“เสี่ยวเป่า เจ้ามีวิธีหาอัญมณีที่อื่นอีกหรือ?”

จากนั้นไม่นานถังฮวนก็มองลงไปที่หน้าผาด้วยความสงสัย สถานที่นี้เป็นหน้าผาที่ถูกล้อมรอบอยู่ในหุบเขา

ทันทีที่ออกจากถ้ำ ถังฮวนก็ตรงไปที่หุบเขาตามที่ “เสี่ยวเป่า” นำทาง ระยะทางระหว่างทั้งสองที่ห่างกันเกือบห้าสิบหกสิบไมล์

“อิ๋ง!” (ช้าจริง)

เสี่ยวเป่าเหลือบมองไปที่ถังฮวน ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยพอใจที่เขาเดินชักช้า มันจึงร้องเรียกเสียงดังฟังชัด

จากนั้นค่อยหย่อนเท้าลงพื้น แล้วเดินไปที่ต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ต้นหนึ่ง ตรงส่วนหน้าของ ผาหินที่มีลักษณะคล้ายม้า

มันลูบคลำที่ท้องแล้วเดินไปรอบ ๆ ต้นไม้อย่างช้า ๆ สองสามรอบ เจ้าตัวน้อยพุ่งกรงเล็บตรงไปที่ถังฮวน และชี้ให้เขามุ่งไปที่ต้นไม้เล็ก ๆ นั่น

“ที่นี่เหรอ?”

ถังฮวนมองไปที่เสี่ยวเป่าด้วยความสงสัยเล็กน้อย จากนั้นจึงนำกระบี่เพลิงเมฆาตัดต้นไม้เล็ก ๆ พวกนั้นออกทันที แล้วขุดที่พื้นไปรอบ ๆ

จากนั้นรากของต้นไม้ก็ถูกดึงขึ้นมา ภายในหลุมบ่อที่เปิดโล่งนั้นมีผืนหญ้าสีเขียวสองสามจุดปรากฏอยู่ในหลุมดินนั่น

ดวงตาของถังฮวนเป็นประกาย มือของเขาดึงมันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว หลังจากสะบัดมือมรกตสีเขียวก็ปรากฏขึ้น

“หินมรกต!”

ถังฮวนอดไม่ได้ที่จะร้องออกมา ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจที่เก็บซ่อนไว้ไม่อยู่

‘หินมรกต’ มีพลังทีเดียว การหลอมอาวุธด้วยอัญมณีนี้สามารถช่วยขจัดความอ่อนล้าออกไปได้ และจะทำให้ตนเองมีพละกำลังเพิ่มขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้นมันยังมีผลในการรักษาด้วย นี่เป็นอัญมณีระดับต่ำที่มีค่ามากกว่าหินสายฟ้าซะอีก

ราคาของ ‘หินมรกต’ นั้นมากกว่าห้าร้อยเหรียญทอง และอาวุธระดับต่ำที่ถูกสร้างขึ้นด้วยมันจะมีค่าเกือบพันเหรียญทองเลยทีเดียว.....

ไม่มีใครรู้ถึงวิธีการเกิดอัญมณีในโลกนี้ มันมีความเป็นไปได้ที่จะพบอัญมณีเกือบทุก ๆ ที่

บางที่มีสายแร่ที่เป็นแหล่งของอัญมณีที่คล้ายกันจำนวนมาก ในขณะที่บางอย่างก็กระจัดกระจายไปทั่ว และมีอัญมณีประเภทอื่นปะปนกันไป

ป่าที่สาบสูญแห่งนี้ถือเป็นพื้นที่ ที่มีอัญมณีระดับต่ำหลากหลายผสมปนกันอยู่

ในพื้นที่ที่มีอัญมณี จะมีจุดสังเกตที่มีความผิดปกติหลายอย่าง

เป็นต้นว่ามีหินอยู่โดยรอบ ซึ่งโดยทั่วไปจะตั้งเป็นอิสระแยกจากผืนหญ้า แต่แม้ไม่มีหญ้าปรากฏ

หรือบางครั้งก้อนหินโดยรอบจะเป็นหินที่บอบบาง นักรบที่ยิ่งใหญ่บางคนมีประสาทการรับรู้ที่น่าทึ่ง อีกทั้งยังสามารถค้นหาอัญมณีชนิดต่าง ๆ ได้โดยง่าย

คนเหล่านี้หากไม่มีความแข็งแกร่งที่เพียงพอ พวกเขาก็มักจะใช้ประสบการณ์ที่มีแทน ซึ่งได้ผลไม่แพ้กัน

ถังฮวนไม่มีประสบการณ์อะไรเลย จึงไม่ได้อะไรพบเลยเป็นเวลากว่าสิบวันในป่าที่สาบสูญนี้

แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่ได้คาดหวังจะเจอ ‘หินมรกต’ ได้ในวันนี้

แม้ว่าจะมีผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่อย่างเสี่ยวเป่า แต่มันไม่ได้ทำให้ความตื่นเต้นในใจของถังฮวนลดลงเลย

“น่าจะมีหินมรกตมากกว่าหนึ่งชิ้นในนั้นแน่”

ถังฮวนยิ้ม มือของเขาเริ่มขยับอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่นาทีต่อมา ถังฮวนก็หยุดลงนั่งลงข้าง ๆ หลุมด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก มือของเขาวางแหมะลงที่หินมรกตทั้งหกชิ้นนั้น

อัญมณีเหล่านี้มีค่ามากกว่าสามพันเหรียญทอง

เป็นการเก็บเกี่ยวที่เหนือความคาดหมายจริงๆ!

ที่สำคัญสุดคือ แม้ว่าหินมรกตชนิดนี้จะเป็นเพียงอัญมณีระดับต่ำแต่ก็หาได้ยากมาก

ในร้านขายอัญมณีเมืองนู่ลั่ง ตลอดทั้งปีก็ยากที่จะเห็นหินมรกตวางขาย

แต่ถังฮวน ณ ตอนนี้กลับพบมันตั้งหกชิ้น!

ในร้านค้าอัญมณีทั้งหมดในเมืองนู่ลั่ง หินมรกตทั้งหมดถูกขายมากขึ้นในหนึ่งปี และยังเป็นที่ต้องการในอันดับต้น ๆ

“อิ๋งๆ...” (หาอาหารไม่ยากหรอก)

เสี่ยวเป่า เขย่าท้องเบาๆ ต่อหน้าถังฮวน เผยให้เห็นปีกคู่เล็ก และกรงเล็บน้อย ๆ ที่กอดอกอยู่ ท่าทางของมันภูมิใจอย่างยิ่ง

“อย่าเขย่ามันสิ ข้ารู้เจ้ากินจุมาก ดูสิ!” ถังฮวนหัวเราะ

“อิ๋ง?” (ข้ายังกินได้อีกรู้มั้ย?)

เสี่ยวเป่าหยุดมองไปที่กองหินมรกต และแลบลิ้นเลียปากเล็กน้อย

“วันนี้เจ้ายังกินไหวอีกเหรอ?” ถังฮวนอดไม่ได้ที่จะมองดูท้องแบนเรียบของเขา ถ้าข้าไม่กินมัน เจ้าจะกินเองรึ?

“อิ๋ง” (กินๆ)

เสี่ยวเป่าทำหัวคล้ายไก่กำลังจิกกินข้าว

“ก็ได้ ถ้างั้น!” ถังฮวนถึงกับพูดไม่ออก แต่ก็ยังหยิบหินมรกต สองชิ้น แล้วโยนไปให้เสี่ยวเป่า

“อิ๋ง!” (ขอบใจนะ!)

เสี่ยวเป่าพยักหน้ารับ แล้วอัญมณีทั้งสองอันก็เข้าปากมันไป มีเสียงกร๊วม ๆ เล็กน้อย แล้วก้อนกรวดสีเขียวก็ถูกคายออกมา

มันนั่งลงด้วยความพึงพอใจอีกครั้ง แล้วหันกลับมามองรอบ ๆ จากนั้นขยับจมูกฟุดฟิดอยู่สองสามทีแล้ววิ่งไปอีกทางหนึ่ง

สิบวันผ่านไป ถังฮวนเดินตามเสี่ยวเป่าทุกวันในป่าที่สาบสูญ

เขาขุดหินที่มีค่าได้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

...

-โปรดติดตามบทต่อไป-