ราตรีสวาท

เจษฏา ♥ แพรพลอย

“ผมหิวน้ำ”

“หะ หิวน้ำ?”

“ใช่ ผมหิวน้ำ” ดวงตานั้นเริ่มปรือปรอย แก้มสากแดงก่ำเหมือนคนเมาเหล้า “ผมอยากดื่มน้ำ”

“บนรถฉันไม่มีน้ำหรอกค่ะ ถ้าอยากดื่มคุณก็ต้องซื้อเอา” แพรพลอยโล่งอกที่เขาไม่คิดทำร้ายเธออย่างที่หวาดระแวง

“ไม่จำเป็นต้องซื้อ บนรถคุณมี”

“ไม่มีค่ะ ฉันไม่พกน้ำดื่ม”

“คุณมีน้ำครับ”

“คุณจะเถียงฉันให้ได้อะไรขึ้นมา ฉันเป็นเจ้าของรถนะ ฉันบอกว่าไม่มีก็คือไม่มีสิ คุณนี่มัน อ๊ะ! คุณเจษ”

เจษฏาสอดมือเข้าใต้กระโปรงสีหวานแล้วรั้งแพนตี้ตัวจิ๋วเป็นเส้นตรงให้เสียดสีกับติ่งเนื้ออ่อนไหวของผู้หญิง

“น้ำที่ผมอยากดื่มไม่มีขายที่รัก” รอยยิ้มร้ายกาจเชื่อมโยงกับดวงตาสีน้ำตาลเข้มส่งตรงมาที่เธอ

ถึงตอนนี้แพรพลอยเข้าใจแล้วว่าเขาหมายถึงน้ำอะไร

“ใช่ครับ ผมอยากดื่มน้ำของคุณ” ชายหนุ่มหลุบตามองหว่างขาเรียวที่ตอนนี้ถูกมือของเขาจับแยกออกเล็กน้อย

“มะ ไม่ คุณจะบ้าเหรอ นี่มันในรถนะ”

แพรพลอยรีบยกมือดันแผงอกแกร่งไม่ให้เบียดชิดร่างนุ่มของเธอไปมากกว่านี้ เจษฏาตาหูแดงก่ำ ใบหน้าหล่อจัดเคร่งเครียด พยายามข่มกลั้นอารมณ์ดิบไม่ให้พุ่งกระโจนใส่เนื้อหวานแต่

แพรพลอยทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง เธอทำให้เขาคลั่งไคล้

“ขอแค่มีคุณ ต่อให้อยู่บนหน้าผาผมก็จะทำ”