จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อหญิงสาวผู้ถูกตั้งฉายา กามตายด้าน ดันหลงมายุคจีนโบราณมาอยู่ในร่างของ เหอซือเมี่ยว ฮูหยินเอกของ อี้เฟยเทียน ที่ตรอมใจตายเพราะสามีพาอนุมาร่วมอภิรมย์กันบนเตียงนอนของนาง

"ว้า!!....ท่ามิชชันนารี ท่านี้มันออกจะธรรมดาไปหรือไม่? อา..ท่านลองให้นางคุกเข่าแล้วหย่งตูด..เอ๊ย!!...หย่งบั้นท้ายขึ้นแล้วท่านคุกเข่าประกบเข้าด้านหลังดูสิ ท่านี้เรียกว่า ด็อกกี้สไตล์ เข้าได้ลึกถึงใจสุดๆ ผู้หญิงชอบ!!"

"อ้าว หยุดทำไมเล่า ตามสบายๆไม่ต้องเกรงใจ ข้าไม่รบกวนความสำราญของพวกท่านแล้ว...ถิงถิง!"

"จะจะเจ้าคะฮูหยินใหญ่?"

"ไปเตรียมม้าให้ข้า"

"ม้า? ท่านจะไปที่ใดรึเจ้าคะ? นี่ยามไฮ่แล้ว"ถิงถิงเอียงหน้าสงสัย

"ข้าจะไปหาที่นอนไงเล่า"

"ที่นอน?"

"จิ๊...เจ้าไม่เห็นรึว่าเตียงนอนข้าถูกยึดไปแล้ว"

"ละแล้วฮูหยินใหญ่จะไปนอนที่ใดเจ้าคะ?"

"หอบุปผาราตรี"

-----------------

"สตรีไร้ยางอาย มีสามีแล้วยังไม่สำนึก ยังเที่ยวออกไปนอนค้างอ้างแรมข้างนอก เจ้ายังเห็นข้าเป็นสามีอยู่หรือไม่!!"

"สามี?...ฮึๆ..."

"เจ้าขบขันอันใด!!?"

"สามีงั้นรึ?ไร้ยางอายงั้นรึ? สามีที่กล้าทำเรื่องบัดสีบนเตียงนอนของข้าผู้เป็นภรรยาเอก ใครกันแน่ที่ไร้ยางอาย? ใครกันแน่ที่ควรละอายใจ?"

"เจ้า!!"อี้เฟยเทียนพุ่งเข้ามาหมายจะจับนางสั่งสอนแต่นางปัดทิ้งอย่างไม่ใยดี

"อย่าเอามือสกปรกเปรอะเปื้อนคาวราคีมาแตะตัวข้า ข้ารังเกียจ!! แล้วนี่หนังสือหย่าที่ท่านต้องการ ข้าประทับลายนิ้วมือให้ท่านแล้ว...รับไปสิ"นางยื่นหนังสือส่งให้อี้เฟยเทียน

แคว้กๆๆ

อี้เฟยเทียนฉีกหนังสือหย่าต่อหน้านาง พร้อมกับแสยะยิ้มท้าทายอย่างน่าโมโห

"นี่ท่าน!!....ฮึ่ม..."นางสูดลมเข้าแรงๆเพื่อระงับความโกรธแล้วกล่าว "ไม่เป็นไร เพราะข้ายังมีหนังสือหย่าที่ท่านเพียรส่งให้ข้าตลอดหนึ่งปี อีก 364 แผ่น แล้วข้าจะส่งให้ท่านจนกว่าท่านจะยอมรับการหย่าร้างนี้"

ตัวละคร

เหอซือเมี่ยว(ตัวจริง)เรียบร้อย อ่อนหวาน หัวอ่อนและเจ้าน้ำตา เชี่ยวชาญงานบ้านงานเรือน

ปักใจรักเพียง อี้เฟยเทียน บุุรุษไร้ใจ หลังแต่งให้เขานางทุ่มเทแรงกายแรงทำทุกอย่างให้เขาหันมามอง

"ท่านพี่...เหตุใดท่านจึงโหดร้ายกับข้าเยี่ยงนี้..ฮือๆๆ"เหอซือเมี่ยวตัดพ้อด้วยน้ำตานองหน้า หยิบหนังสือหย่าขึ้นมาดู หนังสือหย่าที่พ่อบ้านเหยานำมาให้ หนังสือหย่าแผ่นที่ 365

เขมนิจจารีย์(ผู้ประเสริฐและมีความสุขเสมอ) หรือ เขม หญิงสาววัย 30 เจ้าของนามแฝง หื่นศาสตร์ นักวาดการ์ตูนแนวผู้ใหญ่(การ์ตูนโป๊) เพื่อให้ผลงานออกมาดีและสมจริง เขมจึงต้องศึกษาจากสื่อต่างๆมากมายหลากหลายรูปแบบนานพอควรกว่าจะมีสไตล์การเขียนรูปของตนเอง การ์ตูนของเขมเป็นที่ชื่นชอบในกลุ่มคนหื่นทั่วโลก แต่ต้องแลกกับอาการกามตายด้าน ไร้อารมณ์ทางเพศอย่างสิ้นเชิง!!

"อืม...ฉากนี้เอาท่าไหนก่อนดี?...มิชชันนารี ด็อกกี้สไตล์ รีเวิร์สคาวเกิร์ล เกิร์ลออนท้อป สปูนนิ่ง คริส- ครอส เดอะพิวโลว์เทคนิคคอล อังเคิลส์อัพ..บลาๆๆๆ"

ไป๋เสวี่ยหลง(มังกรหิมะ)ประมุขพรรคมังกรเหมันต์ สุขุมเยือกเย็น เด็ดขาดและเย็นชาดุจน้ำแข็งพันปี กลับต้องมาพ่ายแพ้ให้แก่สตรีนางหนึ่ง....

"...สตรีไร้ยางอาย เหตุใดชมชอบกินเต้าหู้ข้านัก...ฮึ่ม..หยุดลูบไล้ข้าเสียที!!..."

อี้เฟยเทียน(ทะยานฟ้า)ผู้นำตระกูลอี้ผู้โด่งดัง ตระกูลพ่อค้าที่มีกิจการมากมาย เพราะสัญญาบ้าบอของบิดาและสหายทำให้ต้องแต่งเหอซือเมี่ยวเข้ามาเป็นฮูหยินเอกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งที่ตนมีคนรักอยู่แล้ว แม้นางจะเป็นคณิกาต่ำต้อย

"ฮึ!..ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะทนได้นานเพียงใด...พ่อบ้านเหยา..นำสิ่งนี้ไปให้นาง!"

หวังเจียวเหม่ย(ความงามที่อ่อนโยน) หญิงคณิกาที่อี้เฟยเทียนโปรดปรานและมีส่วนทำให้เหอซือเมี่ยวตรอมใจตาย

"ตำแหน่งฮูหยินเอกต้องเป็นของข้า เจียวเหม่ยผู้นี้!"

ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะจ๊ะ เป็นเรื่องที่ 2 ของไรท์ต่อจากเรื่อง จอมทัพตื๊อรัก

SARABIYA ^_^