ตอนที่ 196 พระมารดาแห่งทวยเทพ NC+

พลังสีแดงที่ยิงพุ่งผ่านขึ้นไปในห้วงอวกาศ ก็ถูกดึงกลับเข้าสู่นอเขาสีทองของกริชเพชร

วูบๆ ๆ ๆ!!

"อ๊ารรรรรร..!! "

นอเขาค่อยๆ หดตัวลงมันเหมือนเสาที่ใช้เชื่อมต่อกับพลังในห้วงอวกาศไม่มีผิด เมื่อมันถูกดึงกลับพลังเชื่อมต่อก็ถูกส่งกลับคืนมาสู่บอลดวงจิตแก่นแท้สีรุ้งของกริชเพชร ก่อเกิดเป็นตัวอ่อนระดับราชันย์ขั้นที่หกทันที

'กำเนิดตัวอ่อนราชันย์ระดับพรีเมี่ยมสีรุ้งขั้นที่หก..'

เสียงที่กริชเพชรได้ยิน ส่งผ่านเข้าสู่ดวงจิตของเขาบ่งบอกสถานะของบอลดวงจิตแก่นแท้สีรุ้งของชายหนุ่มกลายเป็นตัวอ่อนราชันย์ระดับพรีเมี่ยมสีรุ้งขั้นที่หก

"บัดซบ..บุตรแห่งพระเจ้ากำเนิดแล้ว.."

"บรรลัยละ..บุตรแห่งพระเจ้ากำเนิด.."

"เฮ่อๆ ..บุตรแห่งพระเจ้า..สุดท้ายเจ้าก็กลับคืนมา.."

ขณะที่แสงสีแดงพุ่งคืนกลับสู่ดินแดนอสูรพฤกษาตรงที่กริชเพชร กำลังเลื่อนระดับบอลดวงจิตแก่นแท้ของเขา กลับมีเสียงถึงสามเสียง ต่างอุทานออกมาพร้อมกัน ขณะที่พวกเขาเบิกตา มองไปในทิศทางที่ชายหนุ่มซ่อนตัวอยู่

มีชายผู้หนึ่งสูงใหญ่เกือบยี่สิบฟุตหน้าตาหล่อเหลากล้ามแกร่งสีทองแดงของเขาบ่งบอกพละกำลังไร้ขีดจำกัด ตรงมุมปากมีเขี้ยวงอกออกมา ดูน่าพิศวงและน่าหวาดกลัว เบิกตามองแสงสีแดงที่พุ่งขึ้นไปสู่อวกาศ คนผู้นี้กัดฟันกรอดยืนอยู่ห่างไกลจากกริชเพชรประมาณเกือบครึ่งโลก

ชายอีกคู่หนึ่งคุมผ้าดำ ร่างกายทั้งหมดเลือนราง เหมือนประสานกับมิติอยู่ตลอดเวลา คนผู้นี้ก็คำรามเช่นเดียวกันกับชายผู้มีเขี้ยว แต่ส่วนที่เขาอยู่กลับเป็นโลกคู่ขนาน ซุกซ่อนอยู่ใต้พิภพโลกอสูร

หญิงสาวคนเดียวที่อุทานเสียงแผ่วเบา นางไม่ได้อยู่ไกลจากดินแดนอสูรพฤกษา เหมือนคนอื่น แต่ที่นางยืนอยู่ มันลอยในกลางอากาศเหนือท้องนภาเป็นนครดินแดนแห่งเซียน แม้ว่าทั้งสามจะอยู่ห่างไกลกันคนละมุมโลก สิ่งเดียวที่พวกเขารับรู้คือ อีกไม่นานสงครามใหญ่จะเกิดขึ้น

เพราะบุตรแห่งพระเจ้ากลับมาทวงคืนแล้ว ถ้าเป็นไปได้ทั้งสามอยากจะไปปรากฏตัว ฆ่าคนผู้นั้นในบัดดล ถ้าไม่ใช่เพราะสัญญานิรันดร์กาล ที่พวกเขาทำไว้ ผู้มาจุติต้องตายตอนนี้อย่างแน่นอน

"แต่ช่างเถอะ..เวลาของสงครามใหญ่ก็จะเกิดขึ้นอีกไม่นาน เอาชีวิตของมันตอนนั้นก็ไม่สาย ข้าอยากรู้นักเวลาแค่ร้อยปี เจ้าจะพัฒนาตัวเองได้สักแค่ไหน ข้าจะทำทุกวิถีทางไม่ให้เจ้าพัฒนาตัวเองบนโลกอสูรใบนี้ จำไว้บุตรแห่งพระเจ้า.."

นางมองด้วยสายตาคมกริบผ่านม่านหมอกลงไปเบื้องล่างก่อนจะยกยิ้มขึ้นสูง

'บุตรแห่งพระเจ้าเจ้าเป็นอสูรประเภทใด ทำไม? ถึงเป็นผู้ถูกเลือก แม้ว่าข้าจะไม่สามารถไปกำจัดเจ้าได้ด้วยตัวเอง แต่ข้าก็จะไม่ให้เจ้าลอยนวลอยู่อย่างสบาย และข้าก็เชื่อว่าเจ้าแห่งพิภพทั้งสองก็ไม่ปล่อยเจ้าไว้เช่นกัน...'

"เซียนแห่งแสง.."

สิ้นเสียงของหญิงสาวม่านมิติที่ว่างเปล่าตรงหน้านาง ก็บิดเบี้ยวปรากฏแสงเล็กๆ พุ่งวาบออกมาขยายใหญ่ ดุจแสงออร่าขนาดยักษ์ก่อนจะก่อร่างเป็นชายหนุ่มรูปงาม สวมชุดเกราะสีขาวเปล่งประกายออร่าสะพายกระบี่ไว้ด้านหลัง

เขาคุกเข่าข้างหนึ่งลงต่อหน้าหญิงสาว นางพยักหน้ารับการคารวะของชายหนุ่ม หญิงสาวหันหลังกลับลากชุดราตรีขาวไปยืนตรงชะง่อนผา มงกุฎที่ครอบศีรษะของนางส่องประกายวาววับดุจเพชรที่ร่วงหล่นมาจากท้องนภา ผมสีขาวดุจใยไหม กระจายทั่วแผ่นหลังยามต้องลม

"ตอนนี้ผู้ถูกเลือกเกิดขึ้นมาแล้ว ข้าไม่อาจลงมือด้วยตัวเอง ข้าติดสัญญานิรันดร์กาลอยู่ เรื่องนี้ข้าต้องให้เจ้าลงไปขัดขวางการพัฒนาของมัน อย่าให้มันอัพเกรดกายอสูรขึ้นได้ง่ายๆ ถ้าเป็นไปได้ก็ฆ่ามันซะ..ให้ศัตรูของข้ามันเลือกทายาทของมันคนต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าสงครามนิรันดร์กาลจะเกิดขึ้น ถึงเมื่อนั้นมันไม่มีตัวแทนมันต้องโผล่หัวขึ้นมาให้พวกเราฆ่า ข้าก็อยากรู้นักว่าสามผู้ครองพิภพจะสู้กับมันผู้เดียวได้หรือไม่..เจ้าไปเถอะ..ทำงานให้เสร็จข้าจะมีรางวัลให้เจ้าอย่างงาม ถ้างานนี้สำเร็จชีวิตอมตะของเจ้าจะสมบูรณ์.."

