เหยินริษยา

ด้วยสวรรค์คงมาบันดาล

ตกลงตามนี้นะครับ

เอาแบบนั้นเลยหรือคะเอื้อ...มันจะดีหรือคะ

ก็ดีสิครับ ผมเอาน้องบีเข้ามาเป็นตัวละครด้วยแบบนี้ ถ้าจะให้มันสมบทบาท ก็ต้องมีคุณย่าเข้ามารู้เห็นด้วย ถูกไหมครับ?

ว้าว...เอื้ออะ หัวดีเหมือนกันนะคะนี่

หัวดีเหมือนลูกแก้วยังไงล่ะครับ เรื่องชั่วๆ แบบนี้ ไม่ใช่คุณคนเดียวนะครับที่คิดเป็น


ชะงักไปครู่ เหมือนถูกด่าพิกล แต่แก้วกานดาก็พิมพ์ข้อความตอบกลับไป

แล้วเราจะเริ่มเมื่อไหร่อะคะ

ก็เย็นนี้เลยครับ เดี๋ยวผมจัดฉากให้ ลูกแก้วต้องเล่นให้สมบทบาทนา

ลูกแก้วจะต้องกินน้ำที่ผสมยานั่นจริงๆน่ะหรือคะ แบบแกล้งกินอะไรงี้ไม่ได้เหรอ

ไม่ได้ มันจะไม่สมบทบาทน่ะสิครับ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะให้สัญญาณลูกแก้วก็ดื่มเสร็จแล้วก็เข้าไปนอนรอในห้องเลย ผมจะตามไป เช้ามาทุกอย่างก็เรียบร้อย

ถ้าเราไม่กินแล้วเข้าไปอยู่ในห้องกัน ไม่ได้หรือยังไงคะเอื้อ

ไม่ได้ครับ ผมคุยกับเสือกล้าแล้ว หมอนั่นจะเข้าไปจัดการทางบี สลับคู่กันยังไงล่ะครับ จัดฉากแบบนอกใจทั้งสองคนไปเลย ผมจะได้มีข้ออ้างเลิกกับบีเยอะๆ สมบทบาทด้วย คุณย่าก็จะไม่สงสัยในตัวไอ้เสือกล้าอีกต่อไป แล้วลูกแก้วอย่าลืมไปแก้ต่างให้ผมนะ เรื่องรูปน่ะ

อุ๊ย...แหมเอื้อนี่ล่ะก็...ชั่วเหมือนกันนะคะ อิอิ

ผมก็มีโหมดนี้เหมือนกันล่ะครับ หึๆ อย่าลืมนะลูกแก้ว เคลียร์เรื่องรูปนั้นซะ กับย่าของผม แล้วคืนนี้เราจะเข้านอนกัน เช้ามาทุกอย่างก็จะเรียบร้อย

โอเคค่ะเอื้อ ตามนั้นเลย

โอเค


แก้วกานดาปิดการสนทนาออนไลน์กับเอกเอื้อไว้แต่เพียงเท่านั้น เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเดินตรงไปหาคุณเพชรสกาว พร้อมกับยิ้มแย้มอย่างเอาใจ แล้วไปนั่งข้างๆกับท่าน คุณเพชรสกาวมีสีหน้าเครียดนัก นั่นคงเพราะกำลังคิดเรื่องแผนที่เธอบอกไว้ว่าจะขอให้ท่านช่วยลงมือช่วยนั่นเอง

“คุณย่าขา”

“จ้ะ มีอะไรหรือ? ตกลงว่าหนูลูกแก้วจะให้ย่าทำเมื่อไหร่”

“ไม่ต้องแล้วล่ะค่ะ”

แก้วกานดายิ้มหวานส่งให้ท่าน เธอทำท่าอึกอักลังเล เพื่อจะให้ท่านสอบถาม

“เป็นอะไรจ๊ะ”

“คือว่า...ลูกแก้วเข้าใจผิด เกี่ยวกับเรื่องของเอื้อน่ะค่ะคุณย่า”

“หืม? เข้าใจผิดอะไร”

“ก็เรื่องรูปน่ะค่ะ แล้วพี่เสือกล้าเอง แกก็แกล้งทำสะดิ้งเป็นตุ๊ด แต่จริงๆ แล้ว พี่เสือกล้าแมนมากๆนะคะ”

“หืม?”

คิ้วของคุณเพชรสกาวเริ่มพันกันอย่างสงสัย ก็แก้วกานดากล่อมจนนางเชื่อว่าหลานชายเป็นพวกเบี่ยงเบน แล้วไหงมาบอกว่าเข้าใจผิดง่ายๆ แบบนี้ มันจะง่ายเกินไปไหม? หลักฐานทุกอย่างที่เอามาแฉนี่ ตกลงว่าเข้าใจผิด เอ๊ะ...แบบนี้นางก็โมโหหลานชายฟรีๆ เสียสุขภาพจิตฟรีๆน่ะสิ

“คือ...”

แก้วกานดาเริ่มอธิบาย เอาแบบที่เข้าข้างตนเอง และแบบที่จะปูทางไปยังความสัมพันธ์หลอกๆ ในคืนนี้ไปพร้อมๆกัน

“เพื่อนของลูกแก้วน่ะค่ะ คนที่ส่งรูปนี้มาให้แล้วก็ส่งหลักฐานทุกอย่างมา ลูกแก้วก็น่ะ...เพราะความที่รักเอื้ออยู่ ก็เลย...เสียใจมาก โกรธมาก แล้วก็อยากจะทำให้เอื้อกลับมาเป็นคนเดิม อยากให้เอื้อเป็นหลานชาย หลานชายจริงๆ ที่มีทายาทให้คุณย่าเพชร ซึ่งลูกแก้วรักมากเช่นกันได้”

เธอแสร้งบีบน้ำหูน้ำตา คุณเพชรสกาวนิ่งฟัง ไม่ได้ออกความเห็นอะไร แก้วกานดาจึงเล่นละครของตนเองต่อ

“พอมีโอกาส ได้คุยกับเอื้อจริงๆ โธ่...ที่แท้ลูกแก้วเข้าใจผิดค่ะ พี่เสือกล้าเองก็คุยกับลูกแก้วด้วย ยืนยันว่าไม่มีอะไรกัน แล้วที่แกทำสะดิ้งคล้ายตุ๊ด ก็เพราะว่า แกถูกตุ๊ดเลี้ยงดูมาน่ะค่ะ เลยเอาแบบอย่างมา แต่จริงๆ แล้วพี่เสือกล้าน่ะ แอบชอบผู้หญิงด้วยนะคะ คุณย่า”

“หืม...นังเสือกล้าน่ะเรอะชอบผู้หญิง ชอบใคร”

“แม่บียังไงละคะ”

“หะ!”

คุณเพชรสกาวถึงกับยกมือทาบอก แก้วกานดาเล่นละครของเธอต่อไป

“วันนี้ลูกแก้วได้จับเข่าคุยกับเอื้อค่ะ คุยกันอย่างหมดเปลือกเลย เอื้อน่ะ ยังรักลูกแก้วอยู่จริงๆ เราก็เลยปรับความเข้าใจกัน แต่ก็ติดที่...”

เธอแกล้งทำเป็นก้มซับน้ำตา ท่าทางมารยาแบบนางเอกละครสุดๆ คุณเพชรสกาวอดรนทนสงสารไม่ได้ เลยหยิบทิชชูจากกล่องที่วางตั้งใกล้ๆ ส่งให้กับเธอ

“ติดที่เอื้อมีน้องบีแล้ว เฮ้อ...พอเอื้อรู้ว่าลูกแก้วยังรัก ยังอาลัยอยู่ ก็...เราก็...ฮือ....เราจะทำยังไงกันดีคะคุณย่า เราต่างก็รักกัน แต่ก็สงสารน้องบีเหลือเกิน”

“เฮ้อ...”

หนนี้คุณเพชรสกาวถอนใจใหญ่ จริงๆ แล้วท่านก็ชอบเด็กบีอะไรนั่น ทำกับข้าวเก่งเหลือเกิน รสมือดียิ่งกว่าเชฟที่จ้างไว้ที่บ้านเสียอีก แถมยังน่ารักแลฉลาด ชักจะนึกสงสารเด็กบีเสียแล้ว ก็หลานชายท่านดันไม่ใช่เกย์ แถมยังมีใจให้กับแฟนเก่าอยู่ นี่ถ้าเค้าคืนดีกันขึ้นมา เด็กนั่นจะเป็นยังไงกันหนอ

“คุณย่าอย่าเฮ้ออย่างเดียวสิคะ”

แก้วกานดาทำตาปริบๆ เธอหวังว่าคุณเพชรสกาวจะหัวเราะดีใจ และบอกว่าจะช่วยยุติความสัมพันธ์ระหว่างเอกเอื้อกับบี แต่ท่านดันถอนใจเสียแบบนี้มันชักจะยังไงๆ

“ตกลงว่าเด็กบี ก็ไม่ใช่เมียกำมะลอที่ตาเอื้อจ้างมาบังหน้าสินะ”

แก้วกานดากลืนน้ำลาย เพื่อการเป็นเอกเอื้อที่แมนทั้งแท่งอย่างสมจริง เพื่อการจะเอาเสือกล้าเข้าไปอยู่ในบ้านของเธอและเอกเอื้อได้ในอนาคต เธอจึงพยักหน้า

“ก็...คงจะ...ก็ใช่ล่ะค่ะ”

“แบบนั้นก็น่าสงสารน่ะสิ”

“สงสาร...คุณย่าสงสารบีเหรอคะ”

“อืม...”

คุณเพชรสกาวพยักหน้า แล้วถอนใจอีกหน แก้วกานดาเห็นท่าจะไม่ดี ผิดแผนเข้าเสียแล้วเธอจึงกะพริบตาปริบๆ แล้วนิ่งไป ไม่ได้บิ้วอารมณ์คุณเพชรสกาวต่อ

“เรื่องของเรากับตาเอื้อ ตกลงเข้าใจกันแล้วสินะ”

“ค่ะ ก็เข้าใจกันแล้ว ว่ายังรักกันอยู่ด้วยค่ะคุณย่า เอื้อแค่เอาเด็กนั่นมาเป็นตัวแทนของลูกแก้วเท่านั้นเองส่วนพี่เสือกล้าน่ะ แค่เพื่อนจริงๆ ค่ะ เอื้อแมนค่ะ ไม่ได้เป็นเกย์”

“แบบนี้ก็น่าสงสารมาก”

นางว่า ก่อนจะลุกหนี เดินเข้าห้องไปเสียดื้อๆ ทิ้งให้แก้วกานดาอ้าปากค้างตามหลัง

“อ้าว...ทำไมแบบนี้ละคะคุณย่า”


รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว