ชีวิตวัยมหาลัย ชีวิตแห่งอิสระ ต้องหากพ่อห่างแม่แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถตัดสินใจอะไรหลายๆ อย่างได้ด้วยตนเอง ในตอนที่ฉันจากพ่อจากแม่มาเพื่อเข้ามหาลัยฉันก็แอบดีใจเล็กน้อย หลังจากนี้จะได้ใช้ชีวิตตามที่ตัวเองต้องการสักที แต่ปัญหาของบฉันตอนนี้คือ
“ม่ายตังค์เจ้าค่า”
ฉันถอนหายใจออกมา พร้อมกับเปิดกระเป๋าเงินดู จะบอกว่าไม่มีเงินก็ไม่เชิงนัก ยังพอมีเศษเหรียญอยู่บ้าง เหมือนว่าอาหารของฉันในช่วงปลายเดือนนี้จะต้องเป็นบะหมี่สำเร็จรูปสินะ
จะบอกว่าพ่อกับแม่ของฉันส่งเสียให้ไม่พอเหรอ เปล่าเลย ถึงพ่อกับแม่ของฉันจะไม่ได้ร่ำรวย แต่พวกท่านก็ส่งเงินมาให้ฉันตลอด มากพอที่ฉันจะสามารถมีอาหารกินได้อย่างสุขสบายพร้อมกับของหวาน แต่เหตุผลเดียวที่ฉันไม่มีเงินตอนนี้ก็คือ
“เฮ้อ… เพราะพวกแกแท้ๆ เลยนะ”
ฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้ง พร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้าออก ภายในตู้เสื้อผ้านั้นมีถุงผ้าใส่เอาไว้ และเมื่อเปิดออกก็ได้พบกับอุปกรณ์พันธนาการมากมาย ตั้งแต่เชือก กุญแจมือ หรือโซ่ตรวน มากกว่านั้นคืออุปกรณ์ที่สามารถทำให้ผู้หญิงไปถึงจุดสุขสมทางเพศได้ และที่ฉันชอบที่สุดคือ อุปกรณ์ที่ทรมานร่างกาย หรือไม่ก็สร้างความลำบากให้กับจิตใจ
ใช่ สารภาพตามตรงเลย ฉันเป็น M เป็นมาโซคิส ชอบที่จะถูกมัด พันธนาการ และทรมาน
ว่าแต่ มันเริ่มตั้งแต่ตอนไหนกันนะ ถ้าหากจะให้ย้อนกลับไปก็น่าจะเป็นช่วงต้นเทอมที่ผ่านมา ฉันก็เหมือนกับคนทั่วไป มีอารมณ์ตามปกติ และเมื่อต้องการจะปลดปล่อยอารมณ์พวกนั้นออกมา ฉันก็เปิดสมาร์ตโฟนเพื่อจะหาคลิปที่ทำให้ฉันมีอารมณ์ประกอบกับการพาตัวเองไปแตะห้วงสวรรค์ได้ แต่ว่าน่าเสียดาย
“น่าเบื่อจัง เสียบแล้วก็ใส่แค่นี้เหรอ ต่างจากสัตว์ตรงไหนกันนะ”
ฉันถอนหายใจออกมาในตอนนั้น พอมาสังเกตดูแล้วเหมือนฉันเป็นพวกที่ชอบถอนหายใจยังไงไม่รู้สิ หลังจากนั้นฉันก็เลื่อนผ่านเพื่อหาคลิปที่น่าสนใจ คลิปที่จะทำให้ฉันมีอารมณ์ขึ้นมาบ้าง จนกระทั่งฉันได้เจอกับคลิปหนึ่ง
“นี่มัน… อะไรกันเนี่ย”
ในตอนนั้นฉันถึงกับเอ่ยถามกับตัวเอง หนึ่งคือความแปลกใจ และสองคือ มันมีเรื่องแบบนี้อยู่บนโลกด้วยงั้นเหรอ
ภายในคลิปที่ฉันเปิดนั้น คือหญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกล่ามโซ่เอาไว้ เธออยู่ในสภาพกางแขนขากลางอากาศไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ปากของเธอถูกอุดไว้ด้วยลูกบอลที่มีรู เธอไม่สามารถพูดได้ ทำได้แค่ส่งเสียงร้องออกมา อีกทั้ง น้ำลายของเธอยังไหลออกมาเปื้อนหน้าอกของเธอ
“ทำไม… ทำไมกันล่ะ”
ฉันถามกับตัวเองอีกครั้ง เมื่อฉันลองสัมผัสกับผ้าเนื้อบางที่ปกปิดกลีบกุหลาบของฉัน ที่ตรงนั้นก็เปียกชื้นขึ้นมาทันที ปกติฉันจะมีอารมณ์กับผู้ชายไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมพอเห็นผู้หญิงเปลือยถึงได้มีอารมณ์กันล่ะ
