ตั้งแต่เด็กจนโต เธอถูกพันธนาการเอาไว้ด้วย ‘ความเกลียด’ จากพี่ชายไม่แท้

แม้จะทำดีกับเขามากเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ ‘ตมิสา’ ได้รับตอบแทนมาก็มีแต่เพียง ความโหดร้ายจาก ‘เมษา’ เท่านั้น!

*************

“เหรอ...” คราวนี้เขาลากเสียงยาวพลางมองหน้าอย่างจริงจัง ตมิสารับรู้ได้ถึงรังสีอันตรายบางอย่างที่จู่โจมมาหาเธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวพยายามบิดแขนตัวเองออกจากมือใหญ่ แต่ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหนเธอก็ยิ่งโดนรัดไว้แน่นและเจ็บกว่าเดิม “ก็ว่า...ถึงได้ลืม”
“อ๊ะ!” กลีบปากนุ่มโดนบดเบียดด้วยความร้อนผ่าวที่นุ่มละมุนไม่แพ้กัน ตมิสาเบิกตากว้างอย่างตกใจเพราะเมษาจูบเธอ!
ปลายลิ้นแสนเอาแต่ใจกระหวัดรัดไล่ต้อนลิ้นเล็กของเธอที่พยายามหลบหนีสุดชีวิต แต่เพราะมือของเขาที่บีบปลายคางเธออย่างแรงทำให้หญิงสาวยอมกรีดร้องในอก ตกเป็นรองให้เขารังแกข่มเหงง่ายๆ
เมษาตะโบมจูบรุนแรง รสชาติที่เธอได้รับมีแต่ความป่าเถื่อนและเอาแต่ใจ ความหอมหวานดั่งที่เคยอ่านเจอในหน้านิยายมานับพันตัวอักษรไม่พานพบ ไม่ว่าจะครั้งนี้หรือครั้งนั้น ล้วนแล้วแต่ไม่ต่างกัน เพราะคนเอาแต่ใจอย่างเขาทำไปเพื่อระบายอารมณ์
“แฮ่ก...”
“แบบนี้เอง...ถึงได้ลืมว่าเคยมีผัว”
“...!”
“ถึงได้อ่อยผู้ชายไปทั่ว เพราะลืมนี่เองว่าตัวเองน่ะมีผัวแล้ว!”