ลำนำบุปผาพิษ

ตอนที่6

ดำต้องรอให้ทั้งสองคนขึ้นจากน้ำ แล้วเขาจึงเอาเห็ดไปล้าง จากนั้นก็กลับไปที่แคมป์ เขาจัดการแกงเห็ดกินกับพวกลูกหาบ แป้งและกายกินอาหารกระป๋องที่เตรียมมาพร้อมกับข้าวที่ลูกหาบหุงให้ แป้งเห็นแกงเห็ดน่ากินจึงบอกว่า

"ขอชิมหน่อยได้ไหมคะ หอมจังเลย" ดำขยับหม้อสนามไปให้ แป้งทำท่าจะตักแต่กายห้ามเอาไว้

"จะบ้าหรือที่รัก เห็ดมีพิษหรือเปล่าก็ไม่รู้"

"โธ่ คุณก็ เห็ดมีพิษ พวกเขาจะกินได้ไง"

"ใครจะไปรู้ล่ะ บางทีพวกเขาอาจจะมียาแก้พิษในตัวก็ได้"

"บ้า! คุณนี่ สงสัยจะดูละครมากไปจริงๆ" แป้งตีแขนกาย แล้วทุกคนก็หัวเราะครืน ตลอดเวลาดำจ้องมองร่างสวยของแป้งอย่างพอใจ เขาจ้องร่องอกขาวๆและตะโพกกลมกลึงอย่างห้ามสายตาไม่ได้ ยิ่งใส่ชุดรัดรูปเอวของเธอยิ่งคอดกิ่วเผยให้ก้นผายออกอย่างสวยงามและเซ็กซี่เหลือเกิน ตอนนี้เธอเพิ่งตื่นและยังไม่ได้แต่งตัวดีนัก โดยใส่เพียงกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสายเดี่ยวสีขาวรัดรูป ยิ่งทำให้เห็นความขาวของร่องอกและต้นขาจนดำแอบเผลอกลืนน้ำลายอยู่หลายครั้ง เขาจ้องอยู่นานจนกายเห็นสายตาหื่นกามคู่นั้นของเขาจึงทักขึ้นว่า

"มองเมียกูอะไรนักหนาว่าไอ้ดำ!"

"เปล่า กูสงสัยว่าทำไมไม่รีบแต่งตัว จะได้ออกเดินทางต่อเร็วๆ"

"หรือวะ กูนึกว่ามองที่เห็นเมียกูสวยซะอีก เหอะ จนๆอย่างมึงอะ คงไม่มีทางได้เมียสวยๆแบบนี้หรอก หน้าตาไม่ดีแถมยังจน คงเคยแต่ซื้อกระหรี่แก่ๆกินล่ะสิ" เขาพูดอย่างเย้ยหยัน ดำได้แต่ยิ้มแค่นๆ ส่วนแป้งรีบปราม

"ที่รัก พอเถอะ เดี๋ยวก็มีเรื่องกันหรอก"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแล้ว" ดำบอกแล้วลุกขึ้น เตรียมของ จากนั้นทุกคนต่างก็เริ่มเก็บสัมภาระ แป้งขอตัวลงไปล้างหน้าที่ลำธาร ส่วนกายเก็บเต็นท์ สาวสวยกำลังเอาผ้าชุบน้ำล้างเนื้อตัวให้สะอาด แต่แล้วระหว่างที่กำลังก้มเช็ดหน้าอยู่นั้น เสียงแผ่นดินสะเทือนก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงกิ่งไม้หัก แล้วก็ได้ยินเสียงช้างร้องดังลั่นป่า

แปร๋น!

"ชิบหายแล้ว ช้างมา!" เสียงคนแก่ดังขึ้น น่าจะเป็นเสียงลุงเฟือง ไม่นานก็มีช้างตัวหนึ่งโผล่ออกมาที่ข้างลำธารฝั่งเดียวกับเธอ ห่างออกไปแค่สิบเมตรเท่านั้น สาวสวยยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก ช้างตัวนั้นก็ทำท่าจะวิ่งเข้ามา

"หนีเร็ว!" เสียงร้องจากด้านหลังดังขึ้นแล้วแขนเธอก็ถูกกระชากให้วิ่งข้ามลำธารไป สายตาเธอมองที่แผ่นหลังของชายคนที่ดึงแขนเธออยู่ แล้วก็รู้ว่าเขาคือดำนั่นเอง

"เดี๋ยว! นี่มันเกิดอะไรขึ้น!" เธอถามไปวิ่งไป

"ช้างป่าบุกครับ"

"แล้วกายล่ะ?"