ฉันยังคงเก็บความสงสัยนั้นเอาไว้ ขณะที่คลิปยังคงเล่นต่อเนื่องไป จากนั้นก็มีผู้หญิงอีกคน เธอสวมใส่ชุดหนังสะท้อนกับแสงให้ความรู้สึกรัดแน่น แต่ชุดนั้นมันไม่ได้ปกปิดส่วนที่ควรจะปกปิดของเธอเลย ไม่ว่าจะเป็นหน้าอกหรือว่ากลีบกุหลาบเบื้องล่าง เธอใส่รองเท้าส้นสูงที่ยาวมาจนถึงต้นขา ให้ความรู้สึกเหมือนกับเธอเป็นนางพญาหรืออะไรประมาณนั้น
“อ่า… อือ”
เธอคนนั้นส่งเสียงครวญครางออกมา แต่สัญชาตญาณของฉันบอกว่า เสียงนั้นไม่ใช่เสียงทรมาน ถึงแม้ว่าปากของเธอจะอ้าและถูกอุดไว้ด้วยลูกบอลสีแดง แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังยิ้มอยู่ ดวงตาของเธอเหมือนกับมีความสุขอยู่อย่างนั้นล่ะ
และในขณะที่ฉันกำลังสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงที่เหมือนกับนางพญาก็ใช้บางอย่างที่เหมือนกับพู่สะบัดไปยังร่างกายของหญิงสาวที่เธอพันธนาการ เสียงของมันคล้ายกับแส้ อีกทั้งยังทิ้งรอยไว้ตามร่างกายของผิวขาวเนียนของเธอคนคนนั้น
แน่นอน เธอกรีดร้องออกมา แต่ฉันก็นึกสงสัย เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดจริงรึเปล่า ถึงแม้ว่าเธอจะดิ้นเพื่อตอบสนองความเจ็บปวด แต่ท่าทีของเธอเหมือนไม่ได้หวาดกลัวต่อแส้นั้นเลย เหมือนรู้สึกอยากจะรับการทรมานนั้นมากขึ้นไปอีกซะอย่างนั้น
ฉันดูคลิปนั้นไปเรื่อยๆ กว่าจะรู้ตัว มือขอฉันก็เขี่ยไปยังร่องรัก และเสร็จสมไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ หัวของฉันว่างเปล่า ความรู้สึกเหมือนกับวิญญาณจะออกจากร่างอย่างงั้นล่ะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันระบายอารมณ์ราคะออกจากตัวเอง แต่ว่าทำไมกันนะ การเสร็จสมครั้งนี้มันถึงได้ต่างจากครั้งทั่วๆ ไป
อยากลอง อยากจะลองเป็นแบบผู้หญิงคนนั้นจัง
ความคิดนั้นผุดขึ้นมาในหัวของฉัน ถ้าฉันถูกพันธนาการแล้วถูกทรมานในสภาพที่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ มันจะเป็นยังไงกันนะ เพียงแค่คิดกลีบกุหลาบของฉันก็หลั่งน้ำหวานออกมาอีกครั้งแล้ว
สรุปฉันกลายเป็นอะไรกันนะ ฉันโรคจิตรึเปล่าที่อยากถูกทรมาน ถูกพันธนาการให้ขยับตัวไม่ได้แบบนี้
ฉันถึงกับปิดคลิปนั้นไป ใช้เวลาทำความเข้าใจกับตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะนึกได้ว่า ในบรรดาหนังผู้ใหญ่จะมีแท๊กต่างๆ ที่บ่งบอกแนวของหนังพวกนั้น และก็มีแท๊กหนึ่งที่ฉันไม่เคยเจอมาก่อน
BDSM
ฉันลองกดเข้าไปดูในแท๊กนั้น แล้วพบกับหญิงสาวมากมายถูกพันธนาการ พอสืบค้นเข้าไปอีกก็พบว่ามันเป็นรสนิยมอย่างหนึ่ง แบ่งเป็นสองส่วนระหว่างคนอยากเป็นเจ้านายหรือก็คือคนที่อยากจะลงโทษคนอื่น และคนที่เป็นทาสหรือก็คือคนที่อยากจะถูกลงโทษ
ถ้างั้น หมายความว่าฉันอยากเป็นฝ่ายอยากจะถูกลงโทษสินะ
ฉันเริ่มยอมรับตัวเอง หลังจากนั้น ทุกครั้งที่ช่วยตัวเอง ฉันมักจะเปิดคลิปแนวนั้นเสมอ
“อ่า… เสร็จ… จะเสร็จแล้ว…”
ตัวฉันที่กำลังเปิดโทรศัพท์ มือหนึ่งเขี่ยร่องรักของตัวเอง ร่างกายบิดเกร็ง นิ้วเท้าจิกเข้าหากัน จนกระทั่งร่างกายของฉันราวกับจะระเบิดออก ดวงตาของฉันเบิกโพลงก่อนจะถอนหายใจออกมา
เป็นความรู้สึกที่สุดยอดจริงๆ นี่แค่ได้เห็นก็รู้สึกขนาดนี้แล้ว ถ้าหากได้ลองกับตัวเองจะดีแค่ไหนกันนะ
คำถามนั้นผุดขึ้นมาในหัวของฉัน และหลังจากนั้นฉันก็ทนไม่ไหว ฉันได้สั่งอุปกรณ์พันธนาการทางออนไลน์มา ไม่ว่าจะเป็นที่ขายภายในประเทศหรือภายนอกประเทศ ตัวฉันนั้นอายพอสมควรว่า ตอนที่พัสดุมาส่ง ฉันควรจะทำหน้าอย่างไร แต่โชคดีหน่อย ที่หน้าพัสดุไม่ได้บอกว่าภายในนั้นบรรจุอะไรเอาไว้
บนเตียงนอนของฉัน ฉันเปิดกล่องออกมาราวกับเด็กน้อยที่ได้รับของเล่นใหม่ สิ่งที่ฉันสั่งมาเป็นอย่างแรกก็คือกุญแจมือแบบตั้งเวลาได้ เมื่อถึงเวลาที่ตั้งมนจะปลดล็อกตัวเองอัตโนมัติ ที่ฉันต้องสั่งแบบนี้ เพราะฉันกลัวว่าถ้าฉันล็อกตัวเองเอาไว้ จะไม่สามารถปลดมันออกมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น มีใครมาเห็นฉันในสภาพแบบนี้ ฉันคงอับอายน่าดู
หลังจากนั้น ฉันก็เริ่มอย่างไม่รีรอ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเหลือเพียงแค่ชุดชั้นใน ซึ่งชุดชั้นในที่ฉันเลือกนั้นเป็นลายลูกไม้สีดำดูยั่วยวน ฉันกำลังจินตนาการว่าถูกผู้ชายลากมาที่ห้องเพื่อจะข่มขืน แต่ฉันก็ขัดขืนเขาเต็มที่ ดังน้้น เขาจึงล็อกฉันไว้กับเตียง
ฉันได้เปิดแอร์เอาไว้ จากนั้นก็ล็อกกุญแจมือไว้กับหัวเตียง เวลาที่ตั้งคือแปดชั่วโมง หรือก็คือเวลานอนปกติของฉัน จนกว่าจะถึงตอนเช้า ฉันไม่สามารถพาตัวเองออกจากพันธนาการนี้ได้
หัวใจของฉันเต้นตุบๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆ ตัวเองที่ถูกพันธนาการ ไม่สามารถเป็นอิสระได้ แต่ว่าหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ตัวฉันก็นึกอะไรบางอย่างได้ บางอย่างที่ฉันลืมไปเสียสนิทเลย
ถ้าฉันถูกล็อกกุญแจมืออยู่อย่างนี้ ฉันจะช่วยตัวเองยังไงกันล่ะ
จริงอยู่ว่าตอนนี้ฉันสุขสมที่ถูกพันธนาการ แต่อย่าลืมว่าตอนที่ฉันดูคลิปพวกนั้นฉันไม่ได้แค่จินตนาการว่าตัวเองเป็นผู้ถูกทรมาน แต่ช่วยตัวเองไปด้วย ทว่าตัวฉันที่อยู่ในสภาพนี้จะช่วยตัวเองได้ยังไงกันล่ะ
“อืม…”
ฉันส่งเสียงครวญครางออกมาอย่างทรมาน รู้สึกกระสับกระส่าย พยายามหนีบขาเข้าหากันเพื่อให้กลีบกุหลาบเบียดเสียดพาให้ฉันไปถึงจุดสุดยอด แต่มันก็ไม่สามารถทำได้ และสุดท้าย ฉันก็อยู่ในสภาพนั้นทั้งคืน…
หลังจากนั้น ฉันก็ถลำลึกขึ้นไปเรื่อยๆ เริ่มมัดตัวเองก่อนนอนทุกวัน เริ่มมีอุปกรณ์จำพวกของเล่นผู้ใหญ่มาร่วมด้วย ทำให้การนอนของฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล
และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้กระเป๋าเงินของฉันแฟ่บยังไงล่ะ
“เฮ้อ…”
กลับมาที่ปัจจุบัน ฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ตอนนี้ท้องของฉันเริ่มหิวแล้ว เหมือนว่าอาหารเย็นวันนี้จะเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเนี่ยล่ะ เมื่อรู้อย่างนั้นฉันจึงกระโดดลงจากเตียงก่อนจะเดินไปเปิดประตู แต่ระหว่างนั้น ฉันก็นึกอะไรบางอย่าง
“แค่นิดหน่อยคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ร้านก็อยู่ด้านล่างนี้เอง”
ฉันพูดกับตัวเองแบบนั้น ก่อนจะหยิบอุปกรณ์หนึ่งออกมา สิ่งนั้นอยู่ในกล่องพลาสติก เมื่อเปิดมันออกก็พบกับสิ่งที่ดูแล้วคล้ายกับกางเกงในจีสตริง แต่ว่าตรงบริเวณที่ปกปิดเนินเนื้อของมันไม่ได้ทำมาจากผ้า แต่เป็นหนังสีดำวาวที่ให้ความรู้สึกมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก และยิ่งไปกว่านั้น คือมันมีแก่นกายผู้ชายเทียมสำหรับเสียบไปยังประตูหน้าและประตูหลังด้วย
ฉันเคยใช้อุปกรณ์นี้มาก่อน จำได้ว่าตอนนั้นฉันแทบบ้าไปเลยล่ะ ต้องพยายามกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ดังออกมาไม่ให้ข้างห้องได้ยิน แต่วันนี้ไม่รู้ทำไม ฉันรู้สึกอยากจะใส่มันออกไปข้างนอกพร้อมกับเปิดมันไปด้วย
อย่างนี้ เรียกว่าเล่นเสียวกลางที่สาธารณะรึเปล่านะ?
ฉันเคยเป็นคลิปแนวนั้นมาก่อน หาของจำพวกไข่สั่น หรือไม่ก็ล็อกกุญแจมือเอาไว้แล้วใส่เสื้อกันหนาวทับ ออกไปเดินข้างนอกพร้อมกับอารมณ์ทางเพศที่พุ่งขึ้นสูงด้วยอุปกรณ์ และสุดท้ายก็เสร็จอย่างไม่สามารถห้ามได้ ท่ามกลางผู้คนที่เดินผ่านไปมา แต่ก็จำต้องเก็บอาการไม่ให้ใครรู้ ไม่อย่างนั้นคงต้องอายอย่างแน่นอน
น่าสนุก หัวใจของฉันเต้นตึกตักคล้ายกับตอนที่ได้ดูคลิปแนว BDSM ครั้งแรก ฉันจึงทำการใส่มันเข้าไป ซึ่งต้องยอมรับอย่างไม่อายเลยว่ามันใส่เข้าไปได้ง่ายมากสำหรับร่องรักของกลีบกุหลาบ ด้วยเพราะตัวฉันเป็นพวกที่อารมณ์ขึ้นได้ง่ายเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ แต่ว่าทางประตูหลังนี่สิที่เป็นปัญหา
ฉันใช้เจลหล่อลื่นชโลมมันก่อนจะสดหายใจอยู่พักหนึ่งแล้วใช้นิ้วของตัวเองล้วนเข้าไปทางประตูหลัง ต้องบอกก่อนว่าตัวฉันนั้นทำการสวนประตูหลังทุกวัน ด้วยความคิดอันแสนเพ้อฝันว่า ถ้าสักวันหนึ่งฉันมีแฟน แล้วแฟนต้องการจะเล่นประตูหลังกับฉัน ฉันก็พร้อมจะเล่นกับเขาได้
ดังนั้น ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของเสียเลย ในท้องของฉันแทบจะไม่มีอะไร และตอนนี้ แก่นกายเทียมก็เสียดแทงเข้ามาในประตูหลังฉัน ยอมรับตามตรงเลยว่ามันจุก เดิมที่มันก็ไม่ใช่จุดที่เอาไว้ทำเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว แต่อย่าลืมเรื่องสำคัญไปอย่างหนึ่ง
