“ทนไม่ไหวแล้ว ฉันต้องได้พรหมจรรย์ของเธอ” เสียงทุ้มก้องกังวาน หน้าหล่อหื่นจัด ฟ้าใสมองกลัวๆ คิดถึงคำพูดของคุณวจี “สิ่งที่มีค่าของผู้หญิงคือพรหมจรรย์ถ้าสูญเสียไป เธอก็จะไร้ค่า”

“ดิฉันยังอยากได้เงิน จะไม่ยอมให้คุณท่านเอาพรหมจรรย์ไป” ฟ้าใสถดตัวหนีขึ้นไปบนหัวเตียงมองคุณท่านอย่างหวาดกลัว

“ฉันจะให้เงิน เพื่อแลกกับพรหมจรรย์ของเธอ รับรองว่ามันคุ้มค่าที่ยอมแลก” คุณท่านยิ้มต่อรอง

“ไม่เอาได้ไหมคะ”

“เธอเสียวไหมตอนที่ฉันเลีย ยังมีที่เสียวยิ่งกว่าลิ้นอีกนะ” คุณท่านทำหน้ากรุ่มกริ่มก้มมองไปที่ลำดุ้นตัวใหญ่เส้นเลือดปูดเต็มลำผงกหัว หงึก หงึก ฟ้าใสมองตามใจสั่นระรัวอยู่ๆ ก็รู้สึกเสียวหอยน้ำเสียวไหลออกหอยเปียกขา ใจสั่นระรัวมองกลัวๆ กล้าๆ

“ถ้าให้คุณท่านแทงจะเสียวกว่าลิ้นจริงหรอคะ” ฟ้าใสลังเลไม่แน่ใจกลัวก็กลัวแต่หอยก็ขมิบเสียว

“ใช่ ทั้งเสียวทั้งมีความสุข”

“ถ้าอย่างนั้นก็แทงเถอะค่ะ ดิฉันอยากรู้ว่ามันจะเสียวอย่างที่ท่านบอกจริงไหม” ร่างบางค่อยๆ นอนลงชันขาขึ้นมองอ่อยคุณท่านปากบางโดนประกบจูบรวดเร็วลิ้นหนาตวัดหยอกล้อกับลิ้นน้อยดูดดื่ม ผละออกมามองหญิงสาว แขนแกร่งกอดรัดร่างบางแน่นสองร่างถูไถเนื้อนมนุ่มนิ่มเบียดเสียดอกแกร่ง คุณท่านครางอื้ม เสียวซ่าน มือหนาขยำเคล้นคลึงอกอวบบีบเล่น ซุกไซร้ลงคอเรียวลากเลียจนร่างบางสะท้านครางเสียว