แก้วตามาเฟีย

โดย ละอองหมอก / the fog

/// ฝากติดตามด้วยนะคะ ///

“วันนี้นายออกไปไม่ได้!!!”

“...”

“เชื่อฉันสิ นายไม่ควรออกไปวันนี้” เสียงใสบอกด้วยสีหน้าจริงจัง ดวงตาสวยจ้องมองเขาอย่างไม่วางตา และแน่นอนว่ามันสะกดเขาได้ “ฉันรู้ว่ามันไร้สาระที่จะเชื่อ แต่นายออกไปวันนี้ไม่ได้”

“ทำไม” คิ้วหนาเลิกขึ้นอย่างยียวนกวนประสาท

ถ้าไม่นับว่าเรื่องที่กวนใจเธอทำให้ตัดสินใจเดินกลับออกมาอีกครั้งเป็นเรื่องหน้าสิ่วหน้าขวาน เธอเองก็อยากจะตบปากสวยๆช่างยียวนนั่น หรือไม่ก็จี้จุดให้แน่นิ่งไปเลยแบบที่ทำกับคนของเขา

“ฉันบอกไม่ได้”

“อ๋อ...หรือเห็นหน้าฉันแล้วติดใจ อยากสานสัมพันธ์ต่อ” ปากสวยๆแต่น่าตบพ่นคำพูดร้ายกาจออกมาพร้อมกันกับดวงตาเจ้าเล่ห์ที่มองอย่างสำรวจเธอไปทั่วทั้งตัว แน่นอนว่าเขาเองก็อยากสานสัมพันธ์กับเธอเหลือเกิน “แต่เสียใจด้วยนะสาวน้อย วันนี้ฉันมีธุระด่วนจริงๆ ไว้เจออีกครั้งฉันจะสานต่อให้ถึงใจ ถึงอารมณ์เลยล่ะ”

“ไอ้ทุเรศ!!!” คุณหนูตระกูลจางเลือดขึ้นหน้า ไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้กับเธอ ไหนจะไอ้สายตาที่มองสำรวจเรือนร่างของเธออย่างจงใจนี่อีก เธอเหลือทนกับผู้ชายคนนี้จริงๆ “บอกว่าไม่ให้ไปก็ไม่ให้ไปไงเล่าไอ้บ้า!!!!!!!!!”

“โอ้ยๆๆๆ ถึงกับทนไม่ไหวเลยหรือครับคนสวย ^ ^”

“อ๊าย ไอ้...ไอ้บ้า > <”

“โอเคๆ ไม่เถียงละ เอางี้ ถ้าน้องเพ่ยเพ่ยคนดีทนไม่ไหวมากก็รอพี่คินอยู่ที่บ้านนี่นะครับ มีสาวสวยรออยู่ที่บ้านทั้งคนรับรองว่าพี่คินกลับมาเร็วแน่นอน” ร่างสูงกล่าวด้วยมั่นใจในเสน่ห์มัดใจหญิงของตน ก่อนจะก้าวลงจากบันได้บ้านสู่รถหรู ที่เหล่าลูกน้องรออยู่แล้ว

“นายไม่ได้กลับมาแน่ๆ เชื่อฉันสิว่านายจะต้องโดนยิง!!!”

“ทำไมถึงรู้ว่าฉันจะโดนยิงล่ะ?”

“ฉันรู้ก็แล้วกันหน่า”

“บอกไม่ได้ก็ไม่เชื่อหรอก” กล่าวอย่างไม่สนใจ ก่อนจะก้าวขึ้นรถคันหรู น้ำเสียงทรงพลังกล่าวเรียกคนสนิททั้งสองให้ทำหน้าที่ตามปกติ นั่นทำให้เพยพัศยาหมดความอดทน

“ฉันคิดว่าฉันเห็นภาพล่วงหน้าว่านายจะโดนยิง บนรถคันนี้ แล้วก็ในเสื้อผ้าชุดนี้!!!”