สำหรับฉันแล้ว ความทรมานคือความสุขไงล่ะ
หลังจากสวมใส่กางเกงในที่ติดแก่นกายชายเอาไว้ ฉันก็ลองเดินอยู่ในห้องสองสามก้าว แล้วก็พบว่ามันเดินลำบากพอสมควร ราวกับมีใครเอานิ้วมาจิ้มตรงปากมดลูกของฉันตลอดเวลา ในขณะเดียวกัน ทางประตูหลังของฉันก็รู้สึกหน่วงๆ ทำให้ต้องยืนหลังตรงตลอดเวลาเพื่อคลายความรู้สึกนั้น
แต่ว่ามันยังบไม่จบหรอกนะ ยังมีเรื่องน่าสนุกมากกว่านี้อีก
ฉันหยิบรีโหมดสำหรับควบคุมแก่นกายเทียมทั้งสองนั้นมา ก่อนจะลองเปิดมันดู แต่ฉันมันช่างโง่เสียจริง ลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ แล้วเผลอใช้ตามความเคยชินไป เลยเปิดระดับแรงสุดทำเอาฉันส่งเสียงร้องออกมาแล้วทรุดลงไปนั่งกับพื้น
“อือ… จะเดินไหวเหรอ แบบนี้…”
ถึงฉันจะถามกับตัวเองแบบนั้น แต่ในเมื่อตัดสินใจแล้วก็ต้องทำ แต่อย่างน้อย ฉันต้องลดระดับการสั่นสักหน่อย ไม่อย่างนั้นอย่าว่าแต่เดินเลย แค่ลุกขึ้นยืนฉันยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ
ฉันเดินลงมาจนถึงร้านสะดวกซื้อ เนื่องจากเป็นตอนเย็นทำให้มีนักศึกษาหลายคนมาหาอะไรทานกัน ต้องใช้เวลาต่อแถวพักหนึ่งกว่าจะถึงคราวของฉัน ฉันซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาแพคหนึ่งก่อนจะหอบมันกลับขึ้นไปในหอ ระหว่างนั้นฉันหายใจแรงมาก รู้สึกเหมือนตัวเองถูกจับตามองตลอดเวลา จะมีใครรู้ไหมว่า ภายใต้กระโปรงพลีต ภายใต้ชุดนักศึกษานี้ มีแก่นกายเทียมของผู้ชายสอดใส่เอาไว้ทั้งประตูหน้าและประตูหลัง แค่คิดแบบนั้นก็ทำเอาฉันเสียวไปหมดแล้ว
ฉันเดินเข้าไปในลิฟต์เพื่อขึ้นห้องพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ระหว่างนั้นฉันต้องเม้มปากแน่น เหมือนว่าความอดทนของฉันจะมาถึงขีดจำกัดแล้ว ถึงแม้ว่าแก่นกายทั้งสองอันจะสั้นอย่างแผ่วเบา แต่ว่ามันก็สามารถทำให้ฉันถึงจุดสุดยอดได้ ฉันย่อตัวนั่งลงเพื่อเก็บอาการเอาไว้ ทำเอาผู้หญิงคนนั้นถามด้วยความสงสัย
“เอ่อ.. เป็นอะไรรึเปล่า”
ฉันส่ายหน้าให้กับคำถามนั้น
“เปล่าค่ะ พอดีปวดท้องนิดหน่อย”
ฉันตอบกลับไป ระหว่างนั้นลิฟต์ก็มาถึงฉันที่กำลังจะออกพอดี ฉันจึงรีบเดินออกไปเพราะกลัวเขารู้ความลับของฉัน แต่ระหว่างนั้นเอง ฉ้นก็ได้ยินเสียงบางอย่างตกใส่พื้น
แกร๊ก…
ฉันสะดุ้งโหย่ง เมื่อหันไปมองทางต้นเสียง ก็พบกับรีโมตขนาดเล็กสีชมพูตกอยู่ในลิฟต์ ผู้หญิงคนนั้นเอียงคอมองเจ้านั่นด้วยความสงสัย ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาแล้วมองหน้าฉัน จากนั้น ใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยวามสงสัย ก็ส่ายยยิ้มออกมาอย่างไม่น่าไว้ใจนัก
-----------------------------------------------
ถ้าสนุกอย่าลืมคอมเม้นกันด้วยนะครับ
รักคนอ่านยิ่งกว่าอาหารสามมื้อ #ฝนเล็บ
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว