เช้าวันนี้คงเป็นอีกวันที่อุณหภูมิน่าจะลดลงต่ำเหลือตัวเลขเพียงหลักเดียว...

ตีห้า... ศาสตราวุธรู้สึกตัวตื่นเองโดยไม่จำเป็นต้องอาศัยนาฬิกาปลุกเพราะตื่นเช้าเป็นนิสัยมานานนับสิบปีแล้ว เวลานี้เขาต้องลุกจากเตียงเพื่อทำกิจวัตรประจำวันและเตรียมตัวเพื่อออกไปทำงานในไร่ ชายหนุ่มบิดตัวอย่างเกียจคร้านบนเตียงหนานุ่มที่มีผ้านวมผืนหนาช่วยให้ความอบอุ่น

เขายังไม่อยากลุกจากเตียงในตอนนี้เลย นึกอยากจะทู่ซี้นอนขดตัวอยู่บนเตียงต่ออีกสักชั่วโมง ยิ่งมีเรือนร่างอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือซึ่งแสนนุ่มละมุนและหอมกรุ่นอยู่ในอ้อมกอดเช่นนี้ด้วยแล้ว ต่อให้เอาอะไรมาแลกเขาก็ไม่ยอม วงแขนแกร่งโอบกระชับร่างงามให้แนบสนิทกายของตนมากยิ่งขึ้นไปอีกเพื่อเพิ่มความอบอุ่นของร่างกาย

เขาว่ากันว่า... หนาวเนื้อห่มเนื้อจึงหายหนาว

แต่ศาสตราวุธก็นอนนิ่งเฉยอยู่ได้ไม่นานและมือไม้ก็เริ่มไม่อยู่สุข มือหนาลูบไล้ไปตามเรียวแขนนุ่ม ไล่ไปจนถึงจุดที่นุ่มที่สุดและอุ่นที่สุดของกายสาว สองมือหนากระชับรอบทรวงอกกลมกลึงเนียนนุ่มพร้อมกับเริ่มออกแรงเคล้นคลึงตามแรงอารมณ์ ความต้องการบางอย่างในร่างกายกำลังเรียกร้องและดูท่าว่าจะปะทุรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ นัยน์ตาสีดำคมกริบเปิดขึ้นมองร่างงามในอ้อมกอดที่นอนนิ่งหลับตาพริ้มราวกับอยู่ในห้วงนิทรารมณ์อันแสนสุข

ดวงตาคมมองใบหน้าหวานของคนในอ้อมกอดอันประกอบไปด้วยคิ้วโก่งเรียวสวย ขนตาที่ยาวและงอนหนาโดยไม่ต้องพึ่งอุปกรณ์เสริมความงามเหมือนที่สาวๆ สมัยนี้นิยมใช้กัน หากดวงตาคู่นี้เปิดขึ้นก็จะพบกับหน้าต่างของดวงใจที่ทอประกายหวานราวกับดวงตากวาง ดวงตาที่เปิดเผยความรู้สึกทุกสิ่งทุกอย่าง เลื่อนลงมาอีกนิดก็จะพบกับจมูกโด่งเล็กและริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อที่รับกันอย่างหมดจดทำให้ดวงหน้าขาวผ่องนั้นยิ่งหวานจับใจ

อย่างไม่อาจห้ามใจได้อีกต่อไป จมูกโด่งคมลดลงดอมดมที่แก้มอ่อนใส สูดกลิ่นหอมของแก้มนวลเข้าเต็มปอด ริมฝีปากได้รูปเริ่มรุกไล่ไปตามเครื่องหน้างาม ตั้งแต่หน้าผากมนจนถึงริมฝีปากอิ่มที่เขารู้ดีว่าหวานแค่ไหน ชายหนุ่มออกแรงบดคลึงตามแรงอารมณ์ที่ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ สองมือหน้าทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ที่ทรวงงามอย่างไม่ลดละ

