“หลี่ช่าง เจ้าขังข้าไว้ในนี้ทำไม”
จีหรงมองลอดลูกกรงเหล็กออกไปก็พบว่า ชายหนุ่มตรงหน้ากำลังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ผมยาวตรงซึ่งถูกมัดรวบด้วยผ้าป่าน มีปอยส่วนหนึ่งตกลงมาระใบหน้ารุ่ยร่าย
ให้อารมณ์สบายๆไม่เรียบร้อยทว่าเมื่อมองรวมกับองคาพยพที่โดดเด่นไม่เป็นสองของเขากลับขับเน้นเสน่ห์ล่อลวงจิตใจคนขั้นสุดออกมา
เพียงมองใบหน้านี้ใกล้ๆ จีหรงถึงกับลมหายใจสะดุด ว่ากันตามจริง ใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพเซียนของบุรุษตรงหน้าไม่ได้ใกล้เคียงกับสิ่งวิปริตที่เขากำลังจะทำ แม้แต่น้อย
หลี่ช่างยิ้ม นัยน์ตาลุ่มลึกของเขาก็ยิ้มตามไปด้วย ใบหน้าของชายหนุ่มวัยสวมกวานช่างดูล่อลวงน่ามอง
ชายหนุ่มจ้องมองนางด้วยสายตาเย็นเยียบคล้ายถูกฉาบทาด้วยน้ำแข็งบางๆหนึ่งชั้น เพลิงโทสะเดือดพล่านเผาลนจิตใจ รู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว
เขาไม่สังหารนางหรอก แต่ถ้าทำอย่างอื่นล่ะก็ไม่แน่!