“ปิดปากหน่อย น้ำลายจะหกแล้ว”ร่างแกร่งเดินเข้ามาใกล้ เอามือยันคางมนปิดปากเธอ

“อื้อ หือ... งานดี”เอวารินเงยหน้าฟิน มือเรียวยื่นลูบไล้อกแกร่งไล่ลงซิกแพคอย่างหลงใหลแล้วโผกอดเอวหนาซบแก้มเบียดกล้ามท้อง เขาตกใจขัดขืนพยายามแกะแขนเรียวดึงออก

“เฮ้ย เดี๋ยวรองพื้นติด”เขาบ่นหงุดหงิด หญิงสาวซบต่อไม่สนใจกอดรัดแน่นขึ้นเขารวบรวมแรงกระชากแขนเธอออก จนผ้าขนหนูหลุดล่วงไปด้วย ท่อนล่างล่อนจ้อน หญิงสาวตกใจเอามือปิดหน้าปิดตาตัวเอง ใจเต้นรัว

“ว๊าย โอ้ มาย ก็อต!”นิ้วเรียวแหวกออกดวงตาสวยแอบมองท่อนเอ็นของชายหนุ่มอีกครั้ง ตุลาอายทำหน้าไม่ถูกรีบก้มหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันรอบเอว งอตัวเอามือจับผ้าขนหนูกุมเป้ามองเธออย่างหวาดระแวง

“โดนฝรั่งมากี่คนแล้ว ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้”เสียงทุ้มเหวี่ยงหน้าเครียดแก้เขิน หญิงสาวฉุนเอามือลงพูดสวนอย่างไว

“ไม่เคยเห็นของเล็กขนาดนี้ ปกติจะเจอแต่ใหญ่ ๆ เบิ้ม ๆ”สายตาสวยกวาดมองเรือนร่างแกร่งแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ๆ เป้าจ้องมองท่อนเอ็นผ่านผ้าขนหนู เขาโมโหที่โดนดูถูกเอามือออกจากผ้าแอ่นเป้าท้าทาย

“นี่ก็ใหญ่ ถ้าได้พองตัวจะร้องไม่ออก”

“ ไหนลองทำให้พองตัวหน่อยสิ อยากเห็น ให้ช่วยก็ได้นะ มา เดี่ยววาช่วย”หญิงสาวทำหน้ากรุ้มกริ่ม ลุกขึ้นเข้าไปใกล้จับผ้าขนหนู มือหนารีบตะปบผ้าดึงรั้งไม่ถอดเขาตกใจอ้าปากค้าง ตาสวยหรี่มองยิ้มเจ้าเล่ห์ยื้อยุดฉุดกระชากผ้าขนหนูกันไปมา

“เฮ้ย หยุด หยุด เป็นคนยังไงว่ะเนี้ย หื่นฉิบเป่ง ฉันแต่งงานกับเธอได้ไงว่ะ โว๊ะ!”เขาโวยวายเสียงดังมองขึงขัง แล้วรีบถอยหนีผู้หญิงอะไรไร้ยางอาง วิ่งออกไปนอกห้อง หัวใจเต้นแรงเขาต้องใช้ชีวิตอยู่กับผู้หญิงบ้ากามคนนี้อีกตั้งหกเดือนแค่คืนเดียวก็จะแย่แล้ว

“จะไหวไหมว่ะเนี้ย”ตุลาหน้าเครียด ส่วนเอวาริน รีบปิดประตูห้องแต่งตัวหายใจแรงหน้าตาเหลอหลา

“อร้าย กล้าทำไปได้ยังไง อึ่ย....ขนลุก”ร่างบางขนลุกขนพองลูบแขนตัวสั่นอยู่ในห้อง สักพักเอวารินได้ยินเสียงสตาร์ทรถ เธอยืนนิ่งเงียบมองตัวเองในกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง

“ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าต้องเป็นแบบนี้”หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอหน้าเศร้า....