ร่างบางในอ้อมกอดครางอืออาและเริ่มขยับกายตอบสนองโดยพลิกตะแคงกายหันมาอีกข้างเพราะอยากจะหลุดพ้นจากสิ่งที่กำลังรบกวนนิทรารมณ์อันแสนสุข ซึ่งเท่ากับว่าเข้าทางคนที่กำลังจะลักหลับทำให้ยิ่งสามารถปลุกเร้าอารมณ์สาวน้อยในอ้อมกอดได้ถนัดมือยิ่งขึ้น มือหนาดึงผ้าห่มให้ร่นลงและปลายจมูกคมก็ค่อยๆ ตามไปเคลียคลอที่ซอกคอขาวผ่อง ลาดไหล่ละมุนและเนินอกอิ่มหอมกรุ่น

ดวงตาคู่คมพราวระยับด้วยความพอใจกับภาพตรงหน้า ทรวงอกขาวอวบนวลผ่องเป็นยองใย ป้านวงถันสีชมพูและยอดถันสีแดงราวกับผลเชอรี่หดตัวอย่างเคร่งครัดเพราะโดนปลุกเร้าและพรากสิ่งที่ให้ความอบอุ่นไป มือหน้าเคล้นคลึงอีกครั้งราวกับจะวัดอุณหภูมิว่าสองเต้าจะเย็นยะเยือกหรือหนาวเหน็บมากแค่ไหน เมื่อพบว่าโนมเนื้ออวบอัดค่อนข้างเย็นศาสตราวุธก็ให้ความอบอุ่นกับมันทันที ริมฝีปากร้อนผ่าวเข้าครอบครองปลายถัน ซุกซบอบอวบงามราวกับทารกดูดนมจากมารดา

วรรณนิศารู้สึกวูบไหวและเสียวซ่านอย่างประหลาด มือบางยกขึ้นแตะสิ่งที่รบกวนอยู่เพื่อที่จะผลักออกไปให้พ้น จนเมื่อเริ่มได้สติและกำลังสะลึมสะลืออยู่นั้นก็สำนึกได้ว่าสิ่งที่กำลังเกาะกุมอยู่คือศีรษะของชายหนุ่มที่นอนร่วมเตียง

เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าศีรษะทุยสวยที่ปกคลุมด้วยเส้นผมซอยสั้นของศาสตราวุธกำลังตั้งหน้าตั้งตาฟัดจูบอยู่กับอกอวบของเธออยู่ ริมฝีปากหนาอ้าอมปลายเต้าทรวงข้างหนึ่งกว่าครึ่งเต้า ปลายลิ้นตวัดเลียดุนดันอย่างหิวกระหาย โดยที่อุ้งมือหนาอีกข้างก็ไม่บกพร่องต่อหน้าที่ช่วยนวดเฟ้นอกอิ่มจนล้นมือ ปลายนิ้วสากบดคลึงยอดถันสีแดงอย่างมันเขี้ยว ร่างงามบิดเร่าอย่างทรมานเพราะพิษของความเสียวซ่าน

“ทำอะไรคะ” เสียงหวานทักด้วยความกังขา พร้อมกับพยายามหยุดยั้งการรุกรานที่เสียวซ่านจากคนตัวโต

ใบหน้าคมจำใจต้องละออกจากเต้าอวบงามที่เขาคลั่งไคล้ เพื่อที่จะปิดปากสาวน้อยเพราะตอนนี้เริ่มดิ้นขลุกขลักไม่ยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดี

“เช้าแล้วนะคะพ่อเลี้ยง วันนี้ต้องเข้าไร่แต่เช้าไม่ใช่เหรอ” หญิงสาวกระซิบถามเสียงแหบพร่า

“วันนี้วันอาทิตย์”

ศาสตราวุธมองใบหน้าหวานด้วยความพิศวาสจนหญิงสาวต้องหลบสายตาเพราะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าวันอาทิตย์เป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ของไร่

