มารยารักร้อยใจ-บทที่ 5 จำยอมเพราะหลงกล (1)

โดย  ชมเดือน/สร้อยระย้า

มารยารักร้อยใจ

บทที่ 5 จำยอมเพราะหลงกล (1)

เมื่อเหยื่ออาศัยอยู่เพียงเดียวดายสัญชาตญาณนักล่าก็พรายผุดขึ้นมาเป็นรอยยิ้มร้าย ร่างโปร่งก้าวขายาว ๆ มาพร้อมกับน้ำสีอำพันในมือ หลายสายตาจับจ้องมาที่เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลอย่างเชื้อเชิญ ความสูงที่มากกว่าปกติทั่วไปยิ่งทำให้โดดเด่น สายตาทั้งหลายและกิริยาอาการยั่วยวนของสาวสวยรอบข้างไม่สามารถหยุดเขาได้ บางอย่างของเจริญขวัญกำลังเรียกเขาให้มาหาหล่อนโดยทันทีที่เห็นหล่อนอยู่คนเดียว

เพราะเขามีเหยื่อที่ต้องจัดการอยู่แล้วในสายตา ผู้หญิงรอบข้างเลยกลายไปเป็นเพียงเศษไม้และเศษหญ้าเท่านั้นในค่ำคืนนี้ ส่วนเจริญขวัญนั้นก็คงเป็นดอกฟ้าที่สวยเด่นของราตรีนี้ในสายตาของเขา ร่างสูงเดินเข้าไปพร้อมกับรอยยิ้มชวนฝัน มือหนายื่นแก้วเข้าไปเพื่อชนกับเจริญขวัญ ร่างบางก็ชนตามมารยาทหากแต่สายตาไม่ได้เหลือบแลมองร่างโปร่งสักนิด

“สวัสดีครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับมือหน้ายื่นไปจับปลายคางของเจริญขวัญให้หันมาสบตาสีมรกต เหมือนมนต์แห่งลูกแก้วมรกตสองดวงสะกดนิลเนตรของเจริญขวัญ จนตาที่พร่ามัวพลันสว่างขึ้นมา หล่อนเองก็คลี่ปากยิ้มให้กับร่างสูงที่กำลังส่งยิ้มหวานมาให้หล่อนเช่นเดียวกัน

“สวัส...ดีค่ะ” เสียงขาดห้วงขาดตอนกับสติที่ใกล้ดับวูบของเจริญขวัญดังตอบกลับร่างสูง ใบหน้าคมคร้ามกับรอยยิ้มคมคายและสายตาคมขำกำลังสะกดให้เจริญขวัญจับจ้องไปที่ใบหน้าเข้มอย่างละสายตาไม่ได้ หล่อนเมาหรือเปล่าที่มองเห็นแสงไฟ ไม่สิ เรียกมันว่าเสียงประกายที่โอบอุ้มรอบตัวเขามากกว่า ผู้ชายตรงหน้าหล่อนตอนนี้หล่ออย่างกับเทพบุตรมาจุติ

“มาคนเดียวหรือครับ” เสียงทุ้มยังคงเอ่ยขึ้นพร้อมกับพิงตัวกับโต๊ะของเจริญขวัญและยกน้ำสีอำพันขึ้นดื่มอย่างที่สายตาเจริญขวัญมองว่ามันเซ็กซี่มากสำหรับหล่อนแล้ว

“ค่ะ มาคนเดียว” ไม่รู้อะไรดลใจให้เจริญขวัญตอบกลับไปแบบนั้นทั้งที่หล่อนเองก็มากับเพื่อนอย่างณิชชารีย์และเพื่อนหล่อนก็ไปเข้าห้องน้ำยังไม่กลับเข้ามา

“ความรักมันแปลกนะครับ เล่นตลกกับคนอยู่ได้” ร่างสูงพูดอย่างกับรู้เรื่องราวของเจริญขวัญดีเสียทีเดียว คำพูดที่เหมือนกับมีดคมกรีดกลางใจทำให้เจริญขวัญไม่สามารถละสายตาจากร่างสูงได้ ขณะที่ร่างสูงกำลังทอดสายตาออกไปไกล

“ความรักเฮงซวย” เจริญขวัญยังคงพูดต่อด้วยท่าทีที่เมามาย และยกแก้วในมือขึ้นพร้อมกับพูด...

“แด่ความรักเฮงซวย !!!” เสียงพูดพร้อมกันของร่างบางและร่างสูงโดยที่ไม่ได้นัดหมายทำให้ทั้งคู่ยิ้มและหัวร่อต่อกระซิกกันโดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง

“ถ้าไม่รังเกียจขอให้ผมไปส่งได้มั้ยครับ” ร่างสูงพูดพร้อมกับยกน้ำสีอำพันขึ้นจิบและจ้องมองไปที่เจริญขวัญโดยที่ไม่ได้ละสายตาจนร่างบางรู้สึกขัดเขินแม่จะเมามายก็ตาม

“จะดีหรือคะ?” เสียงครางยานของเจริญขวัญดังไปกับเสียงเพลงที่กระหึ่มอยู่ต่อหน้า หากแต่ร่างสูงกลับได้ยินเสียงหวานของเจริญขวัญอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“ดีมากทีเดียวครับ” เสียงทุ้มพูดขึ้นพร้อมกับจับมือบางอีกข้างที่เกาะกุมโต๊ะเอาไว้มาบรรจงจูบและโลมเลียเรียวนิ้วจนเจริญขวัญสยิวและคันยิบ ๆ ในใจ ใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อสูงความมืดปกปิดเอาไว้จนไม่สามารถมองเห็นได้