"อย่าพึ่งถามตอนนี้! วิ่งตามผมเร็วๆ" เขาตะโกนลั่น แป้งเองก็ตกใจและกลัวมาก แต่เธอก็พยายามคุมสติแล้วรีบวิ่งหนีตามที่ดำบอก ช้างตัวนั้นเองก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ยังติดตามพวกเขามาอย่างรวดเร็ว แถมยังมีเสียงช้างตัวอื่นๆกำลังทำลายป่าอยู่โครมคราม

ดำพาแป้งวิ่งข้ามน้ำมาได้ แล้วเขาก็พาเธอเตลิดเข้าไปในป่าอย่างเร็วสุดชีวิต มีหลายครั้งที่แป้งทำท่าจะล้ม แต่กายก็กระชากแขนขึ้นมา ทั่งคู่วิ่งจนเข้าไปในป่าไฝ่ กายจึงชี้ไปที่กอไผ่ขนาดใหญ่แล้วบอกว่า

"คุณแป้ง วิ่งเข้าไปซ่อนในกอไผ่นั่น ไปให้ลึกที่สุดเลยนะ เร็ว!"

"แล้วนายล่ะ?"

"ผมจะล่อมันไปทางอื่น"

"แต่ว่า…"

"เร็ว!" เขาตะโกนลั่นด้วยสีหน้าจริงจัง แป้งจึงรีบวิ่งเข้ากอไผ่อย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็เห็นดำร้องโวยวาย ตะโกนลั่น แล้วช้างตัวนั้นก็วิ่งตามเขาไป


___///___


เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง เสียงป่าแตกก็เงียบสงบลง เสียงเดินของช้างก็ไม่มีแล้ว ป่าทั้งป่าตกอยู่ในความเงียบ แป้งทั้งกลัวทั้งสั่นและร้องไห้ ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้ ได้แต่รอให้ดำกลับมาช่วยเธอเท่านั้น เพราะตอนนี้ตัวของเธอติดหนามไผ่เกี่ยวเอาไว้จนขยับแทบไม่ได้ เธอไม่คาดคิดเลยว่าการมาเดินป่าครั้งนี้จะมีอันตรายร้ายแรงเกิดขึ้นถึงเพียงนี้ สาวสวยทั้งเหนื่อยทั้งกลัวจนกระทั่งหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็ต่อเมื่อได้ยินเสียงคนตัดกิ่งไม้ใกล้ๆ สาวสวยจึงลืมตาขึ้นแล้วก็รู้สึกโล่งใจอย่างที่สุดเมื่อเห็นดำกำลังใช้มีดตัดกิ่งไผ่เข้ามาช่วยเธอ

"ดำ นายกลับมาแล้ว ช่วยฉันด้วย เร็วๆ"

"ครับ ไม่ต้องห่วง พวกช้างไม่มันตามมาแล้วล่ะ"

"แล้วคนอื่นๆล่ะ อยู่ไหน?" เธอถามทั้งๆที่ตัวติดอยู่ในกอไผ่ ตอนนี้สาวสวยอยู่ในท่าโก้งโค้ง ลำไผ่มันหนีบเอาช่วงเอวและคอเธอไว้จนหัวและก้นขยับไม่ได้

เสื้อและกางเกงของเธอก็โดนหนามไผ่เกี่ยวจนตึงไปหมด

"พวกเขาวิ่งไปคนละทางกับพวกเรา ไม่ต้องห่วงกายหรอก มีลุงห้อยและลุงเฟืองค่อยดูแลอยู่ สองคนนี้ชำนาญป่าดีกว่าผมอีก"

