หวาน หญิงสาววัยยี่สิบสาม เรียนจบมัธยมปลายจากโรงเรียนมัธยมในตัวอำเภอ จากนั้น เธอก็หายหน้าหายตาไปทำงานเป็นสาวโรงงานในจังหวัดระยองแบบเดียวกับเพื่อนรุ่นพี่ในหมู่บ้าน

ระยอง กลายเป็นแหล่งทำเงินให้กับหนุ่มสาวชาวบ้าน ในยามเทศกาล หนุ่มสาวเหล่านั้นจะกลับมาพร้อมกับผ้าป่าสักกอง เพื่อพัฒนาหมู่บ้าน มันกลายเป็นประเพณีไปแล้ว

รอน... หนุ่มใหญ่หลักสี่ปลาย ๆ แล้ว แต่ยังครองตัวเป็นโสด

เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลเก่าแก่ในหมู่บ้าน จัดได้ว่ามีฐานะครอบครัวหนึ่ง

รอนเรียนจบวิทยาลัยครู แถมยังสามารถสอบบรรจุเป็นครูได้อีกด้วย ซึ่งน้อยคนนักที่จะทำได้ แต่เขารับราชการได้ไม่กี่ปี ก็ตัดสินใจลาออกมาทำไร่ทำสวน ด้วยว่าครอบครัวมีที่ทางนับร้อยไร่ อุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือต่าง ๆ ก็มีพร้อม

พ่อไม่ได้บังคับรอนหรอกว่าจะต้องให้ออกมาเป็นเกษตรกร ในเมื่อเขาเลือกที่จะรับราชการ ก็ปล่อยให้เขาทำไป แต่ในที่สุด รอนก็เลือกที่จะ...ออกมาทำหน้าที่แทนพ่อ

หน้าตาของรอนไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ตรงกันข้าม เขาเหมือนกับพระเอกหนังไทยรุ่นเก่า กำยำล่ำสัน ผิวสีแทนออกจะกร้านแดด

ดวงตาสนิมเหล็กของเขา มีประกายเสมอ

เขาก็เหมือนกับชายหนุ่มสำนึกดีนั่นแหละ วัน ๆ มุ่งทำแต่งานเท่านั้น เรื่องอื่นแทบไม่มีเข้ามาในหัว

โดยเฉพาะเรื่องคู่ครอง

รอนยังโสดสนิท