เธอกำลังวิ่ง!!!!!!

วิ่งหนีอะไรบางอย่างวิ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย

เส้นทางดำมืด พงหญ้ารกทึบจนแทบมองอะไรไม่เห็น ทุกอย่างรอบตัวดูเลือนลาง อย่างกับไม่ใช่ความจริง แต่เธอก็ยังคงวิ่งผ่าความมืดนั้นด้วยความกลัว ......กลัวทุกสิ่งที่มองไม่เห็น....

เธอวิ่งตรงไปข้างหน้าไม่หันกลับมาด้านหลังโดยมีความหวังว่าจะเจอใครสักคนที่ปลายทาง เพื่อจะทำให้เธอหยุดวิ่งเสียที และแล้วแสงสีทองก็สาดส่องลงมาเธอเห็นเงาสูงตระหง่าของใครคนนึง ดูมั่นคง น่าเกรงข้าม ความรู้สึกบางอย่างบอกเธอว่าเขาจะทำให้เธอปลอดภัย ปลอดภัยจากทุกอย่าง...

เธอไม่รีรอเลยที่จะวิ่งตรงไปที่เขาคนนั้น

จะถึงแล้ว!!!!อีกนิด อีกนิดเดียว....

เธอเอื้อมมือไปและเขาก็ส่งมือมา

เธออยากเห็นหน้าเค้าเหลือเกิน..............

แต่แล้วก็มีแรงมหาศาลจากไหนไม่รู้กระชากเธอออกไปอย่างแรง เธอเหมือนตัวเองลอยได้ ลอยห่างเขาออกมาเรื่อยๆๆเธอดิ้นรนและกรีดร้องกับการพรากจาก และเสียงร้องของเธอก็ค่อยๆห่างออกไปแทนที่ด้วยความดำมืดที่ทำให้เธอต้องสะดุ้งตัวขึ้นมา

เฮ้ยยยยยย!!!!

เสียงถอดหายใจยาวเหยียดที่บอกถึงความเบื่อหน่ายในชีวิตออกมาจากจมูกรั้นๆได้ทรงสวยของหญิงสาวคนหนึ่งที่มีเหงื่อท้วมกายคลายเธอวิ่งมารธรหลายสิบกิโล ดวงตากลมโตเบิกกว้างเต็มที่จากความตกใจกับฝันที่ผ่านมา สีหน้าที่ปกติจะอมชมพูอย่างสาวแรกรุ่นสุขภาพดีตอนนี้กลับซีดขาวราวกับจะเป็นลม

เป็นอย่างนี้อีกแล้ว ฝันเหมือนเดิม เวลาเดิม เป๊ะราวกับการเปิดดูวีดีโอ สุดท้ายเธอก็ตื่นขึ้นมาตอนตีห้าของทุกเช้าโดยไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เจอหน้ากับชายในฝัน เกือบ 3 ปีที่เธอเป็นแบบนี้

ตั้งแต่เธอผ่านพิธีเรียกขวัญอะไรสักอย่าง พ่อบอกว่าเป็นประเพณีของตระกูลเธอที่ลูกสาว หลานสาว ต้องทำเพื่อเป็นสิริมงคลของการผ่านช่วงอายุ 20 ปี หลังจากวันนั้นเธอก็ฝัน ฝันแบบนี้ทุกคืนไปเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครสนใจ พ่อ แม่ และยายที่รัก ก็ดูเอื่อมกับความฝันนี้ของเธอ ไม่มีความแปลกใจกับความฝันผิดธรรมชาตินี้ ช่วงแรกที่ฝันฉันไม่เอะใจแต่พอ สามวันผ่านไปเริ่มไม่ไหวมันขนหัวลุกเกินไป เลยต้องวิ่งแจ้นไปปรึกษาคุณยาย ซึ่งดูท่านจะมีวิชาด้านโหราศาสตร์ไม่น้อย เพราะเวลาใครมีเรื่องอะไรแปลกๆเช่น ฝันร้าย สัตย์ทัก หมอดูทาย คุณยายก็ไขข้องข้องใจให้ทุกเรื่อง หลานแท้ๆซึ่งไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้พอเจอกับตัวก็ต้องหาที่พึ่งกันบ้าง

แต่พอเล่าให้ฟังแทนที่ยายเธอจะแปลกใจกลับนั่งยิ้มเอียงอาย เหมือนมีหนุ่มส่งลายมาทัก ก่อนจะพูดเป็นนัยๆว่า

‘ก็แตกเนื้อสาวแล้วนิหลานแต่ เตรียมตัวไว้หน่อยก็ดีนะเขาจะได้ประทับใจ’

งงเลยเธอ!!!

นั่งแปลความนัยของยายเป๊นนานสองนาน หรือว่ายายจะบอกว่าเธอจะมีเนื้อคู่ เฮิ่มๆตอนแรกสาวสวยแต่โสดสนิทอย่างธอก็ดีใจใหญ่สิ จะได้มีแฟนกะเค้าสักทีอยู่มาปานี้ไม่มีใครมาจีบสักกะคน แต่ผ่านไปนานเหลือทนก็ยังไม่มีวี่แววชายในฝันจะโผล่หัวออกมา แถมต้องมาสะดุ้งตื่นตกใจกับฝันทุกคืน อย่างนี้ไม่ไหวๆๆต้องหาทางแก้ด่วน

ขั้นแรกคือช่วยตัวเอง เปิดอินเตอร์เน็ตโพสยาวๆเกี่ยวกับฝันก็บอกว่ามาจากความเคลียด แต่เธอจะเครียดอะไรละ ครอบครัวก็อบอุ่นดี เพื่อนก็โอเค เรียนก็เก่งไม่แพ้ใคร หรือเครียดเพราะไม่มีแฟนก็ไม่น่าจะใช่ เธอชินกับการมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงแต่ไม่กล้าเข้ามาจีบของผู้ชายซะแล้ว แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหน

หมอว่านะคะลองทำจิตบำบัดดูนะคะอาจจะช่วยได้ สามเดือนผ่านไปมันทรมานต้องหาหมอจิตกันเลยทีเดียว เธอก็เคยลองไปทำนะจิตบำบัดนะ บอกได้คำเดียว....เซ็งชิบ....ต้องทนมองตามนาฬิกาที่คุณหมอมาเกว่งๆๆๆจนหลับไปนานหลายวันจนเริ่มรู้สึกว่าไม่ช่วยอะไร ฝันก็รีเพลเหมือนเดิมเป๊ะ จนวันนี้สามปีแล้วทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมจนกลายเป็นหนึ่งกิจวัตรที่เธอต้องมีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ดีเหมือนกันเธอจะได้ตื่นโดยไม่ต้องพึงนาฬิกาปลุก!!!!

เช้านี้เธอมีสอบวัดความรู้ปลายภาคซึ่งก็เป็นภาคสุดท้ายของการเรียนระดับปริญาตรีคณะครุศาสตร์ของมหาลัยรัฐบาลชื่อดัง เธอกำลังจะจบและทำงานที่ตนรัก แต่ก่อนจากนั้นเธอต้อง รีบอาบน้ำไปสอบให้ทัน

โครมๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เบาๆหน่อยแก้วเอ๋ยตัวโตยังกะควายเดี๋ยวบ้านก็พังพอดี"

เสียงทุ่มนุ่มของชายวัยกลางคนเตือนจ้าของร่างบางที่วิ่งทะหลาลงมาจากชั้นสองของบ้านมายังโต๊ะกินข้าวชั้นล่างอย่างเร่งรีบ
"ไม่ทันแล้วคะพ่อ...หนูมีสอบตอนเก้าโมง"

พูดไปแก้วกาจก็ตักข้าวต้มไก่ฝีมือคุณยายกินอย่างอร่อย ต่อให้รีบขนาดไหนเธอก็ต้องสละเวลามานั่งกินข้าวเช้าเพราะ จะน่าเสียดายที่สุดหากพลาดกับข้าวฝีมือคุณยาย

"นี่มันพึงเจ็ดโมงเองแก้วจะรีบไปไหน" คนเป็นพ่อที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่หัวโต๊ะระอากับอาการกระตายตื่นตูมของลูกสาว
"ไม่ได้หรอกคะพ่อกว่าไอ้เต่าคันเก่าของพ่อจะพาร่างหนูไปถึงโรงเรียนก็เกือบเข้าห้องพอดี"

"น้อยๆหน่อยยัยแก้วนั้นนะรถคลาสิกเชียวนะ"

"โบราณนะเหรอคะ ฮาๆ" พูดจบแก้วกาจก็ต้องหลบฝามือคุณแม่ที่ตีแขนเธอเบาๆพร้อมกับมานั่งกินข้าวข้างๆเธอ

"ไปว่ารถของพ่อเค้าแม่จะซื้อใหม่ให้ก็ไม่เอาอย่างได้เจ้าเต่าไปขับเองไม่ใช่เหรอไง"

"โถ่...แม่คะหนูก็บนไปงั้นแหละคะหนูชอบของโบราณจะตาย"

พูดพลางแก้วก็กินข้าวต้มคุณยายเสร็จอย่างเร่งรีบพร้อมเก็บของเตรียมตัวจะออกจากบ้าน

"แม่ค่ะยายอยู่ในครัวป่าวค่ะ?"

"อยู่จ๊ะยายเค้าเตรียมของไหว้อยู่นะ"

"'งั้นหนูไปลาคุณยายก่อนนะค่ะ" พูดจบร่างบางก็เดินตัวปริวเข้าไปในครัว เมื่อเห็นร่างถ่วมๆของยายตนก้มๆเงยๆแถวๆโต๊ะตั้งของในครัว แก้วก็ส่วมกอดคุณยายที่ตนรักนักรักหนาเข้าเต็มแขนการสัมผัสนั้นทำให้ยายพลอย ผู้มีสัมผัสที่หกเกิดความรู้สึกหวิวๆในใจ เมื่อหลับตาลงยายพลอยก็เห็นภาพของหลานสาวกำลังกระเสือกกระสนนำร่างที่โชกไปด้วยเลือดของตนออกจากรถคันเก่าที่อยู่ในสภาพพลิกคว่ำ และยายพลอยก็ต้องสะดุ้งลืมตาขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงของแก้วกาจ
"คุณยาย ....ยาย คะ ยายย"

คุณยายพลอยหันหน้ามามองหลานสาวด้วยความกังวลใจ แก้วเมื่อเห็นยายสีหน้าไม่ดีก็รีบถามด้วยความห่วงใย

"ยายเป็นอะไรหรือป่าวคะ หน้าซีดเชียว ไม่สบายหรือป่าว???"

"เปล่าหรอกแก้วยายไม่ได้เป็นอะไร"

"จริงๆนะคะ"

"จริงสิจ๊ะแก้วว" จะให้เธอบอกได้อย่างไรว่าคนที่จะเป็นอะไรนะไม่ใช่เธอหรอกหากแต่จะเป็นแก้วต่างหาก หัวอกคนเป็นยายแถบแตกสลายเมื่อรู้ถึงชะตากรรมของหลานสาว แต่จะให้เธอฝืนลิขิตฟ้าเธอก็ทำไม่ได้อีกมันผิดบาปเกินไป เธอก็ได้แต่หวังว่า จะมีคนที่ไม่กลัวบาปและเป็นเจ้าของชีวิตหลานสาวเธอมาช่วยแก้วได้ทันเวลา ........

"ถ้าไม่มีอะไรงั้นแก้วลาละค่ะยาย"

"จ๊ะๆโชคดีนะแก้ว ก่อนออกจากบ้านแก้วก็ไหว้เจ้าที่เจ้าทาง เจ้ากรรมนายเวรสักหน่อยะลูก อุทิศบุญให้เขาหน่อย แล้วอย่าลืมบอกเจ้ากรรมนายเวรของเราด้วยว่า....คุ้มครองแก้วด้วย" เธอทำได้แค่นี้จริงๆที่เหลือก็อยู่ที่เจ้ากรรมนายเวรของแก้วแล้วว่าจะมาช่วยแก้วทันหรือไม่?

.................................................................................................................................

หลังจากที่ขับรถออกมาจากบ้านได้สักพัก เธอก็นึกแปลกใจกับท่าทีของคุณยายและการย้ำให้เธอไหว้เจ้าที่และเจ้ากรรมนายเวร ถึงเธอจะไม่ค่อยเชื่อเท่าไรแต่ทำไว้ก็ไม่เสียหาย เผื่อเจ้ากรรมนายเวรจะมาช่วยเธอทำข้อสอบให้ผ่านหลังจากเธออุทิศบุญให้แล้ว

แก้วกาจขับรถด้วยความเร็วที่ไม่เร็วมากเพราะประสิทธิภาพของรถได้เท่านี้จริงๆแต่ด้วยกลัวเรื่องความปลอดภัยด้วยทำให้เธอขับรถด้วยความระมัดระวังที่ความเร็ว 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ข้างหน้าของเธอเป็นไฟแดงที่ไม่มีรถจอดอยู่เลย เมื่อเธอมาถึงเธอก็จอดรถแล้วปรับคลื่นวิทยุจากโฆษณาเป็นคลื่นที่มีการเปิดเพลงสตริงที่กำลังดังอยู่ตอนนี้ ปรับเสียงดังอีกนิดเพื่อความสดใสในยามเช้า โดยเธอไม่รู้เลยว่าแยกถนนทางขวามือของเธอมีรถบรรทุกที่คนขับกำลังหลับในขับมาทางเธอ!!!!

เมื่อเธอเห็นไฟแดงเปลี่ยนเป็นไฟเขียว เธอก็เหยียบคันเร่งทันที!!!

โดยไม่สนใจจะมองทางขวามือของเธอเลยเมื่อเธอขับมาถึงกลางแยก เธอถึงได้เห็นว่ามีรถสิบล้อกำลังจะพุ้งชนเธอ!!!! ด้วยระยะประชิดทำให้เธอหักหลบหรือเร่งเครื่องหนีไม่ทันรถสิบหล่อจึงชนท้ายรถเธอเต็มๆ

โครม!!!!!!

แรงชนทำให้รถของเธอหมุนเหวี่ยงไปไกลหลายตลบก่อนจะพลิกคว่ำ โดยแรงกระแทกทำให้หัวของแก้วกระแทกกับพวงมาลัยอย่าง แรง กระจกก็แตกกระเด็นบาดเนื้อตัวจนเจ็บ ขาเธอก็ดูเหมือนจะหักจากแรงกระแทกนั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในสายตาของผู้ที่เห็นเหตุการณ์อยู่ข้างถนน แต่มันกลับช้าและชัดเจนทุกบาดแผลที่ได้รับสำหรับแก้ว เมื่อรถหยุดไถลก็มีไทยมุงเข้ามาด่ำๆมองพลางเรียกรถพยาบาลและมูลนิธิ เธอไม่รู้ว่ารถสิบล่อที่ชนเธอเป็นอย่างไรแต่เธอรู้แต่เพียงว่าโลกของเธอกำลังกลับด้าน เมื่อได้สติคืนมาเธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความตกใจ เสียงตะโกนก้องว่ารถของเธอกำลังจะระเบิด ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าเข้ามาลากเธอที่นอนติดอยู่ในรถออกไป เธอจึงพยายยามขยับกายแต่เพียงแค่คิดจะยกมือหรือกระดิกเท้าเธอก็ทำไมได้เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอแทบจะไม่รู้สึกอะไรแล้วว

เธอกลัวเหลือเกิน....นี่เธอจะต้องติดอยู่ในนี้แล้วโดนไฟครอกตายไปใช่ไหม...

ขอปฎิหาริย์ให้เกิดขึ้นกับเธอได้ไหมขอให้ปฎิหาริย์มาช่วยเธอออกไปจากขุ่มนรกนี้ที

...เธอยังไม่อยากตาย!!!!!!