"ขอให้ไม่มีใครเป็นอะไรเถอะนะ ฉันไม่คิดเลยว่าแถวนี้จะมีช้างป่าด้วย"

"ในป่ามันก็มีอะไรน่าตกใจแบบนี้ตลอด เเหละครับ" เขาพูดสั้นๆแล้วก็ตัดกิ่งไผ่เข้ามาถึงตัวของแป้งจนได้ และแล้วดำก็กลืนน้ำลายเฮือกเมื่อได้เห็นก้นสวยๆของแป้งเต็มตา ในตอนนี้เขาเข้ามาด้านหลังเธอ และสายตาก็จ้องที่ก้นงอนนั้น เนื่องจากกางเกงที่เธอใส่มันโดนหนามไผ่ดึงจนขาดและตึงจึงทำให้เห็นแก้มก้นใสๆของแป้งสองข้าง ที่มีรอยหนามเกี่ยวและมีเลือดไหลซิบเป็นทาง ที่สำคัญกว่านั้นและเป็นจุดที่ดำสนใจคือ โนแพนตี้! แป้งไม่ได้ใส่กางเกงใน

'เป็นอะไรนายดำ รีบๆช่วยฉันสิ" เสียงนั้นทำให้เขาตื่นจากภวังค์ เขาอ้ำอึ้งไปสักพัก ก่อนจะพูดขึ้นว่า

"คุณแป้งรู้สึกเจ็บที่ก้นไหมครับ?"

"ทะ ทำไมเหรอ?" แป้งถามกลับเพราะรู้สึกอายที่จะตอบ

"งูครับ งูมันกัดที่ก้นคุณแป้ง!"

"ว้าย! จริงเหรอดำ!"

"ใช่ครับ นี่ไง" แล้วดำก็ยื่นงูไปที่ด้านหน้า

"กรี๊ด อย่าเอามา เอาออกไป เธอร้องลั่น หันหน้าหนี ดิ้นสุดชีวิต" ดำมองนมและก้นที่กระเพื่อมอย่างพอใจ

"ช่วยฉันด้วย แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ยดำ ฉันจะตายไหม?" เเป้งร้องขึ้นอีกครั้ง

"ไม่ตายหรอกครับ มันมีพิษที่ไม่ร้ายแรงมาก แต่ก็ต้องดูดออกก่อน"

"จะทำอะไรก็รีบทำเถอะดำ ฉันกลัว!" เธอร้องขึ้นอย่างน่าสงสาร และคนที่อยู่ด้านหลังก็แสยะยิ้ม สาวสวยหารู้ไม่ว่า งูตัวนั้นไม่ได้กัดเธอหรอก มันเป็นงูสิง ไอ้ดำมันบังเอิญเจอระหว่างทางเลยจับมา ตอนที่เดินกลับมาช่วยเธอ มันกะว่าจะมาต้มยำกิน แต่พอเห็นก้นขาวอวบโนแพนตี้ของแป้งแล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้

"อยู่เฉยๆนะครับ ผมจะดูพิษออกให้" มันบอกแล้วเอามีดตัดหนามไผ่ที่เกี่ยวกางเกงของแป้งออกก่อนจะดึงกางเกงลง

"ว้าย! ดำ ทำอะไรน่ะ!"

''ผมจะดูดพิษงูไงครับ มันกัดอยู่แถวๆซอกขาคุณ''

"ฉะ ฉัน ฮือๆ นายคงเห็นหมดแล้วสิ ว่าฉันไม่ได้ใส่กางเกงใน ฮือๆ" สาวสวยร้องไห้ด้วยความอาย อยากจะวิ่งหนี แต่ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้

"ผมเข้าใจครับ ผู้หญิงหลายคนก็ไม่ใส่ เพราะเกะกะเวลาเดิน แต่ตอนนี้อะไรจะสำคัญยิ่งกว่าชีวิตคุณล่ะ ว่าไหม?" เขาพูดแล้วมองก้นนุ่มใสเหมือนผิวพุดดิ้งที่กำลังสั่นกระเพื่อมด้วยความกลัว จากนั้นจึงนั่งลง แล้วก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเนินสวาทของแป้งที่ซ่อนอยู่ใต้แก้มก้นทั้งสองข้าง กลีบอวบอูมเหลือเกิน ขนก็น้อยมากจนแทบไม่มี เนื้อกลีบสองข้างสีชมพูอ่อนเบียดชิดกันจนนูนเด่น เห็นร่องตรงกลางที่แนบสนิทกันอยู่มีสีชมพูเข้ม ไอ้ดำน้ำหลายไหลไม่หยุด ยิ่งขยับเข้าใกล้ยิ่งได้กลิ่นหอม

"ว้าย อื้อออ ฮือๆ ดำ ฉันกลัว" สาวสวยร้องขึ้นเมื่อมือหยาบหนาสัมผัสที่แก้มก้นทั้งสองข้าง ไอ้ดำมันอ้าก้นเธอออกแล้วก้มไปดมกลิ่นสวาทจนลมหายใจไปโดนร่องเสียวเธอ ทำเอาสาวสวยสั่นเทิ้มไปทั้งกาย แล้วร่องนั้นก็ขับเมือกใสออกมาตามธรรมชาติ

"ผมจะดูดพิษออกแล้วนะครับ"

"อะ …อืมม" สาวสวยตอบอย่างอายสุดชีวิต ไอ้ดำยิ้ม แล้วมันก็เริ่มจูบที่แก้มก้นนุ่มนั้น มือก็ลูบไปทั่ว

"อ๊า อย่าลูบแบบนั้น รีบๆดูดสิ อ๊า ดำ!" เธอร้องด้วยความตกใจเมื่อลิ้นสวาทค่อย ๆ ชอนเข้าไประหว่างแก้มก้นทั้งสองข้าง มือมันจับที่ก้นแล้วจับขาเธอลูบไปมา ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกกลีบเธอแล้วลากลิ้นเลีย ดูดเม้มเบาๆ

"อื้ออออ อ๊าาาา" แป้งเสียวสุดชีวิตในแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันลากลิ้นจากร่องหลังไปจนถึงร่องเสียวที่อยู่ต่ำลงมาแหวกกลีบเธอออกอีกแล้วมันก็เลียเข้าไป

"อ๊ายยยย ดำ มันเสียวววว!" โดนเลียตรงปุ่มนั้นของเธอ ใจเธอจะขาดเสียให้ได้ มันดูดร่องเธอกินน้ำหวานเเสนอร่อยอย่างสะใจ บีบแก้มก้นเบาๆ ซุกหน้าเข้าไปให้ร่องเสียวของเธอคลึงกับหน้าตัวเองอย่างหื่นกาม แล้วดูดกินน้ำหวานทุกหยาดหยดที่ร่องเสียวเเป้งขับออกมา สาวสวยไม่เคยเจอลีลาแบบนี้มาก่อนก็ร้องลั่น จะถึงจุดสุดยอดอยู่รอมร่อ

"โอย…ดำ ฉัน ฉัน อื้อออ" มันเอานิ้วแหย่เข้าไปแล้วเลียอีกจนเธอร้องลั่น

"ไม่ไหวแล้ว…ออกแล้ว.." แป้งกระเด้งร่องเสียวใส่หน้ามันอย่างสุดเสียวจนหน้าไอ้ดำมีแต่น้ำเสียวของเธอ เเล้วตัวของเธอก็กระตุก ปล่อยน้ำหวานทะลักออกมา ไอ้ดำรีบประกบปากดูดกินทันที

"อ๊าาาส์" เธอร้องลั่นก่อนน้ำชุดสุดท้ายจะหมดลง ไอ้ดำดูดแรงๆเสียงดังอึกๆแล้วยังคงเลียให้เธอไม่หยุดทำเอาแป้งแทบจะลอยขึ้นสวรรค์ รู้สึกเหมือนวิญญาณจะหลุดออกจากร่างอยู่หลายครั้ง

พอหลังจากที่มันอิ่มหนำสำราญใจ มันก็ดึงกางเกงเธอกลับแล้วบอกว่า

"เรียบร้อยแล้วครับ พิษน่าจะหมดแล้วล่ะ"



รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว