ตอนที่ 4 เสียวให้สุดไม่หยุดช่วง

-เฮือก-

เจ้าจอมสะดุ้งตื่นฉับพลันพลางเด้งลุกขึ้นนั่งบนเตียงเพราะฝันร้าย

...ฉลามมาแต่ไหนเนี่ย…

สงสัยจะเก็บเอาบรรยากาศตอนอยู่กลางทะเลมาประติดประต่อในฝันเอง

...เอาซะตื่นเต็มตาเลย…

ขยี้ผมตัวเองอย่าหงุดหงิด เธอไม่ชอบตื่นกลางคันแบบนี้ เพราะมันจะทำให้การหลับต่อนั้นยากยิ่งกว่าอะไร สองมือลองแตะๆเตียงด้านข้างยังคงว่างเปล่าบ่งบอกว่าแคสเซิลยังไม่กลับจากการไปคุยงานอะไรก็ไม่รู้กับคนรู้จัก ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องคุยงานกันตอนสี่ทุ่ม แต่ลองเดาๆคงจะมีสังสรรค์กันต่อมั้ง ตีหนึ่งแล้วอีกคนถึงยังไม่กลับห้อง ไม่ก็อาจจะไปนอนห้องอื่นกับใครสักคนบนเตียง

...คิดแบบนี้แล้วดันรู้สึกดราม่า...

...ประสาทแล้วเจ้าจอม คิดอะไรไร้สาระ…

“หืม??” เลิกคิ้วแปลกใจเมื่อเห็นแสงอะไรบางอย่างมาจากแถวๆโซฟาเยื้องทางขวาของเตียง เจ้าจอมเอื้อมไปกดเปิดโคมไปหัวเตียงจนส่องแสงสีนวลอ่อนๆออกมาให้เห็นว่านั่นคือแสงจากโทรศัพท์ที่อาจจะถูกตั้งให้แจ้งเตือนแบบแสง ถัดจากตรงนั้น บนโซฟามีร่างสูงที่คุ้นเคยนอนอยู่

...กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่…

...แล้วนอนถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ชั้นในสีขาวแบบนั้นไม่หนาวรึไง แอบบ่นชายหนุ่มในใจแต่ก็รู้สึกเก้อเขินไปด้วย ไม่ปฏิเสธว่าอีกฝ่ายเซ็กซี่ชะมัดขนาดแสงไฟแค่นี้…

เจ้าจอมก้าวลงจากเตียงพลางคิดว่าจะหาอะไรมาห่มให้อีกฝ่ายดี เพราะตอนนี้ที่เห็นอยู่ก็มีแต่ผ้าห่มบนเตียงผืนเดียวเท่านั้น

...ทำไมไม่ไปนอนบนเตียงดีๆ…

...หรือว่าจะรังเกียจเรานะ…

-เพลียะ- ตบหน้าผากตัวเองเบาๆเมื่อสมองจะคิดดราม่าอีกแล้ว

เจ้าจอมส่ายหน้าให้ตัวเองพลางยื่นมือไปแตะตัวอีกฝ่ายที่เย็นเฉียบอย่างไม่ต้องสงสัย ในใจคิดว่าแคสเซิลคงชอบอากาศเย็นเป็นแน่ ถึงไม่สะทกสะท้านอะไรแบบนี้ หรือไม่ก็คงเพราะเมาหลับไปแล้ว

“เอาไงดีวะ” ถามตัวเองเงียบๆท่ามกลางความมืด แม้จะสรุปว่าอีกคนชอบอากาศแบบนี้ แต่ก็น่าเป็นห่วงกลัวจะไม่สบาย จะลดแอร์ก็กลัวคุณชายเขาจะนอนไม่สบาย เพราะไม่ใช่อุณหภูมิที่ต้องการ จะลากไปนอนบนเตียงก็ทำไม่ได้ เธอเป็นแค่หมูเธอแบกช้างไม่ได้หรอก จะปลุกก็กลัวอีกฝ่ายจะพาลหงุดหงิดเหมือนที่เจ้าจอมชอบเป็นเวลาตื่นตอนไม่ใช่เวลา

...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย ทำไมเธอต้องมานั่งมองหน้าหล่อๆแล้วตบตีกับความคิดตัวเองแบบนี้…

จะให้เสียสละผ้าห่มให้อีกฝ่ายเลยก็ไม่ได้ เพราะเธอก็หนาวเหมือนกัน จะดูแลอีกฝ่ายแล้วทำร้ายตัวเองไม่ได้

“...” คิดยังไม่ออกเลยได้แต่นั่งยองๆ ข้างโซฟาจ้องอีกฝ่ายผ่านแสงจากโคมไปที่ให้แสงสว่างมาถึงตรงนี้ไม่ชัดมากนะ แต่แค่นี้ก็ชัดเจนว่าชายหนุ่มตรงหน้าหล่อเหลาแค่ไหน จมูกนี่พุ่งนำหน้าจนน่าอิจฉา ไหลต่ำไปตามปาก คาง เรื่อยๆ ผ่านอกแกร่ง หน้าท้องแน่นปึก ไปจน…

-เพลียะ- ตบหน้าผากตัวเองอีกรอบเมื่อสายตาไปชะงักตรงบางอย่างใต้ชั้นในสีขาวที่ขนาดหลับอยู่ยังแสดงความยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้

...งื้ออออออ… ความคิดที่โล่นแล่นยามได้สัมผัสมันพาลเอาเจ้าจอมหน้าแดงจนต้องซบหน้าลงกับเข่า

...หนักแล้ว หนักกว่าน้ำหนักตัวเองก็สตินี่แหละ…

“คิดบ้าอะไรเนี่ย” บ่นอู้อี้อยู่กับเข่าตัวเอง มองแค่นี้ก็เหมือนจะมีอารมณ์ซะงั้น

...แงงงงงง ไข่สั่นอยู่ไหนนะ…

-เพลียะ- ตบแก้มตัวเองเบาๆ เมื่อความคิดเริ่มจะกู่ไม่กลับ ก่อนจะเงยหน้ามาย่นร่างสูงตรงหน้าราวกับจะคาดโทษที่อีกฝ่ายทำเธอคิดลามก นิ้วชี้แตะลงบนปลายจมูกโด่งเบาๆสองสามที ก่อนจะเผลอพูดความคิดออกมาท่ามกลางความเงียบสงัด

“น่าลักหลับจัง” หัวเราะเบาๆตบท้ายอย่างขำขันตัวเอง นิ้วเริ่มไล้ตามหน้าอีกฝ่ายอย่างสำรวจเมื่อชายหนุ่มดูจะไม่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา

...หลับลึกไหมนะ…

“ลักหลับได้ไหมน๊าาา” ถามตัวเองแต่ดันหลุดปากออกมาด้วย หัวเราะคิกคักกับตัวเอง เพราะถ้าอีกฝ่ายตื่นอยู่เธอคงไม่กล้าทำอะไรแบบนี้

“อื้อออ”

!!

นิ้วที่ไล้ลงไปตามอกแกร่งตอนไหนมิทราบเป็นอันต้องหยุดชะงัก เมื่อร่างสูงเหมือนจะเริ่มหงุดหงิดด้วยการขยับตัวนิดหน่อยก่อนจะนิ่งไป

“พี่คะ” ไม่รู้อะไรดลใจให้เจ้าจอมเรียกชื่ออีกฝ่ายใกล้ๆพลางสะกิดอกหนาแรงขึ้น เพื่อจะเช็คว่าอีกฝ่ายหลับสนิทได้แค่ไหน เพิ่มเสียงเรียกดังอีกนิด สะกิดแรงอีกหน่อย ได้รับเสียงอืออามาแผ่วเบาแล้วอีกฝ่ายก็นิ่งไป

...หลับสนิทแบบนี้ ขอสำรวจร่างกายหน่อยนะคะ สัญญาว่าจะไม่ลักหลับ ฮี่ๆ… ยิ้มขำกับตัวเองพลางสัญญากับอีกฝ่ายในใจ นิ้วเริ่มไล้ตามอกกว้างราวกับจะเก็บรายละเอียดให้ทั่ว ปัดผ่านยอดอกไปมาจนรู้สึกเหมือนมันจะแข็งเป็นไตจนอดจะลูบเล่นหลายๆรอบไม่ได้ เจ้าของมันตัวสั่นเล็กน้อยจนแทบสังเกตไม่ได้แต่ไม่ได้ตื่นแต่อย่างไร

...ซิคแพคชัดเจน… บอกในใจพลางลูบตามลอนคลื่นของหน้าท้องอย่างหลงใหล ...ชอบจัง…

-กึก- เจ้าจอมชะงักเล็กน้อยเมื่อมือที่กำลังไล้ไปจุดที่ต่ำกว่าหน้าท้อง เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของบางอย่าง

...บางอย่างใต้ชั้นในสีขาวมีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและขนาดตั้งแต่ตอนไหน...

-เอื้อก- เจ้าจอมเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างลังเลว่าควรจะสำรวจตรงนั้นไหม วกสายตากลับมามองหน้าหล่อ เห็นอีกฝ่ายขมวดคิ้วน้อยๆแต่ไม่ได้ตื่นแต่อย่างใด

“อุ้ย!” เจ้าจอมสะดุ้งจนหลุดเสียงอุทานออกมาเบาๆ เพราะนิ้วที่ลองแตะลงชั้นในสีขาวเบาๆ ทำให้บางอย่างกระตุกไหวราวกับมีชีวิต

OMG ถึงจะเคยสำรวจมันมาก่อนหน้า แต่ไม่ใช่ตอนที่สติเต็มร้อยแบบนี้

...มันแบบ...ว้าวววว เคลื่อนไหวได้ด้วย…

ความอยากรู้ที่มากขึ้น ทำให้หญิงสาวตัดสินใจเลื่อนชั้นในสีขาวลงเพื่อเปิดเผยบางอย่างที่ดันตัวลำพองราวกับต้องการจะออกมาสู่โลกภายนอก

-ผ่าง-

-เฮือก-

อาวุธร้ายผงาดประกาศศักดาทำให้เจ้าจอมถึงกลับสะดุ้งอย่างตกใจ

...ทะ...ทำไมมัน...เอ่อ...มันโตขนาดนี้ล่ะ ปลุกนิดเดียวเองน๊าาา งื้อออออ… ยกมือปิดตาอย่างเขินอาย แล้วค่อยๆแง้มดูอย่างระวัง

...งื้ออออ มันไหวๆด้วย มันมีชีวิตตตตตตตต…

-ตึก ตัก ตึก ตัก-

...เหี้ยเจ้าาาาา จะมาใจเต้นกับอะไรแบบนี้ไม่ด้ายยยยยยยยย…

“ซี้ดดดดด”

-ฟึบ- ไม่รู้ว่าตัวเองยื่นมือไปแตะมันตอนไหน แต่เสียงซี้ดของเจ้าของมัน ทำให้เจ้าจอมสะดุ้งดึงมือกลับ หันไปมองใบหน้าคมเห็นสีหน้าราวกับเจ็บปวด คิ้วขมวดหน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ตื่น

...หลับลึกจัง...คงจะเพราะความเมา…

!!!

what!!

เจ้าจอมอ้าปากหวอมองตามมือหนาที่เคลื่อนไปด้านล่างทั้งๆที่ยังหลับอยู่ ราวกับอีกฝ่ายตกอยู่ในห้วงความฝัน มือนั้นกุมเข้าท่อนลำที่แข็งขันและปฏิบัติการสาวเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ เสียงคำรามในลำคอสลับกับเสียงซี้ดครางของร่างสูงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ

...อย่าบอกนะว่าเขาฝันอย่างว่าอยู่อ่ะ…

...เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย ไม่ใช่แคสเซิลนะ แต่เธอเนี่ย เหี้ยมาก เหี้ยสุดๆ ดันมีอารมณ์กับคนตรงหน้าซะงั้น ตาจ้องมองจังหวะการใช้มือสลับสีหน้าครางแผ่วของอีกฝ่ายไม่คลาดสายตา ขนอ่อนตามกายลุกซู่จนตัวสั่น

...งื้ออออ ทำไงดี… กัดปากแน่นเพราะอารมณ์เริ่มพุ่งดิ่งทะลุเพดาน แต่ก็ไม่กล้าพอจะทำอะไรมากกว่านั่งดู

“ซี้ดดด เจ้า”

!!

ตวัดมองหน้าที่หลับพริ้มอย่างตกใจ

...ชื่อเธอหรอ…

“ซี้ดดด เจ้า เจ้าจอม ซี้ดด ฮึมมม”

-ฟึบ ฟึบ- เสียงครางนั้นชัดเจนขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับความเร็วของมือหนากระชับท่อนลำไว้ในมือ ท่าทางกับเสียงครางนั้นทำเอาเจ้าจอมรู้สึกท่อนล่างของตัวเองกระตุกรับอย่างกระสัน นิ้วเล็กแตะริมฝีปากหนาอย่างเผลอไผล

-งับ- ก่อนจะโดนปากหนางับเข้านิ้วชี้และนิ้วกลาง แม้จะสะดุ้งตกใจแต่เจ้าจอมไม่ได้ดึงมือออก ปล่อยให้ลิ้นหนาไล้เลียพร้อมกับฟันที่ขบเบาๆราวกับอยากล้อ

“อื้อออ” ไม่รู้ว่าดึงนิ้วตัวเองออกมาตอนไหน แต่ตอนนี้จากนิ้วกลายเป็นปากของเธอที่ดูดดึงกับอีกฝ่าย นิ้วที่แฉะด้วยน้ำลายของอีกฝ่ายสอดเข้าใต้กางเกงอย่างไม่รีรอ ติ่งเนื้อที่สั่นระริกถูกแตะด้วยปลายนิ้วตามด้วยแรงบดขยี้จนเจ้าจอมต้องเม้มปากหนาระบายความกระสันที่แล่นไปทั่วร่าง

ลมหายใจที่เริ่มหมดทำให้เจ้าจอมดึงใบหน้าออกมาจนอีกฝ่ายยกศีรษะตามราวกับไม่ยอม มือหนาที่ว่างก็เกี่ยวท้ายทอยเธอเข้าใกล้อย่างไม่รีรอ แม้ว่าดวงตาจะยังปิดสนิท

แต่เพียงเพราะปากเล็กเริ่มพรมจูบไปทั่วหน้า แรงกดรั้งตรงท้ายทอยจึงคลายลง ปล่อยให้เธอได้สำรวจด้วยริมฝีปากของเธอเอง เจ้าจอมแค่กดจูบหากแต่ไม่ทำรอย แรงจูบต่ำลงไปตามลำคอที่อีกฝ่ายเอียงให้อย่างชอบใจ เลื่อนผ่านลงไปตามอกจนสะดุดเข้ากับยอดชูชันสีน้ำตาลเข้ม เจ้าจอมไม่ลังเลที่จะดูดดึงขบเม้มยอดอกทั้งคู่ไปมา สองนิ้วตรงกลีบกุหลาบหายเข้าไปยังถ้ำซ่อนเร้นเป็นที่เรียบร้อย

เสียงครางฮึมฮัมท่ามกลางคงามเงียบบ่งบอกว่าร่างสูงชอบใจมากแค่ไหน แต่แรงชักอาวุธร้ายกลับช้าลงราวกับรอคอยบางอย่างมาทำให้เสร็จ มือหนาข้างว่างของแคสเซิลลูบตามผม ไหล่ และแผ่นหลังเจ้าจอมแผ่วเบา ก่อนจะสอดเข้ามาทางด้านหน้าและขย้ำอกโตได้อย่างแม่นยำ

เจ้าจอมครางแผ่วเพราะนิ้วร้ายของตัวเองด้านล่างกับนิ้วแกร่งที่หาทางงัดแงะจนปลดตะขอบราที่อยู่ด้านหน้าได้สำเร็จ ทำให้ฝ่ามือหนาบีบนวดเนื้อกลมๆสองเต้าได้อย่างมันมือยิ่งขึ้น ความเสียวที่เริ่มมากเกินไปทำให้เจ้าจอมกระแทกนิ้วที่สามเข้าไปในกายของตัวเอง ใบหน้าซบลงแถวหน้าท้องอีกฝ่ายและเผลออ้าปากกัดเนื้อแน่นตรงหน้าเพราะกระสันจนทนไม่ไหว หากแต่…

...มากกว่านี้ เธอต้องการมากกว่านี้…

ปากเล็กขบเม้มตามหน้าท้องแกร่งจนเป็นรอยแดงอย่างอดกลั้นอารมณ์ไม่ไหว นิ้วสั้นๆของเธอไม่อาจให้ความมหัศจรรย์มากเท่าของอีกฝ่าย แววตาปรือปรอยที่เต็มไปด้วยราคะมองอาวุธร้ายที่แข็งกร้าวที่มีมือหนาปลอบโยนอย่างต้องการ หากแต่ขนาดของมันก็น่ากลัวเสียจนเกรงว่าจะทำให้ตัวเองเจ็บถ้าไม่เตรียมพร้อมมากกว่านี้

“อื้อออ” แรงสะกิดที่ยอดอกจากนิ้วแกร่งทำเอาสะท้านจนต้องขบเนื้อท้องอีกฝ่ายอีกรอบ นิ้วยาวบดขยี้ยอดอกอย่างไม่ออมแรงจนต้องห่อไหล่สะท้าน หากแต่เจ้าจอมก็ขยับให้อีกฝ่ายบีบเค้นอย่างถนัดมือ สติที่ขาวโพลนทำให้ตัดสินใจจับมือหนาให้เลื่อนต่ำลงมากกว่านี้ มากจนหายเข้าไปในกางเกงชั้นในตัวบาง

“อ๊า อ๊า” แล้วอีกฝ่ายเหมือนจะรู้ว่าเธอต้องการอะไร นิ้วร้ายกาจนั้นจึงเริ่มจู่โจมดอกไม้้งามไม่ยั้งมือจนเจ้าจอมตัวสั่นสะท้านหนักกว่าเดิม

-ฟึบ ฟึบ- ความเร็วของการชักอาวุธของร่างสูงเร็วขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับนิ้วสามนิ้วที่กระแทกกระทั้นเข้าตัวเธออย่างไม่ออมแรงเช่นกัน เจ้าจอมกางขาที่คุกเข่าอำนวยความสะดวกอีกฝ่ายมากขึ้น ปากเล็กมอบจูบร้อนแรงให้อีกฝ่ายที่ตอบรับรุนแรงเช่นกัน

“อื้อ อื้อ อื้อออออ”

“แฮ่ก ๆ” ทั้งคู่หอบน้อยๆ แม้จะมีเพียงเจ้าจอมที่่ลืมตาตื่น เธอซบลงแถวซอกคอหนาอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะการเสร็จสมเมื่อกี้นี้ ได้ยินเสียงหอบหายใจของอีกฝ่ายเช่นกัน บ่งบอกว่าทั้งคู่พึ่งเสร็จไปพร้อมๆกันอย่างไม่น่าเชื่อ

...หึ...

นัยย์ตาสีฟ้าครามเผยออกมาท่ามกลางความมืดตามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่หญิงสาวไม่รับรู้ แคสเซิลรู้สึกตัวอื่นตั้งแต่อีกฝ่ายเดินมาแตะตัว พยายามอย่างหนักที่จะไม่หลุดขำกับคำพูดที่เผลอหลุดออกมาของอีกฝ่าย และให้เดาว่าสีหน้าคงตลกแน่ๆหากเขามองเห็น

ยิ่งตอนอีกฝ่ายเริ่มสำรวจร่างกายเขายิ่งทนไม่ไหวจนเกือบจะลุกมาจัดการคนซุกซนให้เข็ดหลาบ หากแต่ความอยากรู้ก็มีมากกว่า อยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงกับร่างกายเขา แต่ว่าก็ว่าเขาก็ทนได้ไม่นานถึงหลุดครางออกมา แถมครางชื่ออีกฝ่ายออกมาด้วย เลยต้องตามน้ำให้เหมือนละเมอฝันลามกแบบนี้

...ถึงจะยังไม่ได้เสียบ แต่ก็คุ้ม…

“อ๊ะ” เจ้าจอมสะดุ้งเมื่อนิ้วแกร่งถอนออกจากกาย หากแต่ไม่ได้ละออกมาจากกลีบดอก มันยังลูบไล้ตามกลีบดอกแผ่วเบาราวกับจะปลอบโยนความรุนแรงก่อนหน้านี้ แต่สัมผัสแผ่วเบาทำเอาเจ้าจอมขาสั่นเพราะกระสันมากกว่า ยกใบหน้ามามองร่างสูงที่ยังคงหลับสนิทนิ่งสงบแต่มือในกายเธอกลับซุกซน

...ละเมอใช่ไหม…

“ซี้ดดดดด” เงยหน้าครางแผ่วเพราะการที่พึ่งเสร็จทำให้ไวต่อสัมผัส แรงแตะที่แผ่วเบาราวขนนกทำให้เสียววูบวาบไปหมด เจ้าจอมตวัดไปมองอาวุธร้ายของชายหนุ่มที่แม้จะเสร็จไปก่อนหน้านี้แต่ก็ยังไม่ได้อ่อนตัวลงมากนัก มือเล็กเอื้อมไปแตะปลายฉ่ำน้ำนั้นอย่างเผลอไผลจนเจ้าของมันแอบสะดุ้ง

...เขาไม่ได้หวังจะต่อ แค่อยากแกล้งเท่านั้น… แต่การตอบกลับแบบนี้คิดว่าคงได้มีต่ออีกยก แรงลูบไล้จากมือนิ่มคงถูกใจมันอยู่ไม่น้อย ถึงได้ไหวสู้มืออีกฝ่าย แคสเซิลเพิ่มแรงขยี้ตรงติ่งเนื้อหญิงสาวราวกับจะลงโทษว่าอย่าซนให้มากนะ ก่อนจะชะงักงันเมื่ออยู่ๆสาวเจ้าก็ผละออกไป

What!!

...ไปไหนวะ… จะลืมตามามองก็กลัวอีกคนจะรู้ว่าเขาตื่นอยู่ หูได้ยินเพียงเสียงก๊อกแก๊กไปมา ก่อนจะ..

-เฮือก- เกือบสะดุ้งเพราะแรงแตะลงปลายยอด สัมผัสชื้นแบบนั้นคงไม่ผิดแน่ว่านั่นคือลิ้นของอีกฝ่าย

“ซี้ดดดด” แคสเซิลกัดฟันครางแผ่วเพราะปลายลิ้นที่ตวัดตามความยาวราวกับเลียไอติม

...มาแบบนี้ ถึงจะพึ่งเสร็จก็ตรงตระหง่านพร้อมสู่ต่อ…

-ฟึบ- บางอย่างถูกครอบลงตามความยาวจนสุดโคน นิ้วเล็กมีบีบๆหยอกๆสองพวงล่างอย่างซุกซนจนขนอ่อนลุกชัน การปิดตาไม่รับรู้การเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งดิ่งจนท่อนลำกระตุกอย่างต้องการ

-ฟึบ- สัมผัสแรงยุบบนโซฟา ทำให้พอเดาได้ว่าอีกฝ่ายขึ้นคร่อมเจ้าอาวุธร้ายเป็นที่เรียบร้อย เจ้าจอมมองใบหน้าคมอย่างขอโทษที่กำลังจะลักหลับอีกฝ่ายจริงๆ

“เจ้าขอโทษนะคะ” บอกแผ่วเบาแต่ไม่อาจลอดหูของชายหนุ่มไปได้

...หึ เขาว่าน่าจะเป็นเขามากกว่าที่ต้องขอโทษ…

“ซี้ดดดดดด” สองเสียงกัดฟันพร้อมกันเมื่อสัมผัสที่กำลังเกิดขึ้น ปลายยอดของอาวุธร้ายหายเข้าไปในกายเธอได้ไม่ยากมากนักเพราะนิ้วแกร่งที่เบิกทางให้ก่อนหน้านี้ ใบหน้ากลมเงยสะบัดกัดฟันและค่อยๆหย่อนตัวลงตามความยาวทีละนิด มีขัดบ้างเจ้าตัวก็ยกตัวขึ้นแล้วค่อยๆกดลงมาใหม่ ดวงตาที่หลับพริ้มเพราะทั้งเสียวและอึดอัดทำให้ไม่รู้ว่าท่วงท่าตอนนี้กำลังโดนมองอย่างหื่นกระหายจากเจ้าของอาวุธ

...แม่งเอ๊ย!! เธอมันสุดยอดจริงๆ…

ดวงตาคมมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างอดกลั้นไม่ให้ถลาไปขย้ำ กรามกัดแน่นเพราะความช้าที่เร้าร้อนกำลังค่อยๆครอบงำท่อนลำตรงหน้า สองมือเล็กของเจ้าตัวยกบีบขย้ำสองเต้าราวกับจะระบายอารมณ์ ยอดอดปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วจนเขาต้องกลืนน้ำลายไปก้อนใหญ่

...ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย…

-ฟุบ-

“อ๊าาา/ซี้ดดด” ร่างสูงลุกขึ้นมากอดอีกฝ่ายให้กดสะโพกลงจนรับความยาวไปสุดลำ ปากหนาจู่โจมยอดอกอย่างรุนแรงจนเจ้าของมันรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ แต่ก็เสียวมากกว่า ความตกใจที่อีกฝ่ายลุกพรวดขึ้นมามีแค่แวบเดียวก่อนจะต้องหวีดร้องครางเพราะโดนกดให้นอนราบลงและเป็นร่างสูงที่คร่อมเธอแทน พลางกระหน่ำซอยเอวไม่ยั้ง

-ตับ ตับ ตับ-

“อ๊า อ๊า อ๊า”

“ซี้ดดดด”

“อ๊า ช้าหน่อย ซี้ดด” คำสั้นๆหลุดออกมาสลับเสียงครางเมื่ออีกฝ่ายกระหน่ำแทงจุดเสียวในตัวเร็วเกินไป จนเสียวสะท้านและจะเสร็จอยู่ร่อมรอ

-ปับ ปับ- แต่อีกฝ่ายหาสนใจไม่ แรงนั้นไม่ได้ลดลง มือหนารวบขาเธอไขว้กันแล้วชิดอกยกสะโพกสูงและกระหน่ำแทงไม่ยั้งจนไม่อาจเก็บเสียงครางใดๆได้

“อ๊า อ๊า อ๊า อ๊าาาาาาาาาา” เจ้าจอมตัวกระตุกอย่าแรงเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมาย แต่ไม่อาจได้พักกายให้หายเหนื่อยเพราะอีกฝ่ายยังไม่เสร็จ ร่างสูงจัดแจงให้เธอคร่อมโซฟาหันหลังให้ แล้วเขาก็ไปยืนอยู่พื้นด้านหลังและทิ่มพรวดอาวุธร้ายมาในตัวเธอในคราวเดียว

“ซี้ดดดด” เจ้าจอมส่ายสะโพกเมื่อความเสียวมีมากจนสั่นไหว บั้นท้ายถูกบีบคั้นจนคิดว่าคงแดงก่ำแต่เธอไม่อาจยอมแพ้ แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกอีกฝ่ายอย่างถึงใจ ไม่รู้นานเท่าไหร่ที่รองรับแรงกระแทกนั้นแต่เสียงคำรามในคอหนาถี่ขึ้นจนเธอรู้ว่าเขาจะเสร็จ จึงยิ่งกระแทกเข้าหาแก่นกายใหญ่อย่างต้องการเสร็จพร้อมกับอีกฝ่าย แคสเซิลคงคิดเช่นกัน เพราะตอนนี้อีกฝ่ายดึงรั้งตัวเธอให้หลังชิดอกแน่น มือหนาบีบขย้ำสองเต้าพร้อมกับอีกข้างที่จับเอวเธอให้แอ่นกระแทกตอบรับ เจ้าจอมช่วยอีกฝ่ายขย้ำหน้าอกตัวเองไปด้วย และเอียงใบหน้าเพื่อรับจูบแสนสั้นชั่วครู่ ก่อนที่ปากหนาจะละไปขบเม้มตรงไหล่บางแทนพร้อมกับแรงกระแทกที่เริ่มหนักหน่วงขึ้นบ่งบอกว่าเส้นชัยกำลังมาถึง

-ปับๆๆๆๆๆ-

“อ๊าาาาา/อ๊าาาา” เสียงครางดังขึ้นพร้อมกันเมื่อเส้นชัยมาถึงคนทั้งคู่ เจ้าจอมนิ่วหน้าเล็กน้อยเพราะร่างสูงกัดลงไหล่บางเต็มๆตอนที่ถึงฝั่งฝัน

“แฮ่กๆ” หอบหายใจทั้งคู่อย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนที่เจ้าจอมจะเป็นคนแรกที่ทิ้งตัวลงนอนโซฟา แคสเซิลจัดการถุงยางและคราบเปื้อนก่อนจะขึ้นไปเบียดอีกคนบนโซฟา

“งื้อออ เต็มแล้ว” น้ำเสียงงัวเงียของหญิงสาวตอบกลับมาเมื่อโดนเบียด

“อ๊ะ!” ตามมาด้วยความตกใจเมื่อโดนอีกฝ่ายฉุดตัวขึ้นนอนบนคนตัวสูง

-ฟึบ- และปิดท้ายด้วยผ้าห่มที่ถูกตวัดคลุมส่วนล่างไว้เท่านั้น

...ห่มแค่นี้ไปก่อน ยังไม่หายร้อน หึหึ…

“ไม่หนักหรอคะ” เสียงแหบพร่าดังขึ้น รับรู้ว่ามือหนากำลังลูบตามหลังและสะโพกไปมา

...มาลูบแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี…

“นอน” แคสเซิลไม่ได้ตอบคำถาม แต่สั่งสั้นๆพร้อมกับการยกศีรษะขึ้นมาหอมกลางกระหม่อมราวกับจะบอกกลายๆว่่าฝันดี ทำให้เจ้าจอมยอมแพ้ และซุกซบกับอกกว้างเพื่อเขาสู่นิทราหลังจากบอกฝันดีอีกฝ่ายกลับด้วยการกดจูบลงกลางอกกว้างเบาๆ

...หึ…

...ชักจะถูกใจคนบนตัวจริงๆแล้วซิ…

++++++++++

เช้าวันใหม่มาเยือนแต่ไม่อาจปลุกสองร่างที่กอดก่ายกันอยู่บนเตียงได้ ภายในห้องยังมืดมนเพราะม่านที่ปิดไว้จนกะเวลาไม่ออกมาว่าตอนนี้เวลาเท่าไหร่แล้ว ก่อนที่เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะข้างหัวเตียงดังขึ้นให้คนทั้งคู่ได้รู้สึกขึ้นมาบ้าง แต่มีเพียงเจ้าจอมเท่านั้นที่ต้องฝืนลืมตาตื่นเพราะเสียงนั้นบ่งบอกว่าดังมากจากเครื่องของเธอเอง มือพยายามเอื้อมไปคว้าหาเป้าหมาย อย่างติดขัดเล็กน้อยเพราะเอวที่ถูกร่างสูงข้างหลังเกี่ยวไม่ได้คลายลงสักนิด ยิ่งรู้ว่าคนในอ้อมกอดจะผละออกยิ่งรัดขึ้นอีกซะงั้น

“ฮัลโหล” กรอกเสียงแผ่วเบาเพราะกลัวรบกวนร่างหนาที่ตอนนี้ซุกลงแถวซอกคอเธอเป็นที่เรียบร้อย

/ยังไม่ตื่นหรอ/

“อืม พึ่งตื่น รินมีอะไรหรอ”

/เราจะบอกให้เจ้าเอาโต๊ะญี่ปุ่นมาด้วยนะตอนบ่ายน่ะ/

“อ้าว ตกลงกันว่าจะให้แทนเป็นคนเอาไปไม่ใช่หรอ”

/จะใช้เพิ่มอีกตัวน่ะ/

“...อ๋อ” ตอบเข้าใจไปอย่างงงๆแม้จะชะงักนิดอย่างไม่มั่นใจกับคำพูดนั้นของเพื่อนเพราะไม่เห็นฝ่ายฉากพูดเรื่องของเพิ่มเติม

/ยืมของเจ้าได้อยู่ใช่ไหม/

“ก็ได้ แต่...”

/งั้นดีเลย ฝากด้วยนะ/ แล้วปลายสายก็วางไปไม่คิดจะฟังคำพูดเธอให้จบ เจ้าจอมมองหน้าจอที่ดับสนิทไปอย่างเซ็งๆ

...ยืมน่ะให้ยืมได้ แต่ช่วยให้คนมาเอาด้วยได้ไหม… คำพูดที่หายไปได้แต่ต่อเติมไว้ในใจ เจ้าจอมไม่ได้มีรถยนต์นะ มีแค่่รถมอไซแบบเกียร์ไม่ใช่แบบออโต้อะไรด้วย ที่สำคัญโต๊ะญี่ปุ่นของเธอนั้นมันไม่ใช่ไซต์เล็กๆทั่วไปเด้อ โต๊ะเธอไซต์ใหญ่แบบจัตุรัส จะให้ขนไปยังไงไม่ให้ล้มหน้าแหก

“เป็นอะไร” เสียงทุ้มอู้อี้แถวซอกคอเพราะแคสเซิลไม่ได้เงยหน้ามาถามดีๆ เจ้าจอมได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายใจ

“เพื่อนโทรมาบอกให้เอาโต๊ะญี่ปุ่นไปใช้ซ้อมในฉากด้วยค่ะ กะจะบอกให้มาเอาที่หอ เพราะเจ้าคงขับมอไซแล้วถือไปคนเดียวไม่ได้ แต่ทางนั้นก็ไม่รอให้พูดเลย ชิงตัดสายไปซะงั้น” บอกออกไปอย่างละเอียดยิบเพราะไม่มีตรงไหนต้องปิด เรียกรอยยิ้มเล็กๆจากแคสเซิลที่อีกคนไม่มีทางเห็น

...รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายกำลังฟ้องเขาอยู่กลายๆ…

“เราจะกลับกรุงเทพตอนไหนหรอคะ”

“ตอนนี้กี่โมงแล้ว”

“เก้าโมงเช้าค่ะ อ๊ะ!” หลุดอุทานเมื่ออีกฝ่ายผละออกไป ถอยตัวต่ำลงไปนิด และจับพลิกให้เธอหันตะแคงไปหา จนตอนนี้ใบหน้าคมซุกซบกับสองเต้าแนบสนิทเรียกความเขินอายจากหญิงสาว

“ยังพอมีเวลา งั้นกินนมก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

-จ๊วบ จ๊วบ-

“อืออออ” เจ้าจอมครางฮือแอ่นอกเข้าหาปากหนาที่ครอบยอดอกทั้งสองเข้าดูดพร้อมกัน มือเล็กข้างหนึ่งขยุ้มผมอีกฝ่ายระบายความเสียวซ่าน

...เล่นแบบนี้ไม่ดีต่อใจและกายเธอเลย…

“อิ๊ อ๊ะ ไหนบอกกินนมไง อ๊ะ คะ” พูดเสียงสั่นพลางละจากขยุ้มผมอีกฝ่ายไปจับมือหนาที่กำลังเลื่อยลงต่ำ แคสเซิลหยุดดูดจุกทั้งสองแล้วแหงนหน้าขึ้นสบตาเจ้าของเต้า มือเล็กยังจับมือเขาแน่นไม่ยอมปล่อย

“ก็บอกว่ากินนมก่อนแล้วค่อยว่ากัน...”

“...”

“ว่าจะกินอะไรต่อ”

“!”

“และตอนนี้อยากกินมากกว่านม”

“ขี้โกง” เจ้าจอมบ่นอุบแก้มอูมเป็นปลาปักเป้าพลางปล่อยมือที่จับมือหนาอยู่มาปิดดวงตาที่จ้องเธอราวกับจะหว่านเสน่ห์ให้ตกหลุมพลาง

...แงงงง สายตาแบบนี้ใครทนได้ก็บ้าแล้ว…

...เจ้าหลงแล้วเนี่ย…

“อ๊ะ” แต่มือที่ละไปปิดตานั้นดันเปิดทางให้มือของอีกฝ่ายลูบไล้ลงต่ำไปหยอกล้อกับกลีบกุหลาบข้างล่าง และปากหนาก็ปัดป่ายหายอดอกมาดูดเจอถึงแม้จะยังถูกปิดตา

...ร้ายกาจที่สุด…

ถึงจะพูดไปแบบนั้นแต่เจ้าจอมก็ยอมแพ้ต่อความต้องการของตัวเองเหมือนกัน มือละออกจากดวงตาคมไปขยุ้มผมหนาและรั้งให้ชิดอกมากขึ้น ขาที่เคยหนีบไว้ก็อ้าออกเล็กน้อยให้มือหนาได้สำรวจอย่างเต็มที่

ปากหนาละจากสองเต้าไปตามหน้าท้อง แวะหยอกล้อกับสะดือเล็กด้วยปลายลิ้นจนหญิงสาวที่นอนราบหงายหน้าโชว์สองเต้าตัวกระตุก มือหนารั้งขาสองข้างของเจ้าจอมให้ตั้งชันเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนจะซุกซบเข้าเป้าหมายโดยไม่รีรอ

“อ๊าาา ซี้ดดดด” ลิ้นร้ายตวัดเลียไปทั่วกลีบดอกไม้และติ่งเกสรเล็กจนมันผลิตน้ำออกมาไม่หยุด กลิ่นและรสชาติทำเอาแคสเซิลหัวหมุนเพราะกระสันต้องการ แก่นกายใหญ่แข็งตระหง่านพร้อมรบโดยไม่ต้องปลุกเพิ่ม ร่างสูงละออกไปหยิบถุงยาง ก่อนจะก้มลงดูดดึงกับกลีบนั้นอีกครั้งพร้อมกับรีบจัดการสวมใส่เครื่องป้องกันให้เรียบร้อย รูเล็กตอบรับดีแม้จะพึ่งเสียบส่วนปลายเข้าไปจนต้องแหงนหน้าซูดปาก

“อ๊าา/ซี้ดด” แคสเซิลแอบตกใจที่แก่นกายหายเข้าไปในรูนั้นในคราวเดียว เพราะเกิดจากการที่เจ้าจอมดึงตัวขึ้นมากดสะโพกเขาแทงเข้าไปราวกับทนรอความลีลาของเขาไม่ไหว สะโพกเล็กส่ายไปมาอย่างอึดอัดและขมิบถี่จนร่างสูงจะเสร็จ

-ปับ ปับ ปับ-

เสียงเนื้อกระทบดังขึ้นด้วยจังหวะมั่นคง ก่อนจะเร่งเครื่องให้เร็วขึ้นจนแทบจะหอบหายใจไม่ทัน แคสเซิลก้มมองร่างบนเตียงที่กำผ้าปูเตียงแน่น หลับตาพริ้มสะบัดหน้าครางลั่นไม่ปิดเสียง ยิ่งมองยิ่งรู้สึกถึงแรงสะโพกที่เร่งขึ้นของตัวเอง เหลือเชื่อที่ใบหน้าสวยงามของคนอื่นที่เคยมองไม่สู้กับใบหน้าธรรมดาของเจ้าจอมในตอนนี้ ยิ่งเสียงครางเรียกชื่อเขาดังซ้ำๆไม่หยุดหย่อนยิ่งทำให้ร่างหนากระหน่ำแทงจุดหอมในตัวอีกฝ่ายเร็วขึ้นตามคำบัญชาของเธอ

“อ๊า อ๊า แคสเซิล อ๊า เร็วอีก อ๊า อ๊า”

“ซี้ดดดด พร้อมกัน” คำรามบอกเพราะแรงตอดรัดถี่จนไม่อาจจะทนไหวอีกต่อไป

“อ๊าาาา/ซี้ดดดด” แล้วจุดหมายก็มาเยือนพร้อมกัน แคสเซิลดึงอุปกรณ์บนกายออก ก่อนจะทรุดตัวไปนอนฟัดสองเต้าที่กระเพื่อมเพราะแรงหายใจ

“ฮือออ พอแล้วนะคะ เจ้าเหนื่อย” ครางฮือด้วยใบหน้างัวเงียเหมือนจะหลับไปอีกรอบ เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอน ตอนเช้าก็มาซ้ำอีก แล้วแรงอีกฝ่ายก็ไม่ใช่น้อยๆ

...เหนื่อย…

“ให้หลับอีกชั่วโมง แล้วจะพากลับกรุงเทพ”

“...” ไม่หือไม่อือตอบกลับมาแม้จะรับรู้แล้ว เพราะร่างกายชัทดาวน์ตัวเองเป็นที่เรียบร้อย แคสเซิลยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายให้เขาและเธอ ก้มหน้าลงจูบที่หน้าผากหนึ่งทีก่อนจะรั้งให้ศีรษะอีกฝ่ายมาซบบนอกและกอดไว้หลวมๆ ซึ่งเจ้าจอมก็ตอบรับด้วยการพาดแขนไปกอดเอวสอบด้วยเช่นกัน

...แคสเซิลดูแลคู่นอนดีจัง...

ดีจนกลัวว่าตัวเองจะตกหลุมรัก แม้ใจจะอ่อนไหวกับสิ่งที่ได้รับ แต่เจ้าจอมก็ย้ำเตือนสถานะของตัวเองเสมอ แม้จะได้สิทธิมากกว่าหนึ่งคืน แต่สถานะคู่นอนก็คือคู่นอน หลังจากนี้ทุกอย่างก็จะเป็นเพียงความทรงจำเท่านั้น ซึ่งสำหรับเจ้าจอมมันจะเป็นความทรงจำที่ดีที่เธอไม่มีวันลืม

เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าคนบนอกหลับแล้ว แต่แคสเซิลยังไม่หลับไม่ลง ความคิดในหัวตีกันยุ่งเหยิงเมื่อเริ่มรู้ตัวว่าทุกการกระทำที่เขาให้เจ้าจอมนั้นมันต่างไปจากคนอื่น แตกต่างมากจนน่าตกใจ

...ตกใจยิ่งกว่าคือตอนนี้เขารู้สึกปล่อยเธอออกห่างกายไม่ได้...

...เหมือนงานจะเข้า...

+++++TBC.+++++

short spoiler

ตอนที่ 5 ความใจดีที่ไม่ควรหวั่นไหว

“ไม่กินมะเขือ” เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม เพราะอีกฝ่ายเลี่ยงตักมะเขือทุกครั้ง เจ้าจอมพยักหน้าเบาๆ

“แล้วผักอย่างอื่น”

“ก็กินค่ะ หลายอย่างด้วย แต่บางอย่างก็ไม่ชอบ”

“ดีแล้ว ที่รู้จักกินผัก”

“ทำไมเหมือนกำลังโดนพ่อดุ” บ่นงุ้งงิ้งอยู่คนเดียวแต่อีกฝ่ายดันได้ยินไปด้วยนี่สิ

“ว่าใครพ่อ”

“โอ๊ะ! พ่อเจ้าเองค่ะ คิดถึงพอดี พ่อชอบกินมะเขือ” นาทีนี้ใครจะแถเนียนกว่าเจ้าจอมไม่มีอีกแล้ว 55

“แล้วไป นึกว่าหมายถึงพี่”

“หูยยยย ไม่ใช่เลยค่ะ”

“แต่คิดอีกทีบางทีพี่อาจจะเป็นพ่อเจ้าก็ได้”

“คะ?”

“พ่อทูนหัวไง”

-บึ้มมมม- เสียงระเบิดในใจเธอเองจ้า

...นี่อ่อยเธออยู่ใช่ไหม ถามจริง…