“คุณชื่ออะไรครับ?” หน้าหล่อยื่นเข้ามาใกล้พร้อมกับถามเสียงกระเส่าเหย้าแหย่คลอเคลียข้างแก้มบางของเจริญขวัญ ที่กำลังปล่อยความรู้สึกไปตามอารมณ์

“เจริญขวัญคะ เจริญขวัญ สัมพันธวงศ์” เสียงตอบออกมาด้วยความเขินเก้อในทีของเจริญขวัญยิ่งทำให้นักล่าได้ใจใหญ่เข้าไปอีก แววตาของนักล่าที่จดจ้องเหยื่ออย่างไม่วางตากำลังดุดันมากขึ้นเรื่อยตามความต้องการ

“มิคาเอล อาร์บาร์ชอล์ฟ ชื่อของผมครับ ยินดีที่ได้รู้จัก คุณเจริญขวัญ” ร่างหนาพูดพร้อมกับหอมเข้าที่ข้างแก้มเนียน ความมึนเมาเข้าครอบงำคนทั้งคู่หากแต่ร่างสูงนั้นควบคุมสติได้ดีกว่าร่างบางของเจริญขวัญแน่นอน

สองหนุ่มสาวเหย้าแหย่เคลียคลอกันก่อนที่จะนำพากันออกจากสถานบันเทิงเริงอารมณ์ เจริญขวัญทิ้งณิชชารีย์เอาไว้โดยที่ไม่ได้นึกถึงเพื่อนผู้เป็นที่รักสักนิด ร่างสูงพยุงร่างของเจริญขวัญออกมาจากผับหรูย่านสุขุมวิทพร้อมกับเดินเข้าไปปลดล็อครถสปอร์ตคันงามที่แวววับวับรับกับแสงไฟที่ไล่แสงมันปลาบ

ร่างบางถูกส่งเข้าไปที่เบาะข้างคนขับด้วยรอยยิ้มที่แฝงนัยอารมณ์เอาไว้ของร่างสูง มิคาเอลยิ้มกับเหยื่อรายใหม่ที่ดูสวยงามมากกว่าใครที่ผ่านมา เรียวขาที่ยาวแนบเนียนไปกับผ้าสีแดง ผิวขาวที่ขาวราวน้ำนมหากแต่ดูน่าหลงใหล เรือนผมสีดำรับกับคิ้วดำขลับและนิลเนตรคู่งาม จมูกเล็กที่เด่นตรง ปากบางเป็นกระจับคล้ายกับเครื่องหมากปีกกาน่าลิ้มลอง เคลือบด้วยสีแดงชาด

รอยยิ้มร้ายพรายผุดขึ้นบนใบหน้าของซาตานนักล่ายามค่ำคืน ร่างที่นอนไร้สติของเจริญขวัญกำลังถูกโลมเลียด้วยสายตาและรอยยิ้มร้ายของมิเคาเอล รถสปอร์ตพุ่งทะยานด้วยความเร็ว ตามความต้องการของเจ้าของผู้บังคับมันที่ความต้องการพวยพุ่งรัดรึงจนล้นปรี่

เจริญขวัญถูกพยุงออกจากรถสปอร์ตคันงามที่เล่นมาจอดคอนโดหรูที่ไม่ได้ห่างจากสถานบันเทิงเมื่อสักครู่มากนัก เหล่าลูกน้องในชุดดำต่างวิ่งกรูกันเข้ามาช่วยหากแต่มิคาเอลกลับโบกมือให้ออกไป เมื่อรถสปอร์เคลื่อนจากไปแล้วรอยยิ้มที่มุมปากของเสือร้ายก็ผุดขึ้นท่ามกลางสายตาของบรรดาชายชุดดำที่ยืนมอง

มิคาเอลพาร่างบางที่กรุ่นกลิ่นสาปสาวจนแตะจมูก กลิ่นหอมหวานน่าลิ้มลองหากได้ชิมคงนุ่มลิ้นนั้นกำลังเชื้อเชิญความกำหนัดในตัวชายหนุ่มได้อย่างดี ใบหน้าที่กำลังหลับใหลของเจริญขวัญถูกพาขึ้นลิฟต์มาจนถึงชั้นสูงสุดของคอนโด ห้องชุดสุดหรูที่ตกแต่งด้วยโทนสีสะอาดตา บอกถึงบุคลิกของเจ้าของห้องที่รักความเป็นระเบียบได้อย่างดี

“หอมขนาดนี้ จะหวานขนาดไหน?” เสียงทุ้มนุ่มดังอิงแอบข้างกกหูที่มีเครื่องประดับจิวเวอรี่สีสวยติดอยู่เป็นรูปดาวสีเงินที่มีโซ่เส้นเล็ก ๆ เชื่อมต่อไปอีกดาวอีกดวงที่อยู่ถัดไป

ร่างบางถูกวางลงบนเตียงสีขาวสะอาด เผยให้เห็นใบหน้าสวยเด่นชัดมากกว่าตอนที่คลออเคลียกันอยู่ในความมืด ใบหน้าขาวที่ขึ้นสีแดงระเรื่อจากความเมาทำให้เจริญขวัญดูสวยทรงเสน่ห์ไม่อาจละสายตาได้ มือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามกรอบหน้าหวานที่กำลังหลับใหลอย่างเบามือ รอยยิ้มร้ายแฝงนัยความเอ็นดูเอาไว้อย่างซ่อนไม่มิด

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว