สองหนุ่มสาวยังคงขยับซอยสะโพกแทงท่อนเอ็นใหญ่ใส่กันอย่างเมามันส์ สองมือใหญ่แหวกสาบเสื้อออกกว้าง ดึงสองเต้าอวบออกมาบีบเคล้นจนเนื้อนุ่มล้นง้ามนิ้วยาว ทั้งยังมิลืมบี้ขยี้จุกสีชมพูเพิ่มความเสียวซ่านให้หญิงสาวด้วยไปพร้อม ๆ กัน

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

"อ๊าา อ๊าา เสียวรูสุด ๆ อืมมม เร่งหน่อยข้าจะเสร็จแล้ว อะ อ๊าา อร๊างงง"

"อู๊ยยย รูศิษย์พี่ตอดท่อนข้าแรงมาก อ้าา ข้าก็จะแตกแล้วเช่นกัน อะ อ๊าาา"

ชายหนุ่มเร่งสอบสะโพกแทงท่อนเอ็นเข้ารูสวาทถี่รั่วตามความต้องการของหญิงสาว จนร่างเล็กกระตุกแสดงว่านางเสร็จสมปลดปล่อยน้ำรักออกมาแล้ว เขาถึงเตรียมจะกระตุกท่อนเอ็นปลดปล่อยน้ำกามออกมาบ้าง ร่างเล็กกลับยกสะโพกตนเองออกให้ท่อนเอ็นหลุดออกจากรูสวาท ก่อนจะหันมาใช้มือจับสาวรูดท่อนเอ็นใหญ่รั่ว ๆ ให้ปลดปล่อยน้ำกามขุ่นใส่ริมฝีปากเล็กที่อ้ารออยู่แทน

"ข้ามิได้บอกศิษย์น้องก่อนหรอกหรือ ว่าให้หลั่งด้านนอก"

"บอกแล้วขอรับ ข้าขอโทษด้วยที่ลืม อารมณ์มันกำลังพาไปเลยห้ามไว้มิอยู่"

หญิงสาวดูดเลียท่อนเอ็นให้จนสะอาด ก่อนจะช่วยกันแต่งกายให้เรียบร้อยดังเมื่อครู่มิได้เกิดเหตุการณ์อันใดขึ้น เสร็จแล้วทั้งคู่จึงต่างแยกย้ายกัน เดินจากไปคนละทางเหมือนคนมิรู้จักกัน

"หึ นางคงให้เจ้าปล่อยข้างในหรอกนะ คนก่อนๆก็เป็นเช่นนี้" ไป๋ฉานมองหนุ่มสาวทั้งสองเดินจากไปแล้วถึงเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทัน แอบดูสตรีนางนั้นมานับครั้งมิถ้วนจนรู้ว่านางเป็นคนเช่นไร

"อาจารย์แอบดูเช่นนี้ มิอยากทำเองบ้างหรือขอรับ"

"นี่เจ้า ปล่อยข้าได้แล้ว"

จนคนที่อยู่ด้านหลังเอ่ยขึ้นมา ไป๋ฉานถึงรู้สึกตัวว่านางกำลังโดนโอบรัดอยู่ด้านหลัง ร่างเล็กใช้แรงสุดกำลังกลับยังสลัดให้หลุดจากอ้อมแขนมิได้ ยิ่งนางขยับหนีรอบแขนกลับยิ่งรัดแน่นขึ้น ริมฝีปากร้อนก้มมาแนบชิดกับลำคอระหงษ์ จนนางรู้สึกขนลุกไปทั้งกาย

"อาจารย์ยังมิตอบศิษย์เลย มิอยากทำบ้างหรือขอรับ"

"อยากทำหรือมิอยากทำเกี่ยวอันใดกับเจ้าด้วย ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ"

"ก็หากอาจารย์คิดอยากจะลองทำบ้าง ศิษย์ได้..."

"นี่เจ้า กลับไปคัดกฎสำนักมาร้อยจบ จะได้มิมีใจคิดอกุศลเช่นนี้"

ไป๋ฉานใช้กำลังเฮือกสุดท้ายจนแกะแขนที่กอดนางไว้แน่นดังงูรัดออก นิ้วชี้เรียวชี้คาดโทษลูกศิษย์ลามก ก่อนจะรีบกระโดนหนีไปอย่างรวดเร็ว

เถียนอวี่มองหญิงสาวที่ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ มิรู้ว่าโกรธจัดหรือกำลังเขินอายอยู่กันแน่ กระโดดหนีหายขึ้นต้นไม้ใหญ่ไปอย่างมิคิดจะหันกลับมา สัมผัสผิวกายเนียนนุ่ม กลิ่มหอมที่ติดอยู่ปลายจมูก ช่างคุ้มค่ากับการคัดกฎสำนักร้อยจบยิ่งนัก

ในสำนักอันเฉิงจะมีช่วงเวลาที่ทุกคนต้องเรียนรู้วิชาขั้นพื้นฐานพร้อม ๆ กัน ส่วนนอกเนื่องจากนั้นจะขึ้นอยู่กับการสอนของอาจารย์แต่ละบุคคล ว่าจะสั่งสอนลูกศิษย์ตนเองให้เก่งกล้าได้มากน้อยเพียงใด

"เป็นอันใดถึงทำหน้าตาเช่นนั้น" ลั่งอิงมองศิษย์น้องตนเองที่ยืนนิ่งมองไปที่ห้องเรียนด้านในอาคาร ทำสีหน้าเหมือนกำลังโกรธแค้นสิ่งใดอยู่

"มิอันใดเจ้าคะ แล้วนี่ศิษย์พี่จะไปไหนหรือเจ้าคะ"

ไป๋ฉานเงยหน้ามองศิษย์พี่ตนเองที่มีความสูงต่างจากนาง ข้างกายชายหนุ่มมีสตรีร่างเล็กในชุดอาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์คลุมทับด้วยเสื้อคลุมประจำสำนักอันเฉิง ลูกศิษย์ของศิษย์พี่ผู้นี้ ภายนอกดูสง่างามอ่อนหวานสูงส่ง ผู้ใดจะคาดคิดว่าเป็นสตรีนางเดียวกัน กับที่รูดน้ำกามบุรุษใส่ริมฝีปากเล็กนั้นด้วยความชำนาญ มิรู้ว่าศิษย์พี่รู้หรือไม่ว่าแท้จริงลูกศิษย์ตนเองเป็นสตรีเช่นไร

"จะไปหอคัมภีร์เสียหน่อย อาจารย์ลู่ว่ามีตำราที่น่าสนใจเข้ามาใหม่ เลยจะลองไปดูเผื่อว่าจะเจอตำราดี ๆ ไปด้วยกันมั้ยเล่า เจ้าก็มิมีอันใดทำอยู่แล้วหนิ"

ดวงตากลมโตส่งสายตาค้อนวงใหญ่ให้ศิษย์พี่ ก่อนจะยอมรับความจริงว่าตนเองก็มิมีอันใดทำจริง ๆ เลยจำยอมเดินตามชายหนุ่มร่างสูงไปด้วยอีกคน และเป็นอีกครั้งที่มีสายตาคมจับจ้องการกระทำของนางอยู่มิวางตา รอบส่งมองมาจากอาคารเรียนที่นางเพิ่งละสายตามาเมื่อครู่