อุบายลวงใจ

เขียนโดย พรมัน

(พร-มัน แปลว่า พระอาทิตย์)

...................

พี่เพชร มีอะไรเหรอครับ ถึงมาหาพาย”

ฝ่ามือใหญ่ตบหน้าพายฉาดใหญ่ จนมุมปากของพายปริแตกเลือดไหลซิบๆ ใบหน้าของพายเจ็บชาไปทั้งหน้า น้ำตาปริ่มในดวงตาใส รู้สึกหวาดกลัวร่างสูงจนเนื้อตัวสั่นระริก

“พี่เพชร พายเจ็บ พี่เพชรทำร้ายพายทำไมครับ” มือเล็กลูบที่แก้มเขาเบาๆ

“ยังกล้าหน้าด้านมาถามกูอีกเหรอ เห็นกูเป็นไอ้โง่ ไอ้ควายใช่ไหม”

“พี่พูดเรื่องอะไร พายไม่เข้าใจ”

“ไม่ต้องมาตอแหล หน้าใสใส่กู ใครๆ บอกว่ามึงดีหนักหนา แท้จริงแล้ว มึงก็ผู้ชายร่านคนหนึ่ง คบกับกู แต่ลับหลังมาเอากับผู้ชายอีกคนหนึ่ง มึงร่านนักใช่ไหม ไอ้พาย”

เพชรเขย่าไหล่เล็กอย่างแรง ไม่พอยังบีบจนร่างเล็กเจ็บระบมไปหมด

“พี่เพชร ทำไมพูดแบบนี้กับพาย ทำไมต้องขึ้นกู มึงด้วย พายไม่เข้าใจเรื่องที่พี่เพชรพูด ปล่อยพายได้แล้วพายเจ็บ” ร่างเล็กเริ่มร้องโฮ

“ไม่เข้าใจงั้นเหรอ” เพชรขบฟันแน่นจนนูนปูด “ไอ้นั้นมันเดินเสื้อผ้าหลุดลุ่ยออกไป ถางขาให้มันล่อไปกี่รอบแล้วล่ะ”

“พี่เพชร มันไม่ใช่อย่างนั้น มันไม่ใช่ นั้นมัน”

เพชรด่าแทรกขึ้นมาโดยไม่ได้ฟังคำอธิบายของพาย

“แล้วมันอะไร อ้อ ผัวอีกคนของมึงซินะ ทำไมเพราะกูแสนดี กูทะนุถนอมมึงดีเกินไปใช่ไหม มึงถึงได้ร่าน และสำส่อน ถ่างเขาให้ใครล่อไปทั่ว แล้วกูจะล่อมึงเพิ่มมาอีกคนมันจะเป็นไร อาจบรรเทาความอยาก ร่าน อาการกลัดมัน ความสำส่อนของมึงลงได้ รับรองลีลากูเด็ด ไม่แพ้ไอ้หน้าอ่อนนั้นแน่”

....................................

“พี่เพชร อย่าทำร้ายพาย พายกลัว พายรักพี่เพชรนะ อย่าทำพายเลย”

เพชรยิ้มเยาะออกมา เมื่อเห็นสภาพที่ไร้ทางสู้ของพาย

“มึงบอกรักกู มึงคิดว่ากูรักมึงหรือไง กูจะบอกอะไรให้ กูไม่เคยรักมึงเลยสักนิด ที่กูแสดงให้มึงเห็น เพราะว่ากูต้องการลองอะไรที่แปลกใหม่ดูสักครั้ง กูอยากรู้ว่าล่อผู้ชาย มันจะเร้าใจเหมือนผู้หญิงไหมก็เท่านั้น กูจะบอกให้เอาบุญ กูไม่เคยรักมึงเลย มึงอยากโง่มารักกูเอง และวันนี้กูก็สมใจกูแล้ว” เพชรยิ้มเหี้ยมเกรียมออกมา

พายพยายามขยับหนี มือชั่วกระชากเสื้อผ้าของพายออกจนกระดุมกระเด็นหลุดออก เนื้อผ้าบาดผิวขาวของพาย ไม่พอเขาปลดกางเกงของพายออกอย่างรุนแรงแล้วเหวี่ยงทิ้งข้างเตียงอย่างมาแยแส จากนั้นมือร้ายลูบขาอ่อนของพายเบาๆ

“ผิวมึงลื่น เรียบเนียนกว่าที่กูคิดไว้อีกวะ”

“อึกฮื้อ พี่เพชร อย่าทำอะไรพายเลย พายกลัว”

พายยิ้มร้ายก่อนจะหยิบเสื้อม้วนเป็นปั้นๆ ยัดใส่ปากของพาย ไม่ต้องการได้ยินเสียงน่ารำคาญของพาย

....................

“ดิน จะจัดให้พายกี่รอบ มันก็เรื่องของพาย ไม่เกี่ยวกับพี่เพชร ออกไปจากตัวพายเดี๋ยวนี้ ออกไป อย่าคิดมารังแก ข่มเหงพายอีก พายจะไม่มีวันให้มันเกิดขึ้นอีกแล้ว ปล่อย บอกให้ปล่อย”

......................................................

“กูปล่อยมึงแน่ ไอ้ส่ำส่อน แต่หลังจากที่มึงเป็นที่ระบายความอารมณ์ให้กูจนเต็มอิ่มแล้ว กูถึงจะยอมปล่อยมึงไป”