เด็กน้อยอายุห้าขวบที่มักจะชอบเห็นอะไรที่ผู้ใหญ่มองไม่เห็น อย่างเช่น เห็นคุณตาใส่หมวกทรงสูงและสวมใส่ชุดสีขาวมาหาที่บ้าน แต่เมื่อไปบอกแม่ของเธอ แม่ของหนูน้อยกลับไม่เห็นอะไรเลย

แล้ววันหนึ่งเด็กน้อยต้องย้ายบ้านไปต่างจังหวัดตามพ่อกับแม่ของเธอ แต่เด็กน้อยวัยห้าขวบนี้ มีพฤติกรรมแปลกจากเด็กวัยเดียวกัน ในทุกเที่ยงคืนจะยืนมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง เพื่อดูผู้ชายที่ชอบมายืนใต้เสาไฟฟ้า เด็กน้อยไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง

จนกระทั่งวันหนึ่งแม่ของเด็กน้อย ตื่นกลางดึกเพื่อจะมาเข้าห้องน้ำ กลับไม่เห็นลูกสาวของตนเองนอนบนเตียงจึงรู้สึกตกใจ เปิดประตูห้องออกไปเพื่อตามหาลูกของตนว่ายังอยู่ในบ้านหรือไม่ แต่เมื่อจะลงไปหาชั้นล่างกลับเห็นลูกสาวกำลังเกาะขอบหน้าต่างและมองออกไปข้างนอก แม่ของสาวน้อยจึงเดินเข้าไปหาลูกสาวของเธอด้วยความแปลกใจ

"มายืนทำอะไรลูก กลับขึ้นไปนอนกับแม่เถอะนะ" เมื่อเดินเข้าไปใกล้ เธอจึงถามลูกสาว

"หนูกำลังมองลุงที่ยืนอยู่ใต้เสาไฟฟ้าอยู่ค่ะ" เด็กน้อยตอบแม่ของตนเอง แต่สายตายังจับจ้องออกไปนอกบ้าน เมื่อแม่ของเด็กน้อยมองตามสิ่งที่ลูกสาวมองไปกลับไม่พบใคร

"แม่ไม่เห็นใครเลยนะ" แม่ของเด็กน้อยเริ่มเสียวสันหลังจนเย็นวาบไปทั้งตัว

"แต่หนูเห็นลุงเขากำลังมองเราสองคนอยู่นะคะ" เด็กน้อยตอบแม่แล้วชี้ไปตรงใต้เสาไฟฟ้า เมื่อแม่ของเด็กน้อยมองตามอีกครั้ง ก็ยังไม่เห็นใครเหมือนเดิม

"ปะ...ไปขึ้นนอนกันเถอะนะ" เธอขนลุกไปทั้งตัวเพราะไม่ได้เห็นอย่างที่ลูกสาวเธอบอก เธอจึงรีบอุ้มลูกสาวตนเองขึ้นนอนทันที

ในวันรุ่งขึ้นเธอได้เดินไปถามคนที่อาศัยอยู่แถวนั้นว่ามีใครชอบมายืนใต้เสาไฟฟ้าไหม แต่สิ่งที่ตอบกลับมา ทำให้เธอนั้นต้องย้ายบ้านหนีทันที

"มีนะ แต่เขาตายไปนานแล้ว"

"น่าจะสองสามปีได้แล้วล่ะ"

"ลุงแกมาตามหาลูกสาว ทุกคืนจะมายืนมองว่าลูกสาวเขากลับมาหรือยัง แต่ลูกสาวของแกเสียไปนานแล้ว แต่แกจำไม่ได้เพราะแกเป็นอัลไซเมอร์”

“ที่สำคัญ ลูกสาวของแกเคยอยู่ที่บ้านของคุณ"