี้เลยหรือเนี่ย”