“หน้าตาก็ดีทำไมเป็นพวกชอบสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวคนอื่นนะ”

ลักษณ์ณารา ประเมินคุณสมบัติของ การ์เร็ต แบล็ค CEO สุดหล่อเจ้าของโรงแรมห้าดาวในหลายประเทศ ทว่าชื่อเสียที่ชอบยุ่งกับผู้หญิงที่มีสามีแล้วทำให้เธอต้องส่ายหน้า แต่เธอจำเป็นต้องข้องเกี่ยวกับเขาเพราะคอยกันไม่ให้คนอย่างเขามาวุ่นวายกับเพื่อนรักของเธอ เธอเองก็ไม่อยากตัดสินคนสักคนด้วยคำพูดของคนอื่น เช่นเดียวกับที่เธอเคยเป็นมา

“คุณจะกลับจริงๆ เหรอ” เขาถามอย่างแปลกใจ

“ค่ะ” เธอพยักหน้ารับแล้วยิ้มที่มุมปาก “ฉันแค่มากันท่าไม่ให้คุณลากผู้หญิงคนไหนมาทำร้ายจิตใจก็เท่านั้นเอง”

“ห๋า!!” เขาตกใจจนปล่อยข้อมือเธอออก แต่ลักษณ์ณาราส่ายหน้าไปมา

“ขอโทษที่ทำให้เสียความรู้สึกนะคะ” เธอแสร้งทำหน้าสำนึกผิดทั้งที่กลั้นยิ้มเต็มที่

“ถ้าคุณไม่หลงเสน่ห์ผม ทำไมต้องรีบกลับล่ะหรือกลัวใจตัวเอง”

“คุณต่างหากล่ะที่ต้องระวังจะหลงเสน่ห์ของฉัน”

คำพูดเชิญท้าทายกับลมหายใจผ่าวร้อนของเขา เมื่ออยู่ใกล้ชิดยิ่งทำให้เห็นว่าดวงตาของเขาดูลึกลับและมีเสน่ห์ไม่น้อย คำพูดที่เหมือนท้าทาย คล้ายเล่นเกมจ้องตาหากมีใครหลบตาก่อนก็จะเป็นคนแพ้ และแน่นอนว่าทั้งสองคนสะกดคำว่า “แพ้” ไม่เป็น.