ริมฝีปากได้รูปรีบฉกเข้าหาริมฝีปากอิ่มเพื่อชิมความหวานล้ำราวกับน้ำผึ้งเดือนห้า ลิ้นร้อนกระหวัดพันลิ้นเล็กอย่างยั่วเย้าทีเล่นทีจริงจนร่างบางต้องครางอย่างขัดใจจนต้องเป็นฝ่ายรุกเขาเอง เรียวลิ้นกระหวัดกันอย่างซาบซ่านไม่มีใครยอมใคร จุมพิตนั้นแนบแน่นและยาวนานจนแทบจะขาดอากาศหายใจ จนสาวน้อยใต้ร่างประท้วงเขาจึงยอมถอดถอนจุมพิตออก

“เช้าแล้วนะคะ พอเถอะค่ะ เมื่อคืนก็ทำไปแล้วไง” ทันทีที่ริมฝีปากอิ่มเป็นอิสระก็รีบประท้วงทันที

“จะเช้าสายหรือบ่ายค่ำหรือว่าตอนไหนๆ ก็ไม่ผิดหรอกนะที่ผัวจะรักเมียตัวเอง แล้วเมื่อคืนก็เสร็จไปยกเดียวเองนะคนดี ฉันยังไม่อิ่มเลย จะให้ฉันแห้งเหี่ยวเฉาตายไปอีกทั้งวันหรือยังไง” แก้มนวลซับสีเลือดแดงระเรื่อกับคำพูดตรงๆ ห่ามๆ ของคนตัวโต เมื่อคืนเธอไม่ได้ตามใจเขาเพราะรู้สึกว่าอ่อนเพลียจากการทำงานมาทั้งวันแล้ว หลังจากที่โรมรันและเติมเชื้อไฟพิศวาสให้แก่กันและกันอยู่นาน ซึ่งแล้วแต่ว่าเขาจะจับจูงเธอให้เดินไปในทิศทางใด จนเมื่อเดินทางสู่ประตูสวรรค์ ร่างงามก็กระตุกเยือกรุนแรงอย่างซ่านสุขและผล็อยหลับไปทันที ปล่อยให้ชายหนุ่มที่ยังคงหลงเหลือความต้องการนอนหลับไปอย่างหงุดหงิดงุ่นง่าน

ในเมื่อไม่ยอมดีๆ ก็คงต้องได้ใช้กำลัง

ริมฝีปากคมฉกวูบลงบนริมฝีปากอิ่มอีกครา มือหนึ่งข้างฟอดเฟ้นอกอวบส่วนอีกข้างบีบคลึงสะโพกกลมกลึง ค่อยๆ ลากไล้เข้าไปยังต้นขาด้านในและเคลื่อนไปยังความเป็นหญิงที่เขาแสนหลงใหล ปลายนิ้วสากเบียดแซะเข้าไปทักทายกุหลาบกลีบงามก็พบว่าเปียกชื้นพร้อมพรักรอด้วยเกสรน้ำหวานอยู่แล้ว

ปากเธอปฏิเสธก็จริง... แต่ร่างกายเธอปฏิเสธเขาไม่ได้ ปลายนิ้วแกร่งสอดเข้าไปในปลอกน้ำผึ้งที่แสนรัดรึงและร้อนผ่าวจนผนังตอดรัดปลายนิ้วของเขาเพื่อต่อต้านสิ่งแปลกปลอม วรรณนิศาจิกปลายนิ้วเล็กที่บ่าหนาเพื่อระบายความเสียวซ่าน

“อ๊ะ พ่อเลี้ยง อย่าค่ะ อื้อ...” ใบหน้างามสะบัดไปมาเพราะความเสียดเสียวและยังคงตั้งหน้าตั้งตาปฏิเสธอย่างไม่ลดละ แต่สะโพกผายกลับแอ่นหยัดส่ายร่อนสู้มือด้วยความซ่านสยิว ศาสตราวุธรุกมากกว่าเดิม ริมฝีปากบดเบียดชิมความหวานจากปากอิ่มอีกครั้ง ปลายนิ้วหยาบบดบี้คลึงปลายถันที่ผงาดท้าทายมือเพื่อสุมไฟพิสวาสให้ลุกโชน ปลายนิ้วที่สอดในโพรงสวาทนุ่มเริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวครางไม่เป็นภาษาเมื่อถูกรุกรานทั้งข้างบนและข้างล่าง แต่แล้วนิ้วแกร่งกลับหยุดกะทันหันจนร่างบางต้องประท้วงด้วยความขัดใจ สะโพกอิ่มส่ายไหวเสียดสีกับลำกายแกร่งอย่างร่านร้อน

“พ่อเลี้ยงขา ช่วยนิศาที” หญิงสาวออดอ้อนเสียงหวาน ดวงหน้าแดงก่ำ ดวงตางามปรือมองเขาด้วยความกระสันพิศวาส วรรณนิศาในตอนนี้คงไม่รู้ตัวเองว่าเซ็กซี่เหมือนสาวไฟแรงสูงร่านรักมากแค่ไหนจนศาสตราวุธแทบจะใจอ่อนยอมปรนเปรอตามคำอ้อนวอนเพื่อให้เธอเสร็จสม

“ช่วยยังไงนิศา” เขาสะโพกสอบเสียดสีกับกลีบกุหลาบฉ่ำ พร้อมกับกัดกรามกรอดระงับความต้องการของตน

“อื้อ... ช่วยนิศาด้วย ฮึก”

“ถ้าอยากให้ฉันช่วย เธอก็ต้องช่วยฉันเหมือนกันนะยอดรัก” ดวงหน้าหวานแดงก่ำผงกขึ้นลงอย่างรวดเร็วจนเส้นผมสะบัดกระจาย

เธอยอมทุกอย่างแล้วแต่ศาสตราวุธจะบัญชา ไม่ว่าจะลงขึ้นสวรรค์หรือลงนรก ขอเพียงเขาช่วยให้เธอหลุดพ้นจากความทรมานแสนวาบหวามนี้ และวรรณนิศาก็ทนทรมานได้ไม่นานเมื่อชายหนุ่มก็ทิ้งตัวนอนลงบนฟูกและยกร่างอรชรให้คร่อมบนตัว แต่แปลกที่คราวนี้เขาให้เธอหันหน้าปลายทางปลายเท้า อุ้งมือหนายึดบริเวณสะโพกผายของหญิงสาวให้เล็งจ่ออยู่ที่หน้าตนเอง ปลายลิ้นสากฉกวูบเข้าไปที่กลีบกุหลาบสาวทันที จมูกโด่งคมบดบี้ที่ติ่งเกสรพร้อมกับสูดดอมดมความหอมเข้าไปเต็มรัก ปลายลิ้นสากระรัวที่ปลอกน้ำผึ้ง ตวัดเลียดื่มกินน้ำหวานจากเกสรอย่างตะกรุมตะกราม

“อ๊ะ อ๊าย เสียวค่ะพ่อเลี้ยงขา อื้อ...”วรรณนิศาครางเสียงดังระงม ปลอกน้ำผึ้งขมิบเกร็งอย่างซ่านเสียวยิ่งทำให้ขับน้ำหวานออกมามากขึ้น ริมฝีปากอิ่มสูดปากครางอย่างรัญจวน เม้มริมฝีปากอย่างเสียวซ่าน หญิงสาวไม่รู้จะระบายความเสียดเสียวนี้อย่างไรจนต้องกัดนิ้วตัวเองพร้อมกับเคล้นคลึงที่เต้าทรวงตนเองอย่างเมามัน สะโพกอวบส่ายร่อนราวกับกำลังเริงระบำอยู่บนปลายลิ้นสาก เรียวขาขาวอวบสองข้างแทบจะหยัดทรงกายไว้ไม่อยู่ถ้าไม่ได้อุ้งมือหนาช่วยประคอง

“อยู่นิ่งๆ คนสวย” คนที่อยู่ด้านล่างจำใจต้องละจากกลีบกุหลาบงามเพื่อบงการสิ่งตนที่ปรารถนาเพื่อที่จะปรนเปรอหญิงสาวให้สุขสม

นิ้วแกร่งเพิ่มความทรมานแสนวาบหวามให้ร่างอวบอิ่มยิ่งขึ้นโดยบดบี้ลงบนเกสรสวาทจนหญิงสาวครางระงม เอวคอดกิ่วส่ายร่อนรับการโจนจ้วงของเขา

“เร็วอีกค่ะ ซี้ด...นิศาจะไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊ะ... โอ้ว...” ร่างบางเกร็งกระตุกเมื่อเสร็จสมอารมณ์รัก กุหลาบงามขับน้ำหวานไหลออกมาเป็นทาง ซึ่งพ่อเลี้ยงหนุ่มก็รีบตวัดปลายลิ้นดูดกินอย่างเอร็ดอร่อยไม่ยอมให้เสียทิ้งแม้แต่หยดเดียว ร่างบางทรงตัวไม่อยู่ทรุดฮวบซบลงบนลอนหน้าท้องแกร่งหกลูกของเขาพร้อมกับหอบจนตัวโยน

“หวานมาก ซี้ด... ดีไหม... ชอบหรือเปล่า”ศาสตราวุธกระซิบถามเสียงแหบพร่าอย่างใส่ใจ

ใบหน้างามแดงก่ำที่ตะแคงซบอยู่บนลอนซิกแพคพยักหน้าน้อยๆ ผมเผ้าของหญิงสาวดูกระเซอะกระเซิง ริมฝีปากอิ่มแดงเห่อ แต่กลับยิ่งดูเซ็กซี่ยั่วยวนป่วนอารมณ์อย่างร้ายกาจมากยิ่งขึ้นไปอีก

“นิศาจ๋า ช่วยฉันที” ดวงตางามปรือมองลงไปด้านล่างก็เข้าใจว่าสิ่งที่เขาต้องการให้เธอช่วยอะไร แก่นกายใหญ่โตที่แกร่งปานเหล็กกล้ายังตั้งธงรบอย่างแข็งขัน

ตอนแรกวรรณนิศายังอิดออดเล็กน้อยเพราะยังหอบเหนื่อยจนตัวโยนจากการถึงจุดสุดยอดเมื่อครู่ ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจหายคอนาน เขาสอดปลายนิ้วเข้าไปทักทายในปลอกน้ำผึ้งเป็นจังหวะ จนหญิงสาวต้องยอมหยัดกายและผงกศีรษะขึ้นเล็กน้อย มือบางกอบกุมความใหญ่โตเบาๆ เหมือนเป็นการทักทาย เห็นกี่ครั้งเธอก็ยังคงเกรงขามกับความใหญ่โตของมันจนอดคิดไม่ได้ว่าร่างกายเธอรับเจ้าชิ้นส่วนใหญ่โตนี้เข้าไปได้อย่างไร

เรียวลิ้นเล็กชุ่มฉ่ำค่อยๆ ละเลียดไปที่บริเวณส่วนหัวสีแดงก่ำที่บานเหมือนดอกเห็ดอย่างแผ่วเบาเพื่อทักทาย

“โอ้ววว... ดีมากยอดรัก” เป็นคราวของคนใต้ร่างบ้างที่ต้องครางกระเส่าอย่างวาบหวาม

มือเล็กกำท่อนกายใหญ่เต็มมือพร้อมกับเร่งมือรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ ริมฝีปากจิ้มลิ้มรับกายแกร่งเข้ามาในโพรงปาก เรียวลิ้นส่ายวนไปมาที่บริเวณยอดอย่างนึกสนุกเหมือนเด็กน้อยกำลังได้ไล้เลียไอศกรีมแท่งโปรด

“โอ้ววว สุดยอด” ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสัน สะโพกสอบส่ายไหวตามแรงมือและแรงกระตุ้นจากเรียวลิ้นของสาวน้อย จนทำให้เขาต้องระบายอารมณ์เสียดเสียวโดยการขยับมือในปลอกสวาทให้เร็วขึ้น จนคนที่กำลังเพลิดเพลินกับไอศกรีมแท่งโปรดถึงกับครางกระเส่าในลำคออย่างทรมาน

แก่นกายพ่อเลี้ยงหนุ่มปวดตุบๆ จนแทบจะทนไม่ไหว ใกล้จะระเบิดเต็มที จนต้องรีบหยัดกายขึ้นเพื่อให้สาวน้อยหยุดปลุกเร้าเขาก่อนที่จะระเบิดน้ำรักใส่โพรงปากเธอ

“พอก่อนที่รัก”

ริมฝีปากอิ่มปลดปล่อยแก่นกายที่กำลังเครียดเขม็งออกจากโพรงปากเสียงดัง “พล็อบ”

ศาสตราวุธรวบเรือนร่างอวบอิ่มลงจากร่างกายตน สั่งให้สาวน้อยอยู่ในท่าตั้งคลานสี่ขาซึ่งเธอก็รีบปฏิบัติตามคำสั่งอย่างรวดเร็วเพราะอยากสานต่อบทรักให้เสร็จสมอารมณ์หมาย

“กางขาออกกว้างกว่านี้” มือหนาช่วยจัดท่าให้เรียวขาขาวผ่องอยู่ในองศาที่ต้องการแล้วเบียดแซะลูบไล้น้ำหวานลงบนกลีบกุหลาบบอบบางเพื่อเตรียมความพร้อม

ถึงจะผ่านการร่วมรักอย่างแนบเสน่หากันมาหลายครั้ง แต่ด้วยความที่หญิงสาวเป็นคนตัวเล็ก โพรงสวาทเลยทั้งเล็กและแคบตามขนาดร่างกาย แต่แก่นกายที่มีขนาดใหญ่โตเกินมาตรฐานชายไทยของเขา ถ้าไม่เตรียมความพร้อมให้ดี สวรรค์ก็อาจจะพังถล่มลงมาต่อหน้าได้ จากสุขเสียวซ่านคล้ายได้ทะยานขึ้นสู่สวรรค์ก็อาจจะกลายเป็นตกนรกทั้งเป็น ทั้งอาจจะเบื่อหน่ายและหวาดกลัวต่อการเสพสังวาสได้

ศาสตราวุธรีบคลานเข่ามาประกบข้างหลังสะโพกผายอย่างไม่บกพร่องต่อหน้าที่ จรดแก่นกายจ่อที่ปากทางโพรงสวาทสีแดงฉ่ำ ชายหนุ่มบดสะโพกและแก่นกายให้ถูไถที่ปากทางเข้าประหนึ่งว่าเป็นการทักทาย ซึ่งวรรณนิศาก็ร่อนส่ายสะโพกถูกไถตอบสนองอย่างเสียวซ่านและเพลิดเพลินเช่นกัน

โดยอย่างไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มสอดพรวดความเป็นชายเข้าไปทันทีครั้งเดียวจนมิดลำจนสาวน้อยสะดุ้งโหยง สูดปากอย่างเร้าใจในความร้อนแรงและแนบเสน่หา

“อ๊ะ... โอ้ววว” สองหนุ่มสาวครวญครางระบายความเสียดเสียวออกมาพร้อมกันจากความสุขสมที่รับ

ปลอกสวาทร้อนฉ่าดูดกลืนความเป็นชายของเขาอย่างแน่นหนึบจนแทบขยับไม่ได้ ผนังโพรงสวาทขมิบเต้นตุบๆ รัดรึงเขาทุกทิศทางอย่างคับแน่นจนแทบทนไม่ไหวเกือบระเบิดลาวาร้อนผ่าวออกมาให้ขายขี้หน้า

สาวน้อยส่ายร่อนสะโพกเป็นจังหวะเพื่อระบายความจุกแน่นและเสียวซ่าน สะโพกผายกระดกเป็นจังหวะหน้าหลังชักนำอย่างเรียกร้อง จนเขาต้องเริ่มสาวสะโพกสอบโจนจ้วงเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อทักทายประหนึ่งเป็นการวอร์มเครื่องลูกสูบ แล้วจึงค่อยๆ เริ่มเพิ่มแรงกระแทกจนเกิดเสียงดังสะท้าน

‘ตับๆๆ’

เตียงนอนสปริงเริ่มกระเด้งตามแรงกระแทกดุดันของสะโพกสอบเมื่อเขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น สาวน้อยครวญครางดังลั่นเพราะความเสียดเสียวจนต้องรีบขบเม้มริมฝีปากอย่างทรมานเพราะกลัวเสียงจะดังไปเข้าหูคนอื่นเข้า

ศาสตราวุธเร่งเครื่องเต็มอัตราศึก มองจุดเชื่อมประสานของกายแกร่งและกลีบกุหลาบบางสีชมพูสดที่ไหวลู่ตามแรงกระแทกเข้าออกของแก่นกายแกร่งก็ยิ่งปลุกเร้าให้เขามีอารมณ์ฮึกเหิมยิ่งขึ้น

“อ๊าย... ซี้ด...” ร่างงามครางกระเส่าจนแทบฟังไม่เป็นภาษา เสียวซ่านจนอยู่ในท่าตั้งคลานต่อไปไม่ไหวต้องทิ้งลำตัวด้านบนลงนอนแนบกับฟูกเตียง แต่สะโพกผายกลับยังกระเด้งตอบรับแรงกระแทกจากกายแกร่งอย่างสู้ตาย

“โอ้ววว เยี่ยมมาก ซี้ด.... เด็ดมากทูนหัว” เขาเร่งสะโพกเร็วเป็นเอวติดสปริงจนคนใต้ร่างรับแรงตอกอัดแทบไม่ไหว วรรณนิศาต้องขยับกายหนีเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านก่อนที่จะขาดใจตายเพราะไฟเสน่หา แต่มือหนาก็รีบล็อกสะโพกผายไว้เพื่อรับแรงอารมณ์ที่กำลังใกล้จะประทุ

“อื้อ... พ่อเลี้ยงขา นิศาไม่ไหวแล้วค่ะ” โพรงสวาทตอดเป็นจังหวะถี่กระชั้นมากขึ้นทุกทีเป็นสัญญาณว่าวรรณนิศากำลังจะไขว่คว้าสายรุ้งอันแสนงดงามและพร่างพราย

“โอ้ววว ทนอีกนิดทูนหัว รอฉันด้วย” ศาสตราวุธกัดกรามกรอดพร้อมกับโรมรันความเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าทวี ซึ่งหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างก็ช่วยเด้งสะโพกสวนตอบรับเป็นจังหวะเร้าใจเพื่อที่จะได้ไปถึงปลายทางฝันพร้อมกัน

“อ๊าย... กรี๊ด... / โอ้ววว...” ทั้งคู่ประสานเสียงร้องครวญครางด้วยความซ่านสุขเมื่อไขว่คว้าดวงดาวแล้วระเบิดพร่างพรายอย่างสุขสมได้สำเร็จ ลำกายแกร่งปลดปล่อยลาวารักสีขาวขุ่นพุ่งฉีดเข้าไปในกายสาวจนอุ่นวาบไปทั้งร่าง พ่อเลี้ยงหนุ่มทรุดฮวบลงบนแผ่นหลังบาง หอบกระชั้นอย่างรุนแรงแข่งกันจนแย่งไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

“ฟิตที่สุด แน่นที่สุดเลยทูนหัว โอ้วว... ซี้ด...” เขาประคองจัดท่าให้เธอนอนตะแคงโดยยังไม่ถอดถอนตัวตนออกจากความชุ่มฉ่ำ ริมฝีปากคมเม้มจูบดูดซับเหงื่อตามซอกคอและแผ่นหลังขาวผ่องของร่างงามที่กำลังหอบเหนื่อยจนสะท้าน

บทรักร้อนแรงที่เพิ่งบรรเลงจบไปราวกับจุดเพลิงสวาทให้ห้องนอนเล็กๆ ในเรือนไม้ซุงหลังใหญ่อันแสนสงบสุขที่ซ่อนตัวอยู่บนเนินเขาท่ามกลางบรรยากาศอันเยือกเย็นให้ร้อนแรงดั่งโดนไฟเผามอดไหม้เป็นจุณ สองร่างกระหวัดเกาะเกี่ยวกันแน่นทั้งเปลือยเปล่าจนลืมไปว่าอุณหภูมิในขณะนี้ต่ำกว่าสิบองศาเซลเซียส

“ไม่ลุกขึ้นไปเตรียมอาหารเหรอ เกือบหกโมงเช้าแล้วนะ” เสียงห้าวกระซิบถามแหบพร่าข้างใบหูหอมกรุ่มเบาๆ

“อื้อ...” ร่างบางงึมงำอะไรบางอย่าง พึมพำด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหยจนจับใจความไม่ได้ พยายามจะทรงกายขึ้นเพื่อลุกจากเตียงแต่ก็ทำไม่ไหวเพราะเหนื่อยจากกามกิจจนลืมตาแทบจะไม่ขึ้นอยู่แล้ว

“ไม่เป็นไร ให้ป้าสายทำเถอะ ฉันกินเธออิ่มแล้ว” เสียงหัวเราะเบาๆ อย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นสภาพคนร่างบาง

“นอนต่อเถอะ” มือหนาดึงผ้าห่มที่กองอยู่ข้างเตียงให้คลุมร่างทั้งสองจนมิด ตวัดโอบร่างบางด้วยความหวงแหน

สาวน้อยที่งดงามราวกับนางฟ้า บริสุทธิ์ไร้เดียงสาปานน้ำค้างกลางหาว ไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าปฏิเสธเพื่อที่จะได้ครอบครองเป็นเจ้าของ

เธอเหมือนน้ำทิพย์จากสวรรค์ที่มีรสชาติแสนบริสุทธิ์และหวานล้ำ ดื่มกินกี่ครั้งก็ไม่รู้สึกเบื่อ ไม่รู้สึกพอ... แต่กลับยิ่งกระตุ้นความรู้สึกให้หิวกระหายเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก

แต่พักนี้วรรณนิศาดูจะเหนื่อยง่าย บางคราวก็อ่อนระโหยจนเขาแอบคิดไม่ได้ว่าตัวเองหักโหมเรียกร้องตักตวงรสสวาทจากเธอมากเกินไปหรือเปล่า

สาวน้อยแสนบริสุทธิ์ที่กลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาท ตอบสนองได้ทุกท่วงท่าทุกลีลารัก กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ในบทเรียนพิศวาสที่เขาผู้เป็นอาจารย์ตั้งใจฝึกปรือและถ่ายทอดความรู้ให้ ซึ่งเธอก็เป็นนักเรียนที่หัวไวเหลือเกินจนบางครั้งเก่งกว่าคนสอน การกระตือรือร้นที่ตอบสนองอย่างไร้เดียงสาทว่าเร่าร้อนทำให้เขาหวิดขาดใจตายคาออกอวบๆ คู่นั้นอยู่หลายครา

ต้องขอคุณโชคชะตา ความบังเอิญ พรหมลิขิตหรืออะไรก็แล้วแต่ที่พาเธอให้ร่วงหล่นสู่อ้อมกอดของเขา

ไม่มีวันที่เขาจะปล่อยเธอไป ใครหน้าไหนก็อย่าหวังว่าจะพรากเธอไปจากเขาได้ ริมฝีปากได้รูปจุมพิตที่ขมับบางด้วยความรักและหวงแหนยิ่งกว่าดวงใจ