เสียงของนางฟังดูไพเราะดั่งสายลมที่ล่องลอยในยามฤดูเหมันต์ ฟังแล้วสดชื่นสบายใจแต่ถ้าใครได้ยินเรื่องที่นางสั่งการ ต้องขมวดคิ้วอย่างสงสัย รูปลักษณ์ที่นางแสดงออกมันสง่างามดุจเทพหรือนางเซียน คำสั่งการกลับเลือดเย็นดูโหดร้าย ไร้ซึ่งความปรานี เหมือนนางมารที่หลุดออกมาจากขุมนรกอเวจี

"พระมารดาแห่งทวยเทพ..ข้าน้อมรับคำบัญชา.."

สิ้นเสียงคำตอบรับชายผู้นั้นก็หายวับไปกับตา พระมารดาแห่งทวยเทพ นางไม่ได้หันกลับมามองเขาแม้แต่น้อย อกอวบอิ่มของหญิงสาวกระเพื่อมสั่นสะท้านขึ้นเล็กๆ

"เสด็จพี่ วันแห่งการแก้แค้นของข้าใกล้จะมาถึง..และเมื่อนั้นท่านจะรู้ว่า คนอย่างข้ามิมีใครหยามเหยียดได้.."

เสียงลำพึงของนางล่องลอยหวีดหวิวเบาบาง หายไปในสายลม พร้อมกับร่างกายของหญิงสาว

วาบบบ!!

กริชเพชรดีใจมากตอนนี้บอลดวงจิตแก่นแท้ของเขา กลายเป็นตัวอ่อนราชันย์ระดับพรีเมี่ยมถาวรแถมมีพลังธรรมชาติเต็มล้น นั่งสงบอยู่ในดวงจิตของตน รูปร่างลักษณะของตัวอ่อนเหมือนกริชเพชรที่เคยเป็นมนุษย์

แต่มีรูปร่างลักษณะเล็กคล้ายรูปหล่อมันค่อยๆ ลุกขึ้นยืนลอยเข้าไปหาบอลสีฟ้าสัญลักษณ์กายอสูรพฤกษา ที่ยังหมุนวนรอบตัวอ่อนราชันย์พรีเมี่ยมถาวร ฉับพลันมันก็ประสานกันเป็นหนึ่งเดียว

วูบบบ!!

คลืนนนนน!

ร่างกายของชายหนุ่มก็มีความร้อนและแห้งแล้งประสานขึ้นในตัวเองดุจไฟ ที่แผดเผาในทุ่งหญ้าช่วงฤดูร้อน ชายหนุ่มเหงื่อกาฬแตกเร่งเร้าพลังจิตอสูร ที่พัฒนาขึ้นสู่ระดับเพชรโดยอัตโนมัติ

เพราะกายอสูรและตัวอ่อนระดับพรีเมี่ยมถาวรอยู่ในขั้นเท่าเทียมกัน ทำให้พลังจิตอสูรของเขา ถูกยกระดับขึ้น พลังจิตอสูรระดับเพชรที่แข็งแกร่ง ตรวจสอบพลังความร้อน และความแห้งแล้งที่เกิดขึ้นแบบปัจจุบันทันด่วน

เมื่อตัวอ่อนราชันย์พรีเมี่ยม ประสานเข้ากับบอลสีฟ้าสัญลักษณ์ของอสูรพฤกษา จนร่างกายของเขาเหมือนจะถูกหลอมละลาย ระเหยลอยไปในอากาศได้ตลอดเวลา ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเพ่งสำรวจเข้าไปในดวงจิตของตน ค้นพบอักษรแถวหนึ่ง

"หยินหยางไม่ประสาน..เท่ากับวิบัติ.."

ความร้อนในร่างกายของชายหนุ่มสว่างขึ้น มันเผาผลาญหินและดิน ของผนังถ้ำจนแดงฉานไป ครึ่งหนึ่ง ตรงบริเวณที่กริชเพชรกำลังนั่งผนึกพลังเข้าสู่ภัยพิบัติการเลื่อนระดับ เขาทนไม่ไหวต้องลืมตาโพลงขึ้น มันเหมือนร่างกายของชายหนุ่มพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเสี้ยววินาที

"คุณชายโจวก๋วยช่วยข้าด้วย!! ..ข้าข้ามภัยพิบัติเลื่อนระดับกายอสูรราชันย์ขั้นที่สามได้แล้ว..แต่ข้ากลับถูกโจมตีด้วยพลังหยิน ร่างกายของข้าจะถูกผนึกเป็นน้ำแข็งตายในบัดดล คุณชายช่วยข้าด้วย พวกเราโดนพิษหยินหยางเข้า..ล..แล้ว~.."

เสียงของมัลลีสั่นสะท้านฟันล่างสับกับฟันบนเสียงดังกึ๊กๆ ตลอดเวลา ร่างกายของหญิงสาวห่อหุ้มด้วยเกล็ดน้ำแข็งขนาดเล็ก เหมือนน้ำผลไม้ประหลาดที่สร้างพลังความเย็น จนกลายเป็นเกล็ดน้ำแข็ง

"ผลไม้ตัวนี้นี่เองที่เป็นพิษหยินหยาง..."

กริชเพชรโดนพลังความร้อนเข้าแทรกส่วนมัลลี

กลับโดนพลังความเย็นเข้าแทรก พลังตัวอ่อนตำนานเทพอสูรให้พลังยิ่งใหญ่ ในการเลื่อนระดับราชันย์แก่กริชเพชร แต่มันก็ให้พิษร้ายของพลังหยางเพื่อทำการเผาไหม้ตัวชายหนุ่ม เมื่อกินผลไม้นั้นเข้าไป เป็นเพราะตำนานเทพอสูรเจ้าของพลังผลไม้ ไม่ต้องการให้ใครสืบทอดพลังวิเศษของมัน

"คุ~..คุณ..ชา..ชายช่วยข้าด้วย.."

โครม!! ควับ!!

ฟู่ๆ ๆ "

สิ้นเสียงที่สั่นสะท้านของมัลลี นางก็ล้มลงเข้าสู่อ้อมอกของชายหนุ่ม หญิงสาวพยายามสุดความสามารถที่จะเคลื่อนกายมาหาเขา ความเย็นและความร้อนปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงระเบิดฟู่ฟู่ดังก้องไปทั่วอุโมงค์ถ้ำ แต่น่าอัศจรรย์ร่างกายของชายหนุ่ม ที่พร้อมจะระเบิดด้วยความร้อนแรงที่อัดแน่นอยู่ภายใน กลับค่อยๆ เย็นลงอย่างเชื่องช้า

"ค..คุณ..ชาย..จ..โจว..ตัวข้าอุ่นขึ้นแล้ว..พลังหยางในร่างกายของท่าน ดับพลังหยินในตัวข้าได้..คุณชายโปรดช่วยข้าด้วย ข้าทรมานเหลือเกิน..อ๊าาาาา~.."

หญิงสาวในร่างอวบอั๋นเสือกตัวขึ้นกอดคอชายหนุ่ม เต้านมขนาดใหญ่ของมัลลีทะลักออกจากเสื้อ หญิงสาวกระชากเกราะป้องกันอกของนางออกไม่ให้ขัดขวาง พลังความร้อนที่ชายหนุ่มส่งกระจายออกเผาผลาญความเย็นในตัวนาง

กริชเพชรอ้าปากตะลึงลาน ร่างกายของเขาแม้ว่าจะเย็นลง แต่ความร้อนยังปะทุเดือดเหมือนลาวาในปล่องภูเขาไฟ หญิงสาวประกบปากจูบกับชายหนุ่ม พยายามทุกวิถีทาง ที่จะดูดเอาพลังความร้อน เข้ามาในร่างกายของนาง เพื่อลดระดับความทรมานเพราะความเย็นยะเยือกจากพลังหยิน

จ๊วฟๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!

"อ๊าาาาาาาาาาส์..เฮือกๆ .."

จั๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!

...................................................................................................................................................................................................................................................